Het tijdperk van emotionele chantage (3)
De machtswellust van de progressieve religie
Foto: 
Kosmopolieten denken dat zij de cultuur, de ideologie, de taal en het collectief geheugen van natiestaten kunnen afbreken en hermodelleren. Dat is een naïeve opvatting. Alleen met dwang kunnen zij de fundamenten van een natiestaat proberen omver te krijgen. De westerse samenlevingen koersen momenteel met de mantra’s van multiculturalisme en tolerantie nog eerder af op burgeroorlogen dan op eenwording, zoals Samuel Huntington (1927-2008) al een beetje voorspelde.
Daarnaast is sociaaleconomische gelijkheid creëren, door ‘gratis geld’ of het zwaarder belasten van de rijksten en de succesvollen, niets anders dan een ordinaire socialistische vorm van herverdeling. De afloop hiervan (en een ‘cautionary tale’ voor de progressieve elite) is te zien in het huidige Venezuela.
Echte vrijheid zorgt ervoor dat iedereen in staat is om zelf iets op te bouwen, om in plaats van afhankelijk, onafhankelijk te zijn. Het inzetten van emotionele chantage in je strijd om de progressieve geloofsartikelen ‘tolerantie’, ‘gelijkheid’ en ‘diversiteit’ heilig te verklaren zorgt momenteel eerder voor verzuiling dan verzoening.
De moderne kruistochten
Dat verzoening niet meer mogelijk lijkt, blijkt wel uit hoe we tegenwoordig op elkaar reageren. Er is bijna geen behoefte meer om naar elkaar te luisteren. Het opdringen van multiculturalisme, diversiteit, tolerantie, gelijkheid en kosmopolitisme door middel van emotionele chantage heeft ons sterk doen polariseren. Dat we het niet zo gezellig hebben met elkaar en de samenleving verhardt, blijkt wel uit het feit dat we zonder pardon iemand of een groep de heilige oorlog verklaren. Want wat is een religie zonder kruistochten?
Angry mobs
Deze moderne kruistochten zijn ideaal om ‘tegenstanders’ met een ‘afwijkende’ persoonlijke of politieke voorkeur op te jagen en te vervolgen. Ze worden ook wel ‘angry mobs’ genoemd. Ze maken vaak gebruik van online bedreiging, stalking, het lastigvallen van familieleden en vrienden van hun slachtoffers, en het bij de werkgever van het slachtoffer verzoeken om zijn of haar ontslag. Het eigen gelijk is alles wat telt. Het afmaken van ‘de vijand’ is belangrijker dan een poging wagen om elkaar beter te begrijpen.
Mediaplatforms, beroemdheden en politici werken hier vrolijk aan mee, want hoe groter je platform hoe meer schade je ‘de vijand’ kan toebrengen. Progressieven hebben altijd een vrijbrief om niet-progressieven verbaal of fysiek aan te vallen en worden vervolgens zelfs geprezen als helden. Zoals Rutger Bregman (geb. 1988) die voor progressieven een held werd omdat hij tv-presentator Tucker Carlson (geb. 1969) van FoxNews inhoudsloos en op de persoon aanviel in een interview dat niet verder kwam dan de editruimte.
Safe spaces
Of progressieven die in de publieke ruimte mensen met ‘MAGA’-petjes verbaal en fysiek aanvallen. Zij worden geroemd als helden. Maar diezelfde helden hebben wel ‘safe spaces’ op universiteiten nodig, omdat ze de empirie en realiteit niet kunnen verdragen. De verstikkende kruistochten, waarmee de progressieve gelovigen hun tegenstanders opjagen en vervolgen, komen overwaaien uit de Verenigde Staten. Er wordt enerzijds rigoureus op elkaar gereageerd en anderzijds steeds infantieler omgegaan met kritiek.
