De arrogantie van de macht
Lastige vragen van burgers worden afgewimpeld
Titelfoto: Kabinet Rutte-III op het bordes bij de koning – screenshot NOS
Hij komt als minister nog maar net kijken. Wopke Bastiaan Hoekstra. CDA. Minister van Financiën. Zat 6 jaar in de Eerste Kamer als vice-fractievoorzitter van zijn partij. Dat heeft hem in elk géén respect bijgebracht voor de burgers die hij als minister (Latijn voor ‘dienaar’) dient.
In het NOS-journaal van 13 april beantwoordt hij een journalist die namens die burgers een vraag stelt met een glimlach op zijn gezicht: “Ik wil best langer praten, maar ik ga niéts méér zeggen”.
Minachting
Misschien dat een enkele neerlandicus het nog een aardige woordspeling vindt. Maar de in politiek geïnteresseerde burger kan het maar op één manier opvatten: als pure minachting! Minachting van een politicus, in dit geval de minister van Financiën, voor burgers die hem – via een journalist – een vraag stellen waarop zij een antwoord verwachten. Dié burger krijgt te horen: “Ik wil best langer praten, maar ik ga niéts méér zeggen”. Ofwel: je kunt me vragen stellen tot je een ons weegt, maar je zult van mij geen antwoord krijgen!
Antwoord
Moet een politicus, in het bijzonder een minister, dan op elke vraag een antwoord geven? Ja! Dat moet hij. Natuurlijk kan het antwoord luiden dat er redenen zijn om de vraag op dit moment niet of niet volledig te beantwoorden. Zo’n antwoord, dat misschien onbevredigend is, neemt de vraagsteller in elk geval serieus. Maar de reactie van Hoekstra legt zelfs niet uit waaróm hij de vraag niet beantwoordt. Hij zegt de vraagsteller dat het volstrekt zinloos is om hem een vraag te stellen. “Je kunt me als burger vragen wat je wilt, maar ik ga jou géén antwoord geven”, luidt de reactie van de minister die niét opziet naar de burgers die hij dient, maar op hen néérkijkt. Als volk dat naar hém moet luisteren en géén lastige vragen moet stellen. Het is de arrogantie van de macht!
Arrogantie
Het is de arrogantie van de macht, die de vraagsteller kleineert tot machteloze. Het is de arrogantie van de macht, waarmee minister-president Mark Rutte ontevreden burgers op een VVD-bijeenkomst in 2015 voor “Dikke Ik” uitmaakte. Want een Dikke Ik hoef je geen antwoord te geven op zijn vragen. Een Dikke Ik hoef je niet serieus te nemen. Het is de arrogantie van de macht, waaruit Alexander Pechtold, ondanks zijn publieke functie, aan burgers geen verantwoording aflegt voor een geschonken appartement dat hem fiscale voordelen oplevert.
Het is de arrogantie van de macht waarmee het raadgevend referendum wordt afgeschaft, ondanks dat uit onderzoeken blijkt dat burgers in ruime meerderheid een individuele stem in het politiek kapittel willen hebben en houden. Het is de arrogantie van de macht, waarmee onwelgevallige nieuwkomers in de politieke arena, zoals Pim Fortuyn, Geert Wilders en Thierry Baudet worden genegeerd, geïsoleerd of geweerd. Zelfs als ze in peilingen of in verkiezingen de tweede partij van het land zijn! Dus ongeacht de aantallen burgers die deze politici waarderen, steunen of met hen sympathiseren.
Verantwoording
Want het zijn niet de burgers die bepalen waarover ze een politicus vragen verantwoording af te leggen. Nee, het is de politicus die bepaalt waarover hij wel en geen verantwoording aan burgers aflegt. De arrogantie van de macht jaagt steeds meer burgers tégen de politiek in het harnas. De vakbeweging namens werknemers die zich door de politiek niet serieus genomen voelen. Ondernemersorganisaties namens ondernemers en ZZP’ers die zich door de politiek niet gehoord voelen. Inwoners van steden en dorpen die bij de verkiezingen voor hun gemeenteraden hun stem uitbrengen op lokale partijen, omdat ze hun belangen niet langer aan Haagse politieke partijen toevertrouwen. Mannen én vrouwen. Ouderen én jongeren. Autochtonen én allochtonen.
