Klimaatzaken maken een farce van recht en rechtspraak
De creatie van een alternatieve werkelijkheid
Foto: Public domain 
Rechtszaken vanwege ‘het klimaat’ om snellere vermindering van de CO₂-uitstoot te bereiken komen steeds vaker voor. De klimaatactivisten, gesteund door ngo’s, boeken daarbij successen dankzij rechters, die ‘mensenrechten’ steeds verder oprekken. De scheiding der machten erodeert als rechters politieke vonnissen vellen, zoals in het recente hoger beroep tegen Shell. Zo wordt een klimaatdictatuur dominant in recht en rechtspraak en de burger betaalt de prijs. Een column van Raymond Peil.
De klimaatrechtszaken rijgen zich in rap tempo aaneen de afgelopen jaren. Milieudefensie zit achter ING aan als “de bankier van de klimaatcrisis” en bereikte ook dat Shell de CO2-uitstoot moet verminderen. Urgenda kreeg bij de Hoge Raad voor elkaar dat Nederland minder CO2 dient uit te stoten en is van plan schadevergoeding van de staat te eisen. Greenpeace wil in een rechtszaak tegen de staat een strenger stikstofbeleid afdwingen. En het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, EHRM in Straatsburg – speelbal van Soros-adepten – deed er onlangs een schepje bovenop door te bepalen dat een groep Zwitserse vrouwen recht heeft op betere bescherming van de overheid tegen klimaatverandering, en verzon er aldus doodleuk een nieuw mensenrecht bij.
Schadelijk
Dit is schadelijk voor het recht en de rechtspraak, ook in Nederland. Langs deze weg maken klimaatactivisten vermomd als rechters het veel te bont, met vonnissen die een aanslag plegen op welvaart en privébezit, individuele rechten schenden, zich schikken naar politieke wanen en de wetenschap loochenen. Het is met recht Code Rood. De democratie staat steeds vaker machteloos tegen mede door de overheid gesubsidieerde linkse actievoerders, die de rechter om de tuin leiden.
Trias Politica
Het Nederlandse recht en de rechtsstaat ontsporen door deze klimaatzaken, die een ernstige schending van het principe van de scheiding der machten betekenen, de Trias Politica. Mensenrechten zijn in het leven geroepen om de overheidsmacht jegens de bevolking aan banden te leggen. Het activisme voor het zogenaamde ‘algemeen belang’ dat rechters op grond van ‘mensenrechten’ toestaan in juridische procedures holt mensenrechten van individuele burgers juist uit. De mythe, dat de rechter slechts de wet toepast, wordt gelogenstraft door de aard van dergelijke algemeen belang-acties. Als ongekozen rechters politieke problemen gaan oplossen zet de magistratuur zichzelf in haar hemd en kunnen we de democratie wel afschaffen.
Shell
In april 2019 daagde actiegroep Milieudefensie met 17.379 mede-eisers en nog zes organisaties Shell voor de Haagse rechtbank om de uitstoot van het concern te verlagen. Op 26 mei 2021 oordeelde de rechtbank in een uitspraak dat de toenmalige Nederlandse ’Koninklijke’ Shell zijn uitstoot in 2030 in zijn productie 45% diende terug te brengen, gerekend vanaf 2019. Dit ging gepaard met de ongehoorde inspanningsverplichting om die reductie eveneens bij miljoenen klanten te bereiken.
“Het aan Shell opgelegde bevel van een CO2-uitstootreductie van 45 procent in 2030 is gebaseerd op een wetenschappelijke dwaling en zal in hoger beroep geen stand houden”
— Waarom zegt deze natuurkundige dat?
— Lucas Bergkamp (@lucasbergkamp) April 24, 2024
‘Gevaarlijke klimaatverandering’
Milieudefensie kondigde onlangs aan ING voor de rechter te slepen. Daarna zijn 27 bedrijven aan de beurt, volgens campagneleider Nine de Pater zijn ’systeemspelers’ als ING, ABN Amro, Ahold Delhaize, BP en ExxonMobil belangrijke schakels in de hele uitstoot. Komen ze niet binnen drie maanden met een plan, dan volgen processen zoals tegen Shell en moeten ook de andere ondernemingen meer doen aan de voorkoming van ‘gevaarlijke klimaatverandering’ om het algemene belang van de Nederlanders te dienen.