Dit werd duidelijk toen Johan Derksen (geb. 1949) in het televisieprogramma Veronica Inside een uitspraak deed over de LHBTI-gemeenschap. Hij zei dat homo’s niet zo verschrikkelijk moeilijk moeten doen over het ‘uit de kast komen’. En als je een beetje karakter hebt doe je dat gewoon. Deze poging tot empowerment van de LHBTI-gemeenschap schoot de progressieven in die gemeenschap in het verkeerde keelgat.
Met @lennardvanmil over #sorryjohan: “Homo-voorman: ’Johan Derksen voor links de ideale zondebok’.” https://t.co/8buvJ07fhr via @telegraaf
— Wierd Duk (@wierdduk) December 1, 2018
Derksen
Velen van hen trokken op Twitter ten strijde met de hashtag #SorryJohan. Enerzijds om op hoge poten excuses te eisen voor zo’n ‘walgelijke uitspraak’ en anderzijds om te vertellen hoe het uit de kast komen hen bijna het leven heeft gekost en hoe zwaar het in Nederland is om homoseksueel te zijn. Zelfs politici als Lodewijk Asscher (geb. 1974) van de PvdA en Ingrid van Engelshoven (geb. 1966) van D66 bemoeiden zich op sociale media met de uitspraak. Zonder de uitspraak van Derksen ook maar in context te hebben bekeken, gingen beiden ervan uit dat hij een hekel zou hebben aan de LHBTI-gemeenschap.
Minister Van Engelshoven van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap wilde Derksen zelfs uitnodigen voor een gesprek om hem van informatie te voorzien over de LHBTI-gemeenschap. Hij zou onwetend zijn. Jammer dat Van Engelshoven zo’n gesprek niet voerde met haar partijgenoot in Amsterdam die een aantal jaar geleden homoseksualiteit een zonde vond. Nadat duidelijk werd dat Johan Derksen zich niet liet intimideren en een paar dagen later in een nieuwe aflevering van Veronica Inside weigerde zijn excuses aan te bieden en niet op de uitnodiging van minister Van Engelshoven inging, ging de storm rondom zijn uitspraak abrupt liggen.
Moderne kruistochten
Emotioneel tegenstrijdige hyperbolen gebruiken om een tegenstander te creëren en even alle frustratie eruit te gooien. Zoals Johan Derksen dit zelf zo mooi weet te verwoorden: “dit is selectieve verontwaardiging”. Dit voorbeeld laat goed zien dat door middel van emotionele chantage maatschappelijke issues politiek geëngageerd worden. Een handelwijze die geen problemen oplost maar de maatschappij alleen maar nog tribaler maakt.
Het levende bewijs van een tribale samenleving zien we terug bij nieuwe politieke partijen en groepen zoals DENK, BIJ1, Dipsaus, De Grauwe Eeuw en Kick Out Zwarte Piet. Deze groepen spreken allemaal één specifiek deel van de bevolking aan. Ze delen een ongezonde obsessie met ‘witte mannen’ en geven deze groep de schuld van alles wat er misgaat in de maatschappij. De politieke partijen DENK en BIJ1 zijn hiervan het schoolvoorbeeld geworden op politiek niveau.
De moderne kruistochten worden niet alleen in het publieke debat uitgevochten. De troepen begeven zich nu ook op politiek terrein met als gevolg het moedwillig tegen elkaar uitspelen van groepen mensen voor eigen gewin (zetels) en de teloorgang van de maatschappelijke voorbeeldfunctie die politici en bestuurders eigenlijk behoren te vervullen.
De Nieuwe Ketters
In de huidige verstikkende cultuur waarin iedereen de behoefte heeft zich ergens op af te reageren zijn de sociale media, met hun responsieve karakter, populairder geworden dan de voornamelijk ‘zendende’ traditionele media. Traditionele media verliezen terrein en invloed en worden steeds partijdiger. Zij trachten ons er keer op keer op te wijzen dat de progressieve religie nog altijd bloeit en boeit. Helaas voor hen is het tegenovergestelde waar.
