Na de transferunie komt nu ook de schuldenunie eraan
We zitten vast in het financiële moeras
Foto: 
We leven in een chaotische tijd. De corona-crisis beheerst het nieuws en op zich is dat niet vreemd. Dagelijks vallen er wereldwijd duizenden doden en de impact op de economie is groot. De kans bestaat dat de corona-crisis uitmondt in een nieuwe financiële crisis. Sterker nog, dat is al min of meer het geval.
Economisch zwakke landen als Italië, Spanje en Griekenland hebben onvoldoende middelen om de corona-rekening te betalen, terwijl Duitsland en Nederland de afgelopen jaren wel reserves hebben opgebouwd. De roep om meer bevoegdheden voor nationale en supranationale organisaties klinkt luid. Dat klinkt alleszins redelijk in deze uitzonderlijke omstandigheden, maar een waarschuwing is op zijn plaats. Ik zal hieronder uiteenzetten waarom mijns inziens sprake is van een gevaarlijke ontwikkeling binnen Europa en de Europese Unie, die onze welvaart de komende jaren ernstig zal bedreigen.
Desnoods in EU buiten de euro, betoogt @RPlasterk terecht: https://t.co/3jgz0bIXcW via @telegraaf ".. Nederland accepteert geen gemeenschappelijke Europese schulden, en blijft niet in de eurozone als daar schulden gedeeld worden."
— Jean Wanningen (@trias_politica) April 23, 2020
Scheefgroei
Al sinds de start van het Europese Monetaire systeem in 1979, waarin een zestal Europese munten binnen een bandbreedte mochten fluctueren, bestaat er een scheefgroei in financiële stabiliteit en economische prestaties van aan de ene kant Duitsland, Nederland, Finland en Oostenrijk en aan de andere kant Italië, Spanje en Griekenland.
Toen de economisch zwakke landen hun eigen munt hadden, kon door devaluaties de situatie worden rechtgetrokken. Met de komst van de euro kon dat niet meer. Zoals bekend is de Europese Unie in de loop van de tijd verworden tot een transferunie waarbij jaarlijks honderden miljarden euro’s van de Noord-Europese landen naar Zuid-Europa vloeien. Een rampzalige ontwikkeling waarvan met name Duitsland en Nederland het slachtoffer zijn.
Goed stuk van Martin Sommer over de eurozone - transferunie en het oordeel van het Duitse Grondwettelijk Hof. "Gratis geld bestaat niet. Open kaart spelen, en laat de lidstaten het maar aan de kiezers vragen."https://t.co/UpUh2cMsFg
— Jan Gajentaan (@jangajentaan) May 9, 2020
Doorgedrukt
Zorgwekkend is het dat al vanaf de invoering van de euro het niet zo nauw werd genomen met de regels van het staatsrecht. Artikel 106 van de Grondwet bepaalt dat de wet het geldstelsel regelt. In zijn brief en Kamerstuk 22.686 van 24 juni 1992 schrijft toenmalig minister van Financiën Wim Kok dat de eindverantwoordelijkheid van de minister van Financiën voor het geldstelsel en voor het monetaire beleid van ons land, zoals die in de grondwet is vastgelegd (cursivering van mij), bij de invoering van de euro en de derde fase van de Europese Monetaire Unie komt te vervallen en “de democratische controle op het monetaire beleid van ons land een Europese dimensie krijgt (….)”.
Voor een dergelijke ingrijpende maatregel was een grondwetswijziging noodzakelijk. De Kamers zouden moeten worden ontbonden en nieuwe verkiezingen zouden nodig zijn. Maar ondanks kritiek van de Raad van State drukte het kabinet-Lubbers III de wet door. En het parlement vond het allemaal prima. Maar daar bleef het niet bij.
Zegeningen
Bij de verkiezingen van 1994 en 1998 werd de aanstaande invoering van de euro angstvallig buiten het debat gehouden. Erger, waar de euro ter sprake kwam, werden door ‘Den Haag’ slechts de beweerde zegeningen van de eenheidsmunt genoemd. Critici zoals zeventig (!) economen die met een Manifest tegen de Europese Monetaire Unie kwamen en directeur Szász van De Nederlandsche Bank werden niet gehoord en buiten de discussie gehouden, als die er al was. Toen er definitief over de invoering van de euro moest worden besloten werd er in de Tweede Kamer niet conform de Grondwet gestemd en in de Senaat werd zelfs in het geheel niet gestemd.
