De verlies-verlies-situatie van het Iraanse regime
Sancties en protesten hakken er steeds meer in
Titelfoto: Iran’s Hoogste Leider Ayatollah Khamenei. Screenshot YouTube-video, kanaal France 24 English
Terwijl de wereld bezig is de beslissing te verwerken van de Amerikaanse president Donald Trump om Syrië te verlaten en de Amerikaanse betrokkenheid in Afghanistan te verminderen, ondervindt Iran problemen vanuit alle hoeken.
Nu de Amerikaanse sancties het regime aanzienlijk pijn beginnen te doen, vindt het Iraanse regime het moeilijk om te jongleren met deze ongekende en escalerende maatregelen, terwijl de eis dat Teheran gaat voldoen aan de internationale financiële transparantieregels om de nek van het regime hangt.
Als Iran toegeeft aan deze wereldwijde maatregelen, zal de steun aan proxygroepen in heel Syrië, Libanon, Irak, Jemen en daarbuiten ernstig worden geschaad. Als het regime kiest om zijn huidige opstelling te handhaven, zullen niet alleen de momenteel escalerende economische embargo’s toenemen, maar zullen ze ook een veel internationalere werking krijgen, waarbij Europa, Rusland en China geen andere keus hebben dan afstand te nemen van Iran.
Financiële waakhond FATF
Naar aanleiding van het besluit van de VS om de nucleaire deal van 2015 (bekend als het Joint Comprehensive Plan of Action) in te trekken, hebben de resterende leden van de overeenkomst benadrukt dat Teheran moet voldoen aan de normen van de Financial Action Task Force (FATF), een in Parijs gevestigde intergouvernementele organisatie die zich richt op het voorkomen van het witwassen van geld en het financieren van terrorisme.
Hoewel de meeste mensen misschien nog nooit van de FATF hebben gehoord, wordt deze door deskundigen op het gebied van financiële criminaliteit beschreven als ‘de krachtigste organisatie’ die bij de gewone burger onopgemerkt is gebleven. Als de FATF vindt dat een land niet aan zijn normen voldoet, dan wordt dat land op een zwarte lijst gezet waarop de waakhond leden aanspoort om tegenmaatregelen te nemen – lees sancties – die kunnen leiden tot een volledig verbod op financiële transacties.
Van banken kan worden verlangd dat zij corresponderende rekeningen van Iraanse banken controleren en afsluiten, wat inhoudt dat hen verboden wordt om buitenlandse dochtermaatschappijen op te zetten. De FATF kan zakelijke transacties beperken en zo ver gaan dat zij strengere monitoring- en rapportageverplichtingen oplegt aan transacties waar Iran op welke wijze dan ook betrokken is.
Special Purpose Vehicle in het slop
Het is zeker dat niet-Amerikaanse banken en bedrijven die te maken hebben met het Amerikaanse financiële systeem er niet voor kiezen om Washington te trotseren. Al die tijd pusht de Europese Unie, in een poging van Federica Mogherini – hoofd buitenlands beleid van de EU – het zogenaamde Special Purpose Vehicle. Dit betalingssysteem is bedoeld om Europese bedrijven en bedrijven uit de hele wereld die ervoor kiezen om zaken te doen met Iran te beschermen tegen het vernietigende effect van Amerikaanse sancties.
Het Iraanse regime is verontrust over de vertraging die Europa heeft opgelopen bij de lancering van de SPV. Al die tijd is het moeilijk te begrijpen hoe dit mechanisme kan gaan werken als Teheran niet buigt voor de eisen van de FATF.
“Hardliners” vs. “Reformisten”
Velen in het Westen hebben een verkeerd beeld van Iran met twee politieke facties van hardliners en reformisten. In feite verschillen hun perspectieven alleen over hoe het voortbestaan van het regime beter kan worden gewaarborgd.
In oktober gaf de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken, Mohammad Javad Zarif, het bericht uit Rusland en China door dat Teheran moet voldoen aan de FATF, anders kunnen Moskou en Peking hun zaken met Iran niet voortzetten. Zijn plaatsvervanger, Abbas Araghchi, gaf deze maand dezelfde beoordeling. Dit werd geportretteerd als het standpunt van de zogenaamde reformisten.