In een poging het tij te keren probeert minister Kajsa Ollongren (geb. 1967) in samenwerking met de progressieve leiders van de Europese Unie controle te krijgen over sociale media en de berichten die daar rondgaan. De traditionele media dienen gesteund te worden. Begrijpelijk omdat deze media (radio, televisie en kranten) worden bestuurd en gecontroleerd door de progressieve elite. Hierdoor kunnen zij iedere dag feilloos de progressieve boodschap preken, en centralisten en conservatieven brandmerken als de ‘nieuwe ketters’.
Klapvee
In de traditionele media krijgen progressieven vaak langer spreektijd, worden bijna niet onderbroken, worden minder vaak geconfronteerd met lastige tafelgasten, worden niet negatief ‘geframed’, worden vaker uitgenodigd en krijgen harder applaus (vaak door zelf meegenomen of door de redactie opgetrommeld ‘klapvee’). Centralisten en conservatieven worden daarentegen vaak negatief ‘geframed’, worden nauwelijks uitgenodigd of herhaaldelijk onderbroken. De nieuwste trend waar praatprogramma’s op de Nederlandse televisie gebruik van maken is psychologische oorlogvoering. De redacties plaatsen ‘ja-knikkend’ publiek achter de progressieve tafelgast en ‘nee-schuddend’ publiek achter de tegenstander.
De linkse ja knikkers die steevast worden ingezet door #NPO blijven niet onopgemerkt. #halsema #jinek #dwdd #buitenhof #saneerNPO pic.twitter.com/2CMcJEMVdE
— 𝙽𝚎𝚍𝚎𝚛𝚃𝚠𝚎𝚎𝚝 (@hanspijnaker) February 12, 2019
Zwijgcultuur
Dit alles maakt het voor de groeiende groep centralisten en conservatieven moeilijk, zo niet onmogelijk, om hun verhaal voor het voetlicht te krijgen. Bovendien vraagt die groep zich af, met de ‘angry mobs’ en ‘framing’ in het achterhoofd, of dit het allemaal wel waard is. De enige optie die de (andersdenkende) burger rest is om zijn tegengeluid anoniem online te laten horen. Er ontstaat een gevoel van censuur; een zwijgcultuur. Een groeiende groep burgers vindt dat zij hun mening of stemgedrag buiten hun persoonlijke omgeving niet vrijuit zonder consequenties kenbaar kunnen maken. Zij voelen zich machteloos.
Voor de centralisten en conservatieven in Nederland is het een ‘tug of war’ tussen zwijgen of spreken, waarbij zwijgen helaas in de meeste gevallen als het veiligste alternatief wordt gekozen. Spreken of schrijven kan namelijk zeer grote gevolgen hebben. Men kan verstoten worden uit de samenleving, men krijgt hordes gefrustreerde progressieven achter zich aan en moet vrezen voor reputatie, baan of zelfs familie. Kortom, ketters wacht een keiharde excommunicatie.
Tijd voor de realiteit
Het tijdperk van emotionele chantage heeft ervoor gezorgd dat we zijn gestopt elkaar als mensen te zien en een puinhoop hebben gemaakt van onze westerse beschaving. Het heeft ervoor gezorgd dat een idealistische ideologie en politieke filosofie zijn veranderd in een obsessieve religie die wild ronddraait in een genadeloze vicieuze cirkel. Een religie met totalitaire trekken waaraan wij allemaal noodgedwongen blootgesteld worden. Een religie die als ‘wetenschap’ of ‘waarheid’ kan worden verkocht, omdat de progressieve profeten aan het roer staan van alle belangrijke instituties.
