Bedrijfsleven zucht onder groene EU-rapportageverplichtingen

Koerswijziging nog niet in zicht

Titelfoto bij Bedrijfsleven zucht onder groene EU-rapportageverplichtingen pieter cleppe opiniez

Titelfoto: Ursula von der Leyen, publicatie onder copyright Europese Unie.

Het Europese bedrijfsleven wordt bedolven onder rapportageverplichtingen, uitgevaardigd door de EU. Maar er gloort hoop. Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, heeft onlangs een vermindering van 25% beloofd. De lawine van vooral groene regelzucht, waarbij tot in detail over duurzaamheid moet worden gerapporteerd, kost ook steeds meer geld, leidt tot verzet en maakt Europa voor investeerders minder aantrekkelijk. De tijd zal leren of Von der Leyens belofte meer is dan lippendienst, schrijft Pieter Cleppe.

In haar “State of the Union”-toespraak kondigde Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen aan “de eerste wetgevingsvoorstellen te doen om de rapportageverplichtingen op Europees niveau met 25% te verminderen”. Dit is de eerste keer dat de Europese Commissie het weer heeft over “betere regelgeving”, de gefaalde agenda die werd gepromoot door de Nederlandse EU-commissaris Frans Timmermans tussen 2014 en 2019.

 

Timmermans

Ironisch genoeg was Timmermans toen zelf de commissaris die deze agenda behartigde. Dat was dus voor hij zich ontpopte tot een echte regelfanaat, voor steeds meer groene regelgeving in het kader van de “Europese Green Deal”, gelanceerd door de Commissie Von der Leyen vanaf 2020. Nu Timmermans weg is uit Brussel neemt Von der Leyen hier wat gas terug. Dat ondanks het feit, zoals journalist Dave Keating het formuleert, dat “Timmermans, hoewel hij verantwoordelijk was voor de implementatie van de Europese Green Deal, niet de bedenker ervan was – noch duwde hij het door Von der Leyens strot. Dit is haar kindje en het is ronduit beledigend voor haar partij om te suggereren dat de kleine Ursula hulpeloos was tegenover de grote boze wolf Timmermans.”

Naar het schijnt zal er in de hemel meer vreugde zijn over één zondaar die zich bekeert, dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen bekering nodig hebben. Het is dus goed om te zien dat Von der Leyen haar toon enigszins heeft bijgesteld.

 

Klachten

Belangrijk is dat dit ook het resultaat is van druk van EU-lidstaten. Al in maart 2023 hebben de leiders van Frankrijk, Duitsland, België en de Europese Liberale Partij (EVP) opgeroepen tot een “pauze in de regelgeving” voor de Green Deal. Eind augustus deden de Franse en Duitse regeringen bovendien een gezamenlijke oproep om de Europese rapportageverplichtingen te verminderen, ook na steeds meer klachten vanuit het Duitse en Franse bedrijfsleven. Een ander hoopvol teken is allicht dat de Slowaakse EU-commissaris Šefčovič, die pragmatischer is dan Timmermans, verantwoordelijk wordt voor de Europese Green Deal. Hij heeft al toegezegd dat hij bij de implementatie van de Europese Green Deal “sterk de nadruk zal leggen op het bedrijfsleven”.

 

Lawine van groene regelzucht

De situatie is hoe dan ook problematisch. In de afgelopen vijf jaar zijn er 850 nieuwe verplichtingen ingevoerd, goed voor meer dan 5000 pagina’s wetgeving. Deze “inflatie van regelgeving” baart de Europese industrie grote zorgen, omdat deze bovenop de sterk gestegen Europese energiekosten komt.

Ook MKB’ers klagen dat deze verplichtingen voor hen aanzienlijke nalevingskosten met zich meebrengen. Ze maken zich met name zorgen over de rapportageverplichtingen die voor het MKB zouden moeten gelden op grond van de CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive) en de CSDDD (Corporate Sustainability Due Diligence Directive).

