Italiaanse begroting leidt tot felle strijd met EU
Rome op ramkoers met Brussel
Titelfoto: De Italiaanse premier Giuseppe Conte. Screenshot YouTube-video, kanaal M5sParlamentoDe Italiaanse overheid moet van de Europese Commissie fors bezuinigen op haar uitgaven om binnen de Europese spelregels te blijven. Uiterlijk 13 november moet er een nieuwe begroting in Brussel liggen. Het conflict is inmiddels hoog opgelopen. De Italiaanse regeringscoalitie van de Lega en de Vijfsterrenbeweging houdt vast aan haar plannen (waaronder invoering basisinkomen en verlaging pensioenleeftijd) en krijgt daarvoor veel steun vanuit de eigen bevolking. Onze Italië-correspondent Eric Jan Kamp geeft inzicht in de confrontatie.
“De begroting moet in evenwicht zijn, de schatkist gezond gemaakt, de overheidsschuld verminderd, de arrogantie van de bureaucratie ingeperkt en gecontroleerd, de hulp aan vreemde volkeren afgesneden, zodat Rome niet failliet gaat.”
Dit is geen uitspraak die is ontleend aan een of andere liberale econoom, of aan de goede bedoelingen van Giovanni Tria, de minister van Economie en Financiën van de Italiaanse regering, of aan de vermaningen van Pierre Moscovici, Europees commissaris voor Economische en Monetaire zaken. De woorden zijn van de Romeinse staatsman Marcus Tullius Cicero die zich in de eerste eeuw voor Christus ongerust maakte over de manier waarop de economie in Rome werd beheerd.
Falend beleid vorige regeringen
Het begrotingsplan dat de Italiaanse regering de komende jaren wil uitvoeren, is het onderwerp van een intens debat en kent een uiterst felle toonzetting. De Europese Commissie is voornemens de criteria van het Groei- en Stabiliteitspact en de beperking van de overheidsuitgaven af te dwingen: dit komt neer op de voortzetting van het economisch en fiscaal beleid dat is uitgevoerd door de vorige Italiaanse regeringen van Monti, Letta, Renzi en Gentiloni.
De Italianen beseffen echter dat deze aanbevelingen niet tot vermindering, maar tot verdere toename van de overheidsschuld hebben geleid. Deze bedroeg 1900 miljard euro in 2011, overeenkomend met 120% van het bruto binnenlands product (bbp). Vandaag bedraagt de schuld 2300 miljard, gelijk aan 132% van het bbp. Bedenk daarbij dat de schuld/BBP-ratio in 1980 56,8% bedroeg en dat Italië jarenlang op de eerste plaats stond qua economische groei. Toen het proces van Europese monetaire en monetaire integratie werd voltooid, bleef de schuld/bbp-ratio stijgen.
Europese droom is voorbij
Tegenwoordig is de economische groei aanzienlijk lager in het land, zelfs meer dan het gemiddelde in de eurozone. En dus groeit onder Italiaanse burgers de scepsis ten opzichte van de Europese Unie en de eenheidsmunt. De Europese droom heeft de Italianen hoop gegeven dat er snel een regering zou komen met minder vriendjespolitiek, efficiënter en minder bureaucratisch. Meer welzijn en groei en vertrouwen in een betere toekomst.
Vandaag zijn we getuige van het ruw ontwaken uit die droom. De hardnekkige Italiaanse zonden bestaan nog steeds, de gebruikelijke maffia, de gebruikelijke corruptie en de gebruikelijke bureaucratie. Los daarvan worden de Italianen opgeroepen te leven met de Afrikaanse ongecontroleerde migratiegolven, met een stagnerende economie en zelfs met van bovenaf door technocraten in Brussel gedicteerde soberheidsregels, die niet alleen niet in staat zijn om oude kwalen weg te nemen, maar er ook nog nieuwe aan lijken toe te voegen.
I don't like the fact that with 5 million Italians living in poverty, we have to spend €5 billion-a-year for these migrants.
— Defend Europa (@DefendEvropa) November 11, 2018
We will cut these funds and use them for Italians!
