Euro en open grenzen zijn niet meer houdbaar
Kroonjuwelen EU dienen geforceerde integratiestrategie
Titelfoto: Tegenpolen Sebastian Kurz (premier Oostenrijk) en Emmanuel Macron (president Frankrijk) begroeten elkaar op de Europese Raad van 28 juni 2018. Bron: EU Council.
Twee kroonjuwelen van de Europese samenwerking zijn de euro en de Schengenruimte. Ze staan voor een gemeenschappelijke munt en open grenzen. Wie veel door Europa reist zal de grote voordelen van beide beamen. We hebben geen last meer van paspoortcontroles en wisselkoersen.
Maar het zijn nu juist deze beide Europese verworvenheden die het voortbestaan van de Europese samenwerking ernstig bedreigen. Zowel de gemeenschappelijke munt als de open grenzen vereisen een omslag van 180 graden. Maar Europese mastodonten als Juncker en Timmermans zullen daartoe niet in staat zijn.
Ashoka Mody
Afgelopen week waren zowel de euro als de open grenzen in het nieuws. De euro vanwege het boek Euro Tragedy, a Drama in Nine Acts van voormalig onderdirecteur Europa van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) Ashoka Mody. De open grenzen vanwege de ingelaste Europese top over het migratiebeleid.
Three things are for sure. It is going to be brilliant, controversial and depressing. Ashoka Mody’s critical history of the Euro out in May 2018 with @OUPAcademic pic.twitter.com/ARXiG4X2Bt
— Adam Tooze (@adam_tooze) March 2, 2018
Ashoka Mody fileert in zijn boek de manier waarop Europese politici al sinds 1969 willens en wetens de euro op een volstrekt onverantwoorde manier doordrukten. In een rapport uit 1970 van de Luxemburgse premier Werner staat heel duidelijk dat een gezamenlijke munt alléén kan slagen als het economisch beleid van de lidstaten gecentraliseerd wordt en er een gemeenschappelijke begroting komt. Anders is een gemeenschappelijke munt het recept voor veel ellende. Toch werd de euro ingevoerd, wetende dat die zonder de noodzakelijke randvoorwaarden tot mislukken gedoemd was. Met alle gevolgen van dien.
Misleiding
Mody concludeert in een interview met Telegraaf-journalist Martin Visser dat de euro een onverantwoord project was en is. Hij verwerpt het verweer van politici dat de euro ons vrede, groei en welvaart zou brengen en onvermijdelijk hoort bij een interne markt. Die argumenten werden en worden volgens hem slechts gebruikt om de bevolking te misleiden.
Voor de liefhebber, uitgebreide versie van interview met oud-IMF-econoom Ashoka Mody: ’Euro was een enorme fout’ https://t.co/SN2Tu2yzjJ via @telegraaf
— Martin Visser (@martinvisser) June 30, 2018
Open grenzen
Voor de open grenzen geldt hetzelfde. Het Akkoord van Schengen uit 1985 had tot doel de geleidelijke afschaffing van de gemeenschappelijke grenzen tussen de deelnemende landen. Daarmee werd vrij verkeer nagestreefd van de burgers van de deelnemende landen, de overige staten van de Europese Unie en een aantal derde landen, zoals Noorwegen, IJsland, Zwitserland en Liechtenstein. Deze doelstelling kon natuurlijk alléén gerealiseerd worden als de niet-gemeenschappelijke buitengrenzen van het Schengengebied gesloten bleven voor burgers van ándere landen. Anders zijn open binnengrenzen het recept voor veel ellende. Dat waren de Europese politici zich in 1985 terdege bewust.
Toch werden Europese binnengrenzen geopend zónder adequate bewaking van de buitengrenzen. Met alle gevolgen van dien. De jonge conservatieve Oostenrijkse premier Sebastian Kurz – sinds 1 juli voor het komende halfjaar voorzitter van de EU – is pas de eerste Europese politicus die dit onder ogen ziet met zijn sterke pleidooi voor gemeenschappelijke bewaking van de Europese buitengrenzen.
Het voorgaande roept twee vragen op. Eén: hóe kon dit gebeuren? Twee: wát moet er gebeuren om het tij te keren?
Rapport-Werner
Het antwoord op de eerste vraag wordt gegeven in het genoemde rapport-Werner. Daarin staat: “The economic and monetary union thus appears as a leaven for the development of political union without the long run it will be unable to do without.” Telegraaf-journalist Martin Visser wijst er op dat Werner het woord leaven gebruikt, zuurdesem, gist. Als het zuurdesem eenmaal in het Europese deeg zit dan gaat het gisten en is een politieke unie onvermijdelijk geworden. Onomkeerbaar.
Onomkeerbaar
Hetzelfde geldt voor de open grenzen die ongebreidelde migratie uit Afrika en andere werelddelen onvermijdelijk tot gevolg hebben. Hier is het Eurocommissaris Frans Timmermans die met zijn uitspraak dat ‘Europeanen en Afrikanen elkaars broeders en zusters zijn met dezelfde bestemming’ er geen misverstand over laat bestaan dat hun vermenging in Europa – als het al niet het vooropgezette doel was – in elk geval is ingecalculeerd en geaccepteerd. Ook hier weer onomkeerbaar. Er is geen houden meer aan.
We can manage migration together as a European Union.
