Het eerlijke verhaal over klimaatverandering
Deel I: Gebukt onder angst en dwang
Foto: Public domain 
Er is geen klimaatcrisis, ook al willen de politiek, klimaatinstituten en de media dat u doen geloven. Wel is er sprake van klimaatverandering, maar dat is een verandering zoals alle dingen om ons heen veranderen, zowel binnen als buiten onze dampkring. Geen verrassing dus! We zullen in het volgende laten zien dat we van klimaatverandering geen drama moeten maken. In tegendeel, we moeten er ons voordeel mee doen. Een column van emeritus hoogleraren Guus Berkhout en Kees de Lange.
In dit deel I van dit artikel dringen wij er bij politici, klimaatonderzoekers en journalisten op aan om te stoppen met angst zaaien onder de bevolking en te stoppen met het citeren van ondeugdelijke klimaatmodellen. Ga burgers het eerlijke verhaal vertellen.
Met klimaat, daar zijn vriend en vijand het wel over eens, bedoelen we niet het dagelijkse wispelturige weer, maar het gemiddelde weer over enkele tientallen jaren (veelal wordt dertig jaar gebruikt). Het klimaat vertegenwoordigt een buitengewoon complex natuurkundig systeem en reageert op allerlei externe invloeden van binnen en buiten onze atmosfeer. Dat gebeurt al 4,5 miljard jaar lang. We noemen die externe invloeden de oorzaken van klimaatverandering. De grote wetenschappelijke uitdaging is te weten en te begrijpen welke hoofdoorzaken verantwoordelijk zijn voor de klimaatveranderingen in het verleden, heden en de nabije toekomst. Die wetenschappelijke kennis is de basis van effectief klimaatbeleid.
Mitigatie en adaptatie
Als de dominante oorzaken te beheersen zijn door de mens, dan zal het klimaatbeleid zich moeten richten op het wegnemen van die oorzaken. Dat staat bekend als mitigatiebeleid. Maar als de mens machteloos staat tegen de dominante oorzaken, dan zal het klimaatbeleid zich moeten richten op aanpassing. Dat staat bekend als adaptatiebeleid.
Ronduit dramatisch is het als om ideologische redenen en/of dubieus wetenschappelijk onderzoek gekozen wordt voor mitigatiebeleid, terwijl adaptatie de juiste route zou moeten zijn.
Een kritische blik op het klimaatonderzoek zoals dat de afgelopen decennia is uitgevoerd, alsmede een kijkje in de geologische geschiedenis van de aarde over 4,5 miljard jaar, geeft aan dat we nu met ons klimaatbeleid een verkeerde koers varen. Het gevolg is dat we honderden miljarden uitgeven aan beleid dat niets oplevert, maar wel veel schade aanricht. Dat is precies wat de praktijk al decennia laat zien.
Serieuze wetenschap
Het is goed om eerst in herinnering te roepen hoe serieuze wetenschappers werken. Wetenschap begint bij het doen van betrouwbare waarnemingen. Tegenwoordig kunnen satellieten onvoorstelbaar veel waardevolle metingen verzamelen over de eigenschappen van het klimaatsysteem, zoals temperatuur, druk en vochtigheid. Al die verschillende waarnemingen vertellen het verhaal van de klimaatverandering. Vandaar dat het analyseren van die metingen de eerste grote stap is. Dat levert zogeheten empirische relaties op, zoals temperatuur als functie van de plaats (x,y,z) en de tijd (t). En ook relaties tussen systeemeigenschappen, zoals temperatuur en luchtvochtigheid. We noemen die relaties empirisch, omdat ze direct zijn afgeleid van metingen.
Illustratie 1: Door de eeuwen heen hebben we gezien dat mensen met nieuwe ideeën, ook al waren ze gebaseerd op betrouwbare waarnemingen, monddood werden gemaakt. Het is droevig dat dit fenomeen in de 21e eeuw nog steeds volop floreert.
Waarnemingen verklaren
Daarna begint de tweede wetenschappelijke fase: natuurkundig proberen te verklaren waarom de waarnemingen zijn zoals ze zijn. Dat gebeurt door theorievorming, waarbij in onze moderne tijd computermodellen een belangrijke rol spelen. Als een computermodel ALLE gedane waarnemingen kan reproduceren – en dus ook alle empirische relaties – zijn we met de theorie op de goede weg. Als dat niet het geval is, rest voor de theorie slechts de prullenmand.
Het gaat dus om een meedogenloze test. Het is precies die harde aanpak die de natuurwetenschap in een paar honderd jaar, sinds wetenschappers als Galileo Galilei, op het huidige niveau heeft gebracht (zie illustratie 1). Een theorie of model aan de man brengen door slechts waarnemingen te selecteren die goed uitkomen, is wetenschappelijk een doodzonde. Metingen veranderen om ervoor te zorgen dat die metingen overeenkomen met modelresultaten is wetenschappelijke fraude. Universiteiten zouden hun studenten deze basisprincipes van de wetenschap moeten bijbrengen.