Maar emotionele chantage laat ook de broosheid zien van de ‘progressieve religie’. Het is onbedoeld een instrument geworden dat aantoont dat de argumenten van de progressieven definitief op zijn. Vanaf nu kan het alleen nog maar bergafwaarts gaan. Progressieven zijn zelf hun ergste vijand geworden. Ze zijn niet langer tolerant want ze demoniseren andersdenkenden. Ze discrimineren met hun doorgeslagen identiteitspolitiek. Ze fragmenteren hele samenlevingen door het dwingend opleggen van hun kosmopolitische gelijkheidsidealen. Ideeën die indruisen tegen de natuur en de vrije wil van mensen.
Macht
Het brengt mij terug naar het verhaal waarmee ik begon. Ik vroeg mij lange tijd af waarom progressieven naar mij toe zo onbarmhartig zijn. Het gaat hen niet enkel om het winnen van argumenten en het bewaken van hun ‘goede’ imago. Het gaat politiek ‘links’ en hun progressieve aanhang om het behouden van macht, controle en het morele gelijk. Zaken die zij verhullen met ‘liefdadigheid’, ‘intelligentie’ en ‘tolerantie’.
En waarom zijn progressieven zo bezig met immigranten, vrouwen en etnische minderheden? Omdat deze groepen fungeren als stemvee, paradepaardjes en potentiële gelovigen voor de progressieve kerk. Ze worden gezien als eigendom. Een aanhang waarmee de progressieven verkiesbaar blijven en aan de macht kunnen blijven.
Collectivistische nobodies
Over het algemeen laten peilingen zien dat vrouwen en mensen met een migratieachtergrond nog steeds overwegend ‘links’ stemmen, omdat voor hen discriminatie en racisme de belangrijkste redenen zijn om te gaan stemmen.
Het is een gevaarlijk collectivistisch plaatje waarbij men er automatisch van uitgaat dat bepaalde mensen op een bepaalde manier denken of handelen. Het doet mij denken aan de roman We van Yevgeny Zamyatin (1884-1937) uit 1924, waarin mensen staatseigendom zijn en als collectivistische ‘nobodies’ zonder namen moeten leven en het grote consequenties heeft als men zich keert tegen de heersende macht.
Realisten
De tijd van enkel ‘dromers’ en ‘idealisten’ aan de macht is voorbij. In de huidige maatschappij zijn pragmatische en sociale realisten dringend gewenst. Wie de vrijheid, eerlijkheid, rede, empirie, realiteit en individualiteit aantast moet mij niet voor zijn karretje spannen. Ik word liever gehaat omdat ik realistisch en pragmatisch denk, dan dat ik geliefd zou zijn als een idealist en een dromer die de mensen sprookjes en fabeltjes verkoopt.
Als ik voor een ‘Uncle Tom’ of ‘huisslaaf’ wordt uitgescholden of de nuttige idioot van ‘rechts’ wordt genoemd, enkel en alleen omdat ik mij geestelijk onafhankelijk opstel, zullen we de realiteit onder ogen moeten zien: de trieste conclusie is dat we nog slechts een schim zijn van de ‘vrije, rationele en tolerante’ samenleving die we ooit pretendeerden te zijn.
Lees ook:
Deel 1 Slachtoffercultuur en verdienmodellen
Deel 2 Hoe links gelijkheidsdenken de maatschappij doordrenkt
De serie is een opsplitsing van het gelijknamige artikel van de auteur in de essaybundel Diversiteit, identiteit en de ‘culture wars’ (redactie Paul Cliteur en Perry Pierik).
