Met schaamtecultuur en groepsdenken bereik je niks
Allochtonen kiezen te vaak de slachtofferrol

Titelfoto: Unsplash.com (CC0)
Buitenlandse mensen zijn trots. Als ze praten over bijvoorbeeld Marokko, hoe goed het daar momenteel wel niet gaat, de Marokkaanse keuken die helemaal hip en trendy is. Al glunderend doe ik zelf daar zelf ook regelmatig verslag van.
Marokko is het land waar mijn ouders geboren en getogen zijn. Een deel van mijn roots. Natuurlijk ben ik trots wanneer er over Marokko gesproken wordt.
Trots
Trots ben ik ook op Arib, Aboutaleb en Marcouch en andere succesvolle Marokkanen die hoge posities bekleden. Door hard te werken, zich los te wrikken van het stigma, de schouders er onder te zetten en een beter bestaan voor zichzelf op te eisen, zijn ze nu waar ze zijn. Voor velen zijn zij op posities gekomen door naar beneden te schoppen. Wat mij betreft verdienen ze alleen respect.
Deze trots verdampt dan ook bijna wanneer ik lees over de overlast gevende jeugd, ‘de kopschoppers‘, de overvallen (ook op bejaarden), de plofkraken. ”Maar autochtonen maken zich hier ook schuldig aan hoor.” Jazeker. Maar het percentage buitenlanders overstijgt dat van de autochtonen. Opsporing Verzocht zit nog steeds vol mensen van een andere komaf. Velen willen dit niet weten, maar dit zijn verhoudingsgewijs gewoon de feiten.
➰
Zelfreflectie
”Niemand is ooit dood gegaan door zelfreflectie” zei Khadija Arib (voorzitter Tweede Kamer) laatst nog in een interview. Zelfreflectie waar zo’n gebrek aan is. Zelfreflectie ten aanzien van het eigen handelen in plaats van het blind opnemen voor mensen die deze samenleving willen ontwrichten. Zelfreflectie ten aanzien van de cultuur, tradities, dogma’s.
Onderwerpen moet men juist bespreekbaar maken in plaats van die dodelijke hchouma (schaamcultuur) die voor zoveel taboes heeft gezorgd. Die hchouma die zoveel kapot heeft gemaakt omdat men niet over bepaalde onderwerpen sprak en dat nog steeds niet doet. Hchouma verweven in tradities, cultuur en religie. Schaamte, angst voor reacties, voor slechte reputaties, om de vuile was buiten te hangen. Mensen weten vaak zelf niet eens waar dat vandaan komt.
➰
Slachtofferschap
Veel mensen van buitenlandse afkomst zien niet alleen elkaar, maar ook zichzelf steeds vaker als slachtoffer. Slachtoffer van de sollicitatiecommissie, de toelatingscommissie, slachtoffer van dit systeem waar El Hollandi (de Nederlander) het voor het zeggen heeft. ”Ja, het zal wel komen omdat je een allochtoon of buitenlander bent.” Zoals altijd.
Mensen die je alleen beoordelen op je afkomst en niet op je kwaliteiten. Kan je het deze mensen eigenlijk kwalijk nemen? Zullen we het daar eens over gaan hebben?
Groep
Zo lang als je je blijft identificeren met een groep, zo lang zal jij namelijk ook gezien worden als lid van het geheel. Zolang jij het opneemt voor een lid of leden uit die groep, als een soort van blinde loyaliteit omdat je geleerd is dat het zo hoort en je je niet uitspreekt na de zoveelste rel of grote ramp, zo lang zal het ook duren dat je geassocieerd wordt met een groep die allerlei negatieve dingen uithaalt.
Dat is iets van alle volkeren en niet alleen iets van Nederlanders. Is het eerlijk? Nee, verre van. Rechtvaardig is het ook niet, maar het is een deel van de werkelijkheid.
➰
Aanspreken
Kies niet voor de makkelijke weg door in een slachtofferrol te kruipen, door geen eigen verantwoordelijkheid te nemen en je vervolgens af te zetten tegen deze maatschappij, die uiteindelijk toch wel voor je zorgt, wat er ook gebeurt.