In een reactie op het nieuws dat Greenpeace de Rabobank ervan beschuldigt voor miljarden euro’s schade te hebben toegebracht aan de natuur in Brazilië, als gevolg van de financiering van bepaalde bedrijfsactiviteiten, geeft hoogleraar economie Lex Hoogduin een waarschuwing af.

 

Inflatie van regelgeving

Niet alleen Europese MKB’ers lijden echter onder de inflatie van EU-regelgeving. In de loop der jaren is de EU steeds meer regulering gaan koppelen aan handelsbeleid, soms tot woede van niet-Europese producenten. Dit is met name het geval als gevolg van de nieuwe ontbossingsregels van de EU, waarbij een hele reeks bureaucratische verplichtingen wordt opgelegd aan in het bijzonder Indonesische en Maleisische palmolieproducenten, ondanks het feit dat in die landen volgens Global Forest Watch grote vooruitgang is geboekt in het terugdringen van de ontbossing.

Dit is niet alleen te danken aan nieuw beleid om illegale houtkap tegen te gaan, maar ook aan binnenlandse certificeringsprogramma’s, zoals de Malaysia Sustainable Palm Oil (MSPO) Board. De EU weigert dit programma echter te erkennen en probeert haar eigen bureaucratische eisen op te leggen, in tegenstelling tot het Verenigd Koninkrijk, dat heeft begrepen dat handel draait om vertrouwen. Deze episode heeft ertoe geleid dat beide Zuidoost-Aziatische landen hun handelsbesprekingen met de EU hebben stopgezet. Een gratis lunch op basis van regelgeving bestaat niet.

Pamela Coke-Hamilton, uitvoerend directeur van de ITC, een gezamenlijk agentschap van de VN en de Wereldhandelsorganisatie, heeft zelfs gewaarschuwd dat de nieuwe ontbossingsregels van de EU een catastrofaal effect op de wereldhandel kunnen hebben, omdat vooral kleinere leveranciers afgesneden dreigen te worden van de handelsstromen.

 

Enorme kosten

Mijn voormalige denktank, Open Europe, schatte in het verleden dat de cumulatieve kosten van de EU-regelgeving die tussen 1998 en 2018 voor alle 27 EU-lidstaten is ingevoerd, maar liefst 928 miljard euro bedragen. De belangrijkste bevinding was dat het EU-beleidsniveau verantwoordelijk was voor 66% van de 1.400 miljard euro aan kosten van alle nationale en EU-regelgeving, die in die periode werd ingevoerd.

Er zijn al nieuwe schattingen over de nieuwe groene regelgeving die de EU onder Von der Leyen invoerde. De Duitse Raad voor Toezicht op Regelgeving stelt dat alleen al de nieuwe EU-regelgeving, die tijdens de pandemie werd uitgevaardigd, een jaarlijkse nalevingslast van 550 miljoen euro voor bedrijven met zich meebracht.

Eerder dit jaar concludeerde een enquête voor BusinessEurope, uitgevoerd in 35 landen onder wereldwijd opererende bedrijven, dat 90% van hen van mening is dat de Europese Unie een minder aantrekkelijke plek is geworden om te investeren dan drie jaar geleden. Ze geven de schuld aan de hoge energieprijzen en de toegenomen regelgeving.

 

Ones-size-fits-none

In een ideale wereld zou de Europese Commissie zich richten op het helpen wegwerken van nationale handelsbarrières en het stimuleren van EU-lidstaten om elkaars normen te erkennen, in plaats van te komen met steeds meer geharmoniseerde EU one size fits none-regelgeving. Zo’n light touch aanpak zou echter niet verenigbaar zijn met de drang van de eurocratie naar steeds meer controle, en nog minder met het links-groene wereldbeeld van Ursula von der Leyen.

