De ene Palestijn is de andere niet

Palestijnen zijn het enige “volk” ter wereld waarbij de vluchtelingenstatus overerfbaar is. Dus wanneer er op dit moment een Palestijn wordt geboren in een middenklasse gezin in de VS, dan is hij automatisch vluchteling. Deze bizarre regel maakt het dat het Palestijnse vluchtelingenvraagstuk onbeheersbaar en onoplosbaar is.

De Palestijnse vluchtelingen die wij met het CIDI in het vluchtelingenkamp Jalazone bezochten, hebben allemaal deze vluchtelingenstatus en zijn daar trots op. Zo trots dat zij dan ook niets aan hun eigen uitzichtloze situatie willen veranderen, bang dat zij hun speciale status van vluchteling kwijtraken. Gesubsidieerde armoede is hun deel en daar zijn deze Palestijnen dan ook trots op, want alle ellende die hen overkomt is de schuld van Israël en van niemand anders.

Bezetting
Sowieso viel het mij tijdens het bezoek aan de Judea en Samaria (Westbank) op, dat de meeste Palestijnen de slachtofferrol als een handschoen past. Het woord “occupation” werd zo vaak gebruikt dat het inhoudsloos werd. Met onze Palestijnse gids Nidal Rafa liepen we door Ramallah en ik ben niet een Israëliër tegengekomen, ook geen checkpoints en zoals ik het zag was het leven er zoals in veel steden in het Midden-Oosten. Warm en druk.

Maar bezetting? Nee, daar heb ik toch een compleet andere voorstelling bij. Ook de toevallige ontmoeting met een winkelier in Ramallah bij wie we naar binnen werden geloodst, bevestigde mijn idee over een bezetting die geen bezetting is, maar het woord “occupation” werd te pas en te onpas tot in het belachelijke gebruikt.

Tijdens onze ontmoeting met Fatah’s Osama Qawasmeh en Hamas Ayman H. Daraghmeh werd de blame game richting Israël driftig voortgezet. Volgens Hamas en Fatah waren ze broeders en een in de strijd met Israël. Ik heb het idee dat er in Gaza iets anders over wordt gedacht, maar wie ben ik?

Het viel mij op dat in deze ontmoeting, net als in alle andere ontmoetingen met Palestijnen, het recht op de terugkeer onbespreekbaar is, maar met het overerfbaar zijn van deze status is het een waanidee dat Israël daarmee akkoord kan gaan. Tenslotte betekent dat het einde van de Staat Israël, dus het recht op terugkeer heeft een kans van slagen als een vlokje sneeuw in de hel.

Pragmatisch
Naast deze problematische Palestijnen -de Palestijnen dus die de lieveling zijn van de media en allerlei politieke stromingen en die alle aandacht krijgen die er maar te vinden is- zijn er gelukkig ook pragmatische Palestijnen. Een stuk minder, maar ze bestaan en zij bouwen een stad. Een stad met de naam Rawabi (zie mijn foto hierboven), wat “de heuvels” betekent. Daar zie je het grote verschil tussen particulier geld en publiek geld.

Met het particuliere geld wordt een stad ontwikkeld van zesduizend woningen. De grote man achter dit project heet Bashar Masri, een Palestijnse investeerder die doet wat hij zegt. Wat een verademing was het om die man te horen praten. Tussen neus en lippen door bekritiseerde hij de Palestijnen in vluchtelingenkampen.

Het was een keuze zei hij. Op mijn vraag of hij de politiek in wilde, was zijn antwoord dat wat hij nu deed al politiek was. Dat bleek uit het feit Israël moeilijk deed over de watervoorziening naar Rawabi. Masri belde vervolgens zijn internationale vriendjes en het probleem werd redelijk snel opgelost.

Politiek
Dat zijn de Palestijnen waar Israël zaken mee kan doen. Dat zijn ook de Palestijnen die geen aandacht krijgen van de internationale media en van allerlei politieke groeperingen. De Palestijnse BDS-beweging was tegen de bouw van de nieuwe stad. Juist omdat Masri minder politiek is en een pragmatische Palestijn zou hij alle steun, ook van Israël, moeten krijgen om zijn plannen uit te voeren.

De weg naar vrede leidt niet via Hamas en Fatah, maar wel via mensen als Bashar Mari, die weet dat afspraken afspraken zijn en niet een framework om over het onderhandelbare te onderhandelen.

Over de auteur

Frank Berkemeier

Ik ben een anarchoconservatief. Schrijf op IsraNed en OpinieZ. Volg mij op Twitter via @Berkemef

Recent gepubliceerd

Archief

• Antisemitisme26 december 2017Superjoden!
• Islam/Moslims4 december 2017Voor wie ik schrijf
• Media17 november 2017NewSpeak creëert NepNieuws
• Economie9 november 2017Lang leve de Nederlandse Boeren!