De keuze voor 2019: fragmentatie of soevereiniteit
Supranationale wereld komt steeds dichterbij
Titelfoto: Globalisten onder elkaar: Secretaris-Generaal VN Guteres en EU Hoge Vertegenwoordiger Buitenlandbeleid Mogherini. Screenshot YouTube-video, kanaal Frederick Moulin
Politiek, media en onderwijsinstellingen zijn machtige instituties die veranderingen niet zomaar toestaan. Ze worden bestuurd door mensen met een kosmopolitisch wereldbeeld waaruit soevereiniteit, nationalisme en individualiteit verbannen zijn. Juist het kosmopolitisch ideaal om eenheidsworsten van ons te maken is in een democratie onuitvoerbaar.
Valse profeten
We horen iedere dag weer hoe belangrijk tolerantie en een wereld zonder grenzen zijn. En dat er veel aandacht nodig is voor slachtofferschap en identiteit. We zijn per slot van rekening allemaal ‘dromers’ toch? Niet helemaal. Het is eerder de boodschap die de kosmopolitische elite (ook wel globalisten genoemd) ons aanpraat. Kosmopolieten zien de Global Village als opstapje naar de eeuwige vrede. Alles wat daarvan afwijkt is het pure kwaad.
Ze zijn in hun zoektocht naar een vreedzame, grenzeloze wereld vergeten dat vrijheid het belangrijkste is dat een mens kan bezitten. Ze hebben de mond vol van gelijkheid, maar snappen niet dat mensen nooit gelijk zullen zijn aan elkaar. Dat ongelijkheid niet per definitie fout is. Sterker: deze kosmopolieten leiden een leven dat voor de meeste mensen niet is weggelegd. Hun boodschap van tolerantie en een wereld zonder grenzen levert buiten hun beschermde bubbel frictie en culturele spanningen op. Kosmopolieten (globalisten) zijn valse profeten die een boodschap verkondigen waarvan zij in hun hart weten dat die niet klopt en nooit bewaarheid zal worden.
Dwang vs vrijheid
De filosofie van de kosmopolitische elite gaat tegen de vrijheid en natuurlijke staat van mensen in. Mensen zoeken van nature hun eigen kudde en zullen altijd in herkenbare eenheden willen leven. Die eenheden zijn vertaald in natiestaten waarin mensen cultureel, ideologisch, linguïstisch en qua collectief geheugen (geschiedenis) met elkaar op één lijn zitten. Dit is de natuurlijke basis waarop mensen zich organiseren. Het biedt de ultieme vorm van vrijheid.
Kosmopolieten denken dat zij cultuur, ideologie, taal en collectief geheugen van natiestaten kunnen doorbreken. Dat is een naïeve opvatting. Alleen met dwang kunnen zij deze fundamenten proberen omver te krijgen. De westerse samenleving koerst momenteel onder het mantra van multiculturalisme en tolerantie nog eerder af op burgeroorlogen dan op eenwording.
Effect op de politiek
Een gefragmenteerde samenleving heeft effect op de politiek. Fragmentatiepolitiek is een nare realiteit geworden, waarbij politieke partijen steeds meer hun best doen om één specifieke groep aan te spreken. In westerse landen staan politieke tegenstanders steeds verder van elkaar af. In Nederland is het aantal politieke partijen die één specifieke groep aanspreken de laatste 15 jaar gegroeid. Een coalitie is tegenwoordig alleen nog mogelijk met gemiddeld 4 of 5 partijen die met heel veel moeite een regeerakkoord bij elkaar rapen. En wat blijft er dan nog over van die mooie verkiezingsbeloftes?
Supranationale wereld
Er komt een supranationale wereld aan waarbij we verondersteld worden als eenheidsworsten op de automatische piloot te leven. De wereld zal een zero sum game worden die bestaat uit slachtoffers, daders en kosmopolieten, waarbij de kosmopolitische elite de grote punt van de taart krijgt en het beetje dat overblijft gelijk verdeeld moet worden onder de rest.