Ook na de invoering van de euro bleef de politiek slechts de zegeningen van de munt prediken. Het verhaal gaat dat toenmalig VVD-minister Gerrit Zalm op 9 december 1996 tijdens een VVD-bijeenkomst in ’s-Gravenzande op de vraag wat hij aan het midden- en kleinbedrijf zou vergoeden van de enorme kosten van de invoering van de euro, Zalm antwoordde: “Kosten? Welke kosten bedoelt u nu eigenlijk? Die zijn heus zoveel niet. In plaats van een guldenteken moet de ondernemer elke keer een eurotekentje in zijn boeken schrijven. Dat is alles!”
In 2008 kwam de (eerste) economische crisis. Voor voorvechters van de Europese eenwording de gelegenheid om nog meer zeggenschap over het eigen monetair beleid op te geven. En ze hadden succes.
ECB aan de macht
Inmiddels is het financiële toezicht op de Nederlandse banken in handen van de Europese Centrale Bank (ECB). In het niet democratisch gekozen bestuur van de ECB zijn inmiddels de Zuid-Europese landen in de meerderheid. Sinds 2015 is de ECB begonnen met een omstreden opkoopprogramma waarbij de centrale bank honderden miljarden staats- en bedrijfsobligaties opkoopt om de rente te verlagen.
Hierdoor werd de rente uiteindelijk negatief en dientengevolge verdampten spaarrekeningen en lijden pensioenfondsen jaarlijks honderden miljarden euro’s schade. Er is, mijns inziens terecht, ook recentelijk door Duitse rechters, betoogd dat de ECB met dit opkoopprogramma buiten haar mandaat treedt. Dat mandaat is beperkt tot het bevorderen van prijsstabiliteit.
En de ECB voert feitelijk economisch stimuleringsbeleid. Maar de politiek mag zich niet mengen in het ‘onafhankelijke’ beleid van de ECB. Te zot voor woorden. En passant verstrekte Nederland overigens de afgelopen jaren meestal zonder een inhoudelijk parlementair debat ruim 200 miljard euro aan garanties aan internationale instellingen als het IMF, de ECB en Europese noodfondsen. Dit cijfer is overigens pre-corona.
Financieel moeras
We staan dus eigenlijk nu al in een financieel moeras. Al in 2013 gaf de Algemene Rekenkamer aan dat het gewenst was in kaart te brengen wat er aan garanties uitstaat en wat de daaraan verbonden risico’s zijn. Eind 2019 bedroeg de Nederlandse staatsschuld iets minder dan 400 miljard euro. Dat zal post-corona tientallen miljarden meer zijn.
Concreet: er moet een einde komen aan de transferunie en we dienen ons met alle mogelijke middelen te verzetten tegen de schuldenunie, waarbij alle EU-landen garant staan voor elkaars schulden. Of dit gaat lukken is maar de vraag. D66-fractievoorzitter Rob Jetten stelde onlangs in een interview met ‘D66-huiskrant’ NRC dat het kabinet een andere koers moet gaan varen in Brussel en het regeerakkoord daarvoor zelfs moet worden opengebroken. Dat zal zeker niet gebeuren.
D66-voorman Rob Jetten wil het Regeerakkoord openbreken om nog meer Nederlands belastinggeld naar Zuid-Europese EU-landen te kunnen sturen en EU-belastingen in te voeren op techbedrijven. Dat is progressieve gekkigheid, schrijft Jelte Wiersma. https://t.co/MHuX2fb5A5
— Elsevier Weekblad (@ewmagazinenl) May 19, 2020
Maar het zou goed zijn als er in de loop van de komende verkiezingscampagne een open en eerlijk debat wordt gevoerd over de toekomst van de euro en de Europese Unie. Opdat we gewaarschuwd zijn als we terecht komen in een financieel Armageddon.
Over de auteur
Van alle berichten rond Covid 19 werd en word ik niet bang. Wèl uitermate voorzichtig en hier in Duitsland, waar ik woon, volg ik de regels en zal nergens naar binnengaan zonder mondkapje. Ik kan iets doén!