Voorlopig lijkt het erop dat Von der Leyens belofte om de rapportageverplichtingen van de EU met 25% te verlagen slechts bedoeld is om lippendienst te bewijzen aan de toegenomen ontevredenheid over de koers van de EU-Commissie. Er zijn geen concrete toezeggingen gedaan om bepaalde wetgevende voorstellen gewoon te laten vallen. Misschien zal dit het geval zijn met de door de EU voorgestelde verplichte renovatie voor gebouwen, maar naar verwachting zal er toch een sterk signaal van de kiezer nodig zijn vooraleer het tot een koerswijziging komt. Misschien in juni 2024?

Reacties worden gemodereerd. Let op uw taalgebruik. Schelden en tieren is niet toegestaan.                                                 >>> Lees hier onze spelregels <<<

Reacties die onze regels schenden worden verwijderd. Herhaalde overtredingen, oproepen tot geweld, beledigingen, Holocaust-vergelijkingen en antisemitisme leiden tot een permanente ban. De redactie treedt niet in discussie over de reden voor verwijdering van een reactie, noch over een ban. Ongeldige e-mail-accounts worden geblokkeerd.

Abonneren op reactie(s)
Abonneren op
guest
15 Reacties
Meeste stemmen
Nieuwste Oudste
Inline Feedbacks
Bekijk alle reacties
Andre
Andre
7 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

De hele Green Deal is technisch onuitvoerbaar en daar kan ‘betere’ regelgeving niets aan veranderen. Bovendien wordt de Green Deal ingesteld om iets te bereiken – het tegengaan van antropogene klimaatverandering – dat maar een marginaal onderdeel is van de totale klimaatverandering en bovendien op die manier helemaal niet bereikt kan worden.
Het heeft dan ook geen zin dat bedrijven belast worden met rapportage over iets dat onnuttig, onuitvoerbaar en irrationeel is.
De Green Deal is weinig meer dan een werkgelegenheidsplan voor een bepaalde sector, weer een manier van de overheid om de burger te dwingen tot het voldoen aan verplichtingen die alleen een symbolische waarde hebben en tenslotte ook nog in economisch opzicht een voorbeeld van keynesiaanse economie, want het is de overheid die financieel aan het einde het meest profiteert.

Peter
Peter
7 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Klimaat is afleiding voor het asielbeleid,als je nu nog niet begrijpt hoe ze dit allemaal moet regelen ,de formule raakt uitgewerkt ,maar betalen voor die gelukszoekers zullen we ,links of rechtsom .We hebben Brussel helemaal niet nodig, vroeger was nee is nee,en nu is het, ja maar . Respect voor Orban ,die laat zien hoe het wel kan .

Johan D.
Johan D.
7 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Als ik de lezing van de voormalige mede oprichter van Greenpeace goed begrijp, bestaat er helemaal geen klimaatcrisis en hoeven we helemaal niet zo veel uit te geven aan schonere energie want juist hoe meer CO2, hoe groener de planeet automatisch wordt! Hoe groener, hoe beter in staat tot het zuiveren van de atmosfeer. Green Deal? Weg ermee! https://youtube.com/watch?v=TclmRoTGsO4&si=Vpj1dfwK3Gfi1BAD

Anneken
Anneken
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Johan D.

Helemaal eens. Jammer dat zoveel mensen het groene sprookje geloven. Het verbieden van windturbines zou veel beter zijn voor het milieu, i.t.t. wat veel mensen geloven. De bouw, de grondstoffen, de hoeveelheden olie voor het onderhoud en wat ze tenslotte zijn: chemisch afval, ook als ze nog werken. Met het klimaat heeft dat niets te maken.
Overigens is er geen klimaatcrisis, dus wat zou je je druk maken. Als het percentage CO2 zou dalen, dan zouden we een crisis hebben.

Niets is wat het lijkt
Niets is wat het lijkt
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Johan D.