Kies er voor om mensen die zich tegen deze maatschappij afzetten en haat zaaien voor hun daden ter verantwoording te roepen. Jij en je kinderen die het wel goed doen in deze maatschappij zullen daar later echt de prijs voor gaan betalen. Als dat nu al niet het geval is. Ze worden geïdentificeerd met de groep die pertinent weigert om zich te gedragen, om mee te komen, om ook een bijdrage te leveren aan deze maatschappij. Je kan ze op z’n minst aanspreken op hun gedrag. Daar is echt niets mis mee.
Loyaliteit
Als er in Tanger iets gebeurt, weet men dat in Casablanca binnen een uur en zijn de daders al haast gepakt. De koning van Marokko is een gelukkig man; 34 miljoen onderdanen, allemaal politieagent. Prachtig toch. Hier in Nederland houden we onze monden stijf dicht wanneer er iets gebeurt en spreken we de daders er niet op aan. Ook al weten we precies wie ze zijn en wonen ze soms zelfs in de eigen straat.
Als een soort van erecode. Een ongrijpbare vorm van loyaliteit.
Loyaliteit aan mensen die nooit iets voor jou hebben gedaan, niet voor je zorgen. Loyaliteit aan mensen die je reputatie van ‘allochtoon‘ alleen maar schaden, want het is dan toch weer een Marokkaan, een Turk of een Surinamer. Je wordt dan echt niet gezien als Nederlander.
Ik vraag me af wat voor eer er te behalen valt in het moedwillig verzwijgen van zaken die een ander schade hebben berokkend. Onschuldige mensen die getroffen worden en niet om narigheid hebben gevraagd. Als jij of leden van jouw familie het maar niet zijn, zwijgen we.
➰
Groepsdenken
Dat groepsdenken. Ik herken mezelf hier totaal niet in.
Waarom zou ik mij blind moeten scharen achter een groep waar ik een afkomst mee deel? Waarom zou ik ook niet de feiten (mogen) benoemen zoals deze zijn? En de mensen waar ik een bepaalde afkomst mee deel, te wijzen op het feit dat het eens afgelopen moet zijn met het collectief ontkennen van de werkelijkheid.
Als een struisvogel de kop in het zand steken en net doen alsof er niets aan de hand is. Moeten ik en anderen met mij die dit ook zien, dan zeggen dat het allemaal ‘wel meevalt‘ en er eigenlijk geen problemen zijn? Waarom word je dan weg gezet als huismocro, verrader of zelfhater? Waarom is het zo moeilijk om toe te geven dat er echt wel problemen zijn waarin we een verantwoordelijkheid hebben om deze met z’n allen op te lossen?
Zelfmedelijden
Nee, we zwelgen liever in zelfmedelijden, want het is en blijft altijd de schuld van een ander. We nemen de media met hun eenzijdige berichtgeving tot ons als een heerlijke roomsoes en denken dat het allemaal wel zal loslopen. Elk groepslid of meeloper die ons een spiegel voorhoudt demoniseren we.
Die bedreigen we en noemen we een verrader of racist. Zolang we maar niet onze eigen tekortkomingen en falen onder ogen hoeven te komen. Gewoon iets blijven ontkennen. Dan bestaat het ook niet en verdwijnt het vanzelf.
➰
Racismekaart
Wat is het precies, dat maakt dat je denkt dat dit land jou iets verschuldigd is? In welke zin? Hadden jouw voorouders hier land wat ze afgenomen is? Bezittingen misschien? Was jij hier vroeger een slaaf? Moet dit land jou misschien reparations betalen? Waarom houd jij dit land en haar mensen verantwoordelijk voor alles wat er mis is (gegaan) in jouw leven?
Waarom trek je elke keer weer op laffe wijze de racismekaart wanneer jou iets overkomt dat een logisch gevolg is van je handelen of het handelen van de groep waar jij jezelf toe rekent?
Gooi je alles maar op etniciteit? Waarom wil je niet onder ogen zien dat je zélf de verantwoordelijkheid dient te nemen voor je daden? Alleen jij en jij alleen.
Uitsluiten
Het opzettelijk, op voorhand uitsluiten van een bepaalde groep komt ergens vandaan. Dat komt niet uit de lucht vallen, echt niet. Het is een proces van jaren dat daar aan ten grondslag ligt. En daar kan je alles van vinden. Keur ik het daarmee goed? Nee. Sterker nog; ik veracht het. Maar die uitsluiting is er. Ook dat benoem ik.