Betrouwbaar waarnemen
Alles begint dus bij het doen van betrouwbare waarnemingen. Dat is bepaald geen sinecure! Astronomie is een mooi voorbeeld. Wat er in het Universum gebeurt is zo complex dat alleen de allerbeste telescopen de mens betrouwbare waarnemingen kunnen verschaffen die ons verder brengen bij het begrijpen van wat daar allemaal voor wonderbaarlijks gebeurt. Opvolger van de Hubbletelescoop, de James Webb telescoop, produceert beelden die ons elke dag weer in opperste verbazing brengen. Die beelden stellen de mens in staat om aloude veronderstellingen te verwerpen en bestaande modellen over het ontstaan van het heelal dichter bij de waarheid te brengen.
Temperatuurmetingen
Terug naar het aardse klimaat. In het klimaatonderzoek zijn temperatuurmetingen van groot belang. Simpel zou je zeggen, je steekt thermometers in de grond en archiveert dagelijks de resultaten in een spreadsheet. In het verleden is het inderdaad zo gegaan, maar zijn die resultaten betrouwbaar en representatief? Was dat maar waar. Ook bij meten is wetenschappelijke professionaliteit nodig.
Allereerst bestaat het oppervlak van de planeet voor meer dan 70% uit water, dus daar steek je geen thermometer in de grond. Ook waren vroeger de meetstations schaars en waren sommige delen van de aarde veel beter bedekt dan andere. Bovendien is een meetstation dat eerst in the middle of nowhere stond, door de oprukkende urbanisatie nu terecht gekomen in de buitenwijk van een grote stad, of onmiddellijk naast een fabriek of een vliegveld. Door het zogeheten Urban Island Effect verre van ideale locaties. Pas ruim veertig jaar geleden werd het door satellietmetingen mogelijk de temperatuur wereldwijd te meten op een wijze die veel betrouwbaarder en representatiever is.
Klimaatmodellen en satellietmetingen
De klimaatmodellen vertellen ons al vele decennia dat de aarde opwarmt tot alarmerend hoge temperaturen en dat het CO2-gas de grote boosdoener is. VN-baas António Guterres zegt het zo: “We are on a highway to climate hell” als we niet stoppen met het uitstoten van het ‘kwaadaardige’ CO2-gas. Ook wordt daaraan nog graag toegevoegd dat 97% van de wetenschappers het daarmee eens is. Echter, is dat het ware verhaal?
"We are on a highway to climate hell with our foot still on the accelerator."
🌍 UN Secretary-General António Guterres urges world leaders to act on the climate crisis during the opening ceremony of the COP27 summit. pic.twitter.com/eSjlxSUec8
— euronews (@euronews) November 7, 2022
Onzinnige scenario’s
Nog erger, om die paniekboodschap van VN-baas Guterres te versterken werden onzinnige scenario’s gebruikt die in de praktijk onmogelijk zijn. Zo werd het beruchte RCP 8.5 scenario in de klimaatmodellen gestopt (extreme emissie van CO2) om op grote schaal mensen de stuipen op het lijf te jagen. Dat scenario, dat in 2100 een opwarming voorspelt van meer dan 6 0C, wordt tot op vandaag gebruikt, terwijl men dondersgoed weet dat die voorspellingen gebaseerd zijn op onzinnige aannames.
CO2
En 100% van de wetenschappers is het er ook over eens dat meer CO2 bijdraagt aan de opwarming, maar slechts een paar procent vindt dat menselijke CO2 de dominante oorzaak is van de huidige opwarming. Ook dát wordt door harde feiten bevestigd. In de eerst plaats zien we in de geschiedenis van het aardse klimaat (ver voordat er mensen waren) dat er perioden waren met hoge CO2-concentraties en lage temperaturen, alsmede perioden met lage CO2-concentraties en hoge temperaturen. Er waren dus andere oorzaken in het spel, die een grote invloed hadden op de aardse temperatuur.
Verzadigingseffect
Maar nog interessanter zijn de moderne satellietmetingen die laten zien, dat er bij meer CO2-emissie een verzadigingseffect optreedt, zoals we dat zo vaak zien in de natuur. Hoe meer CO2, des te minder het effect op de temperatuur. Het lineaire gedrag in de klimaatmodellen klopt dus niet met de werkelijkheid. Dat verklaart mede de paniekvoorspellingen door die modellen. Voor de fijnproevers nog een opmerking hierover. De wet van Le Chatelier stelt dat de natuur er altijd naar streeft om verstoringen tegen te werken (‘negatieve terugkoppeling’). Die wet verklaart bijvoorbeeld dat in de klimaathistorie de glaciale en interglaciale perioden altijd binnen bepaalde temperatuurgrenzen bleven lopen, ongeacht de CO2-concentratie in de atmosfeer.