Er is vervuiling in de atmosfeer, stikstof kan hier en daar lokaal voor (relatief kleine) problemen zorgen, en CO2 is een broeikasgas.
Allemaal waar, ook dat de aarde een beetje lijkt op te warmen. Zoals onze eierende knikker in het heelal al miljoenen jaren pendelt tussen perioden van koude en warmte.
Dat is geen crisis, dat woord veronderstelt een acute noodtoestand, maar wel iets waaraan het leven op aarde zich de komende eeuwen zal moeten aanpassen. Zoals de mens, flora en fauna dat al miljoenen jaren doen.
Te veronderstellen dat de mens ook maar een geringe invloed op het algehele aardklimaat kan uitoefenen is naar mijn mening ronduit belachelijk.

Niets is wat het lijkt
Niets is wat het lijkt
7 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Allerhoogste tijd voor het herinvoeren van normaliteit. Dat er een zekere mate van controle moet zijn op wat (met name grote) bedrijven uitspoken is evident, maar de afgelopen decennia is de controledwang op elk denkbaar domein wel totaal doorgeslagen. Met grote gevolgen.
Laat de (midden en kleine) ondernemer weer baas worden over het eigen bedrijf. Zelfs als hij/zij/hem/hun af en toe met een grote bek het personeel tot werken aan moet zetten. Hier en daar is ‘ik doe mijn best’ niet afdoende, het resultaat moet gelden.
Een kleine ondernemer zei eens: ‘ik verdom het om mijn verdiensten te laten opvreten door lijntrekkend onwillig en onkundig personeel…’ Ik snap dat.
En Timmermans? Die o.a. naar BX ging voor regulering? Hetgeen door Rutte werd uitgelegd als de juiste persoon om onzinnige regels te gaan bestrijden? Die maakte er zelf honderden zo niet duizenden bij.

Andre
Andre
7 maanden geleden

Dat het bedrijfsleven zucht onder de CSRD regelgeving, komt allereerst gewoon omdat ze geen zin hebben om tijd en geld te investeren in regelgeving die weinig of geen betekenis heeft. De meeste dingen die onder de CSRD vallen, zijn al min of meer geïmplementeerd in andere wetgeving. De nieuwe regels zijn vooral bedoeld om per bedrijf meer inzicht te krijgen en dus ook per bedrijf gerichte maatregelen te nemen. Op dezelfde manier als dat stikstofregels zijn gericht op de boeren.
Met de opkomst van het neoliberalisme heeft het niets te maken. Ook als het neo-liberalisme nooit zou hebben bestaan, zou de CSRD toch zijn ingesteld.
Dat neo-liberalisme een rechtse ideologie zou zijn, hangt er maar net vanaf vanuit welk perspectief je er naar kijkt. Als je GL stemt, ja dan wel. Voor die mensen is het immers nooit links genoeg. Er zit echter ook een andere kant aan. Het is niet zo maar dat het neo-liberalisme opkwam in de jaren 1980. De Sovjet-Unie begon economisch ineen te storten. Westerse economen vonden dat geen aantrekkelijk voorbeeld om na te volgen en realiseerden zich bijtijds dat om te herverdelen, je wel eerst iets moet produceren om te herverdelen.
Neo-liberalisme is dus wel degelijk een linkse aanpassing om markt en overheid zo productief mogelijk op elkaar af te stemmen. Landen als China, Noord-Korea, Vietnam en Cuba (met toch overwegend linkse regeringen, althans in naam) hebben soortgelijke aanpassingen gedaan in dezelfde periode.
Rechts ageert dus niet tegen ‘woke kapitalisme’, want de CSRD heeft niets te maken met woke. Woke draait om ongelijkheid, niet om CSRD. Dat big business altijd op zoek is naar nieuwe markten, heeft ook niet specifiek te maken met woke of neo-liberalisme.

