G20 in Buenos Aires: deals achter de coulissen
De Realpolitik is terug op het wereldtoneel
Titelfoto: President Trump. Bron: White House (CC0)
Op de G20 top die morgen begint in Buenos Aires valt het nodige vuurwerk te verwachten. Dat zal zich echter niet in de openbaarheid, maar in de coulissen afspelen, vooral in de bilaterals tussen Trump en de Chinese leider Xi en tussen Trump en Poetin. Trump zal willen laten zien dat hij de meester is van de The Art of the Deal.
Ook premier Rutte is uitgenodigd, een geste van de Argentijnse President Macri, die onlangs een staatsbezoek aan niet-G20 lid Nederland land heeft gebracht.
Gewijzigde verhoudingen
Het optreden van de nieuwe Amerikaanse president, een assertiever Rusland en een naar hegemonie strevend China hebben de geopolitieke verhoudingen in de wereld drastisch veranderd. Het Leading From Behind beleid van Obama werd door Trump ingewisseld voor de beproefde Realpolitik van Henry Kissinger. China kreeg te verstaan dat Amerika niet langer onevenwichtigheid in de bilaterale handelsrelatie accepteerde. Bovenal was de slechte toegang tot de Chinese markt een doorn in Amerikaanse ogen. En het moest afgelopen zijn met het stelen van technologie en het schenden van intellectueel eigendom en patenten. Als middel om China te dwingen een ‘eerlijker’ beleid te voeren verhoogde Trump de importtarieven voor een scala aan Chinese producten.
Maar ook bij Rusland, Iran, Noord-Korea en de Palestijnen werden de duimschroeven stevig aangedraaid. Amerika maakt onder Trump weer gebruik van haar positie als wereldmacht om conflicten in eigen voordeel te beslechten. De nieuwe aanpak kreeg als slogan America first.
Nationalisme
Trump stak de achterliggende gedachte van het nieuwe beleid niet onder stoelen of banken. Hij zei onomwonden: “I am a nationalist”, een woord dat tot voor kort in de internationale politiek een negatieve connotatie had. Echter niet bij Trump en inmiddels geldt dat ook voor vele andere regeringsleiders.
Nationalisme is het cement van onze samenleving. https://t.co/s5AixcJxGI
Met de nieuwe nationale wind is het multilateralisme grotendeels ten grave gedragen. In de internationale arena voert bilateralisme weer de boventoon. Deals tussen twee landen nemen de plaats in van multilaterale verdragen. Dealmaker Trump voelt zich hierbij als een vis in het water. Als CEO van een groot concern was hij gewend onder hoge druk overeenkomsten aan te gaan, die voor beide partijen acceptabel zijn.
Art of the Deal
Of Amerika met de nieuwe aanpak succesvol is, is te vroeg om vast te stellen. Noord-Korea beweegt, maar heeft z’n kernarsenaal nog niet opgeruimd. Iran’s economie gaat hollend achteruit en heeft al minder geld om z’n proxy-oorlogen te voeren, maar het land toont nog geen bereidheid het nucleair akkoord te heronderhandelen. China vergeldt de importrestricties van de VS en geeft vooralsnog geen krimp.
Licht succes lijkt al wel geboekt met Rusland. Poetin geeft de Krim weliswaar niet terug, maar lijkt geen nieuwe expansieambities te koesteren. Mexico en Canada hebben een nieuw handelsakkoord met de VS gesloten.
Trump zegt dat hij geen haast heeft en vol vertrouwen is dat zijn harde aanpak uiteindelijk resultaat brengt. Realpolitik heeft in het verleden zijn waarde bewezen, maar roept ook tegenkrachten op. Zo zien we Rusland en China steeds vaker samen optrekken in de Veiligheidsraad en bilaterale akkoorden sluiten.
Erfvijanden China en Rusland komen nader tot elkaar. Lees onderstaande collectie .... https://t.co/yqauqkXhAk
China
Tijdens de G20 in Argentinië zou in de verwachte bilateral met president Xi een doorbraak kunnen plaatsvinden. China’s economie verslechtert en de toegang tot de Amerikaanse is van wezenlijk belang. China zal dus concessies moeten doen. Trump heeft een sterke onderhandelingspositie. De Amerikaaanse economie bloeit en de handel met China is minder belangrijk voor de VS dan andersom.
Rusland
Trump dreigde onlangs het bilaterale nucleaire middellangeafstandsakkoord met Rusland op te zeggen. Dat is bedoeld om het land naar de onderhandelingstafel te brengen. Amerika beschuldigt Rusland stiekem nieuwe nucleaire middellangeafstandswapens te hebben ontwikkeld. Trump zou met Poetin een stap in de richting van een aangepast akkoord kunnen zetten. Als hun ontmoeting tenminste doorgaat. President Trump eist eerst duidelijkheid over de toedracht van het opleggen door Rusland van drie Oekraïnse schepen bij de Krim.