Illustratie 3: Nobel Laureate Dr. John Clauser, ondertekenaar van Clintel’s World Climate Declaration, formuleert het als volgt: “Truth has the property of being in accord with reality and good science means observing reality in nature and reporting it accurately with no thought to the consequences.”
Levensmolecuul
In dat licht nog iets over CO2. Metingen geven aan dat meer CO2 wel een opwarmend effect heeft, maar die metingen geven óók aan dat die opwarming bescheiden is. Er is dus geen enkele, en dan ook geen enkele wetenschappelijke aanwijzing voor al die AGW-paniekverhalen. Bovendien, metingen laten ook zien dat CO2 het levensmolecuul is voor alle natuur op aarde. Hoe meer CO2, hoe groener onze aarde en hoe hoger de productiviteit van de landbouw. Als we beide CO2-eigenschappen met elkaar vergelijken, opwarming en groei, dan is het peperdure en ontwrichtende “net-zero” klimaatbeleid dat nu gevoerd wordt wetenschappelijk en maatschappelijk onverantwoord.
Oorzaak en gevolg
Tot slot, de vraag van oorzaak en gevolg bij complexe systemen is een van de lastigste problemen in de wetenschap. Zo zijn er ook wetenschappelijke aanwijzingen dat de opwarming van oceanen ervoor zorgt dat er meer CO2 in de atmosfeer komt (Wet van Henry). Dus niet alleen de mens, maar ook de natuur heeft invloed op de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer. Het gaat om het complete verhaal. Op alle scholen zou niet het bekende angstverhaal, maar het complete verhaal verteld moeten worden. Waarom worden onze kinderen over klimaat zo eenzijdig voorgelicht?
Samenwerken
Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) vertelt ons een veel te simplistisch en alarmistisch verhaal over klimaatverandering. In dat verhaal wordt antropogene CO2 als de grote oorzaak aangewezen (‘The science is settled’). Het gevolg van die stellige uitspraak is dat een snelle uitfasering van het gebruik van fossiele brandstoffen wordt geëist. Echter, de technische en economische realiteit staan dat evenwel niet toe.
Maar afgezien van de praktische onmogelijkheid zijn er de wetenschappelijke argumenten. We hebben in het voorgaande laten zien dat er vele aanwijzingen zijn die erop duiden, dat er veel meer aan de hand is dan antropogene CO2 (‘The science is not settled at all’). We weten nog veel te weinig over het aardse klimaat om te claimen dat de mens het klimaatgedrag naar zijn hand kan zetten.
Er wordt een oproep aan beide klimaatwerelden, alarmisten en realisten, gedaan om elkaar niet te blijven bevechten, maar om gezamenlijk sneller meer wetenschappelijke kennis op te bouwen over het gedrag van ons klimaat. Het is de enige manier om met klimaatmodellen dichter bij de waarheid te komen.
In deel II – dat zaterdag 30 maart wordt gepubliceerd – pleiten wij ervoor om gezamenlijk te gaan werken aan de kansen die klimaatverandering biedt, zowel wetenschappelijk, technologisch als economisch. Let wel, een totaal andere aanpak van het klimaatbeleid betekent ook een totaal andere aanpak van de energietransitie. De voordelen zullen voor iedereen groot uitpakken.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Klimaat en Milieu30 maart 2024Het eerlijke verhaal over klimaatverandering
Klimaat en Milieu28 maart 2024Het eerlijke verhaal over klimaatverandering
Politiek Nederland20 februari 2024Hoe binnen enkele maanden een ter zake kundig kabinet te formeren
Economie24 januari 2024Boodschap aan de hoofdrolspelers in de kabinetsformatie
Wat een ontzettend goed, waardevol en waar verhaal. Een verhaal gebaseerd op wetenschappelijk inzicht, waarnemingen en feiten. Het laat geen twijfel bestaan over de onzinnigheid van de klimaatcrisis
Onmiddellijk stoppen met het huidige klimaat beleid waarvan de maatschappelijke en economische gevolgen niet te overzien zijn. Daar zou je met een beetje nuchter verstand niet eens over hoeven twijfelen.
Maar Minister van Klimaat en Energie Rob Jetten wil het. De lijsttrekker van GL / PvdA en voormalig klimaat Eurocommissaris Frans Timmermans wil het, zijn opvolger de heer Wobke Hoekstra wil het, de heer Ed Nijpels van de VVD wil het, de fractievoorzitter van Groen Links Jesse Klaver wil het, net als heel Groen Links. Milieudefensie wil het, Extinction Rebellion wil het en iedereen die de A12 en de A10 blokkeerden willen het, de Partij van de Dieren wil het. Mevrouw Minnesma van Urgenda en de heer Vollenbroek willen het beslist. Wie willen het nog meer?
Het IPCC, de Intergouvernementele Werkgroep inzake Klimaatverandering van de Verenigde Naties willen het. Net als de naar schatting 100.000 deelnemers die december 2023 uit alle hoeken van de wereld naar de VN-klimaatconferentie COP28 in het energie vriendelijke Dubai vlogen. Die willen het ook.