- Matteo Salvini, Italy#DefendEuropa pic.twitter.com/Tvcmfuista
Armoede
Volgens het Nationaal Instituut voor de Statistiek (ISTAT) zijn er in Italië 5 miljoen burgers die onder de armoedegrens leven. De huidige ondersecretaris van het Ministerie van Europese Zaken, de jurist-professor Luciano Barra Caracciolo herhaalt het al enige tijd:
“Europa leidt ons naar de dood. We hebben een derde van de verwerkende industrie in de afgelopen 20 jaar verloren, samen met 25% van de industrie. Als we geen gedeïndustrialiseerde natie willen worden, zoals een derdewereldland, moeten we vertrekken uit de eurozone ”
Toch wordt de Europese Unie voorgesteld als ons gemeenschappelijke huis, messiaans land en oplossing voor alle conflicten en oorlogen uit het verleden. Men heeft ons uitgelegd dat de Frans-Duitse as noodzakelijk was voor het proces van Europese eenwording en dat er buiten deze Unie niet langer leven mogelijk zou zijn voor individuele naties. Aan dit Frans-Duitse Europa hebben we daarom de hoop en huissleutels, onze valuta en veel van onze beslissingsmacht in economische, politieke en sociale aangelegenheden toevertrouwd.
Opeenstapeling crises
Resultaat? In de afgelopen 20 jaar is Italië van de vierde industriële macht ter wereld uitgegroeid tot de grote broer van het ziekste kind in Europa, Griekenland. Italie is armer geworden, bevindt zich in een economische crisis, in een culturele crisis, in een identiteitscrisis, een flink deel van de soevereiniteit is in de ketel van Brussel gegooid en bovendien blijven de Italiaanse wiegen troosteloos leeg. Maar 20 jaar geleden bestond de maffia ook, evenals de inefficiëntie van het staatsapparaat. Maar vanwege een bepaalde Noordelijke school van denken, die alleen jammert over zelf veroorzaakte problemen, wordt Italië spilzucht verweten en de gewone, nette, deugdzame mensen hoeven haar schulden niet te betalen.
Dijsselbloem deed een duit in het zakje
Het beste voorbeeld van deze manier van denken kan je zien in het interview van de toenmalige voorzitter van de Eurogroep, Jeroen Dijsselbloem met de Duitse krant FAZ (maart 2017). Zich waarschijnlijk op zijn gemak voelend bij de interviewer, liet Dijsselbloem zich lichtvoetig uit over de zuidelijke landen van de eurozone:
“Je kunt niet al het geld aan alcohol en vrouwen uitgeven en vervolgens om hulp vragen.”
De “solidariteitssteun” van de Noordelijke landen….natuurlijk, natuurlijk. We hebben deze solidariteit al op prijs gesteld in het geval van Griekenland. Italianen zijn uiteraard liederlijke dronkaards en hoereerders, die boven hun stand leven in de zon en aan zee en mandoline spelen. De schuld van hun problemen ligt absoluut bij hen zelf. Het is interessant om op dit punt op te merken hoe het Duitse en Nederlandse woord “schuld” tegelijkertijd zowel verwijtbaarheid als financiele schuld betekent. Zelfs eurosocialistische collega’s namen verontwaardigd afstand van dit standpunt, ook de voorzitter van de EC Jean-Claude Juncker, die overigens Italiaanse wijn erg schijnt te waarderen. Wolfgang Schäuble, de toenmalige machtige Bundesfinanzminister, was de enige die Dijsselbloem verdedigde. En dit lijkt ook tekenend te zijn.
Het zwarte pad. https://t.co/GyuNivomHE #FD #Europa
— Jean Wanningen (@trias_politica) October 25, 2018
Vml MinFin @J_Dijsselbloem vergeet te vermelden dat Italië jaarlijks voor € 14 mrd bijdraagt aan de EU-begroting, een primair surplus heeft en een democratisch gekozen regering.
Meer Europa?