Over de auteur
Heel goeie analyse. Misschien nog niet compleet (Soros, banken, multinationals, loterijen), maar er komt nog meer begrijp ik. Links heeft in grote delen van de westerse wereld de macht en Links hanteert een aantal Absolute Waarheden waaraan je geacht wordt je kritiekloos te onderwerpen, en als je dat niet doet, dan ben je ‘een minderwaardig mens’ (Marcel van Dam), een racist, fascist en islamofoob (de links-islamistische demoniseerbrigade). Die Absolute Waarheden komen er op neer dat de westerse samenlevingen vervangen moeten worden door een soort veelculturencultuur die stap voor stap onderworpen wordt aan een wereldstaat met overal islam en windmolens, en met zo min mogelijk blanke witte mannen en met zeker ook het christendom als helemaal iets van het verleden. Westerse mensen en hun cultuur, dat is iets dat afgeschaft moet worden en dat vervangen moet worden door zoveel mogelijk derdewereldmensen en -cultuur. Het is een soort genocide die zich richt tegen de Westerse cultuur die blijkbaar het grote Kwaad is dat vernietigd moet worden. Waartegen alle niet-westerse cultuur, en dan speciaal de islam, iets is dat gevierd, geknuffeld en gefaciliteerd moet worden zich in te planten in de westerse wereld. Het is een waan dit, een genocidale waan. Het is een door emotie aangedreven irrationaliteit die doet denken aan het soort ideologie dat in de vorige eeuw miljoenen mensen het leven heeft gekost. Er heerste daarin het soort ‘morele superioriteit’ dat geen tegenspraak duldt, geen kritiek, geen argumenten, geen wijzen op wetenschap, maar dat daarentegen demoniseert en sociaal uitsluit. Het zegt een heil te brengen, maar gebracht wordt een wereld van toenemende armoede, onveiligheid, onvrijheid, criminaliteit, terreur en economische stagnatie.
voetbaltrainer en brave borst Ron Jans is in de USA op non actief gesteld omdat hij een liedje heeft meegezongen waarin het woord ‘nigger’ voorkomt, sponsoren zijn bang voor de beeldvorming dus context, al dan niet schuldig aan racisme, allemaal van geen belang. Kijk ik naar pulp fiction dat hoor ik Samuel Jackson tientallen keren ‘nigger’ zeggen, maar dat is dus het alleenrecht van de zwarte Amerikaan, zodra een blanke dat doet is die racist. In Nederland heeft de linkse taalpolitie al zo’n beetje hetzelfde gedaan met het woord neger.
Dat Links is als een enge sekte dat denkt een utopie te brengen maar dat toewerkt naar een dystopie van armoede, onvrijheid, criminaliteit, terreur en burgeroorlog. Opvallend bij dit Links is het negeren van leed, onderdrukking, verwoeste mensenlevens, doden, gewonden, reductie van mensen tot slaven. Links ziet dit niet. Kijkt er straf van weg. En wil het ook niet uitgelegd krijgen, en probeer je dat toch, dan ben je een Nazi! Opvallend bij Links is ook het negeren van wetenschap en wetenschappers. Men wil het niet zien, men wil het niet horen. Men is totaal overtuigd van het Eigen Gelijk. En de andersdenkende is eigenlijk een soort crimineel, iemand die je sociaal uit moet sluiten. Zo draait Links, de enge sekte.
Geweldig artikel, Pamela!! Alles is ‘onvoorstelbaar waar’ maar nog meer onvoorstelbaar is dat het grootste deel van de Nederlandse stemmers dit niet zien, of niet willen zien, en gewoon op die ‘ouwe clubs’ blijft stemmen. Deze zijn inmiddels allemaal zo verblind door hun eigen onwaarheden en leugens zodat ze totaal niet in de gaten hebben dat wij, en zij zelf met ons, door Macron in een Frans Socialistische Dictatuur worden binnengeloodst! Een dictatuur waarbinnen de STAAT alles regelt wat u mag doen en u moet doen. Het ultieme politieke einddoel! Elke dag zijn wij er getuige van en nog hebben velen het niet dóór!
Compliment voor alle drie artikelen!
Mensen zoals u belangrijk zowel ter linker als rechzijde!
m.vr.gr.