Volgens advocaat Roger Cox van Milieudefensie en Urgenda – die dit type rechtszaak met klimaat- en milieuclaims op grond van mensenrechten praktisch heeft uitgevonden – kan het geen kwaad om de democratie onder curatele te stellen. “Dit geldt eens te meer nu de uitslagen van verkiezingen de progressieve agenda niet langer ondersteunen. De rechter, niet de politiek, is nu het enige middel om de progressieve agenda op te leggen en af te dwingen. Daarmee kunnen alle compromissen die politieke partijen onderhandelen met verwijzing naar het risico op schending van een mensenrecht de prullenbak in”, concludeert bijvoorbeeld advocaat en arts Lucas Bergkamp.
Onwettig en onrechtmatig
Via de rechter een verplichting opleggen voor de drastische uitstootvermindering, ook bij klanten van Shell (u en ik), is onwettig en onrechtmatig, hoe je het ook wendt of keert. De uitstoot op bijvoorbeeld eigen raffinaderijen en gasplatforms omlaag brengen kan Shell wel, daar zijn ze mee bezig, maar waarom verzint de rechtbank 45% minder uitstoot? Of moet het dan bij het gerechtshof dan maar 35 of 25% worden? Er bestaan geen mensenrechten tegen uitstoot, het is bij uitstek een politieke afweging. Waar baseer je zo’n getal op, zonder duidelijke aanwijsbare wettelijke c.q. wetenschappelijke grondslag?
Van het hoger beroep van Shell, dat zich gedurende vier zittingsdagen in anderhalve week begin april afspeelde, deed Lucas Bergkamp verslag op zijn X-tijdlijn, dat we hier deels volgen. Volgens hem suggereerden de vragen van het gerechtshof aan het eind van dag één dat de leden ervan uitsluitend naar Milieudefensie hadden geluisterd en niets gehoord of gelezen hadden van de andere twee partijen, te weten Shell en de toegevoegde Stichting Milieu en Mens, die ijvert voor zekerheid en betaalbaarheid van energie voor de burgers.
Genegeerd of niet begrepen
Wanneer het Hof vraagt of het zich niet uitsluitend het ‘klimaatbelang’ kan aantrekken en de andere belangen (energiezekerheid en -betaalbaarheid) aan de overheid laten, verraadt dit serieuze vooringenomenheid (bias) of wanbegrip. Op tal van manieren is door de beide partijen uitgelegd dat het om de optimalisatie van meerdere variabelen gaat en dat een overdreven reductieplicht de energiezekerheid en -betaalbaarheid schaadt. Bergkamp: “Kennelijk is die uitleg genegeerd of niet begrepen.”
In de zaak maakte Milieudefensie zich met regelmaat schuldig aan verdraaiing of onjuiste voorstelling van zaken. Investeringen in fossiele energie zijn uit den boze, in het activisten-boeventaaltje heet dit ‘fossiele lock-in’. Want als je eenmaal een gascentrale hebt gebouwd zit je er wel enkele decennia aan vast, fout en verboten! Terwijl de voorkeur van consumenten en politici voor fossiele brandstoffen in bepaalde toepassingen de kern ervan is. Het gaat Milieudefensie om het verbieden van nieuwe olie- en gasprojecten en het terugbrengen van bestaande olie- en gaswinningen. Ze vergeten dat ze voor rechters, niet politici, staan en dat de rechterlijke macht zich niet uitstrekt tot algemene verboden én geboden.
Onteigening
Milieudefensie betoogt ook voor het Hof dat het emissiereductiebevel van de rechtbank zo moet worden uitgelegd dat Shell fossiele assets gewoon moet afschrijven en niet “ongeclausuleerd” mag verkopen, waarna de volgende eigenaar de winning en exploitatie ter hand kan nemen. “Ze maken er een onteigeningszaak van en dat is een brug te ver”, noteert Bergkamp. De actiegroep legt uit dat de essentie van de zaak tegen Shell de bestrijding van gevaarlijke klimaatverandering is, maar ziet domweg over het hoofd dat deze zaak daaraan op zijn best niets zal bijdragen.
