Lang leve de Nederlandse Boeren!

9 november 2017 - Frank Berkemeier

Na tien jaar in Londen te hebben vertoefd, woon ik nu al weer een jaar of vier in Friesland. Met veel plezier kan ik u vertellen. Normale mensen, geen interessantdoenerij of Randstadgeneuzel, maar met beide benen ferm op de Friese grond. Ik vind het geweldig om door het Friese landschap te fietsen. Geen Elfstedentocht mind you, maar 30 tot 60 kilometer zijn voor mij mooie afstanden.

Doordat ik met enige regelmaat door het landschap fiets, begin ik het steeds meer te waarderen en op waarde in te schatten. Zo rijd ik over oude dijkjes en zie ik het verschil tussen wat vroeger water was en wat er werd beschermd door de dijk. Je ziet kleine terpjes met een kerk en een boerderij en je kan je zo voorstellen hoe dat er 100 of 200 jaar geleden moest hebben uitgezien.

Omdat het Friesland is, zijn er ontelbare Friese boerenbedrijven, ieder met hun eigen verhaal. In een oogopslag zie je vanwege de verschillende stijlen van architectuur de groei van deze bedrijven. Je voelt ook de trots die de boerenfamilies kenmerkt. Door keihard te werken zijn ze erin geslaagd het punt te bereiken waar ze nu zijn.

Je ziet ook de vele innovaties die de omstandigheden van de levende have sterk hebben verbeterd. En je weet dat deze boeren van hun dieren houden en er alles aan zullen doen om hun veestapel een goed leven te geven. Wat voor deze Friese boeren geldt, geldt waarschijnlijk voor alle boeren in Nederland: trots op hun bedrijf, trots op hun familie, trots op hun producten. Of het nu gaat om koeien, kippen, varkens of om gewassen: de Nederlandse boer is trots en wij als Nederlanders mogen trots op onze boeren zijn.

Helaas is dat laatste niet meer bij iedereen het geval en dat ligt vooral aan de demoniseerders van de Partij voor de Dieren en GroenLinks. Partijen die er alles aan doen om de Nederlandse boeren in een kwaad daglicht te stellen. In de ogen van Roos Vonk, lid van de Partij voor de Dieren, werd de zogenaamde bio-industrie zelfs vergeleken met de Holocaust. Zo diep zijn de dierenactivisten dus gezonken.

De meeste mensen die op deze partijen stemmen wonen over het algemeen in een sterk verstedelijkt gebied en kennen koeien alleen van de TV of wat hun onaantastbare partijleider hen voorschotelt. Ze hebben geen benul hoe een boerenbedrijf in de praktijk werkt. Het is dan ook ongehoord dat eerdergenoemde politieke partijen er alles aan doen om deze bedrijfstak en de families die daarin werkzaam zijn kapot te maken.

Nietsontziend gaan deze partijen als volwaardige Mao Tse Dongs te keer tegen eeuwenoude boerenbedrijven en fantaseren zij over een omgekeerde culturele revolutie. Hun droom is boeren van het platteland naar ecologisch verantwoorde heropvoedingskampen te sturen om daar de ware “groene leer” te volgen, waarbij passages uit het Groene Boekje van Thieme moeten worden opgedreund.

Ik ben blij dat Nederland als een van de grootste agrarische producten exporterende landen ter wereld weer een aparte minister heeft voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Ik vraag mij overigens wel af waar Visserij eigenlijk is gebleven. Hare Excellentie Carola Schouten is een boerendochter en weet dus wat er speelt in de sector. Dat is beter dan de theoretische ecofascisten uit de Randstad die bereid zijn een heel gezonde bedrijfstak te slopen.

Dus lang leve de Nederlandse boeren (en natuurlijk ook de vissers)! Mensen die werken in sectoren waar wij trots op mogen en moeten zijn.

Frank Berkemeier – Twitter: @Berkemef

© OpinieZ.com 2017. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties.