Het probleem van de tweede generatie Marokkanen
De tweede generatie Marokkanen leerde doorgaans eerst de Arabische of Berberse taal vooraleer op school Nederlands te leren. Die taalachterstand achtervolgt de meesten van de tweede generatie haast hun hele leven. De achterstand is groter in buurten waar voornamelijk Marokkanen wonen.
Je zou dan denken dat ze hun moedertaal zeer goed kennen, maar het ironische is dat veel Marokkaanse jongeren die in België geboren zijn, hun eigen taal niet goed spreken. Maar dat geheel terzijde. Als het de taal alléén was, zou het ‘Marokkanenprobleem’ – om Geert Wilders even te citeren – niet bestaan. Samen met de taal is echter ook de cultuur en mentaliteit doorgegeven aan de tweede generatie.
Door het weigeren zich aan te passen en actief bij te dragen aan de maatschappij komt de mondige Marokkaanse jeugd in een isolement terecht. In dit isolement is functioneert de Marokkaan en hierin neemt hij cruciale besluiten die effect hebben op de rest van zijn leven.
Dat zie je bijvoorbeeld aan slimme Marokkaanse meisjes die alleen een modeopleiding volgen, omdat zij volgens eigen zeggen toch niet verder kunnen studeren of werken, laat staan carrière maken. Dan volgen ze liever een opleiding die hen van nut kan zijn in huis, door kleding te kunnen maken voor hun toekomstig kind.
Dat zie je ook aan slimme Marokkaanse jongens, die samen rondhangen op school en slenteren op straat. Zelden worden ze van huis uit aangespoord actief deel te nemen aan activiteiten die niet specifiek gerelateerd zijn aan een Abdel of een Mohammed.
De meeste Marokkaanse jongens, die leven in zo’n isolement, zijn er sterk van overtuigd dat het drugsmilieu de enige sector is, waar zij als Marokkaan ‘carrière’ kunnen maken. De meeste Marokkaanse meisjes die leven in zo’n isolement zijn er sterk van overtuigd dat zij voorbestemd zijn om te trouwen en kinderen te krijgen en op te voeden.
De ouders – de eerste generatie – hebben een bepaalde erbarmelijke mentaliteit, die hen doet geloven dat hun kind niets verkeerd kan doen. Zo zei de familie van Fouad Belkacem (Sharia4Belgium) in een interview met Knack dat het toch allemaal de schuld van de media was, die Fouad een microfoon en zendtijd bleven geven. En dus moesten ze ‘niet zeuren’ als Fouad zei wat Fouad zei.
De eerste generatie heeft angstvallig vastgehouden aan cultuur en traditie en omdat er nooit dwang tot integratie was, zijn deze doorgegeven aan de tweede generatie. Dat resulteerde in het ontstaan van een ‘parallel universum’, waarbij Marokkanen in België leefden, mét de Belgische nationaliteit, maar toch niet Belg waren. Voor veel Marokkaanse jongens is het ook constant switchen van mindset. Thuis de regels die hun oorsprong vinden in de islam en dan heb je ook nog de buitenwereld, die gelooft in gelijkheid en vrijheid.
Gooi daar nog een justitiëel systeem bovenop, dat dealers lijkt te scholen in waarop ze moeten letten om niet gepakt te worden en we hebben de ‘perfecte’ ingrediënten om te spreken van een daadwerkelijk Marokkanenprobleem.
Een streng beleid vanuit de politiek zou niet alleen goed zijn voor de Belgische samenleving, maar ook voor de Marokkaanse jeugd zelf. De linkse glimlach bleek namelijk vergiftigd te zijn.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland1 januari 2024Vooruitzicht 2024: OpinieZ-auteurs aan het woord
Politiek Internationaal25 december 2022OpinieZ-auteurs over de toestand in Nederland en de wereld
Diversiteit13 juli 2022Woke Woensdag – Van Artis Goes Woke tot Alles Wat Wokies Haten
Economie11 juli 2022Verzet tegen ideologische hobby’s elites gaat de hele wereld over
Eerste en vooral, kan iemand mij eens enkele waarden en normen opnoemen die NIET gelijk zijn tussen autochtonen en Belgen met Marokaanse roots? Het wordt zo vaak gezegd (omdat anderen het zeggen), dat ze zich niet aanpassen, andere waarden en normen hanteren. Ik lees echter nergens een definitie van wat “zich aanpassen” is. Of welke waarden en normen anders zijn. Aan wie moeten ze zich trouwens aanpassen? Aan mij, een sportieve jonge man die graag Italiaans eet. Aan een vredelievende metalfan of aan Gentse student die graag op wereldmuziek op boomtown danst?
Over Marokaanse meisjes die mode studeren. Hebt u het dan bijvoorbeeld over Rachida Aziz? Ik zie in Brussel nergens jongeren rondlopen met zelfgemaakte kleren. En mochten ze toch zelfgemaakt zijn, wow chapeau, knap gemaakt!
En nog eens wow. Sinds wanneer is rondhangen op school niet meer positief? En rondslenteren op straat? Jongeren kunnen ofwel samen op straat en in parkeren sociaal wezen ofwel thuis in hun appartement in isolement leven. U ziet, volgens uw redegang is geen enkele mogelijkheid voor hen in uw ogen positief.
Als u zegt dat de Marokaanse ouders de mentaliteit hebben dat hun kind niets verkeerds kan doen. Dan heb ik positief nieuws voor u, ze zijn al helemaal geïntegreerd! Dit is namelijk jammergenoeg de mentaliteit van alle ouders. Spreek maar eens met enkele leerkrachten.
En om te eindigen, een persoon zoals ik die gelooft in vrijheid en gelijkheid, kan geen probleem hebben met iemand zijn geloofsovertuiging. Indien zo’n persoon daarmee wel een probleem heeft, dan staat hij niet voor vrijheid en dan heeft die persoon niet de waarden van de westerse maatschappij.
Jammer dat u het Marokkaanse paspoort niet in uw verhaal meeneemt. Ze halen daar namelijk ook een groot deel van hun identiteit vandaan. Het geeft hun ook niet het gevoel alleen Belg te zijn. Dat de eerste generatie Marokkanen zich niet druk maakte was om verschillende redenen. Op de eerste plaats hun intelligentie, het waren niet de slimste die ze naar hier toe haalden. Op de tweede plaats, het waren gast arbeiders en gasten vertrekken over het algemeen weer. Die gedachten heeft bij hun steeds gespeeld. Dus waarom zouden ze hun kinderen Belgische waarden en normen aanleren?