Argumenten en feiten zijn voor deze gelovigen niet relevant en men gaat stug door op de koers die de weerman Hiemstra verwoorde “we moeten nu stoppen met fossiele brandstoffen en dan zien we wel wat er gebeurd”
Het woord bizar voldoet niet meer
De vraag is, is wat de echte achterliggende reden is dat men dat wil.
Geld en macht, net als elke andere religie #klimaatcult
Je hoeft alleen maar naar de website van bijvoorbeeld Extinction Rebellion te gaan om te lezen wat de agenda is ” De activistische milieubeweging XR brengt milieu misstanden luidkeels onder de aandacht, totdat niemand er meer omheen kan. XR wil een aanjager van maatschappelijke vernieuwing zijn: ‘Hiërarchie vervangen we door gelijkwaardige participatie van iedereen.’ Gelijkwaardigheid, solidariteit en zorgen voor elkaar staan voorop”.
Cuba, Noord Korea, Cambodja, Libië en vele andere landen in Afrika, allemaal pasten ze deze methode toe op een vernieuwende manier met desastreuze gevolgen voor de samenleving en economieën. Het resultaat was uiteindelijk altijd corruptie, nepotisme, machtsmisbruik, disfunctionele economieën, ongelukkige bevolking die in diepe armoede leefde, op een paar bevoorrechten na, die waren iets meer gelijk dan de rest.
Politieke macht door indoctrinatie. Verdienmodel voor bijv. Producenten van windmolens.
Een mooie reactie, Peter, recht uit het hart.
Wat weerman Hiemstra betreft, ik ken hem al meer dan 35 jaar. Niet alleen van tv, ook van meer professionele bijeenkomsten (nee, ik werk niet bij het KNMI).
Hij is in al die jaren uiterlijk nauwelijks veranderd, en dat is een compliment. Ik bedoel, ik ben in al die jaren kaal geworden, en ook dikker (tot een ziekte mij ineens 15 kg deed afvallen).
Hiemstra lijkt nog altijd dezelfde, slank gebleven. Zelfs zijn opvolger, die Peter Kuipers-Munneke, lijkt op hem. Dat vind ik een knappe prestatie, een kloon als opvolger.
Maar wat is dat toch met die politiek-correcten bij het KNMI? Ze lijken wel de Jehova’s getuigen van het IPCC.
Dhr. Hiemstra zal best een aardige man zijn. Wat hij echter onlangs weer de wereld in slingerde, nl. dat wat hem betreft we acuut, nu direct gewoon in 1 keer helemaal totaal moeten stoppen met ‘fossiel’ en dan maar kijken hoe dat uitpakt..
Dan geloof je je oren toch niet?
Volstrekt mee eens, het gevaar komt vanuit de WEF en de GroenLinkse hoek.
Klimaatangst propaganda is een verdienmodel. Is de wereld schoner geworden door Tesla’s? Zijn onze zonnepanelen en windmolens nu echt een vooruitgang? Ik verwacht dat waterstof en aardgas op de lange termijn veel schoner zijn.
Olie is in onvoorstelbare hoeveelheden aanwezig op aarde. Technisch directeur van Exxon Mobile stelde dat het geenzins een fossiele brandstof is. Oliebronnen na te zijn geleegd en afgesloten zijn na 20-30 jaar weer geopend. Ze bleken weer vol te zitten!
CO2 is het groeigas voor de natuur.
Ik denk dat als we met elkaar de oorlog tussen de Navo en Rusland weten te stoppen door geen miljarden meer in wapenleveranties aan Oekraïne te geven en zodoende duizenden mensenlevens te besparen we ook de natuur meer goed doen.
Wees lief voor elkaar en de wereld wordt weer een stukje mooier en ook groener.
Precies, olie en gas zijn niet fossiel > de aarde maakt het zelf aan, net als lava, onuitputtelijk.
Links maakt al 200 jaar gebruik van ‘naderende catastrofen’ om mensen te dwingen het linkse bewind te accepteren.
-1850: tegen industrialisering, want kleine groep rijken en veel armen, dus groeiende ongelijkheid, die moest eindigen in een hevige crisis, oorlog en dan zouden de arbeiders de macht grijpen;
-1900: tegen imperialisme, want dat hield de industrialisering in stand;
-1920: tegen fascisme, want dat hield het kapitalisme in stand, terwijl de socialisten dachten dat de wereldrevolutie zou volgen na de Russische Revolutie;
– 1950: sociaal-democratie komt overal op, iets later gevolgd door het eurocommunisme. Frankfurter Schule begint aan een totaaltheorie, die rond 1960 bekend wordt als het globalisme. Hierbij wordt de natuur centraal gesteld in het linkse denken, omdat toen al duidelijk werd dat de wereldrevolutie niet zou komen en dat arbeiders alleen maar meer consumptie wilden en verder geen belang hadden bij socialisme. Dus moest er iets verzonnen worden dat groter was dan klassenstrijd, groter dan ongelijkheid en daar zitten we nu midden in.