Andre
Andre
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Andre

“Dat neo liberalisme een linkse aanpassing is , is de boel omdraaien. Neo liberailsme kon ontstaan omdat de linkse partijen de 3e weg in zijn gegaan, in Nederland onder de paarse kabinetten.”
Je zegt toch zelf dat links de 3de weg op ging, dus dat ze zich aanpasten? Of zijn ze soms gedwongen door iets anders? Is China, Vietnam, Noord-Korea ooit gedwongen door het buitenland om speciale economische zones in te stellen langs de grenzen? Nee, het was gewoon een aanpassing om geld te verdienen waarmee de rest van de ‘socialistische’ economie drijvende werd gehouden. Zonder dat waren die landen al veel eerder in elkaar geploft, net als gebeurde met de DDR toen de Sovjet-Unie niet langer bereid was om dat land te ondersteunen.
“Normale burgers willen geen neo liberalisme, ze houden van hun sociale voorzieningen.”
Dat lijkt me een gezond standpunt. Diezelfde normale burgers willen ook een marktsector die de sociale voorzieningen mogelijk maakt. Want die normale burgers zien heel goed dat het in de rest van de wereld, vooral in socialistische landen, een stuk minder is met de sociale voorzieningen.
“Dat pure neo liberalisme productief zou zijn is nonsens. ”
Ik heb het ook nooit over ‘puur neo liberalisme’ gehad. Gelieve geen stropopargumenten in te zetten.

Andre
Andre
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Andre

“Daar nemen de neo liberalen echter geen genoegen mee. Je mag dan wel stellen dat je zelf geen pure neo liberalist bent, maar je staat er wel sympathiek tegenover deze ideologie om zo een land productiever te krijgen.”
Ik sta niet sympathiek tegenover neo liberalisme, maar stel gewoon vast dat die denkstroming een bepaalde invloed heeft gehad en dat links daar gebruik van heeft gemaakt. Dat het een land productiever maakt, is een gegeven waar uiteindelijk iedereen van profiteert. Ook die arbeiders met wie het volgens jou beter ging ‘omdat de sociale aspecten de economie hadden verbetert’.
Als inderdaad de economie verbeterd zou zijn doordat links ‘sociale aspecten’ heeft ingebracht, waarom moest de arbeider in de DDR 10 jaar wachten op zijn Trabant? Als hij op familiebezoek ging in de BRD, stelde hij vast dat zijn west-duitse familie veel meer keus had in de supermarkt en bovendien een mooie BMW of Audi kon kopen en binnen een week er in kon rijden.
En maar volhouden dat de arbeiders in de BRD vreselijk uitgebuit worden? Uiteraard zijn arbeiders gewoon individuen en hebben ze individuele belangen. Ze zijn niet beneveld, ze leven gewoon hun eigen leven zo goed mogelijk.

Jaan
Jaan
7 maanden geleden

Sjonge jonge wat een sprongen
Sjonge jonge jongen doe normaal

Andre
Andre
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Jaan

Even samenvatten:
Dus als big business niet aan woke kapitalisme doet, dan deugen ze niet omdat ze alleen geld willen verdienen.
En als big business wel aan woke kapitalisme doet, deugen ze niet omdat ze sociale maatregelen willen ‘vermarkten’.
Jouw insteek komt dus eigenlijk op neer: bedrijven deugen gewoon nooit, want het primaat moet bij de politiek liggen.
Dan zijn we weer terug bij klassiek marxisme.
Dat is altijd een succesnummer geweest, van de Sovjet-Unie tot de DDR, van Cuba tot Noord-Korea.
Ik snap dat het voor links georiënteerde mensen wel even slikken is om er telkens op gewezen te worden dat hun idealen op illusies zijn gebaseerd en daarom steeds op een mislukking uitlopen. Maar dat is nu eenmaal het onvermijdelijk gevolg van het najagen van illusies.

