2018: het jaar van het geveinsde Nederlandse buitenlandbeleid

Ministers Zijlstra en Kaag vieren zetel VN-Veiligheidsraad met VN-secretaris-generaal Guterres (bron: screenshot YouTube-video, kanaal Peace Palace)

2018 wordt het jaar van geveinsd buitenlandbeleid. Niet dat er iets veranderd is ten opzichte van voorgaande jaren. Het is vooral de snel opstekende geopolitieke storm die onze overheid dwingt dit jaar extra zeilen bij te zetten om net te doen alsof we een eigen buitenlandkoers varen.

Het roer van ons buitenlandbeleid is, zonder dat u het weet, al decennialang in handen van buitenlandse kapiteins. Wij volgen een koers die niet bepaald wordt in Den Haag, maar in de stuurhutten van de EU en de VN. Internationaal gedicteerd beleid dat onze politici, diplomaten en ambtenaren met vlijt en overgave uitvoeren. Maar wel in het geniep. Het ondoorzichtige stemgedrag van ons land in de VN spreekt wat dat betreft boekdelen. Het is een troebele gang van zaken waarover de Nederlandse kiezer niet wordt ingelicht door onze media en waarover ons parlement verzuimt adequate controle uit te oefenen.

Linkse ambities

Doordat het linkse ambtenarenapparaat van ons ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa) de laatste jaren is aangestuurd door ministers van linksen huize, kon het vrijwel ongestoord zijn gang gaan. Ook onder VVD-premier Mark Rutte. Alleen in gevallen waarin het ministerie griezelig linkse ambities trachtte te verwezenlijken, verhief coalitiegenoot VVD bij monde van Kamerlid Han ten Broeke zijn stem. Daarom heeft Nederland bijvoorbeeld Palestina nog niet erkend, maar sturen wij wel geld waarmee de Palestijnse Autoriteit terreursalarissen betaalt.

Veiligheidsraad

Door een aantal belangrijke veranderingen op ons eigen politieke toneel staat ons ‘buitenlandbeleid’ en ons handelen plotseling in de schijnwerpers. In 2018 zijn wij, onder leiding van VN-vertegenwoordiger Karel van Oosterom, een jaar lang lid van het belangrijkste VN-orgaan: de Veiligheidsraad. In maart hanteren wij zelfs de voorzittershamer. Bovendien kent ons ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa) sinds twee maanden, twee nieuwe ministers: de VVD’er Halbe Zijlstra en D66’er Sigrid Kaag. Buiten premier Mark Rutte zijn Zijlstra, Kaag en Van Oosterom de namen die liefhebbers van het (geo)politieke spel in de gaten moeten houden.

EU bepaalt

In eigen land houden politici nog altijd bij hoog en laag vol dat we een zelfstandig buitenlandbeleid voeren. Niets is minder waar. Na het verdrag van Maastricht (1992), Amsterdam (1997) en het verdrag van Lissabon (2009) wordt ons buitenlandbeleid bepaald in Brussel. Bij de besluitvorming worden de hoofdrollen vertolkt door de Europese Commissie, de Europese Raad, de Raad Buitenlandse Zaken, het EU-parlement en last but not least de Hoge Vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid Federica Mogherini.

Lidstaten buiten spel

Al met al een volstrekt ondoorzichtige kluwen van organen en personen die processen in gang zet waarop slechts een enkele buitenstaander zicht heeft. Met democratie heeft het weinig van doen. Ja maar, roepen EU-fanaten: “nationale parlementen kunnen binnen acht weken nadat de Europese Commissie een beleidsvoorstel bekendmaakt, laten weten dat de EU zich niet met de zaak zou moeten bezighouden.” Het is een doekje voor het bloeden. Een nauwelijks gebruikt en weinig effectief middel. In 2014 liet de Tweede Kamer een onderzoek uitvoeren naar de effectiviteit van de instrumenten die nationale parlementen sinds het Verdrag van Lissabon nog hebben om EU-beleid te beïnvloeden. Hieruit bleek dat het effect dat nationale parlementen hebben op de besluitvorming nihil is.