Elk kind van Marokkaanse gastarbeiders kan je vertellen dat zijn/haar vader zo geliefd was in het begin van de jaren 70. Hoe goed de omgang toen was tussen alle bevolkingsgroepen. Hoe men zomaar op straat uitgenodigd werd om te komen vertellen over dat exotische, verre Marokko.
Toen. Wat een vergelijking met nu.
➰
Moreel kompas
Deze maatschappij werkt met een soort moreel kompas; iedereen wil zich goed voelen, maar niemand durft nog problemen te benoemen. Doe je dit wel, dan ben je een rechts-extremist, racist en xenofoob. Sterker nog: mensen maken screenshots van je uitspraken, sturen die naar je werkgever. Collectief rapporteren van uitspraken op Twitter zodat iemand eraf wordt gegooid. Dapper zo achter je scherm. Wat ben je dan toch een held…
Nieuwe politieke partijen die de feiten benoemen en aangeven dat het zo langer niet kan in dit land, worden vergeleken met een nazipartij of een extreemrechtse haatpartij.
Monddood
Hebben mensen enig idee wat het met andere mensen doet die stelselmatig monddood worden gemaakt? Die niet meer hun mening durven te verkondigen (zonder daarbij te kwetsen) en de feiten te benoemen? Hebben mensen enig besef wat dit op den duur zal veroorzaken? Dat de tolerantie op een gegeven moment echt gaat afsterven en zal ombuigen naar intolerantie, onverdraagzaamheid en uiteindelijk zelfs haat.
Vrijheid
Ga het gesprek aan. Ga het debat aan. Zoek elkaar op. Sluit elkaar niet uit en toon begrip. Leef je in de situatie van een ander in en besef je dat we een groot goed hebben met elkaar in dit land; vrijheid. Besef dat je als ‘buitenlander’ heel veel privileges hebt die je echt niet in een ander land zal krijgen. De lijst van deze privileges is lang. Gooi die niet weg, maar koester ze.
Doe mee, neem je verantwoordelijkheid. Er is echt geen eer te behalen in rellen, rebelleren en ontwrichten.
Nederland is een mooi land. Laten we het ook mooi houden; met z’n allen.
➰
Over de auteur
-
Geboren en getogen Nederlandse Marokkaanse. Bevlogen in alles wat mij aanspreekt. Hekel aan slachtofferschap.
Geef nooit op!
Recent gepubliceerd
Antisemitisme1 december 2020De Cancelcultuur rondom Forum voor Democratie
Diversiteit30 september 2020Het voortwoekerende gezwel dat identiteitspolitiek heet
Diversiteit17 augustus 2020Het moet afgelopen zijn met overlast Marokkaanse jongeren
Gezondheidszorg3 juni 2020Hoe Mokum de regels aan haar laars lapte
Helaas schieten de meeste mensen van allochtone komaf automatisch in een kramp als er iets wordt aangekaart wat hen niet bevalt.
Extreme voorbeelden zijn die lieden van Denk en Sylvana Simons. Maar wie ik NOG verachtelijker vindt, zijn de Nederlandse mensen die al jarenlang aan positieve discriminatie doen en dat ten koste van onze eigen zo moeizaam opgebouwde cultuur van vrijheid en tolerantie. DAT zijn de mensen die er voor zorgen dat Nederland polariseert. En ze geven stelselmatig de schuld aan Wilders en Thierry Baudet en hun kiezers. NU NOG gebeurt het.
We zagen het in het interview van Nieuwsuur met Jeroen Wollaars. Hij onderbrak Thierry steeds zodat deze er 2 x iets van moest zeggen en die andere 2 raaskallers liet hij gewoon doorpraten en dan ging dat dus niet over immigratie maar over klimaat. kan je nagaan als het onderwerp migratie besproken wordt.
Of dat bekvechten wat Jojanneke van de Berg deed met Wilders. Hoe onprofessioneel ze zicht gedroeg en totaal zich niet wilde verdiepen in wat hij zei en hoe waar het was wat hij zei. Ze onderbrak hem steeds met haar eigen domme mening. Vreselijk volk is dat.