De hardliners daarentegen, bestaande uit leden van de Revolutionaire Gardisten (IRGC), de top van het leger, het religieuze establishment en de rechterlijke macht, proberen het voldoen aan de FATF-normen voor zich uit te schuiven.
Toneelstuk
Er bestaat angst dat het goedkeuren en implementeren van de FATF-normen gevoelige financiële informatie openbaar maakt, de mogelijkheden om Iraanse proxies in het Midden-Oosten te financieren belemmert en misschien zelfs de vleugels van de IRGC Quds Force, de eenheid die verantwoordelijk is voor de extraterritoriale militaire activiteiten van Iran, kapotmaakt.
Besef dat Zarif en andere ‘reformisten’ in Iran geen fans van daadwerkelijke verandering, transparantie en belangrijke verschuivingen in het beleid voor het Iraanse regime zijn. Ze spelen alleen hun rol in het algemene toneelstuk onder leiding van de Iraanse Opperste Leider Ali Khamenei, dat helemaal is gericht op het verlengen van de levensduur van dit regime.
Volksprotesten
Het Iraanse regime heeft op de lange termijn gezien nooit echt kunnen profiteren van de JCPOA. Met de Amerikaanse terugtrekking uit de Iran-deal is het Iraanse regime in rep en roer en loopt de economie in de soep. Nieuwe FATF-tegenmaatregelen zouden voor Teheran een belediging zijn en het potentieel hebben om volksprotesten te voeden, een fenomeen dat in Iran steeds vaker voorkomt.
Security forces attack peaceful Isfahan teachers’ gathering, detain dozens https://t.co/MobOuTx4aN#IranProtests
— Iran News Wire (@IranNW) December 27, 2018
Elke dag protesteren mensen uit alle lagen van de bevolking in steden in het hele land, inclusief arbeiders, leraren, truckers, studenten enzovoort. Het regime is nogal kwetsbaar en maakt zich zorgen over de onmiskenbare realiteit dat al deze protesten het potentieel hebben zich snel te ontwikkelen tot manifestaties met politieke eisen. Demonstranten roepen voortdurend:
“Laat Syrië los, denk aan ons!” … “Onze vijand is hier, ze liegen dat het Amerika is”
De senior elite die op de troon zit in Iran doet alle mogelijke moeite om verandering van deze leuzen in “Dood aan Khamenei” te voorkomen, zoals zo duidelijk kon worden waargenomen tijdens de onlusten van december 2017/ januari 2018 die – nog slechts een jaar geleden – het regime op zijn grondvesten deden schudden.
Verliessituatie
Uiteindelijk bevindt het Iraanse regime zich in feite in een drievoudige verliessituatie:
– Het JCPOA heeft nooit de voordelen opgeleverd om mee te pronken;
– FATF-maatregelen hebben de potentie om de economie van het regime te verlammen;
– Volksprotesten nemen toe en bedreigen de kern van het regime.
De komende maanden zullen zwaar zijn en het regime zal met alarmerende en dodelijke snelheid verzwakken. Het zou naïef zijn als een internationale entiteit – een overheids- of een particuliere organisatie – zou investeren in het Iraanse regime om deze hindernissen te overwinnen.
Oorspronkelijk verschenen op 26 december 2018 als Sanctions to protests: A lose-lose situation for the Iranian regime op english.alarabiya.net. Met toestemming van de auteur vertaald door Asher.
Over de auteur
- I am an Iranian activist with a passion for equal rights, pinpointing my work on Iran and the Middle East. In addition to Forbes, I have contributed writing to The Hill, The Federalist, The Daily Caller, Al Arabiya English, Raddington Report, American Thinker, The Gatestone Institute, Algemeiner and The Diplomat. My work covers a wide variety of issues concerning Iran’s state sponsorship of global terrorism, controversial ballistic missile drive, atrocious human rights violations and the contentious nuclear program. I also provide a unique perspective on subjects the media unfortunately does not, including Iran’s domestic politics and social crises Iranians are facing. I am in contact with sources that provide credible information about the mullahs’ regime in Tehran, their crackdown inside the country and warmongering abroad.