Jarenlang zijn waarschuwingen van mensen dat het opgeven van fossiele energie veel te snel gaat in de wind geslagen en werden deze mensen zelf weggezet als sceptici of ontkenners. Nu krijgen ze alweer gelijk. https://t.co/lVHE6PPzkd
— Wouter Roorda (@WouterRoorda) April 25, 2024
De burger betaalt de prijs
De activisten stellen dat soft law – niet wettelijk afdwingbaar – de enige manier is de governance gap – waar de overheid kiest niet op te treden – te dichten, die wordt misbruikt om hard law te voorkomen. Dus zij denken in feite een internationale klimaatregering te zijn, die de EU en nationale democratieën opzij mag zetten. Hier nog zo een: de prijs van CO2-emissies is veel te laag, daarom zou de rechter het gevraagde bevel moeten opleggen. De activisten vergeten dat ze tegen een rechter spreken en de burger de prijs betaalt, niet Milieudefensie, die beweert namens het algemeen belang van alle burgers te procederen.
Het Hof vraagt naar de economische gevolgen en prijsstijgingen indien het bevel wordt gehandhaafd. Milieu en Mens beantwoordt deze vraag met “maatschappelijke ontwrichting en prijsstijgingen met 145%.” Het is te hopen dat dit doordringt tot de rechters, want in de klimaatrechtspraak wordt te vaak opzettelijk een alternatieve werkelijkheid gecreëerd door relevante informatie en feiten uit te sluiten of te negeren.
Wensenrecht
Zo verwordt mensenrecht tot wensenrecht, aangejaagd door gesubsidieerde ngo’s, die mensenrechten als elastiek oprekken tot ‘mensenplichten’ van de overheid, veelal met behulp van activistische en linksdraaiende, al dan niet D66-rechters. En zal Shell straks wellicht zijn biezen pakken en naar de Verenigde Staten vertrekken. Niet zo vreemd wanneer de rechter in Nederland zijn oren laat hangen naar doemfabels van activisten: “U bent de laatste persoon die het vergaan van de planeet en de mensheid kan voorkomen. We hebben nog zeven jaar om de planeet te redden. De keuze is tussen fossiel kapitaal en leven.”
Het gerechtshof Den Haag neemt ruim de tijd om tot een uitspraak te komen in het hoger beroep. Pas over zeven maanden, op 12 november, komt er voor Shell en Milieudefensie uitsluitsel. Daarna kunnen zij nog in cassatie bij de Hoge Raad, maar de zaak wordt dan inhoudelijk niet opnieuw behandeld.
Kromstand van de rechtsstaat
Wat mij overigens persoonlijk buitengemeen stoort aan de kromstand van de rechtsstaat ligt in mijn eigen studie in de rechtsgeleerdheid (afgestudeerd in 1995) aan de #UniLeiden, indertijd een uiterst solide, degelijk en waarde(n)vol curriculum. Er ging een wereld voor me open, met ontzag voor de wijsheid van degenen die vanaf de Romeinse tijd in staat bleken een rechtsstelsel zo in te richten dat het aan de noden en behoeften van de samenleving op een faire, redelijke en billijke wijze beantwoordt. U begrijpt dat daarvan geen spaan meer heel is.
Mijn ontstemming over ge(k)leuter in de klimaatzaken uitte zich in een anekdote over Paulus de Boskabouter van Jean Dulieu. Zie de aflevering waarin Gregorius de Das ontdekt dat de kwade heks Eucalypta een Shell-station in Het Eikenbos heeft getoverd. Hij klaagt bij de wijzen, Oehoeboeroe de uil en Salomon de raaf, dat koolmeesjes door hun pootjes zakken, dat had hij bij Mirjam Bikker op TikTok gelezen. En over slakken zonder huisjes door stikstof, bij Laura Bromet. Het ergste vond hij de wormen onder permanente meststress, waar Tjeerd de Groot melding van maakte. Gelukkig kon Dulieu met de Greta Thunberg-spreuk het tankstation wegtoveren…
Over de auteur
- Raymond Peil: Journalist (ex professo, 44+ jaar). Vanaf 1980 bij het Leidsch Dagblad, GPD, real-time newswire AFX/MoneyView en Elsevier. Werkte bij de internationale law firm Loyens & Loeff, de Nederlandse (Vereniging van) Banken en als uitgever (portefeuille financiën en economie) bij Elmar in Delft. Websites sinds 2008, weblog/redacteur/ghost writer voor Sylvester Eijffinger. Jurist Corporate Law & Competition Law, (financiële) economie - 1 jaar Chartered Financial Analist, ICT-nerd van A tot Z | onderzoek | webmaster | MSM-immuun.