Andre
Andre
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Andre

Marco, je moet je niet zo blindstaren op het taalniveau.
‘Niet deugen’ is gewoon beeldspraak voor ‘het niet goedkeuren’ of ‘het er niet mee eens zijn.’
Ik draai de zaak dus helemaal niet om, ik zeg het gewoon iets anders dan jij.
1) uit je betoog begrijp ik dat je die ethische en sociale waarden (ook wel SDG’s genoemd) belangrijk vindt. Als de big business die ethische en sociale waarden dan vrijwillig omarmen en uitdragen, dan vind je dat toch niet prettig. Ik zie de logica niet van die redenatie.
2) Het kan best zijn dat woke regelgeving in de ideologie van het neo-liberalisme zit en volgt uit hun streven om al die ethische waarden te integreren. Maar de samenleving en de overheid verlangen dat. Jij wilt dus eigenlijk dat die bedrijven ophouden met woke regelgeving te implementeren in hun producten?
3) wat zegt het nu eigenlijk ‘dat rechts affiniteit heeft met neo liberalisme’? Links heeft altijd ijverig meegedaan met neo liberalisme. Die hebben er net zo hard affiniteit mee. Het is een zinloze vaststelling, het verandert niets.

Andre
Andre
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Andre

“Wat ik zeg, nogmaals, dat rechts ageert tegen woke maar neo liberalisme dit via big business zelf heeft geïmplementeerd, dus niet onder druk van links, ”
Maar dit is gewoon niet waar. De feiten zijn dat de VN al rond 1980 bezig was met ecologische voetafdruk en dus met SDG’s, die meer geformaliseerd werden op de Rio-conferentie van 2012. Er is dus wel degelijk druk geweest, al tientallen jaren van linkse regeringen. De VN is een linkse organisatie.
“Dan stel je dat ik wil dat bedrijven zouden moeten ophouden met implementatie van woke gedachtengoed in hun producten”
Ik stel niets, ik vraag het aan jou. Er staat een vraagteken achter de zin, dat betekent dat het een vraag is.
Verder heb ik nog een andere vraag aan jou: vallen de SDG’s voor jou ook onder woke ideologie of niet ?
“Links had geen keus, dat is heel wat anders. ”
Nou dat is toch wel lekker makkelijk. Het kwam links maar wat goed uit dat bedrijven bereid waren om de SDG’s uit te dragen. Als de bedrijven dat niet uit zichzelf hadden gedaan, dan zou links het op de duur toch wel opgedrongen hebben. Dat hebben ze ook steeds gezegd: als jullie niet aan zelfregulatie doen binnen de bedrijfstak, dan komt er alsnog wetgeving. Bijvoorbeeld in het geval van het statiegeld op de blikjes: dat kwam van de overheid omdat de bedrijfstak niet wilde meewerken.
“Net als je hele betoog. Tenzij je met werkelijke inhoud komt heeft het dan ook verder geen zin meer om nog te reageren.”
Deze zin vind ik echt grappig. Als iemand andere argumenten dan de jouwe aandraagt, dan zijn die ‘niet inhoudelijk’.

Niets is wat het lijkt
Niets is wat het lijkt
7 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Andre

Marco en Andre: agree to disagree.

H.J.
H.J.
7 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Kijk vlgs de Linkse media zijn alle jeugdige personen (onze kinderen en of kleinkinderen) druk in de weer tav het klimaat en de afschaffing van het gebruik van olie, gas en kolen.
Waar onze kinderen en of kleinkinderen echt mee bezig zouden moeten zijn, is de gigantische toestroom van gelukszoekers, die alleen al in de opvang op jaarbasis Miljarden kosten, deze gelukszoekers incl de Oekraïners hebben het in Nederland zo goed, die gaan nooit meer terug naar het land van herkomst en iedereen die deze personen als aanvulling ziet op onze arbeidsmarkt gelooft in sprookjes.
Onze kinderen en of kleinkinderen worden via hun belasting afdracht de moderne slaven van deze gelukszoekers.

15
0
We zijn benieuwd naar uw reactiex
()
x