Maar van bovenstaand artikel ben ik wel bang geworden. Bang van machteloosheid. Is er nog wel een toekomst? Aan de ene kant de nalatige corrupte zuidelijke landen die ordinair willen roven, zoals ze altijd al willen, vaak bedekt onder een doekje van zieligheid. Aan de andere kant de graaimentaliteit van de EU, incl. de ECB, die er op uit zijn hun eigen zakken te vullen van onze spaarzaamheid. En dan zijn er ook nog een Timmermans en een Von der Leyen…. de eerste is nota bene Nederlander, alhoewel dat onderdehand voor hem wel een scheldwoord moet zijn.
De manier waarop met name Timmermans probeert Nederland over de afgrond te trekken, met hulp van d66 en groenlinks, is angstaanjagend.
Er is maar één antwoord: NEXIT en wég met de Euro, terug naar onze mooie Nederlandse gulden. En luister niet naar al die azijnpissers die zeggen dat dát niet kan. Nederland heeft wel voor hetere vuren gestaan. Het zal niet makkelijk zijn, maar ik denk minder erg dan wat ons nu met de EU te wachten staat.
Ik ben het echt helemaal met u eens. Maar Laten we alsjeblieft wél samen blijven overleggen en samenwerken op de gebieden waar het ons allemaal voordeel geeft, en niet enkel het grootkapitaal.
Balkenende en nu Rutte hebben Nederland naar de bliksem geholpen en is Nederland verworden tot een wanhopig spartelende massa.
Vooral Rutte heeft als een slechtziende leugenaar, Nederland kompleet met pensioenkassen geschonken aan Brussel.
RUTTUP en NEXIT.
De financiële toestand van de Romeinse Republiek was al voor de coronacrisis precair. Inmiddels is duidelijk dat de Italianen niet van plan zijn daar iets aan toe doen. Het land en zijn banken zúllen vallen, zoveel is zeker. Wij staan dus aan de vooravond van een Italiaanse crisis die de Griekse in omvang vele malen zal overtreffen. Europa gaat in snel tempo zijn financiële ondergang tegemoet. Het is vijf voor twaalf. Als wij ons vaderland willen redden moet er nú ingegrepen worden. Niet de verkiezingen van 2021 afwachten, maar nu handelen. Nederland moet in opstand komen.
De euro is een “one size fits no one” systeem.
Griekenland heeft na invoering van de euro in korte tijd een veel grotere staatsschuld opgebouwd dan in de decennia daarvoor. Dat doet de euro dus met landen.
Niet voor niets werd er in 1998 al gewaarschuwd dat Italië niet aan een euro kon meedoen, en dat Frankrijk niet teveel invloed mocht krijgen. Griekenland was ondenkbaar.
https://retro.nrc.nl/W2/Lab/Euro/980321.html
Maar het ondenkbare gebeurde, onder het motto “hoe achterlijker we dit aanpakken, des te sneller gaat Europa failliet”. Kennelijk is dat de bedoeling. Wie daaraan twijfele moet toch even kijken naar het ECB-beleid van de afgelopen jaren;
– voortdurende inflatie om de koopkracht laag te houden;
– lage rentes om schulden maken te vergemakkelijken;
– belonen van wanbeleid, beboeten van sterke economieën.
Niet voor niets duurde de wereldwijde hypotheekcrisis hier langer dan in de rest van de wereld. En dat was al voor er besloten werd alle buitengrenzen open te gooien, en honderden miljarden aan belachelijke klimaatwetten uit te geven.
De EU moet zo snel mogelijk klappen om heel Europa te redden.
Mooi dat stuk van dr.Szasz waarnaar u verwijst. Opmerkelijk dit citaat: ,,Er zijn mensen die zeggen dat je helemaal niet bang hoeft te zijn voor een dreigende mislukking van de monetaire unie, omdat juist door zulke spanningen verdere integratie wordt afgedwongen. Ik moet zeggen dat ik qua temperament voor een dergelijk brinkmanship terugschrik. Ik vraag me af of in zo’n klimaat met grote spanningen en verwijten over en weer, landen bereid zijn hun lot verder aan elkaar te verbinden.”
