Eet een kip, maar slacht haar eerst zelf
We consumeren en dumpen nogal gemakzuchtig
Foto: 
In het Arnhemse restaurant van Wander Alblas kun je kip bestellen, maar je moet hem wel eerst zelf slachten. Het doel is mensen te laten nadenken over hun vleesconsumptie. Onsmakelijk of bevordert dat juist onze zelfredzaamheid? Er komen minder luxe tijden aan die een eind gaan maken aan ons overconsumeren en waarin we weer van alles zelf moeten doen. Bovendien kan niemand trots zijn op de bio-industrie, een van de lelijkste achterkanten van onze samenleving, schrijft Ines van Bokhoven.
Geregeld kom je de meest wonderlijke zaken tegen op Twitter. Deze week las ik over een restaurant, dat besloten heeft de klanten voortaan zelf hun bestelde kip te laten slachten. Ook op de TV had men het er over. De initiatiefnemer, Alblas, legt uit wat het idee erachter is: het kwam op mij vooral over als een beroep op ons schuldgevoel, iets dat deugers steevast omschrijven als ‘bewustwording’. Wander wil mensen laten nadenken over hun vleesconsumptie en over of men wel vlees wil eten. Bewustwording dus maar weer.
In Arnhem is een restaurant geopend waar je eerst moet helpen om je eigen kip te slachten. Initiatiefnemer Wander Alblas: ‘’Het laat je nadenken over je eigen vleesconsumptie.’’ #Op1 #BNNVARA pic.twitter.com/KMv0xqyIYc
— Op1 (@op1npo) April 21, 2023
Zelfredzaamheid
Op mij had het verhaal op Twitter en tv een ander effect: ik vond het een geweldig idee. Sterker, deden meer ambachtsmensen dit maar eens. Onze wereld breekt af, en vooral onze voedselvoorziening is, dankzij krankzinnige overheden wereldwijd, niet meer zo vanzelfsprekend als-ie de afgelopen decennia was. De kans is erg groot dat er een tijd aankomt waarin zelfredzaamheid een belangrijke factor gaat worden.
Want laten we eerlijk zijn: we zijn absoluut niet meer zelfredzaam. We maken zelden nog iets zelf, en als we het doen is het meestal als hobby. Als een vakman het niet voor ons maakt, is het in principe onbereikbaar – wat het dan ook is. Het repareren van spullen doen we amper nog, als iets kapot is gooien we het weg en kopen nieuw.
Disney-utopie
Als Alblas vertelt over het plukken van de kip – iets dat hij kinderlijk omschrijft als ‘de veren weghalen’ – geeft een presentatrice al aan af te willen haken. Aan haar toon is te merken dat ze het allemaal nogal onsmakelijk vindt. Iets wat ik dan weer erg vermakelijk vind: de mate waarin onze deugers geloven in een soort Disney-utopie waarin alles netjes, mooi, schoon, eerlijk en vreedzaam is, leidt niet zelden tot situaties waarin juist deze schreeuwers over natuur en milieu op hilarische wijze aantonen werelden ver van die natuur af te staan en er niets van te begrijpen.
Repareren
Maar ook het concept ‘repareren’ is voor ons onnatuurlijk geworden. Als kind zat ik altijd vol verbazing te kijken naar mijn moeder, die met een cognacglaasje en een speciaal haakje haar nylon en zijden kousen ‘ophaalde’ als er een ladder in zat – kousen waren ooit een luxe. Nu weet niemand meer dat dat zelfs maar kan, een ladder repareren in een nylon kous. Ze kosten ook weinig, dus weggooien en nieuwe kopen ligt voor de hand. Het repareren van spullen: negen van de tien keer zouden we niet eens meer weten hoe het te doen.
Kijk dit is nou een goed plan, tenminste als die reparateurs een beetje betaalbaar zijn. Repareren ipv weggooien en nieuw kopen. https://t.co/Wd2eBG7FGn
— Bowine Michel MD PhD (@BowineMichel) April 20, 2023
Nou is de wereld ook volledig ingericht op ‘weggooien en nieuw kopen’: als je iets zelf niet kunt repareren is reparatie vaak duurder dan een nieuwe aanschaf. Maar juist daarom zou het een goed idee zijn als we zoveel meer dingen zelf konden. En zeker als het aankomt op hoe we onszelf voeden zijn we letterlijk en figuurlijk mijlenver verwijderd van de bron. Een enkeling die er de ruimte voor heeft – doorgaans op het platteland – houdt wat kippen, maar die zijn er zelden voor de slacht en meer als eieren leggend huisdier. En zelfs al zou je ze willen slachten: wie durft en kan dat nog, zonder slagersdiploma?
Volkstuinen
En wie heeft er nog ruimte voor een moestuin, behalve mensen op het platteland en de gelukkigen die een volkstuintje hebben? Maar volkstuinen kunnen uitgebreid worden als er maar genoeg animo voor is. Ook voor mensen in de stad zou het mogelijk moeten zijn een tuintje te hebben. Het kost geld, da’s waar, maar nou ook weer niet onbetaalbaar veel. En je kunt ook met mensen samen zo’n stukje grond huren en zowel kosten als baten delen met elkaar.