Recent gepubliceerd
Economie28 april 2024Demissionaire Rutte perst nieuw kabinet in financiële dwangbuis
Klimaat en Milieu26 april 2024Klimaatzaken maken een farce van recht en rechtspraak
Economie12 april 2024Zei er iemand oorlogseconomie?
Politiek Internationaal31 maart 2024Heksenjacht VS tegen Assange gaat veertiende jaar in
Eigenlijk is het gedrag van de NGO’s grootscheepse chantage ZONDER kennis van zaken. En de rechtbank doet daar aan mee en staat toe DAT die zaken mogen plaatsvinden. Schandalig. Wij als burger zijn de slachtoffers en wij betalen hiervoor een heel hoge prijs. Vreselijk dat dit soort mensen geld krijgt via subsidies en de Postcodeloterij.
Pensioen fondsen, N.P.O., Universiteiten, Journalistiek, Ambtenaren, Burgemeesters, Polite, O.M. enz allemaal idealistisch of nog erger activistisch!
Wat u in het stemhokje zegt maakt steeds minder uit.
Stem ze weg in Juni 2024!
Stemmen! Het allerlaatste vreedzame middel om ons te verdedigen tegen nog meer linksgroene afbraak.
Als de klimaatzeepbel barst nadat de welvarende samenleving in elkaar is gestort en is veranderd in een trieste en grauwe Goelag Archipel, dan zullen deze zotteklap vonnissen als een boemerang terugkletsen in de gezichten van de milieu activisten en rechters. Dan kunnen ze wèl vervolgd worden voor misdaden tegen de menselijkheid, met een grote kans dat de volkswoede zich vol tegen hen keert en de jacht op deze misdadigers losbarst met gruwelijke daden. Dit kan voorkomen door de overheid als zij dit soort vonnissen doodgewoon naast zich neerlegt. En wie kan dan de overheid dwingen om toch de vonnissen uit te voeren? Niemand, aangezien het geweldsmonopolie bij de overheid ligt.
Het kon wel eens precies de bedoeling zijn dat de voorheen welvarende samenleving in elkaar stort door energietekorten, voedseltekorten, economische malaise en het ontbreken van elke sociale saamhorigheid agv massa-immigratie. Chaos is het plan. Je moet willen dat de overheid je komt ‘redden’ door je op te sluiten in een 15-minuten stad en je regelmatig van een insectenpapje voorziet.
Ik denk dat ook. Tijdens de C-‘crisis’ zagen we al hoe men het volk manipuleerde om uiteindelijk zélf te vragen de ‘dissidenten en inentingsweigeraars’ uit te sluiten van de samenleving.
Revival van de heksenjachten.
In de 2e kamer werd zelfs opgeroepen om kritische artsen uit hun beroep te zetten!! Jullie willen het zo dus dan nemen wij de door ons gewenste extreme beslissingen, en dan zijn de gevolgen niet onze schuld, maar gaan wij jullie zogenaamd redden…
Hetzelfde nu met Joekreen. De massa is gemasseerd in het toegeven aan steeds meer inmenging in een proxyoorlog. Maar we willen het zogenaamd zelf, dus… Zelfde verhaal vwb gaza.
Advocaat Roger Cox van Milieudefensie en Urgenda…..’kan het geen kwaad om de democratie onder CURATELE te stellen. De rechter, niet de politiek, is nu het enige middel om de progressieve agenda op te leggen en af te dwingen.’
Dat is dus het kwaadaardige doel.
Wereldwijd alles kapot maken, een ‘progressieve’ wereldmacht middels juridische coups, zogenaamd voor een hoger doel, bewerkstelligen.
Ik zeg ook met opzet kwaadaardig, want als je als organisatie op de koop toe neemt dat hún doelen voor het overgrote deel van de mensheid géén progressie zal betekenen, maar regressie, terug naar de bittere armoede en het gebrek van lang geleden, dan ben je niet bepaald goedaardig bezig.
Hoe kunnen we die vermaledijdde bewegingen in hemelsnaam stoppen?
Beste NIWHL,
Lakmoesproef bij dit soort figuren en uitingen is vrij makkelijk:
Gewoon turven hoe vaak het woord ‘vrijheid’ voorkomt in hun uitingen, al dan niet relatief ten opzichte van hun eigen buzz-words.