Trump says he may cancel G20 meeting with Putin over clash with Ukraine https://t.co/vXdrIz6idG pic.twitter.com/Oo14nIaFs2
Nederland doet mee
Nederland mag ook aanschuiven. De G20 biedt een uitgelezen kans om diverse bilaterale contacten aan te halen. Nederland is qua oppervlakte klein, maar speelt als 18de industrienatie mee in de hoogste divisie. Op watertechnologie-, tuinbouw- en economie 4.0 gebied heeft Nederland veel te bieden.
Rutte zal dan wel met de juiste ‘vrienden’ zaken moeten willen doen. Dat betreft in eerste instantie de VS. De VS biedt de enige garantie voor het behoud van een vrij Westen. China en Iran – waarmee de EU nauwe betrekkingen onderhoudt – zijn onvrije, hegemoniale landen, die Nederland met gezond wantrouwen dient te bejegenen. Amerika daarentegen is de belangrijkste bondgenoot, die ons al twee keer van de ondergang heeft gered en dat indien nodig weer zal doen, vooropgesteld dat Nederland en de andere Westeuropese lidstaten hun verplichtingen aan de NAVO nakomen.
'Voor onze verdediging kunnen we niet zonder de VS.' Een Europese defensiemacht, los van de NAVO, ziet @ministerBlok niet zitten: https://t.co/dP7CNSgBwI pic.twitter.com/waBf6k1LcU
Relatie EU – VS
Wat voor Nederland geldt, geldt voor de gehele EU. Het roer zal om moeten. Het is niet waarschijnlijk dat de VS de veiligheidsparaplu boven de Europese lidstaten van de NAVO blijft ophouden, als diezelfde lidstaten zich niet aan gemaakte afspraken houden en flirten met de tegenstanders van de VS, Iran en China.
Trump heeft de EU een voorstel gedaan op handelspolitiek gebied. Hij is bereid een nultarief voor alle EU-producten te hanteren als de EU dat eveneens voor Amerikaanse producten doet. Een zeker op het eerste gezicht aantrekkelijk bod. De EU doet er verstandig aan niet te lang te wachten met een antwoord. In relatie tot de VS geldt voor de EU hetzelfde als voor China. De EU heeft de Amerikaanse markt harder nodig dan andersom. De EU zal evenals China concessies moeten doen, op landbouwgebied, financiële dienstverlening en milieu. De VS zal de EU tegemoet moeten komen op het gebied van genetisch gemodificeerde organismen en plofkippen. Maar een deal is mogelijk en in het belang van beide handelspartners.
Midden Oosten
Het gerucht gaat dat de VS tijdens de G20 het langverwachte voorstel voor een vredesakkoord in het Midden Oosten zullen lanceren. Ernst Lissauer heeft eerder op OpinieZ over dit plan geschreven. De mogelijk vervroegde verkiezingen in Israël kunnen een kink in de kabel geven. Met het recente vertrek van Defensie-minister Lieberman en zijn partij heeft de huidige coalitie nog maar 1 zetel meerderheid in de Knesset.
Over het door het Trump-team voorbereide vredesvoorstel is weinig bekend. De kern zou een Palestijns-Jordaanse confederatie zijn. De soennitische bondgenoten van de VS – de Golfstaten, Saoedi-Arabië en Jordanië zelf – zouden al akkoord zijn. Na de mislukte poging van Clinton met Rabin en Arafat in de jaren ’80 is het nieuwe voorstel in combinatie met een regeling voor Syrië (afgedwongen door het trio Rusland, Iran en Turkije) een nieuwe poging om vrede in het Midden Oosten te bewerkstellingen. Maar mogelijk zijn de verwachtingen te optimistisch.
Of er doorbraken komen op de G20 valt te bezien. In ieder geval biedt de bijeenkomst vooral een ontmoetingsplek aan de wereldleiders om elkaar achter de coulissen kunnen spreken.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
EU16 september 2023Machtsbeluste EU in ons land geen verkiezingsthema, in Polen wel
Politiek Nederland1 september 2023Wordt het nog wat met een realo-rechts kabinet?
Kolonialisme12 augustus 2023Staatsgreep in Niger wijst op tanende invloed Westen
EU17 juli 2023Wat gaat Spanje doen als tijdelijk EU-voorzitter?
Dank, heer Vervloed, voor deze heldere uitleg. Ik verwacht en hoop dat Trump alle aanwezigen weer met het nieuwe U.S.A. realisme zal doen verbazen en aan het denken zal zetten.
Wat uit deze uitstekende opsomming helder naar voren komt is de Europese afhankelijkheid van het beleid van Trump. Belangrijke dossiers zijn internationale handel (globalisering is veel problematischer dan sommigen denken, vooral door China), defensie (EU landen doen daar te weinig aan), non-proliferatie (druk opvoeren op Iran en Noord-Korea, maar daarom dus ook op China en Rusland) en islamitische terreur en beinvloeding (behoeft geen toelichting). Het wordt tijd voor een realpolitieke herorientatie van EU beleid zodat het Amerikaanse beleid wordt versterkt in plaats van verzwakt. Nederland zou er goed aan doen op dit vlak een beetje voor de Europese muziek uit te lopen. Want het EU beleid moet om en gaat om. De vraag is alleen wanneer precies.
De geschiedenis van de Krim is kleurrijk, maar de afgelopen paar honderd jaar is het overwegend in Russische handen geweest. Daarom bestaat de bevolking van dit tegenwoordig door 5 (!) etnische groepen bewoonde gebied ook voor bijna twee derde uit Russen. Voeg daar aan toe dat Oekraïne feitelijk zo goed als geen historische rechten kan doen gelden, en dat de Krim voor Rusland strategisch bezien feitelijk onmisbaar is, en het Russische standpunt, en hun acties, in deze begint aardig begrijpelijk te worden. De westerse politiek aangaande de Krim kwestie wordt dan ook niet gestuurd door “realpolitik”, maar door een verouderd vijandbeeld (Rusland is de USSR niet), en een liefdesverhouding tussen het anti-Poetin dictators clubje in Brussel en hun maffioso evenknie in Kiev.
De echte vijand van het westen, in de wereld van vandaag, is kolonialistisch China, de Aziatische variant van de voormalige USSR. Dat maakt Rusland dus onze enige echte potentiële bondgenoot, het domste wat we dus kunnen doen is die bondgenoot naar het kamp van de tegenstander jagen, temeer omdat dit voor China een godsgeschenk zou wezen. China wordt namelijk enkel geremd door een gebrek aan grondstoffen, grondstoffen die in Rusland’s Siberië overvloedig aanwezig zijn. Maar dat is dus wel wat er momenteel gebeurt, en waarom? Omdat Rusland geen “echte” democratie is? Dat is in andere gevallen, zowel heden ten dagen als in het verleden, anders nooit een probleem geweest (Stalin’s Sovjet Unie, Erdogan’s Turkije, Salman’s Saoedi Arabië, etc.)
Dat de hele politiek correcte wereld, en de media, met de NOS voorop, Poetin/Rusland bashers van de bovenste plank zijn zou je al aan het denken moeten zetten…
Buiten Europa en de VS is er geen land ter wereld met een ware democratische historie. Zelfs de “grootste democratie ter wereld, India” is geen echte democratie maar een land met een feodaal (kasten) stelsel.
Misschien moeten we dit eens accepteren en niet koste wat kost onze denkbeelden opdringen aan de wereld. Dit is net zo erg als de missionarissen en de zendelingen in de koloniale tijd. Levert alleen maar ellende en geweld op.
Beter kunnen we er zinnig mee omgaan en strategische bondgenootschappen sluiten met landen, die daadwerkelijk iets kunnen toevoegen aan onze veiligheid. Liever dus vriendjes met de sterke Poetin, dan met de verraderlijke Erdogan. Als we vervolgens ons sterk maken voor de opkomst van waterstof als energiebron, dan kunnen we ook eens afscheid nemen van de vijandige islamitische landen.
Mee eens, op dat waterstof als energiebron stukje na.
Waterstof is namelijk geen energie bron, het is een energie drager, en een lastig goedje bovendien.
Dat betekend dat je het moet maken voor je het kunt opmaken, zie het maar als een soortement batterij, eentje met een flink rendementsverlies.
En daarbij is waterstof dus lastig op te slaan, het lekt overal doorheen, heeft het een lage ontstekingsdrempel, en een breed explosie gebied, wat slecht nieuws is op veiligheidsgebied.
En dan kun je het, praktisch bezien, ook nog niet vloeibaar opslaan, waardoor de opslag volumes gigantisch worden.
Ook waterstof als energiedrager gaan gebruiken is dus gewoon niet erg praktisch, en veel te duur.
De enige permanente oplossing voor het wereld energie probleem is kernenergie, of je het nu leuk vind of niet.
een hoog vrijblijvend het zou dit het zou dat gehalte, maar ja, dat krijg je van Nederlandse stuurlui aan de wal