Onder de mantra’s multiculturalisme en tolerantie zijn grenzen opgeheven en worden we gedwongen cultuur, ideologie, taal en collectief geheugen af te staan aan supranationale organen als de EU en de VN. Ze claimen de tolerante kant te vertegenwoordigen van het politieke spectrum, maar hebben net als de vele ‘idealisten’ die hen voorgingen last van totalitaire trekjes. We lopen het risico als kritiekloze eenheidsworsten te moeten leven in deze nieuwe supranationale wereld waarbij kritiek op machthebbers en instituties bestraft wordt. Een gang van zaken die nu al merkbaar is in Nederland en de EU.
Verdere fragmentering
Tegelijkertijd ontstaat er een verder gefragmenteerde staat waarin verschillende groepen geen gedeelde cultuur, taal, ideologie of geschiedenis meer hebben en niet meer met elkaar kunnen omgaan. We zien dat onder het mom van de lieve vrede gewelddadige acties gedoogd zullen worden en woorden als terrorist of racist in bepaalde kringen geuzennamen worden.
Ook de politiek zal verder gefragmenteerd raken met een poldermodel dat niet meer werkt en een regering die alleen meerderheden kan verwerven met een groot aantal partijen. Daarnaast moeten de regerende partijen fungeren als spreekbuis van de EU en VN. Want deze organen zullen sancties opleggen aan iedere natiestaat die hun agenda niet uitvoert.
Al deze spanningen zullen leiden tot het ontstaan van verschillende groepen binnen een natiestaat die zich gaan organiseren op basis van identiteit. Hierdoor ontstaat een nieuwe verzuiling, waar groeperingen zover van elkaar af komen te staan dat een verzoening niet meer mogelijk is.
Individualisme
Mijn enige hoop is dat nationale soevereiniteit en en de vrijheid van het individu op een of andere manier weer belangrijke politieke issues worden. Door als land zelfstandige besluiten te nemen, zonder toe te geven aan druk of dwang van supranationale instituties, kan bij de bevolking het vertrouwen in de democratie hersteld worden. Alleen in vrije natiestaten is het mogelijk om vooroordelen effectief te bestrijden en te laten zien dat identiteit niet de basis vormt voor oneindige slachtoffer-en-dader ruzies.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Cultuur25 december 2021Nederland is een zinkend schip
Linkse politiek19 november 2020Kamala Harris: de nachtmerrie van iedere integere en intelligente vrouw
Diversiteit16 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (3)
Diversiteit9 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (2)
Ik geloof eerlijk gezegd helemaal niet dat het coalitie systeem de coalitie vormende partijen dwingt hun verkiezingsbeloften terzijde te leggen.
Ik denk dat de coalitiepartijen het coalitie systeem misbruiken om verkiezingsbeloften te doen die zij bij voorbaat al helemaal niet van plan zijn om na te komen.
En wat zij werkelijk van plan zijn daar reppen zij met geen woord over in hun verkiezingsprogramma, omdat ze weten dat het zaken betreft die de kiezer niet wil.
Trieste realiteit is gewoon dat de democratie op sterven na dood is, en dat de dictatuur die de democratie stilletjes het Marxistische mes in de rug gestoken heeft momenteel druk doende is de veroverde macht te consolideren.
We zijn momenteel simpelweg getuige van het eindspel van een al meer dan een halve eeuw gaande zijnde socialistische machtsgreep door het cultureel Marxisme.
Daarom worden de nieuwe machtshebbers ook steeds roekelozer, schofferen ze de kiezer op steeds brutalere wijze, met de eindstreep in zicht neemt het zelfvertrouwen toe.
Enkel een contra revolutie gaat nog soelaas bieden ben ik bang, als deze er niet komt is het wat welvaart, veiligheid, en vrijheid betreft dag dag met het handje.
En door als een stelletje makke schapen toe te blijven kijken vergooien we niet enkel onze eigen toekomst, maar ook die van onze kinderen en kleinkinderen.