Links heeft ons stap voor stap een ondergangsverwachting ingeduwd, die uiteraard niet zal plaatsvinden, maar die zorgvuldig geloofwaardig is gemaakt.
De-industrialisering is een van de elementen die het globalisme heeft behouden van het oude marxisme. Horkheimer en Adorno van de Frankfurter Schule werkten al aan de combinatie van de-industrialisering en natuur rond 1945.
‘De mens is een controversieel experiment van de natuur’.
Een van de mooiste uitspraken ooit.
En dat blijkt nog altijd.
De evolutie zorgt er voor dat organismen steeds complexer worden door concurrentie en zich maximaal kunnen aanpassen aan nieuwe omstandigheden om te overleven.
Survival of the fittest.
Intelligentie is een handige tool om problemen op te lossen en je concurrentie positie te verbeteren.
Als je niet slim genoeg bent, is daar de uitgang van de evolutie.
Evolutie is geen proces waarbij complexiteit toeneemt. Eerder degeneratie. Daarom ook zijn veel grotere mensen en dieren uitgestorven. DNA, daar ontstaan fouten in. Door medische technieken worden zo ook zwakkeren in stand gehouden en kunnen onvruchtbare mensen zich vaak ook al voortplanten.
De reuzen van vroeger worden angstvallig weggehouden door de US museumorganisatie.
Past niet in de evolutietheorie….
Wie bouwden de piramiden? Deze mensen waren groter en sterker dan ons geslacht.
Modificaties in DNA zijn per definitie minderwaardig.
Al drie mensen hebben de quote niet begrepen.
Tijdens mijn jaren in Duitsland was daar ook een spreuk: ‘als er een schepper is, is die wel nog in het experimenteerstadium’.
Leuke spreuk.
Twijfelen aan ‘zekerheden’ lijkt mij gezond.
Ik denk dat de experimenteerstadium eeuwig is. Niets is nooit helemaal klaar alleen duurt het te lang om het als voorlopig te zien.
Mensen die voor zichzelf weten dat er een schepping was kunnen niets met jouw antwoord. Maar vanuit de evolutionaire gedachte is jou reactie begrijpelijk. Zolang leven niet door de mens en de natuur kan zijn ontstaan (tot op heden bewezen) kies ik voor een scheppende kracht. Gewoon aannemelijk. Dus begrijpen en oneens zijn 2 verschillende zienswijzen.
Evolutietheorie zegt niets over de oorsprong. Die zal waarschijnlijk nooit iemand kunnen bewijzen of überhaupt vinden. Wel zien wij om ons heen alleen wat overleeft dus alles lijkt perfect dus het moet gemaakt zijn door een brein want anders is het voor de mens onbegrijpelijk. Maar misschien zijn wij toch gewoon een product van een ingewikkelde chemische samenstelling. Zo ingewikkeld dat een sluitend bewijs van het ontstaan altijd bevochten blijft.
Complimenten voor dit uitstekende stuk! Inderdaad: politiek, blijf bij de feiten en baseer beleid op feiten, en niet op drogredeneringen. Het moge intussen duidelijk zijn dat op dit moment ontzettend veel klimaatkul verspreid wordt, voornamelijk door NGO’s en overgenomen door politici als Timmermans en Jetten, c.s. Basis hiervan is het idee dat CO2 (door de mens uitgestoten) de grote boosdoener zou zijn in opwarming. Wat men voor het ‘gemak’ even vergeet is dat CO2 een levensbehoefte is van planten, en dat we wereldwijd in een CO2 minimum zitten… tot het punt (ong 180 ppm; nu gestegen van 260 naar 400 ppm), niet zo lang geleden, dat het leven op aarde op instorten stond. Fotosynthese werkt zeer slecht bij zulke lage CO2 niveaus. En, zonder planten geen dieren, waaronder de mens. En, inderdaad, satellietwaarnemingen laten zien dat de aarde – met de stijgende CO2 niveaus, duidelijk vergroent. Is dat niet wat we allemaal willen, een groenere aarde? Staat dit niet ook in de programma’s van GL-Pvda, PvdD, D66, etc? Kom op, Frans, Rob, Esther, lees eens verder en stel je ideeen bij. Koester natuurlijk gas (CH4) wat na verbranding als CO2 vrijkomt en dan onze atmosfeer verrijkt met kostbaar plantvoedsel. Laten we gaan naar niveaus van 600, 800 of zelfs 1000 ppm, niveaus die in het verleden een gigantische biodiversiteit tot gevolg hebben gehad. En, een groene, schone planeet. Bovendien, Rob, Frans en de rest: heeft iemand van jullie wel eens gehoord van het CO2verzadigingseffect (zie stukje van Prof. Berkhout)? Of van de invloed van wolken (ja, water als zeer sterk broeikasgas), of van de 3 cycli van de zon. Of van de kosmische omgeving waarin ons zonnestelsel zich nu bevindt (hogere kosmische straling in vergelijking met het verleden). Wat zouden deze factoren ‘doen’?