De heer Rooke schrijft: “De ECB voert feitelijk economisch stimuleringsbeleid.” Dat wisten we al sinds Draghi aan knoppen begon te draaien, met zijn bazooka. Het houdt in dat men financiële middelen inzet om de economie te stimuleren. Welke economie? Die van de zuidelijke landen Italië, Spanje, Portugal en natuurlijk Griekenland. Waar komen die financiële middelen vandaan? Uit Noordwest-Europa, m.n. Nederland en, verhoudingsgewijs iets minder, Duitsland. Via garantstellingen. Inmiddels staat Nederland al garant voor 200 miljard euro. Het is niet onwaarschijnlijk dat dit ooit bij de bestaande staatsschuld van 400 miljard komt, en dan komt ‘corona’ nog. Dus dat wordt flink bezuinigen. En dan hebben we het nog niet gehad over de gevolgen tot nu toe: pensioenen die niet meer geindexeerd worden, huizenprijzen die de pan uit rijzen, en spaargeld dat steeds minder waard wordt. Als Macron en Merkel vasthouden aan hun krankzinnige plannen dan zal Nederland eenvoudigweg de eurozone moeten verlaten. Nederland had daar, net als Denemarken, sowieso niet op goed vertrouwen in moeten stappen zolang van economische convergentie tussen Noord en Zuid geen sprake was. We zijn in het pak genaaid door Lubbers, Kok en Zalm (respectievelijk CDA, PvdA en VVD, met steun van D66 – ‘paars’ weet u nog wel), de ‘betrouwbare’ middenpartijen. En ze konden het weten, want ze hebben alles uit de kast moeten halen om het voor elkaar te krijgen, tegen alle waarschuwingen, grondwettelijke bepalingen, democratische belemmeringen, en deskundige adviezen in. Behalve Gerrit Zalm is iedereen dood die er voor gezorgd heeft dat het nu finaal misloopt. Maar die heeft zijn schaapjes nu wel op het droge.
Ik zie hem daar nog staan toen hij de eerste 50 euro uit de pinautomaat haalde en straalde als een klein kind.Het beste was geweest dat ze hem die toen al gelijk in zijn strot hadden geduwd die corrupte bedrieger.Dan waren we nu ook van die witte boorden crimineel verlost geweest.Wat een ellende hebben de zittende partijen toch over Nederland gebracht als je terug kijkt al die jaren.Hoop dat bij de volgende verkiezingen de burgers eens wakker worden en massaal rechts gaan kiezen inplaats van steeds op die dieven gilde wat de burgers jarenlang beliegd en bedriegd.
@ marjo012.
Helemaal met u eens !
Trouwens u drukt u nog zéér beschaafd uit, hulde.
k kan me niet voorstellen dat Rutte cs zoveel stemmen krijgen als er in diverse peilingen wordt voorspeld.
Er zijn stomme Nederlanders, ik weet het, maar iedereen met z’n ogen en oren open ziet toch hoe dit landje is verkwanseld door de “elite”? En uitgeleverd aan de EUSSR.
De staatsschuld van Spanje bedraagt nu ruim 1200 miljard euro, ongeveer 100 % van het BNP. Sinds het begin van de coronacrisis is het gegroeid met 35 miljard. Gemiddeld steeg de schuld de afgelopen 7 jaar met 45 miljard, dus het gaat hard. Deze schuld is echter voor 84 % in handen van Spaanse banken en bedrijven.
Normaal stroomt er zo een 150 miljard per jaar binnen aan inkomsten uit toerisme. Het zomerseizoen dreigt grotendeels verloren te gaan voor Spanje, om twee redenen. De regering wil pas vanaf begin juli toeristen toelaten vanuit het buitenland. In sommige landen hebben toeristen al te kennen geven liever te gaan naar landen met een laag corona-risico zoals Griekenland en Kroatië.
De Spaanse overheid zal dus honderden miljarden moeten bijlenen om aan de lopende verplichtingen te voldoen (uitkeringen en crisissteun).
Maar de Spaanse staat heeft geen enkel probleem met het ophalen van kapitaal. Alle veilingen , ook in april, (https://www.lne.es/economia/2020/04/14/tesoro-capta-6875-millones-letras/2624633.html )
(https://valenciaplaza.com/el-tesoro-publico-no-tiene-problemas-para-seguir-cobrando-por-sus-letras )
trekken meer aanbieders van kapitaal dan de staat nodig heeft – ondanks dat er negatieve rente wordt betaald.