In Italië zijn veel economen uitgesproken eurosceptisch, zoals Claudio Borghi Aquilini, Alberto Bagnai, Antonio Maria Rinaldi, Elio Lannutti, Valerio Malvezzi, om enkele te noemen. Ze vinden niet dat de huidige crisis de voornaamste oorzaak is van de extra uitgaven, een verhaal dat de Duitsers graag vertellen. Zij identificeren het begin van de crisis met de Italiaanse toetreding tot het Europees Monetair Stelsel in 1979, gevolgd door de scheiding tussen de Bank van Italië en de Italiaanse schatkist. Daartegenover staat de huidige line-up van economische analisten van de grootste kranten de Corriere en de Repubblica en economen zoals Carlo Cottarelli, Tito Boeri, Mario Monti, Ignazio Visco. Mensen die veel ruimte in de media krijgen en benadrukken dat de Europese Unie en de euro noodzakelijke en onomkeerbare dogma’s zijn: “dit is Europa, de grote en unieke kans om de crises te beëindigen die Italië hebben afgebroken”. Wat hen betreft is dus “meer Europa” nodig.
Euro-hooligan
Vooruitlopend op medio november, wanneer minister Tria zijn laatste rapport over de begrotingsmaatregelen zal presenteren, zijn verschillende brieven met aanbevelingen en verklaringen tussen Rome en Brussel verzonden. De euro-hooligan Moscovici verbleef in oktober meerdere dagen in Rome, om naast Tria ook de Italiaanse President Mattarella en de gouverneur van de Bank van Italië Visco te ontmoeten en bij hen eindeloos de goede bedoelingen van de Europese Commissie te bepleiten. Vervolgens bracht hij de verbaasde Europese Parlementsleden in Straatsburg op de hoogte van het vaste Italiaanse voornemen om door te gaan op de weg die is aangegeven in haar eigen economische en financiele begroting. Schandalig! Voor de eerste keer werd een economisch plan echt in Rome opgesteld en niet in Brussel.
Uiteindelijk wist de MEP-Europarlementarier Angelo Ciocca stiekem de stukken van Moscovici af te pakken. Hij drukte er met de zool van zijn schoen op en zei: “Een schoen made in Italy die nee zegt tegen een Europa dat onze levens, onze economie en onze ideeën vertrapt“. Moscovici had de grote fantasie om te antwoorden dat we aan dat soort gebaren kunnen zien dat het fascisme altijd op de loer ligt.
Aptly named Pierre Moscovici,
— Paddy Manning ن (@PaddyJManning) November 10, 2018
Trotskyist & Revolutionary Communist, doesn't realise that EU commissioners, even French EU Commissioners, don't decide where Italy's future is.
Italians do. https://t.co/UbhpxTVfpM
Rampspoed
Maar ondertussen dreigt er andere rampspoed voor de Europese Commissie. Twee journalisten, Francesco Palese en Lorenzo Lo Basso hebben samen met het parlementslid Mario Borghezio bij de hoofdaanklager van Rome Giuseppe Pignatone aangifte gedaan tegen Pierre Moscovici en tegen Günther Öttinger, de Eurocommissaris voor de begroting, wegens “handel met voorkennis” en “manipulatie van de markt “, omdat dezen zich tegen de Italiaanse begroting hadden uitgesproken nog voordat zij die hadden kunnen lezen.
Zelfs Marco Travaglio, directeur van de krant Il Fatto Quotidiano schreef verhitte woorden:
“Het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Europese Commissie en de Bank van Italië kunnen zich niet veroorloven om overheden te vertellen welke wetten ze mogen maken. Wat hen betreft moeten de Fornero pensioenhervormingswetten en ook de arbeidsmarkthervorming buiten schot blijven, het basisinkomen moet worden verboden, net zoals de Flat Tax. Als de financiële wereld en de markten de beslissingen moeten nemen, maken ze vandaag nog een wet die de dood van onze 5 miljoen arme mensen oplegt en zakt de rente onder nul. De beurzen zouden zelfs euforisch worden als bij wet de zelfmoord van alle gepensioneerden verplicht wordt gesteld!”
3%-norm
De vicevoorzitter van de Europese Commissie, Valdis Dombrovskis, wilde ook druk uitoefenen op de Italiaanse regering. Hij zei dat hij niet gelooft in de door de regering aangekondigde 2,4% tekort maatregel en dat een tekort van 2,9% de eurozone in gevaar zou brengen. Deze parameter zou nog steeds binnen de bekende 3% begrotingstekort/BBP verhouding vallen, maar dat percentage is in de afgelopen jaren vele malen overtroffen door landen als Griekenland en Portugal, maar ook door Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland zelf.
Verkeerde voorspellingen
“Het kost weinig om een economie te ruïneren en veel om haar weer op te bouwen” zei Dombrovskis zwakjes en dreigde zelfs een procedure tegen Italië te beginnen met mogelijke boetes. Ziehier de veelgeroemde solidariteit van de Europese Commissie, die vervolgens beweert elke economische toekomst te kunnen voorspellen. Maar voorspelling is geen wetenschap, het is de praktijk van schurken, waarzeggers en idealistische politici. In het geval van Griekenland vertrouwde men op het IMF, werden de economische voorspellingen door de EG volledig buiten beschouwing gelaten, met een foutenmarge van 33%.
“We hadden de verkeerde multipliers”, zegt één van de betrokken economen, de Italiaan Carlo Cottarelli, diegene die door president Matarella graag als voorzitter van een interim-regering was binnengehaald. Sinds 2011 is het BBP van Griekenland gedaald met 25%, een kwart van de bevolking leeft in armoede, 500.000 zijn gevlucht, 22% is werkloos, de overheidsschuld steeg van 140% naar 180%, zijn er HIV-infectie pieken, een hausse aan psychische stoornissen en de volksgezondheid is ingestort. De Raad van Europa heeft alarm geslagen: de bezuinigingen in Griekenland zouden de mensenrechten schenden.
Wie budgettaire stabiliteit op de eerste plaats zet, pleegt een misdaad tegen de mensheid.
Faillissement
En zo, terwijl in Italië de economische groei in laatste kwartaal nul was, probeert minister Tria het midden te vinden tussen de ontberingen van Brussel en de beloften gedaan in de verkiezingscampagne van de Lega en de Vijfsterrenbeweging, waaronder de afschaffing van de Fornero pensioenhervormingswetten en het basisinkomen, dat bijna een procentpunt van het BBP kost. Waarschijnlijk zal er een substantiële wijziging komen in deze laatste twee zaken, die enigszins “bevroren” zullen worden, teruggebracht van 37 miljard euro tot 33 miljard euro.
Minister Tria, iemand die meestal erg beleefd en voorzichtig is in zijn uitspraken, legde de voorzitter van de Eurogroep Mario Centeno uit dat het zelfmoord zou betekenen als de eisen van de Europese Commissie worden ingewilligd en dat de cijfers van Brussel een “technisch faillissement” zouden betekenen.
#economy Minister Giovanni Tria said on Friday a sharp reduction in the government's budget deficit, as demanded by the European Commission, would be suicide for #Italy economy.#MNA pic.twitter.com/C8Wbbe086j
— M N A (@mnaEN) November 10, 2018
Overheidsinvesteringen
Premier Giuseppe Conte heeft duidelijk gemaakt dat de Italiaanse maatregel expansief zal zijn, dat wil zeggen, in staat is om de economie op te laten bloeien door middel van krachtige overheidsinvesteringen. De overheidsinvesteringen bedroegen in 2009 3,4% van het bbp. De regering-Gentilone verlaagde deze tot 1,9% van het bbp. De regering-Conte is voornemens deze in 2019 op 2,1% te brengen, 2,4% in 2020 en 2,7% in 2021. Dit lijkt een topprioriteit te zijn. Sinds 2001, met de introductie van de euro, bedroegen de Italiaanse investeringen gemiddeld 2,7% van het bbp, vergeleken met een Europees gemiddelde van 3%. Dit verschil van 0,3% is iets minder dan € 100 miljard, wat een ernstige achterstand betekent in vergelijking met andere Europese landen.
Markten blijven rustig
In de tussentijd hebben de markten niet slecht gereageerd op dit getouwtrek tussen Rome en Brussel over de begrotingswet. De Spread, dat wil zeggen het verschil in rendement tussen de Duitse en de Italiaanse obligaties, fluctueert van tijd tot tijd ongeveer 300 punten, ondanks het feit dat de president van de Europese Centrale Bank Mario Draghi heeft aangekondigd in december te stoppen met zijn beleid van Quantitative Easing.
Moody’s degradeerde Italië, Standard & Poor’s niet, Fitch stelde het vonnis uit en DBRS is optimistisch. We luisteren naar deze ratingbureaus met een vleugje scepticisme, vooral na de Lehman Brothers-instorting van 2008, die de financiën en de wereldeconomie zou hebben omgbogen. Een paar maanden voor de ineenstorting werd de investeringsbank door deze agentschappen inderdaad zeer betrouwbaar gevonden.
Welzijn
Marcus Tullius Cicero zei ook:
SALUS POPULI SUPREMA LEX ESTO
“Het welzijn van mensen moet de belangrijkste wet zijn”
Kunnen we Cicero dus beschouwen als een populist van de klassieke wereld?
De econoom Valerio Malvezzi zegt vandaag soortgelijke dingen:
“We moeten begrijpen dat het doel van een staat is niet om de begroting in evenwicht te brengen, maar om het welzijn van de burgers te garanderen.”
Oorspronkelijk verschenen op 24 september 2018 als MANOVRA DI BILANCIO E PRESSIONE DI BRUXELLES op lindecentecritico.blogspot.it. Vertaling: Asher.
Over de auteur
- Woont en werkt als arts in Italië. Eigenaar van lindecentecritico.blogspot.it met Maria Clelia Mollica
De Italianen schijnen in ieder geval, ongetwijfeld vanwege de Brexit perikelen, in de gaten te hebben dat je jezelf beter de EU uit kunt laten schoppen dan zelf het initiatief te nemen de EU te verlaten. Slimme jongens, die Italianen.
De EU claimt altijd van alles, zowel niet bestaande als wel bestaande voordelen, in dat laatste geval betreft het dan wel altijd van anderen gestolen wapenfeiten (meestal de EEG).
Onder de streep heeft de EU nog nooit iets positiefs voortgebracht, het enige wat de EU heeft voortgebracht is een hoop extra bureaucratie, algemene ondermijning van economische groei, afbraak van de democratie, afbraak van de Europese cultuur, en afbraak van de Europese veiligheid, en dat kost ons dan ook nog eens een slordige 4 miljard per jaar.
Gezien de feiten voor de EU niet gunstig uitpakken gaat deze elke serieuze discussie uit de weg, het enige wat je van de EU hoort is loos gebral en stompzinnige bangmakerij. De enige reden dat de EU niet al jaren geleden is geïmplodeerd is dat veel moreel failliete politici er een vet betaald luizenbaantje denken te kunnen gaan scoren, en dat de linkse media de door de EU beijverde socialistische heilstaat wel zien zitten. En dus wordt de EU propaganda overal als de heilige waarheid verkocht, en de kiezer belogen en bestolen waar deze bij staat. Gelukkig begint men toch zo hier en daar in Europa wakker te worden.
Hopelijk gaan nog véél meer landen reageren zoals Italië nu doet.
“Leiders” van de EU-beweging menen zich álles maar te kunnen veroorloven, maar ooit gaat die puinzooi te ver, in dit geval met Italië. Bovendien : óók Frankrijk en nóg een paar EU-lidstaten voldoen nog steeds niet a.d. EU-“eisen” v.w.b. begroting en migratie.
Zuipschuit Juncker en z’n slaafje Timmermans moeten eens proberen zich “normaal” te gedragen”. D.w.z. niet meer stomdronken ergens “in funktie” verschijnen en niet meer van die doorzichtige grove leugens verspreiden, waarin Timmermans een ‘meester” is.
Als je een auto koopt die iedere week wat anders mankeert, doe je hem weg. Soms kun je je geld terug krijgen, maar als dat niet zo is dan zal je je verlies moeten nemen. Niemand blijft jarenlang belastingen, verzekeringen en reparaties betalen voor een auto die alleen maar bij de monteur staat.
De EU is een auto die niet rijdt. Een auto die steeds nieuwe problemen geeft, waarvoor je naast je stijgende vaste lasten ook steeds hogere extra reparaties mag betalen.
Weg ermee.
En natuurlijk heeft Italië net als alle EU-landen veel grotere problemen dan alleen de EU. Een cultuurmarxistische elite, door Staatsmedia ingeslapen plebs, te lage geboortecijfers en andere ellende.
Maar je moet ergens beginnen. En de EU is toch wel een van de grootste problemen van West Europa.
Zenuwenoorlog tussen de EU en Italië? Dat kan niet eens! De Italiaanse regering doet alleen wat zij denken dat het beste is voor Italië. Daarvoor is zij benoemd en zijn de regeringsleden gekozen. Zij hebben rekenschap af te leggen aan het Italiaanse parlement en verder nergens. Tja, als de boel in de soep draait dan dan is de gewone Italiaan wel goed de klos, maar dan heeft hij/zij óók weinig te klagen, want die bevolking staat aan de zijde van de regering. Dus regering: gewoon je eigen begroting uitvoeren en laat je niets gezeggen door luchtfietsers sprookjesvertellers en dronkenlappen in de EU, die trouwens toch 2020 niet haalt. We mogen die trendsetters van Groot Brittannië heel dankbaar zijn dat zij voorbeeld-ig de stekker eruit getrokken hebben. Bedenk eens wat we met al dat geld dat we hebben weggegooid in de bodemloze EU aan goeds hadden kunnen doen in de gehele wereld!!!
Suggestie: laten de Europese landen hun bijdragen aan die verziekte VN voortaan maar overmaken naar de NAVO. En verander de naam van Frankrijk in EU.(Hoewel de Fransen zelf ook niets – meer – van Macron moeten hebben.) Ik vind Trump nog helemaal niet zo gek. The Netherlands first, Begium first, Luxemburg, first Germany first etc.
Lang leve de Hanze10, maar laat ze geen organisatie opzetten. Dat hebben we nu wel geleerd. Ik kijk nog steeds met bewondering naar Nigel Farage, die vaak werd weggehoond in het Europese parlement, maar met slechts een “plamuurmesje” erin slaagde om het instituut EU te doen instorten. Dank je wel “Sir Nigel”.
Leuk, Cicero in de stukken van Opiniez. Ik moet meteen denken aan de romeinse munten met de godin Aequitas die een goudschaaltje in haar ene hand heeft en een hoorn des overvloeds in de andere om aan te geven dat de eerlijkheid van geldwisselaars (de banken, economen etc.) in de gaten gehouden moet worden om voorspoed voor het volk te garanderen. Je kunt dus twee kanten op: 1. een evenwichtige begroting is absoluut essentieel, dus de Italianen hebben ongelijk en Frankrijk en Duitsland hebben boter op hun hoofd; 2. kennelijk is een evenwichtige begroting voor Italie en andere zuidelijke landen een stap te ver, dus laat ook maar. Stevige inflatie was in de Romeinse tijd, ondanks de hoopgevende afbeeldingen op de munten, allesbehalve ongebruikelijk. Er is een derde waarheid: door de fundamentele onevenwichtigheden in de EU is het Europroject gedoemd. Duitsland heeft wel toegang tot alle markten, maar de zuidelijke landen hebben niet de concurrentiekracht om de boel in het gareel te houden. Frankrijk is totaal irrelevant in het economische geweld, maar wel van belang vanuit politiek oogpunt. Dat brengt alleen de oplossing niet dichterbij, want Frankrijk laat na te hervormen en meer een blok te vormen met de rest van noord-west europa. Dat weet de schijnheilige Moscovici beter dan wie ook. Er zijn allerlei oplossingen voor de onevenwichtigheden, maar daar mag niet over gesproken worden. De Euro was een grote blunder, dat staat vast. Het gerommel met de voorwaarden heeft het verpest. Alleen Nederland houdt zich aan de regels en draagt ook nog eens buitensporig veel bij aan het hele transfer gebeuren. Tijd voor een drastische oplossing. Wie durft?