De erfenis waar onze voorouders voor geploeterd en gevochten hebben schept ook verplichtingen…
Soms is een reactie nog treffender dan het verhaal. 🙂
Het probleem met de overdracht van macht, soevereiniteit, besluitvorming is dat je het niet zomaar terugkrijgt als de omstandigheden dat vereisen. Internationale verdragen, zoals de Geneefse Conventies om bepaalde vormen van oologsvoering onmogelijk te maken, waren prima. Je hebt er alleen niets aan als de tegenstander terreur propageert en guerillatactieken gebruikt. Hetzelfde geldt voor de verankering van alle denkbare mensenrechten in allerlei verdragen en instituties. We zien de ontsporing in de mensenrechtenraad van de verenigde naties waar vrijwel uitsluitend mensenrechtenschenders de boventoon voeren. Een blinde kip ziet dat daar met geen mogelijkheid enige kosmopolitische hoop te putten valt. Het mechanisme is eenvoudig: 1. je draagt macht over; 2. je hebt dus geen effectieve controlemechanismen meer; want 3. het is nooit opportuun om de zogenaamde controlemechanismen in te zetten; want 4. de beslissingsbevoegdheid daarover is ook overgedragen. Binnen de EU en binnen de VN (inclusief de WTO) zijn alle remmen los. Er zijn teveel partijen in de wereld die denken dat ze baat hebben bij een verzwakking van het Westen. Dat is de grootste vergissing vanuit het gezichtspunt van de wereld als geheel. Het hele circus is opgetuigd door het Westen. Er is te weinig rekening gehouden met misbruik. Alleen het Westen houdt zich min of meer aan de regels. Trump probeert een stevige correctie door te voeren, maar wat hij voorstelt is verre van voldoende. We hebben ook nog een Trump in de EU nodig en in de WTO en – waarom niet – in het Vaticaan.
Goed stuk; de schijntolerantie van de globalisten leidt juist tot veel meer spanningen. Alleen optimalisering van individuele vrijheden kan leiden tot een betere en vooral eensgezinder samenleving.
Ik vrees echter dat dat helemaal niet de bedoeling is. Het is de globalistische elite die voortdurend aandringt op polarisering en fragmentering. Verdeel en heers.
Neem de door de MSM opgedrongen “zwarte Piet discussie”. Voorheen nooit een probleem, en nog steeds niet in Suriname en op de Antillen. Maar hier in een paar jaar tijd een flinke splijtzwam geworden die al tot racistische scheldpartijen en zelfs gewelddadige excessen heeft geleid. En dat zal alleen nog maar erger worden door het eenzijdige MSM-verhaal, waar een film als “Wild Geraas” nooit vertoond zal worden.
Of neem het subsidiëren van professioneel slachtofferschap; mensen die veel geld verdienen aan anti-blank racisme, zoals Wekker, Sylvana, Nzume, etc. En tegelijkertijd wordt iedere kritiek daarop als blank racisme weggezet.
Maar ja, alles is racisme; zelfs kritiek op het genitaal verminken van meisjes is al jaren “racisme”. Ongeacht de huidskleur van de critica; Hirsi Ali werd het land uitgejaagd, en Shirin Musa wordt geboycot en aangeklaagd. Voornamelijk vanuit de linkse, “feministische” hoek; je weet wel, die hoek die ook het prostitueren van 10.000 Britse kinderen door Pakistaanse bendes decennialang verzweeg. En nog steeds. Maar #metoo (trial by twitter) wordt gehyped zolang het maar nergens over gaat.
De beste aanwijzing dat de vooral linkse globalisten niks menen van hun verhaal, is het feit dat ze zichzelf altijd tegenspreken. Christendom en kerk moeten kapot, maar islam en moskee zijn heilig. Regelmatig demonstreren tegen Israël en de VS, nooit tegen hamas, isis of Iran.
Klassieke sprookjes eindigen goed. Linkse sprookjes niet maar hun vertellers zullen ons hun vreedzame wereldideaal desnoods met geweld door de strot duwen. Multiculturele samenleving is een LAT relatie en zal het grotendeels altijd blijven want de mens zoekt altijd eigen soort.
Het klinkt echt niet overtuigend maar toch, allemaal een fijne 2019.
Dankjewel, en ook de beste wensen voor 2019 😉