Sorry, verhalen over veel hogere CO2 concentraties in een ver geologisch verleden op aarde zeggen mij niets. Er hoorden totaal andere levensvormen bij, voor primaten of zelfs zoogdieren zou het vermoedelijk onleefbaar zijn geweest.
Feit is dat de CO2 concentratie in de atmosfeer nu stijgt, vermoedelijk sneller dan in prehistorische tijden. Ik kan me voorstellen dat mensen daar ongerust over worden.
Om hen gerust te stellen moeten we eerlijk en zo rationeel en objectief mogelijk blijven. Daar hoort quasi-romantisch verwijzen naar die geweldige dino-tijd met zeg 800 ppm CO2 niet bij.
En ook niet zeggen dat waterdamp eveneens een broeikasgas is. Dat is op zich waar, maar niet relevant om redenen die ik hier al vaker heb uitgelegd en ik nu niet ga herhalen.
Het enige waar je mogelijk een punt hebt zijn die cycli van de zon. Ik kreeg college van de bekende Utrechtse zonnefysicus prof. Kees de Jager (in 2021 helaas overleden), ik kende hem persoonlijk. Hij zou de eerste zijn om te erkennen dat we van de bekende 11-jarige cyclus theoretisch nog weinig begrijpen, laat staan van de onderliggende langduriger cycli.
Het is een feit dat we van kosmische invloeden nog erg weinig begrijpen. Dat zegt de wetenschap zelf. Elke nieuwe ontdekking stuit weer op veel meer vragen dan antwoorden.
Dat er meerdere koelere en warmere perioden zijn geweest, geheel zonder menselijke invloeden, is ook een feit.
Daaraan zal de mens zich (geleidelijk) moeten aanpassen. Zoals alle leven op aarde dat al zo lang doet.
Milieuvervuiling is een ander verhaal.
Over ‘kosmische’ invloeden: de 11-jarige maar ook onderliggende langduriger zonnecycli leiden tot variaties in het aardmagnetisch veld, en daarmee in de hoeveelheid kosmische straling die de aardatmosfeer binnendringt. Dat beïnvloedt weer ionisatie (het begin van zg. condensatiekernen) en daarmee de wolkenvorming in de atmosfeer.
Dit is door de Deen Svensmark e.a. uitvoerig beschreven, en er is volgens mij geen speld tussen te krijgen. Of het ook leidt tot klimaatveranderingen is omstreden, al wijzen langdurige en afwisselend koudere en warmere perioden in het laatste millennium wel in die richting. Kortom, er is meer tussen hemel en aarde dan het IPCC bevroedt of wenst te erkennen (zij kennen het verhaal maar nemen het niet erg serieus).
Inderdaad, aanpassen is beter dan ‘de kosmos’ bestrijden. Zelf zeg ik: zolang er nog (huur)huizen zijn zonder dubbel glas komt het peperdure subsidiëren van warmtepompen neer op lichtzinnig smijten met geld.
Milieuvervuiling is idd een ander verhaal, zoals de auteurs van het artikel hierboven in hun deel 2 ook terecht stellen.
Goed stuk! Gelukkig lijkt het gezond verstand weer terrein te winnen. Word allemaal lid / vriend van / doneer aan Clintel.
(www.clintel.nl)
Ik denk dat veel van de discussies rond het klimaat achterhoede gevechten zijn. We zien vandaag de dag dat de gemiddelde temperatuur hoger is dan 50 jaar geleden. De “wetenschappelijke consensus” (contradictio in terminus) in het mechanisme is er misschien maar de aangedragen oplossing, de hele wereld naar 0 CO2, is niet echt praktisch. We schaden daarmee onze economie en welvaart op enorme wijze met een bijna nul kans dat het werkt. Het idee dat we in Syrie, Oekraine en Gaza oorlog voeren maar wereldwijde samenwerking zou het klimaatprobleem oplossen is crimineel naïef. Hiervoor is niet de consensus van klimaatwetenschappers nodig maar van historici, fat chance. De offers die van de bevolkingen in de wereld gevraagd zouden worden zijn enorm en het rendement is niet verzekerd. Daar komt bij dat het niet moreel is om aan de ontwikkelende landen te vragen hun welvaartsontwikkeling stop te zetten. Echter, als Asie niet meewerkt, dan zijn onze inspanningen volkomen nutteloos.
Mitigatie is gewoon een idealistisch onzinnig idee. We moeten ervoor zorgen dat we klaar zijn voor een veranderend klimaat want er zijn ook veel andere bedreigingen die niets met CO2 te maken hebben. Een welvarend land met een rijke economie heeft de beste bescherming tegen veranderingen.
100% mee eens.