De EU wordt bestuurd door linkse politici. Het wemelt er van oud-communisten en -maoïsten. Ook de politieke wieg van Federica Mogherini was versierd met hamers en sikkels. Het EU-buitenlandbeleid kan niet anders dan links zijn. Dat is de reden waarom VVD-minister Halbe Zijlstra zo in zijn hemd staat. Een Koenders en Timmermans vallen niet op in dit rode veld. Maar een rechtse VVD’er die plotseling linkse praatjes uitslaat? Een witte tulp die zich voordoet als een rode roos? Het is een demasqué waarmee de VVD zich lelijk in de vingers snijdt. Halbe, de tuinier zonder kleren.

Zijlstra kleunt mis

Terwijl Halbe zichtbaar geniet van de reisjes en de aandacht op het wereldtoneel, is alles wat hij tot nu toe te berde brengt ingefluisterd door zijn BuZa-ambtenaren. Zelfs zijn tweets worden door BuZa gecomponeerd. Zijn eerste Kameroptreden op 15 november j.l. laat zien hoezeer zijn ambtenaren de tekst bepalen. Het bevat een moment van wraak. Het gedrag van BuZa-ambtenaren richting Israël en de Palestijnen wordt al jarenlang nauwlettend gevolgd door de onafhankelijk opererende organisatie NGO-monitor. En daar worden Nederlandse ambtenaren die liever in de luwte werken niet blij van. Dus lieten zij de kersverse minister Zijlstra forse beschuldigingen uitspreken waarmee de organisatie werd bespot en publiekelijk door het slijk gehaald. Het veroorzaakte in BuZa-kringen kreetjes van verrukking. Het werd Halbes eerste miskleun.

Kritiek NGO-monitor

Op 13 december ontving Halbe een brief 👇🏽 van NGO-monitor waarin hem fijntjes werd uitgelegd hoe ver bezijden de waarheid zijn opmerkingen zijn en hem gevraagd of hij zijn beschuldigingen hard kan maken.

Brief NGO-monitor aan minister Halbe Zijlstra

Tot op heden is de brief van deze alom gerespecteerde organisatie niet beantwoord door onze minister. Geen wonder. Het is een bijzonder lastig te beantwoorden brief. Hoe doe je zoiets zonder excuses te maken? Wellicht kan de Kamer de minister en zijn ambtenaren daarbij assisteren?

Er is zoals u weet van alles mis met de wijze waarop Nederland Palestijnse organisaties financiert. Het getuigt van slechte smaak en oudHollandse variété tactiek te denken dat dit gedrag met lol en luchtigheid kan worden toegedekt. Ondertussen liggen er voor Halbe nog een serie Kamervragen klaar n.a.v. ons stemgedrag in de VN. Gedrag dat haaks staat op dat wat een Kamermeerderheid van hem verlangt

Mogherini bejubelt Cuba

Het duurde meer dan een week voordat onze BuZa-minister Halbe Zijlstra durfde te reageren op de eerste grote internationale crisis: de opstand van het Iraanse volk tegen hun islamitische onderdrukkers: het regime van de Ayatollahs. Halbe kon niet reageren want Federica Mogherini had nog niets gezegd. Terwijl Iraniërs hun leven waagden in de straten van Iran koesterde Federica zich in een communistisch zonnetje op Cuba, waar zij tussen het bijbruinen door het Castro regime namens ons allen bejubelde 👇🏽  en op het schild hees.

EU-buitenlandvertegenwoordiger Mogherini prijst Cuba

Pas nadat Federica met Frankrijk en Duitsland had overlegd kwam de EU met een verklaring, waarin op laffe wijze de protesterende Iraanse bevolking moreel gelijkgeschakeld wordt met het gewelddadige regime. De EU is tot alles bereid om het islamitische regime niet voor het hoofd te stoten. Het gaat tenslotte om de Irandeal. Om zakelijke belangen. Om tientallen miljarden exportgroei per jaar. In een stuitende tweet lieten Buza-ambtenaren minister Zijlstra vol trots melden dat ook hij een komma of een punt aan de tekst zou hebben toegevoegd.