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal13 juli 2019Waarom Iran Trump provoceert
Politiek Internationaal17 mei 2019Iran zegt nucleaire deal gedeeltelijk op
Israël9 februari 2019Toenemende spanningen tussen Rusland en Iran in Syrië
Politiek Internationaal28 december 2018De verlies-verlies-situatie van het Iraanse regime
De strijd tegen Israel is gericht op het algemeen islamitische doel van de vernietiging van de Joden tot de laatste man, vrouw en kind. Elke niet-moslim vindt dat totaal verwerpelijk. De Joden zijn de ergsten onder de ongelovigen omdat ze de koran verwerpen (2:89), en welk weldenkend mens zou dat trouwens niet doen. Het zakendoen met een regime als dat van de Iraanse ayatollahs, die via terroristische proxies als Hezbollah en Hamas Israel permanent bedreigen, had in 1980, meteen na de machtsgreep door Khomeini, al onmogelijk gemaakt moeten worden. Dat er nog mensen zijn die geloven in het onderscheid tussen gematigde en meer gelovige moslims, zeker als die gematigden zich als moslimbroeders of ayatollahs afficheren, is het bewijs dat sommige mensen, of ze nu lid zijn van de Europese Commissie of niet, niet in staat zijn tot nadenken, terwijl de meesten eenvoudig de moeite niet nemen. Alleen op grond van deze complete EU Commissieverdwazing zou een Brexit of een Nexit of een Frexit al gerechtvaardigd kunnen en moeten worden. Via entiteiten als de Al Quds Brigade zaait Iran dood en verderf buiten de eigen landsgrenzen. Dat Trump daar een einde aan wil maken zou door iedereen verwelkomd moeten worden.
Hier ben ik het helemaal mee eens,het geeft tevens aan hoe gevaarlijk de EU is met hun domme fratsen heel de islam naar Europa te halen met straks alle gevolgen van dien. Maar dit is pure opzet daarom bestaat de EU ook niet voor de burgers van de EU, maar alleen om er voor te zorgen dat de EU straks totaal een islam ideologie staat is. Op deze manier ruil je eigen burgers in voor deze alles overheersende ideologie. Men zou blij moeten zijn dat Trump niet in die domme zetten van de EU trapt en er gelijk een eind aan maakt. Amerika laat tenminste zien hoe het moet, de EU bestaat niet meer als onnozele zakken vullers van de centen van de EU burgers. Dat Obama met Iran een deal heeft gesloten geeft duidelijk aan hoe gevaarlijk die zogenaamde democraten in Amerika zijn. Waar de EU als een schoothondje achter aan gelopen is steeds. Ik hoop dat ze groen en geel schijten nu ze merken dat Amerika niet het pispaaltje van de EU blijft spelen en van de rest van de wereld. Hoop dat ze er ooit eens achter komen in Brussel hoe vernietigend ze bezig zijn door Islam landen waar dan ook mee te ondersteunen, en hoe ze hun eigen continent met burgers ten prooi geven aan deze dood en verderf ideologie.
Ik vraag mij af wat zijn al die Arabische landen mee opgeschoten met het verjagen van de voormalige dictators. En wat is het Westen mee opgeschoten. In beide gevallen is het niet van de regen in de drup maar van de drup in de regen. Dit soort landen kennen geen democratie dus exporteer het ook niet.
Het is onbestaanbaar dat de EU dit misdadige regime blijft steunen. Walgelijk. Niet uit mijn naam.
Ik help het je hopen.
Ik werkte naast een groot aantal Iraanse PhD onderzoekers hier in Nederland. Ogenschijnlijk variërend van streng tot minder gelovig. Wat ik in het kader van dit artikel niet begrijp is dat ze allemaal achter het regiem lijken te staan.
Ik denk dat ze weinig keus hebben. Daarnaast zouden ze zomaar geindoctrineerd kunnen zijn. Tot slot is een meer seculiere oplossing voor het landsbestuur niet echt een optie voor moslims, waar ze ook vandaan komen.
Beetje zielig artikel van de Iraanse oppositie die van geen hout pijlen maken kan. Vergeet niet dat China, Rusland, Iran en Turkije elkaar op politiek, militair en strategisch vlak nodig hebben en een tegenpool vormen voor het Amerikaanse imperialisme met schoothondje EU in de pels. Er zijn weinig mensen in Teheran die zich zorgen maken om wat geblaf uit Washington of één of andere denktank in een aftands kantoortje met subsidies in euro’s of dollars.