Immigratie maakt het leven ingewikkeld, zeker voor immigranten. Een autochtone Nederlander heeft één loyaliteit, Nederland. Als hij geld spaart investeert hij dat in Nederland of misschien een huisje in een vakantieland. Een immigrant heeft tevens loyaliteit aan het land van herkomst, heeft daar een tweede thuis dat een gevoel van thuiskomen geeft. Dat heeft de Nederlander niet, dat huisje in Frankrijk is van andere orde.
Ook de schrijfster van deze boeiende beschouwing heeft er mee te maken. Zij is er trots op als er over Marokko wordt gesproken. Kan ze ook trots zijn op de prestaties in de Gouden eeuw? Lijkt me moeilijk, haar voorouders waren toen onze tegenstanders. Schrijfster heeft volkomen gelijk en ik dank haar voor de moeite die ze heeft genomen dit te schrijven. Maar onderhuids zit het probleem van de loyaliteit. En zolang de westerse cultuur en de Marokkaanse elkaar bijten zal het problemen geven, helaas. Twee strijdige wereldbeelden in één inborst, dat geeft psychische problemen en gedragsproblemen, zoals de schuld bij de hand die je voedt leggen.
De Marokkaanse cultuur is niet opgewassen tegen de westerse cultuur, zie kwaliteit van hun wetenschappelijk onderzoek. Dat doet natuurlijk pijn, maar bedank het westen en wordt niet boos. Iets wat je wel veel ziet. Kortom we zitten door die boosheid met een groot probleem, ook omdat veel linkse mensen onze prestaties bagatelliseren omdat het anders zo zielig is voor migranten. We verliezen daardoor onze kracht. En het is juist wegens de effecten van onze kracht dat migranten naar het westen willen komen.
Ik heb even gezocht (Ctrl + F) naar het woord ‘schuld’ in dit stuk. Ik zie ‘verschuldigd’, ‘schuld van een ander’, ‘onschuldige mensen’, en ‘autochtonen maken zich hier ook schuldig aan’, maar geen directe behandeling van het begrip ‘schuld’ als tegenhanger van ‘schaamte’. In het voorheen christelijke Westen zijn ‘schuld’ en ‘zonde’ vormend geweest voor de cultuur. Het zijn geen afgebakende begrippen, zoals in een religieus rechtssysteem als de sharia, maar ze hebben een diepe, persoonlijke dynamiek, die kennelijk in de islam totaal afwezig is. Ik zou Samarrha Tarrass willen aanraden zich eens diep in de westerse opvatting van schuld te verdiepen. Ik geef overigens toe (ha, daar heb je schuld in actie: ik geef iets toe! en wel meteen) dat velen in het westen (maar zeker ook elders), vooral politici (maar dat is hun vak, of zo), heel veel boter op hun hoofd hebben als de schuldvraag om de hoek komt kijken. Schuld is indvidueel, schaamte is een groepsdingetje. In het westen is schaamte een vrij onbenullige emotie in vergelijking met schuld en zonde. Het is een belangrijk theologisch thema dat naar de kern van het christendom verwijst, een kern die door de islam wordt afgewezen (de bijbel is eeuwen voor de koran vastgesteld, waardoor de koran het laatse woord heeft en de bijbel zich niet direct kan verdedigen). Veel islam vs. Westen problemen zijn hierop terug te voeren. Voor de westerling is de islam gewetenloos. Terreur (Frankrijk, M-Oosten, Nigeria etc) is daar de meest afschuwelijke uitdrukking van.
We leren in autochtone gezinnen van jongs af aan dat als er wat mis gaat dat hoogstwaarschijnlijk onze eigen schuld is. Ik heb de indruk dat in allochtone gezinnen schuld snel extern benoemd wordt (om schaamte te vermijden?).
Dat is het precies.
Vanwege schaamte gooit men elk probleem over de schutting. Door schuld en verantwoordelijkheid te nemen lost men het zelf op. Schaamteculturen zijn verdoemd, schuldculturen komen tot bloei.