Ook de laatste plaatsing op 12 mei werd 6 x overtekend door kapitaalaanbieders. (https://www.tesoro.es/deuda-publica/subastas/resultado-ultimas-subastas/letras-del-tesoro)
Ergens zal dit verschil moeten worden bijgepast. Want de aanbiedende banken behalen geen rendement op dit kapitaal.
Wat auteur hier met feiten onderstreept is dat Nederland nooit een volledige democratie was (de regentocratie van Daudt). Wat er nog aan democratie over is wordt steeds verder ondergraven. En de EUSSR is al helemaal geen democratie. Dat was ook bewust de bedoeling. Lees de artikelen in de laatste Wynia’s Week over de teloorgang van de democratie en het nepotisme van de ECB.
“Het zou goed zijn als er in de loop van de komende verkiezingscampagne een open en eerlijk debat wordt gevoerd over de toekomst van de euro en de Europese Unie”. De vraag stellen is hem beantwoorden. Die discussie komt er dus niet, zeker niet als het aan de anti-democraten van A-D66 ligt.
Wederom hangt Rutte de grote man uit,en zich populair,ondertussen dokteren ze zich rot hoe men het de bevolking uit gaat leggen dat ze met veel “enne,en mare” toch maar toe hebben gegeven aan de eisen van Merkel en Macron,,weer een inlegvel,en de pensioenpot gaat leeg,naar landen die met 63 jaar met de fut mogen,terwijl hier de leeftijd alleen maar verlengd wordt ,elke week geld geven aan een drugsverslaafde of alcoholist,een bodemloze put,ben je niet wijs ,en kan je net zo lang vol houden tot de dag komt dat jezelf niks meer hebt ,en ook aan de bedelstaf ligt.Rutte stap eruit,hoofd omhoog,en zeg de waarheid aan die opvreters in Brussel ,dan ben je een leider, buigen is voor schlemielen .
Dat komt ervan als je bestuurd wilt worden. Andere mensen nemen nu jouw beslissingen, geven jouw geld uit, bepalen wie er in jouw dorp of stad woont.
Rutte en co gaan niet uit de EU of uit de euro stappen. Zelfs al zouden ze dat verstandig vinden. Ze hebben er de ballen niet voor. Zo mocht Duitsland eruit stappen, dan zullen ze hoogstwaarschijnlijk wel meedoen.
Overigens waren alle financiële problemen al duidelijk, vér voor de coronacrisis. De coronacrisis is wel de katalysator geweest om de problemen in een hogere versnelling te brengen. Het is moeilijk te zien hoe hier een happy end aan gebreid kan worden. Luchtvaartmaatschappijen failliet. Hotelketens failliet. Horeca in de knoei. En dan komen ook de banken weer in zwaar weer terecht omdat al die bedrijven hun leningen niet terug kunnen betalen. In de VS is de werkloosheid zo´n 25% dacht ik. Onze overheden gaan nu ondernemingen helpen door ze gratis geld te geven. Maar dat kun je niet ongestraft doen. Zal uiteindelijk wel het einde van de euro en de EU betekenen. Toch nog wat goed nieuws.
Italië, Spanje en Griekenland zijn nooit solidair geweest met de landen die veel bezuinigd hebben sinds de laatste crisis. In dergelijke unie loont het niet om spaarzaam te zijn terwijl anderen met de pet na gooien en op grote voet leven of door onkunde de financiën niet op orde hebben. Het komt erop neer dat
de spaarzame landen hun gespaarde geld nu moeten als cadeau inleveren aan de big spenders. Ook de miljarden pot van onze pensioenen blijkt niet onopgemerkt. De pensioenfondsen worden op allerlei manieren tegengewerkt om uit te kunnen betalen door constructies van de ECB om de euro kost wat kost te redden. Dat geld kan dan via de transitzone doorgesluisd worden in de zuidelijke landen als een gratis cadeau. Wij sparen ons kapot voor anderen en dat is niet alleen niet solidair, het is ronduit asociaal. De vier verstandige landen zullen de strijd om deze asociale Frans-Duitse verzinsel niet winnen want Frankrijk en Duitsland zijn de unie. Als de vier landen toch niet toegeven kan dat het einde van de euro (al gaat het hier niet direct over de euro als zodanig, is het wel de oorzaak) of de unie betekenen. Tenzij er wat wisselgeld aangeboden wordt in de vorm van een goed klinkende maar lege toezegging waar zij intrappen. Voorlopig lijkt het er niet op. Dit is de tweede krankzinnige idee van Merkel sinds 2015. Tot welke einde zal deze Monopoly spel met onze belastinggeld toe leiden?