En kunnen we ook nog beginnen over het verschil tussen individuele en collectieve vrijheden, zoals die (voorheen) geduid werden uit de verschillende maatschappelijke ordeningen.
Er is een manier om deze vermaledijde beweging te stoppen. Als een democratisch gekozen regering de politieke moed heeft om dit soort rechterlijke beslissingen naast zich neer te leggen, zal het ophouden. Natuurlijk zal er de obligate reactie volgen, dat dat de bijl aan de wortel van de democratische samenleving is. Laat die reageerders dan ook eens uitleggen wat er democratisch is aan de betreffende rechterlijke uitspraken.
Er bestaat een manier om deze vermaledijde bewegingen te stoppen, maar dit vereist politieke moed. En dat is, dat een door grote meerderheid van de bevolking, ondersteund door democratische verkiezingen gekozen regering, deze rechterlijke uitspraken gewoon naast zich neerlegt.
En ook in BX gewoon eens duidelijk nee verkopen. De landen die dat tot nu toe deden, kwamen er ook mee weg, dus….
Beste H. ter Beek,
In een democratische rechtstaat die wij hier in Nederlandje menen te zijn, maakt de legislatieve tak de wetten en regels – al dan niet op voorspraak van de bestuurstak – en toets de rechtsprekende tak, de praktijk op die gemaakte wet- en regelgeving.
Als door toestanden, omstandigheden, doorgedenderde regelzucht of gewoon haarlemmerdijkies en broddelwerk de wet- en regelgeving in tegenspraak met elkaar raakt en/of dat de praktijk los raakt van diezelfde regels, dan is de enige optie, dat de legislatieve tak – al dan niet na rechtsprekende incidenten – de wet- en regelgeving aanpakst.
Dat hebben we b.v. m.b.t. stikstof en waterkwaliteit keurig netjes gedaan, enkel om nog vaster in de Gordiaanse knop te raken.
Maar ja, complex, veel betrokken belangen, internationale afspraken – waarbij ene R. Jetten in zijn hoedanigheid van minister van iets het vrij recent geen enkel probleem vond om een verdrag te laten vervallen – dus de wetgevende tak weet het ook zo een-twee-drie niet. Zeker omdat lang en breed behoorlijk aan het handje van de bestuurlijke tak loopt.
Een correctief referendum, ooit eens voorgestaan door d66 is door diezelfde klup weer schielijk afgeschaft, want dat gaf maar toestanden.
Het zelfreinigend vermogen – het besef dat business-as-usual niet tot een bestuurlijk Shangri-la zal leiden met of zonder Europese sterren – is niet aanwezig en alle aanzetten om daar op enige manier toe te komen, worden al vele decennia met een woest gehuil omtrent fascisme, populisme, nationalisme, l’histoire de papa, flat earth, etc. weggezet.
Ergens stuur je dan aan op een Tejero-momentje – dat overigens ook niet werkte. Maar die klonten van waardering in de tijdelijke Tweede Kamer mogen natuurlijk wel van de muur geschoten worden.
Misschien moeten we dan naar een systeem van gekozen rechters, en iedere 5 jaar herkiezen. Of verdwijnen.
Nederland wordt al lang geregeerd door activisten en rechters. De politici wat in wezen interim managers zijn schuilen zich achter de door hun betaalde activisten om gedwongen te worden om impopulaire maatregelen door de VN en Brussel opgesteld te nemen en tegelijk handen wassen in onschuld.
Ik heb het vonnis uit het artikel niet doorgenomen, maar de algemene structuur waarin we zijn beland is een soort catch 22 die als volgt werkt:
1) politieke partijen vertellen kiezers dat er maatregelen nodig zijn om milieu en klimaat meer te beschermen, dat het heel belangrijk is en dat het kan zonder inleveren van welvaart;
2) regering tekent een internationaal verdrag;
3) internationaal verdrag heeft rechtswerking in Nederland volgens art. 92-93-94 van de Grondwet;
4) als een volgende regering dit internationale verdrag onvoldoende nakomt, dan loopt een NGO naar de rechter om nakoming te eisen. NGO wordt gefund met geld van particulieren, miljonairs en politieke partijen die hetzelfde belang in het vizier hebben;
5) rechter kan alleen maar constateren dat de regering een verplichting op zich genomen heeft en dat daar rechtsgevolgen aan verbonden zijn;
6) bevolking kan dokken, dokken en nog eens dokken. Veel mensen snappen namelijk maar niet dat ze op de verkeerde politieke partijen stemmen en dat die politieke partijen hen in een fuik geduwd hebben, waar ze nooit meer uit komen.