Waarom-vraag
Hoe kunnen we deze arrogantie van de macht, die de kloof tussen burgers en politiek onoverbrugbaar dreigt te maken doorbreken? Deze arrogantie van de macht die al van vóór de millenniumwisseling dateert! Met cynisme? Met verzet? Met oog om oog en tand om tand? Misschien moeten we politici de waarom-vraag stellen. Waaróm mogen burgers géén vragen stellen? Waaróm hoeven politici zich niét te verantwoorden? Waaróm mogen burgers individueel hun mening niet geven? Waaróm worden nieuwkomers in de politiek niet serieus genomen? Waarom, waarom, waarom.
Net zo lang tot politici de gestelde waarom-vragen gaan beantwoorden. Écht beantwoorden! Misschien wordt de arrogantie van de macht dan doorbroken. Zoals de Duitse filosoof Nietzsche zei: “Hij wiens leven een waarom heeft kan bijna iedere hoe dragen”.
Over de auteur
-
Henk Strating is oprichter van HS ARBEIDSVOORWAARDEN CAO-advies & onderhandelingen en schreef het boek 10 JAAR PUZZELEN over de Nederlandse arbeidsverhoudingen in de periode 2007-2017.
Te bestellen op https://www.bol.com
erik.
Inderdaad : daar gaat ons pensioen, óf, zoals in mijn geval : daar is mijn pensioen gegaan !
Sinds een aantal jaren “geniet” ik van mijn, zélf betaalde, pensioen via het ABP. In een paar jaren is mijn pensioen met méér als honderd euro’s verlaagd. De stichting Calpam-pensioenfonds maakt grote winsten terwijl het A(P óns wijs maakt dat “het écht niet goed gaat bij het ABP.” Ik stelde het ABP voor om échte deskundigen van Calpam in te lijven, maar, uiteraard, kreeg ik geen reactie. Het sprookje van “gepensioneerden zitten er warmpjes bij” bestaat niet, alléén voor ex-bankdirecteuren !!!
Wopke Hoekstra (een mooie friese naam overigens), zei van de week: de gepensioneerden zitten er warmpjes bij……, ik dacht: daar gaat ons pensioen, die man heeft snode plannen met ons pensioen.
Of zou ik het mis hebben? Ik ben inmiddels 62 jaar, maar zou er over 5, 6 jaar nog wat over zijn?
Wij, 17 miljoen individuen met een Nederlands paspoort moeten het heft in eigen handen nemen. Wij schaffen de invloed van politici en hun partijen af door ze volkomen te negeren, dus dood te zwijgen. We luisternen niet meer naar hen en wij kijken niet meer naar hen. Wij stemmen niet meer op hen. Wij gaan het met zijn allen 24/7 onderling verbonden op internet zelf doen. Wij stichten de eerste echte democratie op aarde, de directe democratie waarin allen zonder enige vorm van discriminatie kan bijdragen en op uitgerijpte voorstellen tot wet en regelgeving digitaal kan stemmen op lokaal, wijk, staf regio etc niveau en laten de politici in hun eigen vet gaarkoken..
Dit is op Kattukse Vrienden voor Israël herblogd.
Goed artikel, Ik begrijp ook niet waar politici als Sargentini het lef en de arrogantie vandaan halen om premier Orban van Hongarije te bekritiseren
wegens een vermeend gebrek aan democratie. Laten we eerst maar eens gaan werken aan onze eigen NL-schijndemocratie, waar gewone burgers niets te vertellen hebben, geminacht worden en alleen goed zijn om via belastingen en heffingen de hobby’s van de elites te bekostigen.
Als onmachtige burger begin ik ook steeds bozer te worden. Een jaar geleden zou ik niet eens gereageerd hebben op dit artikel. Inmiddels ben ik zo ver dat ik best bereid ben de straat op te gaan of andere wegen te bewandelen om mijn onvrede kenbaar te maken. Andere mensen voelen dat misschien ook wel, maar hoe bundelen we onze krachten en komen we in actie?
Weer een mooi voorbeeld dat je niemand meer serieus kunt nemen, van de oude partijen in de hedendaagse politiek.
Het zijn relicten geworden uit een vorige eeuw.
Mijn walging wordt met de dag groter,en ik zie voorlopig geen verandering.