Het grootste probleem dat wordt ontkend is de grondslag van de islam, die in het woord ervoor zelf helder besloten ligt, namelijk onderwerping. Dat wil zeggen totale onderwerping van alles en iedereen als einddoel, dus zonder enige begrenzing. Voor niet-gelovigen is zowel het einddoel als de weg daar naartoe een buitengewoon onprettig vooruitzicht. Het is de ontkenning hiervan en de hier op aansluitende afschildering van kritische niet-gelovigen als racisten en onverdraagzamen die leiden tot idiote incidenten. Zo bezien zou men kunnen stellen dat alleen al door Wilders’ rol als politieke bliksemafleider veel ellende is voorkomen. Door het cordon sanitaire is de invloed van Wilders beperkt. Hoe langer dit cordon sanitaire in stand blijft des te hoger zal de druk oplopen. Onverstandig. De grens van tolerantie voor intolerantie is bereikt. Zo ziet men wat van schaamte en schuldontkenning komt. Weinig goeds.
Dag mevrouw Tarrass,
N.a.v. Racismekaart: speelt een vorm van afgunst ook een rol. De afgunst voor en afhankelijk zijn van de welvaart, wetenschap, van een Christelijk/Humanistisch land tov een Mohammedaans? Het superieur geachte ’thuis’ van de ouders, legt het af hiertegen, moet feitelijk erkennen dat het inferieur is; brengt dit een vorm van haat met zich mee?
Ik mag deze column van hoop maar vijf sterren geven. Jammer.
Als de nieuwkomers zich in overgrote getale zouden uitspreken zoals in dit artikel, dan is er al veel gewonnen.
Als er onder die grote groepen een te groot aantal is, die een samenleving verpest, dan roept dat natuurlijk reacties op en verwijten naar het geheel en dat gaat uiteindelijk exploderen. Juist daarom moeten de goedwillenden duidelijk van zich laten horen en er openlijk afstand van nemen. Dat ontbreekt veel te veel en terecht wordt dat in dit artikel aangegeven. Wij nemen afstand van ongewenst gedrag, moet de leus zijn en daarin moeten we een eenheid vormen als inwoners van Nederland. Je oorspronkelijke afkomst doet er niet toe.
Alleen d kun je een katalysator vormen tegen deze onverkwikkelijke toestanden. Met alleen maar, ik doe toch niet zo, komen we er niet. Je MOET een standpunt innemen, al gedraag jij je wel. Dat waardeer ik in het artikel. De schuld ligt niet bij allochtonen als volk, maar de kwalijke beïnvloeding waaraan tevelen zich blootstellen en vervolgens als recht opeisen, die ons volk haar eigenheid afneemt.
Ook een zeer groot aandeel in deze tweedeling heeft de politiek, die weigert om de Nederlandse identiteit te verdedigen, als die door vreemde mogendheden wordt bedreigd.
De tolerantie van Nederlanders is groot in het algemeen, maar zij voelen zich te weinig gehoord en daardoor wordt ook daar het slachtoffergevoel teveel gevoed.
Iedereen wordt dus een slachtofferrol aangepraat en slachtoffers hebben ANGST.
Dat is het grote probleem. ANGST. Het is de slechtste raadgever en ik begrijp niet dat onze overheid niet bij machte is om de veroorzakers daarvan, aan te pakken. Vingertjes wijzen naar degenen die de problematiek aanwijzen is niet de oplossing, maar de problematiek van de oproerkraaiers en criminelen aanpakken en de oorzaken wegnemen.
Vervolg
De problemen die oproerkraaiers en criminelen veroorzaken moeten worden aangepakt.
Jeugd indoctrineren met haat tegen andere mensen op welk gebied dan ook moet strafbaar worden gesteld. Zoiets is nooit vrijheid van godsdienst of mening.
Mogen kinderen godsdienstige normen en waarden worden bijgebracht, ook als daar door niet gelovige mensen anders over wordt gedacht? Natuurlijk. Dat past bij de Nederlandse traditie.
Haat prediken tegen mensen die anders willen leven is nooit toegestaan. Het betekent echter niet dat je elke leefwijze dan ook ook moet waarderen. Wel accepteren. Zo gaan we met elkaar om, dunkt mij. Als christenen voor zich zelf andere normen opleggen dan anderen, dan dient dat evengoed geaccepteerd te worden.
Maar we leven in een tijd dat alles en iedereen tegen elkaar wordt opgezet en de wet van de grootste schreeuwers alleen nog geldt. ‘Nederland let op uw saek’.
Emigratie houdt in, dat je niet alleen verhuist van het ene naar het andere land, maar dat je ook je “oude” identiteit opgeeft.