7) want de-industrialisering en minder vliegen en minder vlees gaat heel veel welvaart kosten. Maar tegen de tijd dat al die sukkeltjes wakker worden, is het te laat.
Ad punt 5: Er is een harde verplichting óf een zachte, een inspanningsverplichting. Wanneer de regering zegt ‘we hebben onze uiterste best gedaan’ (politieke afweging) kan de rechter kwalijk zeggen dat men beter zijn best moet doen. Hiermee ging het mis in het Stikstofproces, de overheid liet het er eigenlijk bij zitten, vond het wel best, kennelijk op basis van politieke afwegingen binnen de coalitie.
Ik snap het verschil tussen een resultaatsverbintenis en een inspanningsverbintenis. In beide gevallen echter zijn de NGO’s bereid om processen op te starten, want dat is hun bestaansreden en de motivatie van de mensen die de NGO’s financieren (en daarmee hun beleggingen in Blackrock rendabel maken).
Waar het me eigenlijk om ging was duidelijk maken dat mensen die op pro-energietransitie partijen stemmen, dit hele circus over zich heen halen, of ze dat nu willen of niet. Mensen die op een linkse partij stemmen en vervolgens gaan klagen dat de stookkosten en de benzine zo duur zijn geworden, zien het grote plaatje niet.
Het probleem met verdragen is dat het opzettelijk vage teksten zijn om het iedereen naar de zin te maken. En die “iedereen”zijn dan gelijkgestemde globalisten zonder gehoor voor anderen. Dus teksten van en voor ide incrouwd. Onze wetten zijn in het algemeen nauwkeurig en met de wetsgeschiedenis erbij weet je wat de bedoeling is, bij een verdrag ontbreekt dat allemaal en kan de rechter naar hartelust interpreteren. Dat is eigenlijk geen recht meer maar politiek met andere middelen.
Ik betwijfel of die verdragen zulke vage teksten zijn. De verdragen van de WHO en de mensenrechten die ik heb gelezen zijn heel duidelijk. De belangrijke factoren hier zijn
1) de overgrote meerderheid van de mensen heeft geen enkel idee wat er in die verdragen staat, dus of ze vaag of duidelijk zouden zijn, maakt dan ook niet meer uit;
2) er is een grote groep van politici die denkt langs de lijnen van het globalisme, zowel door opleiding als door gewoonte en partij-indoctrinatie. Ze zijn gelijkgeschakeld met geestverwanten over de hele wereld. Of de verdragen vaag of duidelijk zijn, ze zullen die verdragen hoe dan ook uitleggen zoals past bij hun politieke doctrine.
We worden geterroriseerd door activistische klimaatclubjes die hoe dan ook hun wil aan de meerderheid van Nederland willen opleggen. Schandalig dat rechters daarin meegaan!
Beste Raymond,
Dit is een onderwerp met zoveel facetten dat daar heel gemakkelijk een boom over op te zetten is, die op zeker niet in de beperkte Opiniez-reactieruimte gaat passen.
Allereerst maar even beginnen bij het begin: Wat is recht en gerechtigheid? Sinds het bestaan van maatschappelijke ordeningen, die in meer of mindere mate gejuridiseerd zijn geraakt is dat een fijn onderwerp voor de cognosenti. En om het even lekker wat scherper aan te zetten: recht is een gesublimeerde vorm van geweld, waarbij Bokito niet alle dagen druk hoeft te zijn op de apenrots.
Recht is een maatschappelijke noodzaak van dezelfde orde van grote als afvalwaterzuivering, vuilnisophaaldienst en ongediertebestrijding. Het wordt pas vervelend als die er niet zijn, maar voor de rest niet echt top of mind.
Recht voegt zich altijd naar macht, waarbij we naar een zekere periode hier in het Westen – toen over een relatief korte tijd borstelige bovenlipbeharing en glanzend lederwerk dik in de mode waren – tot het inzicht zijn gekomen dat er universele rechtswaarden zijn, die bij de juiste toepassing een onfortuinlijke herhaling konden voorkomen. Ook de Charta-77 knakkers achter het IJzeren Gordijn zijn hier indertijd met veel meer ‘flesh in the game’ mee bezig geweest.