Het invoeren van de euro is eigenlijk niets anders dan een politieke putsch van Frankrijk en Duitsland geweest.
Wir schaffen das was Merkel haar motto toch overal mee, zou dan nu eindelijk duidelijk worden bij de mensen wat ze van plan was en waar ze al jarenlang mee bezig is.
Veel mensen blijven met een boord voor de kop lopen, hier en in Duitsland. Rutte en Merkel zijn ongekend populair. Waarom eigenlijk?
Volgens mij zijn er een groot aantal redenen, in volgorde van belangrijkheid:
1 cognitieve dissonantie: wie eerst keer op keer SDP of CDU heeft gestemd en toch nog ontevreden is en Afd overweegt wil vermijden dat hij zich al die jaren voor de gek heeft laten houden
2 onwetendheid en gewoonte
3 bang zijn om op een oppositie partij te stemmen en dan blijven zitten met het gevoel er niet bij te horen, geen invloed te hebben op het beleid
4 luiheid; het maakt allemaal niet uit, als ik maar met de massa mee beweeg, dan zal het mij ook goed gaan
5 rechts is eng, je weet maar nooit wat er dan gebeurt
Eigenlijk zitten we al jaren in een schuldenunie. Want alle banken in de EU zijn verplicht hun saldi te parkeren bij de ECB en de ECB staat garant voor het overeind houden van die banken. Want door dit systeem houden alle banken van de EU een bank overeind die op omvallen staat. Aangezien de banken en pensioenfondsen de grootste bezitters zijn van staatsschuld, betekent dit dat de ECB indirect ook staten overeind houdt waarvan de staatsschuld groeit.
Dit houdt pas op door een van de twee volgende mogelijkheden:
Naschrift bij reacties
Dat het vastlopen van economische systemen grote financiële gevolgen heeft is evident. Dat door verstrengeling van nationale en bv EU belangen eea nog ingewikkelder wordt doet niets af aan de eenvoudige hoofdoorzaak van deze problemen. Dat niemand daar blijkbaar over durft te spreken of te schrijven toont wellicht aan dat een echte oplossing niet kan worden aangegeven laat staan dat daar beleid op kan worden voorbereid.
Frans Galjee
1 van 2
Mooi artikel dat m.i. zich te veel richt op symptomen van een crisis in wording.
Misschien waagt iemand zich eens aan een volgend artikel met de titel:
“De invloed van schaarste op werking verschillende economische systemen.”
Er zijn in de wereld verschillende economische systemen met per systeem soms nog aparte modellen.
Er is bijvoorbeeld de vrijemarkteconomie, de centraal-geleide economie en de gemengde economie.
Welk economisch systeem of welk model van een economisch systeem we ook bekijken het draait altijd om beschrijving van de rol van de overheid ten opzichte van de producenten (ondernemers) en consumenten binnen de (bepaalde) regels van een markt. Een zeer belangrijk mechanisme van elk economisch systeem is de werking van vraag en aanbod als middel om prijzen binnen grenzen te houden en de economie hierdoor te stabiliseren. Grote prijsfluctuaties zijn destabiliserend en afhankelijk van het soort economisch systeem en model kan en zal een overheid hierop ingrijpen.
Er is van alles te verzinnen maar ondanks de verschillen tussen de economische systemen zijn er eigenlijk geen onbekende effecten meer te verwachten.
Tot nu toe dan.
Vervolg zie 2 van 2
Als het aan mij ligt: NEXIT.
Terug naar zeggenschap over ons eigen geld, land en regels. Grenzen dicht. Geen verblijfsvergunningen meer. Geen geld meer naar marokko turkije enz.
Genoeg is genoeg.
2 van 2
Er doet zich heden een unieke situatie voor die er nog nooit kan zijn geweest. Ik zeg heden maar de ontwikkeling is al lang gaande.
Schaarste aan voor economische groei (groei, nog een kenmerk voor alle economische systemen) belangrijke grondstoffen zorgen voor storingen in het vraag-aanbod mechanisme. Alle economische systemen hebben hier mee te maken.