Voor Geochemici is de CO2-huishouding op aarde veel meer dan de fotosynthese alleen. Veel meer! Zoals wijlen emeritus hoogleraar in de Geochemie Prof.Dr.Schuiling al jaren geleden zei: “Sinds het eind van de vorige eeuw houd ik me vooral bezig met de klimaatverandering. Als we kijken hoeveel CO2 per jaar door vulkanen is uitgeworpen (ca. 400 miljoen ton per jaar) en we vermenigvuldigen dat met het aantal jaren dat de aarde bestaat, dan komt daar een absurd groot getal uit. Als dat allemaal in de atmosfeer zou zijn gebleven zou er geen leven mogelijk zijn.”
Hiermee gaf hij aan, dat “de natuur het allemaal zelf oplost,” onder andere door verwering van gesteenten. Zijn idee om dit natuurlijke proces een handje te helpen (zie artikelen over olivijn https://mcu.nl/blog/we-kunnen-co2-in-de-hand-houden/). Maar ja, dat willen de activisten niet horen natuurlijk.
De vraag hierbij is; Hoe geef je de klimaatalarmisten een aftocht zonder gezichtsverlies?
Door hun goede bedoelingen te prijzen. Net zoals de Romeinen en ook de vroege islam mild waren naar de volken die ze overwonnen hadden.
De vroege islam was misschien mild, nu zien we een heel andere werkelijkheid.
Doet niets af aan uw bemerking dat goede bedoelingen, van wie dan ook, best geprezen mogen worden.
Mild zijn naar overwonnen volken, groeperingen of bewegingen is een klein kunstje. Misschien wijzer dan opknopen zoals iemand anders voorstelt.
Deze bijdrage kan niet genoeg verspreid worden. Punt.
Zoals beloofd in mijn eerdere reactie op het prima artikel van beide hoogleraren, hier nog een vervolg. Nu met twee eigen voorbeelden van het overdreven alarmisme van het IPCC en de meeste media.
1. “Help, al het ijs op wereld smelt en het wordt hier Amersfoort aan zee”.
Nou, dat valt wel mee. Van het landijs (de ‘ijsplaat’) op Groenland smelt in het huidige tempo (en pas vanaf 1998 of zo) slechts 0,01% per jaar af. En niet “versnellend” zoals paniekzaaiers beweren, de laatste jaren eerder afvlakkend volgens NASA satellietmetingen. Maar goed, die huidige afsmelt zou toch tot een wereldwijde zeespiegelrijzing van 7 cm per eeuw leiden. Ja, maar niet bij de NL kust! Dat komt door zwaartekrachteffecten, google maar even op Vermeerssen (TUD).
Op Antarctica, hoewel veel groter dan Groenland, is de huidige afsmelt van het landijs in absolute Gigatonnen merkwaardig genoeg nog niet de helft van die op Groenland. Mensen die zich daar (nu al) zorgen over maken zijn niet goed snik.
2. “Ja maar Tuvalu dan? Dat soort eilanden dreigen toch overspoeld te worden?”
Inderdaad, dat komt door het in die gebieden warmer wordend en daardoor uitzettend oceaanwater (vermoedelijk meer een El-Nino effect dan een bewijs voor global warming). Dat water wordt lichter en stijgt daarom, maar de hydrostatische druk op de bodem blijft gelijk. Daarom hebben wij er hier geen enkele last van. Om het in scholierentaal uit te leggen: de wet van de communicerende vaten geldt niet als het water in de ene buis warmer is dan die in de andere.
En nog ben ik niet klaar. In een derde reactie (over zee-ijs) zal ik nóg een voorbeeld van verkeerd alarmisme geven. Een waaraan zelfs vele meer objectieve klimaatwetenschappers zich bezondigen omdat ze de diffractiewetten van Fresnel niet kennen.
Wat is dan toch de reden dat de politiek vasthoudt aan hun klimaatcrisis. Het kost kapitalen en niemand wordt er beter van, behalve dan de leveranciers van zonnepanelen en windmolens. Waar ligt het belang van de politici?
We begrijpen m.i. de term ’transitie’ te beperkt. Het gaat helemaal niet om een energietransitie of een eiwittransitie of zo. Het gaat om de transitie van zo veel en zo snel mogelijk uw geld naar andere zakken. Legaal roven.
Dank voor dit uitstekende artikel.
Onze politieke klimaat maatregelen kunnen dus letterlijk de ijskast in.
Helaas is de bevolking erg ongeïnteresseerd en oppervlakkig ; oriënteert zich niet op meerdere voor ‘’s en tegen ‘s FEITEN ; van diverse onderwerpen en gooien echte wetenschap na de corona hoax de vuilnisbak in.
Zeer informatief. Bravo
Nu mijn derde reactie. Ik weet niet in welke volgorde Opiniez ze plaatst, dus let op de volgorde.