De observaties van de schrijfster zijn nauwkeurig en waarheidsgetrouw. Met alles wat links zegt, bedoelen ze altijd het tegenovergestelde. Als ze zich voorstander tonen van ‘diversiteit, verdraagzaamheid, dialoog, verbinding, empathie, de inhoud’ dan is dat een tactiek om tegenstanders te misleiden. Want zodra je het niet met hen eens bent, blijken ze ineens voorstander van totalitaire onderdrukking. Dit duidt op ene dubbele moraal en een dubbele strategie.Het feit dat dit reactiepatroon zo spontaan en reflexmatig getoond wordt, betekent bovendien dat het diep ingeslepen is. Als we verder terugkijken in de geschiedenis, dan zien we dat de sociaal-democratie eigenlijk een modificatie is van het anarcho-communisme-socialisme zoals dat tijdens de Franse Revolutie ontstond. Als we dan kijken naar wat linkse partijen in Nederland doen, dan is dat het kweken van parallelle samenlevingen op basis van etnische of godsdienstige achtergrond. Zie de conclusie van de Etnobarometer, p. 3. Wel nu dat is precies de kern van anarchisme: geen autoriteit, alleen maar kleine gemeenschappen. Dus links ligt goed op koers in West-Europa. De progressieve elite wil niet verbinden, maar verdelen en opsplitsen.
Mooie afsluiting van een hele goede serie.
Slechts ter aanvulling. Deze stammenstrijd is niet alleen maar antidemocratisch en gevaarlijk omdat “rechts” het zwijgen wordt opgelegd. Ook linkse types die een links dogma aan de kaak stellen krijgen direct een bak stront over zich heen, en worden in de fascistische hoek geplaatst.
Dat maakt elk debat onmogelijk, ook binnen die linkse kerk.
Het mooie van democratie is dat iedereen mee mag praten, en dat zo de beste besluiten genomen kunnen worden. Alle voor- en na- delen kunnen immers in de discussie worden meegenomen. Is dat niet het geval dan is je democratie waardeloos. Stemrecht is alleen zinvol als je weet waar je voor kiest.
Laten we de boel eens omdraaien. Stel dat een “rechtse” atoomlobby elke kritiek op kernenergie monddood zou maken. Met censuur, schijnprocessen, lastercampagnes vol godwins, beroepsverboden, cordons sanitaires, intimidatie en erger. Ook voorstanders van kernenergie die bijvoorbeeld het storten van kernafval in zee afwijzen, krijgen direct op hun lazer van de NPO en MSM.
Zou zo’n klimaat bijdragen aan veiliger kerncentrales?
Ik gok van niet. Ongeacht of we nu voor of tegen kerncentrales (of immigratie, of EU, etc) zijn. Alleen door alle nadelen openlijk te bespreken kunnen we een juiste beslissing nemen; èn alle eventuele risico’s minimaliseren of zelfs tegengaan.
Kritiek maakt kerncentrales veiliger, en dus aanvaardbaarder.
Dat principe geldt ook voor onderwerpen als immigratie, emancipatie, EU en islam.
Daar kan ik me helemaal in vinden, Pamela!
In een normale maatschappij is er plaats voor afwijkende denkbeelden, zolang die niet tot gevolg hebben, dat zij leiden tot achterstellen, afstraffen of uitroeiing van de aanhangers ervan. Andersom geldt hetzelfde, dat die andere denkbeelden niet opgedrongen kunnen worden of veroordeeld door aanhangers ervan.
Erger wordt het, als je niet wenst mee te doen met een voor jou afwijkende leef- of denkwijze en dat je daarvoor veroordeeld wordt.
Mag ik hier voor één keer een godsdienstig aspect noemen?