Kan alleen maar klappen voor Italy dat is tenminste een land wat aan de eigen burgers denkt en niet aan die zakkenvullers in Brussel. Wat de EU ons tot nu toe gebracht heeft is alleen maar ellende. Ongevraagde terroristische import met de massa, dankzij de EU, daarvan hebben de Europese burgers alleen nog maar ellende van door aanslagen, verkrachtingen en moorden. Armoede voor iedere normale hardwerkende burger in Europa,vanaf dat de EU er is.Voor 1% meer loon dienen de burgers in Europa onderhand hun land plat te moeten leggen, terwijl die witte boorden criminelen in Brussel zich doodleuk ieder jaar boven op hun riante salaris wat door de Europese burgers moet worden opgehoest gewoon 14% erbij doen, zonder dat daar iemand tegen in opspraak kan komen. Alle voordelen van Een Europa zit alleen maar in Brussel ,zeker niet bij de burgers,die hebben het alleen maar slechter gekregen, en zijn dankzij Merkel die heel Europa heeft ontwricht zal het de eigen Europese burgers nog slechter gaan met alles.In Nederland is het al zover dat onze sociale voorzieningen, waar onze ouders voor gevochten hebben en hun leven lang betaald hebben, worden verschonken aan import die hier nog nooit een cent aan bij gedragen hebben. Daarom wordt er ook zo bezuinigd ,de pot raakt natuurlijk te snel leeg met al die geimporteerde profiteurs.Eigen burgers worden in heel Europa tweede rangs burgers, dankzij Brussel, alles wat Brussel naar binnen heeft gehaald met alle gevolgen van dien, staan overal op de eerste plaats met alles.De Eu is een monster wat de eigen Europese burgers in heel Europa kapot maakt, daarvoor hebben we inderdaad geen oorlog voor nodig gehad zoals ze in Brussel steeds zeiden. Dat ze Europa steeds meer kapot maken, kan alleen nog maar een burgeroorlog overal uitlokken. Hoop dat er heel snel veel landen Brussel de hakken laten zien zodat het stoppen gaat wat die criminelen in Brussel met Europa gedaan hebben sinds de EU er is, terug naar EEG en ieder land zijn eigen regels en wetten terug, en Grenzen natuurlijk.
Het zou Italië al een heel stuk schelen om eens daadwerkelijk belastingen en premies te innen, en nog verder te schrappen in onterechte pensioenen en uitkeringen. Echter, het fundamentele probleem van Italië en de andere zuidelijke landen is niet anders op te lossen dan met geld uit het Noorden: nu de devaluatie-truc nooit meer beschikbaar zal zijn.
De vraag is of Duitsland c.s. de last kunnen dragen, geen vraag is dat de bevolkingen van de Noordelijke staten weinig zin hebben om meer en meer verdiensten naar het zuiden te zien wegvliegen – zoals Brussel wil. Déze Unie zal eindigen met oorlog en ellende..
En daarom moet Italië weer terug naar een eigen valuta. Devaluatie zal volgen en Italiaanse export naar EU landen zal stijgen. Eigen industrie leeft op. Valuta met regelmaat inflatoir en op naar 10.000 lire voor een Euro. Zoals het altijd was. Bij Griekenland had dat allang moeten gebeuren: terug naar de Drachmen.
Het E.S.M. (European Stabillity Meganism) sinds 2011 is een monsterlijk instrument en verziekt de hele EU. Neo-marxisme ten top. De klap komt. Heus, het is een kwestie van tijd.
[…] gezag de Italiaanse terroriale wateren en havens af voor migrantenboten) en is onverzoenlijk in het getouwtrek met de Europese Commissie over de Italiaanse begroting. De Lega staat in de nationale peilingen duidelijk bovenaan en de […]