— Frans Timmermans (@TimmermansEU) April 12, 2018
But if politicians try to make people afraid of migration, the only thing people will see is confirmation of that fear.
We as @theprogressives have a duty to fight against fear and hate.#EuropeTogether
De ban gebroken
Het antwoord op de tweede vraag vloeit daar automatisch uit voort. Onomkeerbare ontwikkelingen kunnen maar op één manier worden gestopt of omgebogen. Door het beleid 180 graden om te gooien. Sebastian Kurz heeft ten aanzien van de open grenzen de ban gebroken. Zijn eis om de Europese buitengrenzen streng te gaan bewaken en migranten búiten Europa op te vangen om oorlogsvluchtelingen van economische migranten te kunnen onderscheiden verdient steun.
Het gist van de euro uit het brood van de Europese politieke unie halen is zo mogelijk nóg moeilijker. Maar het zal toch moeten gebeuren als we de overgang naar de door de Franse president Macron gewenste transferunie, waarin de rijke Europese landen de arme permanent moeten ondersteunen, willen voorkomen.
Omslag
Maar nóg belangrijker is dat het type Europese politici, zoals Juncker en Timmermans rigoureus wordt vervangen. Zij hebben de democratische besluitvorming de afgelopen decennia doelbewust genegeerd. Door het in gang zetten van mechanismen, zoals de euro en de open grenzen, die onomkeerbare ontwikkelingen in werking stelden. Met alle gevolgen van dien. Ook hier is een omslag van 180 graden noodzakelijk.
Over de auteur
-
Henk Strating is oprichter van HS ARBEIDSVOORWAARDEN CAO-advies & onderhandelingen en schreef het boek 10 JAAR PUZZELEN over de Nederlandse arbeidsverhoudingen in de periode 2007-2017.
Te bestellen op https://www.bol.com
Voor mij mag de hele boel zo snel mogelijk in elkaar klappen.
De obsessie van die zg. Europese politici, en in eerdere eeuwen koninkjes, keizertjes en religieuzen, met een verenigd Europa met een centralistisch bestuur is dé grote ziekte, ofwel de kanker in Europa, die steeds weer tot ellende leidt.
Een bedreiging en verstikking voor vrije burgers, boeren en buitenlui.
Het boek Euro Tragedy van de voormalig IMF onderdirecteur Europa zou voldoende ammunitie moeten bieden voor de oppositie om het Europees Parlement en de Europese Commissie op te blazen. Dat dit niet gebeurt is het bewijs van het ondemocratische en schijnheilige karakter van de Europese instellingen. Het wachten is op de implosie van Italie. Noord-West Europa zal moeten bloeden voor deze waanzin. Dat is niet waarvoor Nederland had ingetekend. Gezien het feit dat dit allemaal voorspelbaar was – en ook daadwerkelijk voorspeld is – had politici, ook in Nederland, tot een veel voorzichtiger koers moeten dwingen. Dat is niet gebeurd. Wie of wat kunnen we nu tot verantworoding roepen? Indien niet, wie is verwantwoordelijk voor het ondemocratische karakter van deze puinhoop? Niemand? Werkelijk niemand? Of gaat het spreekwoord “Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald” niet meer op als de honderden miljarden om onze oren vliegen?
Megalomane figuren als Juncker en Dhragi, zijn net als langzaam werkend gif, uiteindelijk………
De prijs van het gemak van een munt en open grenzen beleid is hoger dan men ooit kon bedenken. Door dat gemak kunnen wij onze vrijheid en democratie zelfs verspelen. De linkse utopieën van de heer Timmermans kunnen wij beter links laten liggen en ons bezig te houden met de harde realiteit. Wij moeten onze democratie niet exporteren maar voor ons zelf zien te behouden. Het omgekeerde gebeurd.
Het enige voordeel voor de EU-ingezetene is die ene munt, die door onze nationale lachebek Zalm véél te duur ingekocht !
Van de open grenzen is nú al NIKS meer over ! Ik reis regelmatig naar Duitsland, Oostenrijk, Italië. Aan de grens Oostenrijk-Italië staan gewapende grenswachten én politiemensen ter controle op paspoorten.
Dus “Schengen” stelt helemaal NIKS voor !
Wassen neus.
Voor de bühne.
Ook hiervoor gelden de genoemde argumenten en oorzaken van de mislukte europa een heid in mijn reactie bij het artikel ‘het ongelijk van de fascisme schreeuwers’.
Maar is er nog een teruggang mogelijk?
Geen last meer van paspoortcontroles? Bent u recent nog op Schiphol geweest? Twee uur van te voren aanwezig en dan langs vele controles. Tot in het vliegtuig toe, voor een tripje naar Catalonie. Dat land waar men politici en parlementsleden in de gevangenis gooit. E men liever ziet dat u cash betaalt dan pint. Die EU?
Tip: ga naar Italië, slechts één keer controle, toen Trump naar Sicilië kwam…
In discussies met EU appologeten en deugende globalisten hoor je vaak het argument van “onze gemeenschappelijke waarden”. Dan wil het nog wel eens helpen ze 2 vragen voor te leggen:
Wie heeft de beschikking over jouw bankpas?
Als je naar je werk gaat, laat je je voordeur dan open?
Het enige antwoord wat je hoort is iets in de trant van – ja, maar dat is heel wat anders. Toch komt het essentie daarop neer.
Volkomen mee eens!