Indien de massa vindt, dat er geen God bestaat, dan is dat hun keuze, maar als ik op goede gronden wel geloof in het bestaan van God, dan wordt dat in een normale maatschappij gewoon geaccepteerd en als ik vanuit dat geloof niet mee wens te doen aan een levenstijl die daarmee strijdig is, dan behoor ik niet voor gek te worden gezet en al helemaal niet als discrimerend tegenover anderen. Uiteraard heb ik niemand te veroordelen op basis van mijn uitgangspunten, want oordeel is aan de overheid gegeven, niet aan mij. Maar verlang en eis niet van mij, dat ik verplicht wordt om denkbeelden en leefwijzen uit te dragen of goed te keuren, die strijdig zijn met mijn opvattingen. Niemand zal het raar vinden, dat ik niet mee mag voetballen, als ik alleen de regels van handbal hanteer. Dat noem ik toch ook geen discriminatie en uitsluiting. Waarom moet ik dan wel afwijkende regels toestaan in mijn levensovertuiging, terwijl er genoeg mogelijkheden zijn voor het uitdragen daarvan?
Mede daarom vind ik deze artikelenreeks uitstekend, omdat zij duidelijk de keuze- onvrijheid aan de kaak stelt van mensen met afwijkende meningen op welk gebied dan ook, mits voldaan wordt aan het in het begin van mijn commentaar gestelde.
Ik denk dat als de VVD en CDA dit niet gaat inzien dat we inderdaad afstevenen op een burgeroorlog. Als de EU ook nog een eigen leger krijgt dan moet je niet vreemd opkijken dat er Goelags komen om mensen die er anders over denken er worden opgesloten.
Een Amerikaans onderzoek wijst ook uit dat een groot deel van links geestelijk gezien niet in orde is. De centrumlinkse journalist Tim Pool bespreekt dat hier: https://youtu.be/KxVzlpZH9XY
@ Rob Esveldt.
Ik, en velen mét mij, hebben beslist geen Amerikaans onderzoek nodig om te bespeuren dat een groot deel van links “geestelijk gezien niet in orde is”. (en dan is dat nog zwakjes uitgedrukt, want als ik schreeuwers als Fransje Timmermans, Gait Verhofstadt, Rutte, Jetten, Yasser Feras enz. zie c.q. hoor, dan zijn die niet “geestelijk niet in orde” maar stapelgek !)
Niet alleen geestelijk maar ook fysiek. Mij valt altijd op dat die linkse figuren altijd van die grauwe hoofden hebben met ingevallen wangetjes.
Zombies dus, met dit verschil dat deze veganisten zijn.
Hear Hear!
Een puntje van kritiek op een verder goed stuk. De ellende in Venezuela heeft slechts indirect met de socialistische regering te maken. De ellende wordt veroorzaakt doordat Venezuela zijn olievoorraad, tegen de wil van de VS in, heeft genationaliseerd en de baten daarvan gebruikt om de levensstandaard van de bevolking te verbeteren. De economische sancties en de couppoging , niet socialisme, zijn verantwoordelijk voor het grootste deel van de ellende in Venezuela.
Venezuela heeft de grootste olievoorraden ter wereld; groter zelfs dan Saoedi Arabië. De wereld is dus afhankelijker van Venezuela dan andersom. Een boycot door de VS alleen kan dat land onmogelijk schaden.
Maar ja; als een overheid bepaalde bedrijven gaat nationaliseren dan trekken andere buitenlandse bedrijven zich natuurlijk terug. Want niemand wil zijn werk, zijn geld, zijn grond en zijn investeringen kwijtraken aan een corrupte en stelende overheid. En ook binnenlandse bedrijvigheid neemt af, als ondernemers bang zijn te worden beroofd door hun overheid. Dan is het veiliger om nauwelijks winst te maken.
Het verhogen van de levensstandaard is prima, maar als je daarvoor moet gaan stelen dan werkt dat dus averechts. Geld is nooit gratis, het moet altijd eerst verdiend worden.
Het probleem is dus wel degelijk socialisme. En dat is logisch, want socialisme leidt altijd en overal tot armoede en hongersnood. Er zijn bij mijn weten geen uitzonderingen op die regel. Het slachten van de kip met de gouden eieren werkt namelijk niet.