Alleen heeft het verleden geen betekenis als je met het heden bezig bent en een nieuw element toevoegt – het einde der tijden 2.0, dat voormelde betekenisloosheid (Hi, PvdA en onderwijshervorming) versterkt (alles in het verleden is namelijk klimaatverziekend en racististisch, Free Palestine!) en angstige gevoelens lekker aanwakkert.
Als de polletiek geen potten weet te breken, dan zijn er altijd dappere individuen, toch? En zo zien de betrokken juristen zich nu.
Wordt vervolgd.
Hij is weer ‘verschrikkelijk’ goed.
‘Recht voegt zich altijd naar macht’ en dat is wat we zien gebeuren.
Beste NISWHL,
Om even een geheimpje te verklappen: Het recht voegt zich altijd naar de macht, al was het maar dat het recht zonder die macht geen bestaansrecht heeft. Ga jij maar eens lekker gerechtelijk gelijk hebben tegenover een partij, die niet alleen je boterhammen smeert, maar ook vrij nadrukkelijk kan fixen waar die bammetjes wel of niet te voorzien van een extra laagje tevredenheid worden uitgeserveerd.
In die zin is het wezen van ‘recht’ altijd conditioneel aan de omstandigheden, hoewel we nu dus – en zeker de mensenrechtfabrikanten in Straatsburg – vinden dat het recht een absolute geldig toekomt. Dit nog even los van de Hineininterpreterung, die tegenwoordig aan een ongestoord privé leven verbonden wordt (het kattenluikje waardoor heden ten dage vele nieuwe afgeleide mensenrechten geduid worden).
En in die zin is ‘recht’ ook behoorlijk correlerend aan de belangen van (voorheen) de adel en de hogere burgerij. Immers niets zo buigzaam als volk dat status en positie wenst te behouden.
Laat die bovenlaag – niet zonder reden – momenteel een dingetje gespot hebben, dat het vooruitzicht op leuke safari’s naar de beestjes in Afrika of een cruise naar de pinguïns minder zeker maakt èn volop kansen biedt om lekker te verdienen. Dat er dan gerechtelijke panelen verschuiven lijkt mij een condition sine qua non uitkomstje.
Dit alles natuurlijk tegen de achtergrond van ‘ius vigilantibus’, wat alle lezers met Latijns skills weten te duiden als ‘Het recht is voor de waakzamen’. Toch fijn dat het tijdsgewricht zo’n grote nadruk op navelstaarderij, unieke ikjes al dan niet voorzien van eenhoorn-accessoires en regenboogkleuren, fragility en/of veganistische twijfels weet te leggen.
Blued, tattooed, and ..
“Recht voegt zich altijd naar macht”, is de sleutel, zie bv. ook het EU-Hof: de rechters worden door de macht benoemd – en voordien vaak gevormd. Als u wilt kunnen we het dispuut voortzetten, wanneer u mij volgt :=)
* op X.
Ik zou het geweldig vinden als jullie het dispuut op deze site voort zetten.
Uitermate leerzaam. Misschien als gepubliceerde ‘briefwisseling’ heen en weer?
Beste Raymond, deel 2,
Die juristen in het wat meer progressieve kader – en wellicht zitten er wat met een activistischer instelling tussen, maar het merendeel is gewoon rasopportunistisch – zien zichzelf gehouwen uit het taaie hout, dat in barre tijden goed en fout in heldere streken weet te scheiden, als waren zij Cleveringa 2.0.
Dit niet tegenstaande de omstandigheid dat anno damals de Nederlander vooral volgzaam was en netjes bij het lijntje bleef tekenen. Zo ook de juristerij met aantekening dat een behoorlijk smaldeel – het Joodse, is afgevoerd of middels allerlei kunstgrepen het vege lijf ternauwernood heeft weten te redden. Het naoorlogse verzet stond echter fier schouder aan schouder en mocht qua regelgeving het omkatten van een pijnlijk benepen neutraal staatsbestel – de vierde Europese wereldmacht, weet u wel ! – in doorgestempeld atlantisch verbonden, europees geïntegreerd.