Eerder had ik het over landijs, en dat de afsmelt daarvan wel meevalt. Het drijvende zee-ijs in de polaire gebieden neemt ook af, maar dat valt niet mee. Satellietfoto’s tonen aan dat de Noordelijke IJszee in de winter niet meer geheel door ijs bedekt is. Vroeger was dat wel anders.
Over de oorzaken ga ik niet speculeren. Veranderende oceaanstromingen worden door velen genoemd (maar waar wordt dát dan veroorzaakt?), anderen noemen roetneerslag door vulkanisme en bosbranden of roepen simpelweg: “global warming!”
Hoe dit ook zij, het populaire narratief is: door het minder wordende zee-ijs wordt er meer zonnewarmte geabsorbeerd omdat donker water nu eenmaal meer licht absorbeert dan een wit ijsoppervlak. En omdat het een zelfversterkend effect is, kan het zelfs een ‘kantelpunt’ worden (ook zo’n modewoord bij klimaatbezorgden).
Maar klopt dat verhaal wel? In polaire gebieden staat de zon, voor zover boven de horizon, altijd laag (< 30 gr) tot zeer laag (< 10 gr) . Het licht valt altijd 'scherend' in. Dat betekent sowieso al een lage energieflux per horizontale m2 (sin 10 gr = 0,17).
Maar bij zeer lage invalshoeken wordt er bij die toch al lage lichtinval een steeds hoger percentage gereflecteerd i.p.v. geabsorbeerd. Dat zijn de wetten van Fresnel:
https://en.wikipedia.org/wiki/Fresnel_equations
Kortom, bij dat lage licht doet het onderscheid 'donker water' vs 'wit ijs' nauwelijks meer ter zake. Weinig van bijna niks wordt vrijwel niks.
Sterker nog. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat een hobbelig en ruw ijs-sneeuwoppervlak gezien Fresnel meer energie absorbeert dan een glad en zg. 'donker' wateroppervlak.
Heel veel dank voor uw informatieve reactie.
Graag gedaan. U bent vermoedelijk in maatschappelijk/politiek opzicht wat radicaler dan ik als ‘gewone’ conservatief, maar ik waardeer uw waardering voor mij als ervaren en nuchter ‘macroscopisch’ fysicus.
Sorry, ik wil niet hautain overkomen, ben nu gepensioneerd, maar ik heb echt jarenlange onderzoekervaring, en houd de literatuur op dit gebied (m.n. de ‘watercyclus’ en ‘CO2-cyclus’ op aarde) nog steeds bij.
Prima en goed leesbaar artikel, ben het er ook qua ‘boodschap’ mee eens. Terecht dat u wijst op het ‘urban island effect’ bij temperatuurmetingen, niet de enige historische ‘bias’ op dat gebied trouwens.
Ik hoop dat de zeer gerespecteerde auteurs mij enkele opmerkingen toestaan.
1. Citaat: “…. moderne satellietmetingen die laten zien, dat er bij meer CO2-emissie een verzadigingseffect optreedt, …. Hoe meer CO2, des te minder het effect op de temperatuur.”
Mag ik vragen op welke (of welk type) satellietmetingen u doelt? Ik ben op de hoogte van theoretische uitspraken over dat verzadigingseffect, maar ken (helaas) geen bron m.b.t. daadwerkelijke metingen dienaangaande.
2. “…. opwarming van oceanen zorgt ervoor dat er meer CO2 in de atmosfeer komt (Wet van Henry).”
Ja, maar dat is een gecompliceerde wet. Naast ‘onrust’ aan het grensvlak (wind, golven) speelt de concentratie CO2 in de lucht boven het water speelt ook een rol. Als die hoog is kunnen de oceanen toch meer CO2 opnemen (zuurder worden), ondanks het iets warmer worden van de bovenste lagen. Onder de 400-600 m wordt het water trouwens niet of slechts zeer langzaam warmer, al zal de verzuring daar voorlopig ook niet of nauwelijks doordringen.
3. “Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) vertelt ons een veel te simplistisch en alarmistisch verhaal over klimaatverandering.”
Inderdaad, en de mainstream media nemen dat met veel sensatiezucht en overdreven cq verkeerde voorbeelden over. Ik zal daar in een aparte reactie op terug komen.
P.S. Ik ben van huis uit fysicus en heb een groot deel van mijn leven ‘macroscopisch’ fysisch onderzoek gedaan. Verdiep me na mijn pensionering nog steeds in klimaatissues, m.n. de watercyclus (verdamping, neerslag, land- en zee-ijs, etc.)
We hebben te maken met een keur aan problemen die deze onzin veroorzaakt.
we hebben het religieuze component bij de bevolking en wetenschappers, we willen het gewoon graag geloven.
Daarnaast heb je het economische component, teveel mensen verdienen hier een goede boterham aan.
En dat alles is mogelijk door het lage algemene ontwikkeling van de gemiddelde burger, ze hebben gewoon te weinig kennis om waarheid van leugen te onderscheiden.