Schaarste is dus ook iets heel anders dan een tijdelijk laag aanbod of een aanbod dat achterblijft bij plotseling grote vraag. Schaarste is gewoon het is er niet meer, het raakt op. Ik kan dit niet vaker benadrukken want velen willen daar niet aan en denken dat schaarste wel door nieuwe technologieën of dergelijke kan worden opgelost (Positivisme).
Nee dus, dat wat op raakt is er straks niet meer hoe hoog ook de prijs is die men er voor wil betalen. Iets is economisch gezien ook ‘op’ als de prijs te hoog wordt (en er alternatieve mogelijkheden zijn) of zo als in geval bij grondstoffen voor energie er een grens wordt bereikt waarop deze grondstof (brandstof) energetisch beschouwd niet meer winbaar (ERoEI <7) is.
Onder invloed van dit mega probleem proberen overheden en supranationale organisaties te sturen om economisch systeem draaiend te houden. Dit is echter gedoemd te mislukken omdat de maatregelen nooit het structurele probleem van schaarste kunnen oplossen.
Zie naschrift.
Ik leef zo goed mogelijk, als voor covid19. Wat een onzin allemaal. En onze regering maar lachen. Moet je kijken hoe boos spanjaarden, duitsers en fransen zijn, door de covid belazerij
Drie maanden terug mislukten de onderhandeling over de EU- meerjarenbegroting. Ons land en drie andere hielden hun poot stijf; geen grotere afdracht en de korting blijft.
Volgens EU-president Charles Michel: ..’moeten de leiders rekening moeten houden met hun parlementen en burgers’. Dat lijkt me groot nieuws. En kent u de volgende? Een kameel is een paard ontworpen door een commissie; de EU in een notendop. De EU is een zwak compromis waar iedereen net genoeg krijgt om niet de pleuris te laten uitbreken maar niemand krijgt wat hij echt nodig heeft en om de goede lieve vrede stemmen we er monkelend mee in. Gelukkig wierp Mark Rutte zich op om onze belangen verdedigen zodat we de korting op de bijdrage zouden behouden. We gaan het zien.
Het lidmaatschap van de EU kost ons netto 2,5 miljard per jaar; geen goede zaak lijkt me. Verder vraag ik me af wanneer je 100 miljard in de EU-pot stopt, hoeveel er aan de andere kant weer uit komt. Want geld ophalen, kost geld. En herverdelen middels een buitengewoon ondoorzichtig, politiek-bestuurlijk en ambtelijke proces kost ook nog onnoemelijk veel geld. Toen de Euro werd ingevoerd vroeg ik elke parlementariër of deze een mini-monetaire unie met mij wilde aangaan. Over en weer bemoeien we ons met de uitgaven van de ander maar wanneer de ene miskleunt, is het aan de ander op hem uit de prut te trekken. Enne, resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst. Geen enkele parlementariër reageerde maar stemde wel volmondig in met de Euro?!? Ik vraag me oprecht af of de EU zich niet moet omvormen tot de EEG zoals we die kenden. Dat zou beter zijn op alle fronten. O ja, in Brussel lopen zo’n 90.000 lobbyisten rond en zo’n 750 parlementariërs. Drie keer raden wie hen betaalt en wie ze voor hun karretje spannen.
“Zoals bekend is de Europese Unie in de loop van de tijd verworden tot een transferunie waarbij jaarlijks honderden miljarden euro’s van de Noord-Europese landen naar Zuid-Europa vloeien”.
Dit is waar als U hierbij Spanje, Portugal, Griekenland en Cyprus bedoelt. Tegen alle verwachting in is Italië echter een netto-betaler van de EU pot. Mag ook wel eens gezegd worden. Bovendien ontvangt Luxemburg ook veel meer uit die zelfde pot dan het erin legt. En wat dacht U eigenlijk van Polen en Hongarije, om een paar oosteuropese landen te noemen?
U heeft gelijk voor wat betreft de verhouding betalen/ontvangen.
https://www.welingelichtekringen.nl/economie/1449323/deze-landen-zijn-nettobetalers-aan-de-europese-unie.html
Maar ik doelde met name op de rampzalige rentepolitiek van de ECB (ten behoeve van Italië, dat raakt met name Nederland met zijn enorme pensioenreserves.