Dat gaat natuurlijk gepaard met een mindset, die terugkomt in alle leerboeken, die soepeltjes over de vreemde hobbel sprongen, dat Nederland geen constitunioneel hof heeft. De rechter mag echter wel toetsen aan internationale verdragen.
En laat Nederland nou kampioen internationale verdragen zijn.
Qua zakelijke belastingen meer dan faciliterend, maar voor het overige – inclusief uw qua importantie verwaarloosbare nukubu-belangen – meer dan superdepuuper doorgeknoopt aan een hoorn des overvloeds van internationale verdragen, codes, best practices, normen, doelen, die naar hun aard – want internationaal opgezet – ook enkel op dat niveau bemoederd en gepromoot kunnen worden. Zie hier de aanleiding voor allerlei terugkerende UN-jamborees en Klaus Schwab’s jaarlijkse raclette reünie in Davos.
Afwijken kan maar leidt tot hevige allergische reacties.
Mijn voorstel is deze:
Hier is mijn voorstel voor de volgende fase van dit spel.
De fossiele grondstofproducenten Shell zouden in deze rechtszaak eigenlijk dit verzoek moeten doen bij de rechtbank aan de zittende kamer: verbiedt ons! Maak ons illegaal. Verbied de verkoop of handel van fossiele producten in Nederland met onmiddellijke ingang zeg da 1e dag na de uitspraak. Wij Shell trekken ons dan onmiddellijk terug en leveren geen fossiele grondstoffen meer voor de productie van brandstof en meneer Debbens van bv kunststoffen voor bv de productie van kunststof hartkleppen en incontinentie materiaal om er maar 2 te noemen van de meer dan 6000 producten waar fossiele grondstoffen voor worden gebruikt. Dan kan op die manier de reactie bekeken worden van de consument of die wil leven in een wereld zonder fossiele grondstoffen of met fossiele grondstoffen. Met andere woorden stop met dit kinderachtige juridische spelletje en stop u te gedragen als een stel verwende kinderen en doe een uitspraak die staat en wees een vent binair of non binair who cares
De massa staat helaas niet stil bij de gevolgen. Als je probeert dat uit te leggen zetten ze ogen op alsof ze water zien branden. Daar is nog heel wat werk aan de winkel. Maar hopelijk komt er een sneeuwbaleffect als je mensen in je omgeving hierop wijst.
Wat is dit een pijnlijk rake schets van de toestand waarin we ons bevinden.
Al die NGO’S a.u.b. niet meer financieren met belastinggeld of buitenlandse miljardairs etc
Zorg maat voor betalende leden, dan weten wij ook hoe groot het draagvlak werkelijk is.
Het laatste woord is aan de gekozen politiek. Demos!
Noa ja, in therorie.
Het is niet uit te leggen dat NGO’s die het leven van velen slechter maken, betaald worden uit het af te dragen belastinggeld van diezelfde mensen. Waar ze niets tegen kunnen doen. Verplicht betalen voor lieden die je in de bek spugen. En de roverheid zag dat het goed was.
De Nederlandse rechters zijn net als de media partij.
De kiezers in Nederland worden geschoffeerd en gedemoniseerd in het kader van Links moet/gaat voor.
Rechters zijn net mensen maar wel Linkse mensen en dat zegt genoeg.
Een door ???? benoemde rechter gaat op de stoel zitten van een door het volk gekozen persoon.
Ik heb maar een oplossing die duidelijk maakt of wij te maken hebben met een rechtbank die staat voor de bescherming middels het recht van in dit geval de wereld want voor minder doen wij de rechtbank, dit zeeeeeer deskundige college het niet.
Over een frauderende Hoge Raad mocht het zover komen leze men:
Een boekje open over de Hoge Raad en zijn’reservisten’.
Een fundamenteel recht gedeukt,de rechtstaat aangetast. Van dhr. D’oliveira.
Mijn voorstel is deze:.
Kijk wat er vandaag gebeurt op Koningsdag 27-04-2024 in Amsterdam blokkade van een snelweg de A10 het AD noemt het demonstranten als er een groep andersdenkenden zoiets zou doen waren het voor het AD Extreem Rechtse Extremisten.
Na een blokkade van ruim een uur zijn de snelweg blokkeerders met consumptie bonnen van de snelweg gelokt.
Niemand is gearresteerd of is de naam genoteerd.
Dit is Nederland anno 2024.