Hollandse lafheid in VN

In de Veiligheidsraad vormde de opstand in Iran de eerste klus voor onze VN-vertegenwoordiger Karel van Oosterom. Hij volgde in zijn toespraak trouw de uitgezette EU-lijn inclusief de morele gelijkschakeling. Vanzelfsprekend riep hij beíde partijen op geen geweld te gebruiken en stond de rest van zijn tekst in het teken van het naleven van mensenrechten zonder drukmiddelen. Op het einde van zijn toespraak presenteerde hij ons land als een eventuele bemiddelaar tussen het islamitische regime en de internationale gemeenschap. Hollandse lafheid die ernstig detoneerde met de heldere boodschap van VS-ambassadrice Nikki Haley 👇🏽 .

VS-ambassadeur in de VN Nikki Haley veroordeelt Iraanse regime

Het is inmiddels wel duidelijk dat ons land in de Veiligheidsraad de anti-Trump en anti-Amerika koers van de EU zal gaan varen. En dat belooft weinig goeds in een jaar waarin er geopolitiek zoveel op het spel staat. Een confrontatie met de VS ligt op de loer. Over enkele dagen zal het Trump-team zich opnieuw moeten buigen over de Irandeal. Mochten de VS besluiten deze te torpederen zijn de rapen gaar. Het zal tot grote woede leiden bij onze EU-commissarissen. Iran, het Midden-Oosten, Afrika, Noord-Korea, Azië, Cuba, Venezuela; de potentiële conflicten tussen de VS en de EU liggen voor het oprapen.

Midden-Oosten beleid

Ook de politieke agenda van D66 BuZa-minister Sigrid Kaag wordt fors overhoop gehaald door het Midden-Oosten beleid van het Trumpteam en de razendsnelle veranderingen die plaatsvinden in de Arabische wereld. UNRWA, de VN-organisatie waarvoor zij zich jarenlang heeft ingezet, wordt met budgetkortingen bedreigd. Hoe terecht het is dat dit frauduleuze VN-orgaan wordt aangepakt zal ik toelichten in volgende column. Ook Fatah, waarvan haar echtgenoot een prominent lid is, komt door eigen toedoen onder grote politieke druk te staan. Het is ijdele hoop te denken dat de omwenteling in de Arabische wereld aan haar, haar plannen en haar donorlanden Libanon en Jordanië voorbij zal gaan.

Rutte’s prioriteit: handel

Het wordt een hele opgave voor ons bestuur de achterkamertjes politiek van BuZa-ambtenaren, diplomaten en politici nog langer verborgen te houden. Iedereen in de wereld kan zien waar ons land voor staat. Een land geleid door een premier die – omdat de EU het wil, de Organisatie van Islamitische Landen het verlangt en de begroting het vereist – weer goede vrienden wordt met de Ottomaanse dictator Erdogan. Een Turkse despoot die ons onlangs nog uitschold voor nazi-tuig. Mark Rutte, die koste wat het kost het Iraanse regime in het zadel houdt. Die handel belangrijker vindt dan mensenlevens. Die zijn BuZa minister kritische organisaties laat schofferen. Die toestaat dat zijn D66-staatssecretaris van Financiën Menno Snel een paar tientjes in beslag neemt van een onbelast Duits pensioentje bestemd voor een 86-jarige Nederlandse Holocaust-overlevende. Een premier die een land bestuurt waarin Joodse inwoners en ondernemers worden bedreigd en hun antisemitische aanvallers vrij mogen rondlopen.

Hoelang denken de lachende premier, zijn ministers en hun ambtenaren deze act nog vol te houden? Hoelang voordat de kiezer het doorziet? Hoelang laten wij ons nog ringeloren door niet gekozen EU-bonzen? Wanneer hebben we het lef zelf te zeggen wat we vinden? Of blijven wij ons verschuilen achter bedriegers, op een wereldtoneel waar dankzij de VS eindelijk weer de waarheid klinkt?

Over de auteur

Uri van As

Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com  | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen

Recent gepubliceerd

Archief

• Innovatie&Techniek8 januari 2023Leo Lucassen schijnt dol te zijn op OpinieZ
• Antisemitisme9 september 2021De pauselijke ambities van Sigrid Kaag
• Antisemitisme16 mei 2021De wederopstanding van duister Nederland
• Woke14 april 2021Woke Woensdag – Van BLM-miljonair tot afgewezen transgender-non