Emigratie is dus meer dan een zeer ingrijpende beslissing.
“Jij weet wat je achter liet, jouw kinderen hoorden wat je achterliet en voor jouw kleinkinderen is wat je achterliet slechts een romantisch verhaal.”
Je neemt die nieuwe identiteit aan, of je gaat terug. Dat is consequent.
Of je ziet er vanaf. Daar zijn veel goede redenen voor; emigratie is een meer dan zwaar ingrijpende beslissing.
Met onze multi culturele samenleving kan de migrant èn zijn oude identiteit behouden èn profiteren van de faciliteiten van de nieuwe vestigingsplaats.
Op voorwaarde dat er niet teveel van die (e)migranten zijn en dat die zich gedeisd houden.
Voorwaarde 1 is zover uit de hand gelopen dat we deze feest-miratie binnenkort domweg niet meer kunnen betalen.
Voorwaarde 2 is met uitkeringsfraude en oververtegenwoordiging in de criminaliteitsstatistieken zo zwaar geschonden, dat zelfs de linker flank binnenkort gaat erkennen dat dit zo niet langer kan.
Met Denk als kers op de varkensmesttaart.
Leuk verhaal,maar zolang moslimvrouwen stug hun hoofddoek blijven dragen,geven ze daarmee aan ,dat ze niet mee willen doen ,mannen zonderen zich af in bijvoorbeeld een kantine en zitten niet samen met de rest aan tafel,de kloof is al te groot ,en het grote aantal criminele zaken begaan door die groep maakt ze nou niet bepaald geliefd .
Bepaalde hededaagse groepen hebben bepaald dat je je als blanke Europeaan en zeker man zijnde alleen mag schamen. Alle anderen mogen trots zijn op hun afkomst. Eigenlijk moeten wij ons overgeven aan de trotse mensen en gaan lijden. Waar zij dan trots op moeten zijn maakt niet zoveel uit. Wij moeten af van deze groepen die een culturele zelfmoord plegen en weer trots zijn op onze opgebouwde welvaart. Dat heeft niemand anders in de wereld gepresteerd. Nu is de tijd om onze cultuur te beschermen tegen alle trotse rovers.
Ik herinner me dat ik ook een korte periode een enorm schuldgevoel had. Dat was toen ik katholicisme uitprobeerde. Daar voor en daar na had ik er nooit last van. Misschien heeft het daarom met de religie te maken.
De Reformatie leert geloof door gratie, het katholicisme leert geloof door werken. Islam leert ook geloof door werken. Veel meer kan ik daar niet over zeggen, want dan moet een een hele lijst van Bijbel citaten gaan plaatsen. Feit is, dat de Koran en de Hadith allerlei zaken citeert uit de Bijbel, maar verder die bron van kennis volledig verwerpt.
Mijn diagnose is: Er is een conflict met de leerstellingen Islam. Moslims hebben nooit iets uitgevonden, all hun kennis kwam uit China, via de zijde route, of uit Arabië van voor Mohammed. Arabische cijfers bijvoorbeeld, uitgevonden voordat Islam bestond.
Nederland kan niet overleven als de mensen hier te dom worden.
Dan worden we een provincie van Frankrijk of Duitsland, wat nu ook gaat gebeuren in de EU.
Islam moet bewezen dan wel weerlegd worden, zoals onze voorouders hun religie ook getoetst hebben aan de Bijbel van Desiderius Erasmus. Daarmee kwamen we in conflict met katholicisme, het zij zo. De waarheid verdraagt geen leugens.
Een prima artikel Samirrha, 5 sterren weer!
Je verhaal is open en eerlijk, je hebt denk ik ook helemaal gelijk, wij moeten allemaal onze eigen culturen koesteren.
Maar koesteren is nog iets anders dan opleggen.
In je conclusie schrijf je; “Ga het debat aan. Zoek elkaar op. Sluit elkaar niet uit en toon begrip”
In hoeverre denk je dat de islam hier een hoofdrol speelt?
Is een groot deel van de onvrede en tweedeling niet opgesloten in de onverenigbaarheid van de islam met de westerse cultuur?
wat een fantastische bijdrage. Dank hiervoor. Hét bewijs dat het wel kan. Een verademing.