Dus ja: ik vind het zeker een goed idee, het mensen weer leren hoe ze zelf dingen moeten doen. Als we zo utopisch konden leven dat we al ons vlees zelf konden grootbrengen en dan slachten, als we in onze eigen groentetuin konden verbouwen, bemesten, wieden en beschermen, dan aten we een stuk bewuster (in de zuivere betekenis van het woord: we weten dan wat we eten, en hoeveel moeite er voor nodig was om het eten), en waarschijnlijk ook gezonder. Misschien dat we dan ook geen kinderen meer hebben rondlopen die werkelijk menen dat al ons eten uit een fabriek komt.
Utopie
Die utopie is voor velen onhaalbaar, mee eens, en ik heb ook geen kant-en-klare oplossingen, maar zoals we het nu doen mag van mij ook wel z’n langste tijd gehad hebben. De afvalhopen zijn zo goed als onbeheersbaar, het plastic drijft in onze zeeën, onze bodem is op zoveel plekken ernstig vervuild. Ons eten kunnen we al tijden niet echt gezond meer noemen: alles staat scheef van de additieven, hormonen en wat men zoal nog meer loslaat op voedsel.
Bio-industrie
Want als we het hebben over ons vlees en bio-industrie: arme beesten worden volgedouwd met allerlei biochemische rommel, waarna dat vlees ook nog eens wordt opgepompt met water – je kunt het amper nog gezond voedsel noemen, wat er uit die industrie komt. En natuurlijk is het zeker niet. En nadat ik ooit rundvlees at op Malta, van koeien die een leven lang in een wei hadden gestaan en waren geslacht door de boer zelf, weet ik: het smaakt ook nog eens nergens naar. Ik neem acuut aan dat heel veel boeren prima voor hun dieren zorgen, ik ben er zelf vaak genoeg getuige van geweest als plattelandsbewoner – maar ik neem even acuut aan dat er boeren zijn die dat niet doen.
Daarnaast wordt het duidelijk dat we teveel vlees eten: zo lijkt er een directe link te zijn tussen het eten van rood vlees en prostaatkanker. En dankzij de rommel die de bio-industrie erin stopt wordt het er allemaal niet gezonder op. Het advies is om zo’n 500 gram vlees per week te eten, waarvan 300 gram rood vlees, dus varkens- of rundvlees. Minder vlees eten betekent minder dieren in de bio-industrie, en dus minder dierenleed en minder commerciële uitbuiting. Leed en uitbuiting waarmee we uiteindelijk onze eigen gezondheid ook geen dienst bewijzen.
Hier een deel van het geweldige verhaal van @PieterOmtzigt met daarin duidelijk zijn ongemak over 'hokdieren'.
"In de schepping is geen plaats voor hokdieren."
"Ik heb het hier eigenlijk over de bio-industrie" pic.twitter.com/gnFbzma8g4
— Tim Crutzen 🌱 (@TimCrutzen) April 20, 2023
Overconsumeren
Het heeft op mij eigenlijk geen enkel vermanend effect, dat idee van die Alblas. Ik juich het toe, dat we weer leren wat we allang en grootschalig zijn vergeten. Een visrestaurant dat klanten leert hoe je een zalm goed moet schoonmaken, of een wildslager die uitlegt hoe lang je een konijn moet laten besterven: prima idee. Bij een timmerman een cursusje doen over zwaluwstaartverbindingen en het verschil in houtsoorten en hun toepasbaarheid: komt u maar. Een naaister die ons leert hoe je handig een rits inzet: bruikbare kennis.
Het simpele feit is dat we met z’n allen overconsumeren en kopen. Ook onderhoud is iets wat ten prooi viel aan ‘nieuw kopen’: wie poetst er nog z’n schoenen, wie zet er nog wel eens een elleboogstuk op een kapotte mouw? Allemaal zaken die bijdragen aan de levens- en gebruiksduur van die spullen. Maar we gooien zoveel kleding weg dat het een wezenlijk milieuprobleem aan het worden is, naast het al bekende plastic-afval-probleem. Ongeacht hoe Alblas het bedoelt, hij heeft een sterk punt: we moeten echt eens nadenken over hoe gemakzuchtig we consumeren, en hoe makkelijk we dumpen.
Er komen tijden op ons af die minder luxe gaan zijn, die meer van ons gaan vragen, die ons harder gaan terugwerpen op ons eigen improvisatietalent en aanpassingsvermogen. Dus ik zou bijna zeggen: boek een tafeltje in dat restaurant en laat je uitleggen hoe je zelf je kip op tafel kunt krijgen.
Je weet maar nooit.
Vond je dit artikel goed? Steun Ines van Bokhoven via inesvanbokhoven.backme.org
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Antisemitisme22 april 2024Timmermans doet verkapte oproep tot geweld tegen Wilders
Antisemitisme10 april 2024#BringThemHomeNow: zo waardig kan een solidariteitsdemonstratie zijn
Antisemitisme3 april 2024Kom ook op 7 april naar het Museumplein: #BringThemHomeNow
Antisemitisme22 maart 2024In ons land ontstaat een Apartheidscultuur
Om te beginnen met het weggooien: bijna alles wat we ‘weggooien’ wordt tegenwoordig hergebruikt.
Van een varken wordt 99 % nuttig gebruikt, tot en met het leer en de haren.
Het is natuurlijk een heel romantisch idee om terug te willen naar de eigen kip, die je zelf slacht en opeet. Maar de bio-industrie bestaat niet zomaar: die bestaat omdat we op die manier een veel goedkoper stukje vlees kunnen consumeren zonder al dat gedoe er om heen.
Afgezien daarvan gaat de artikelschrijfster voorbij aan een heel belangrijk feit, zoals velen overigens.
De druk om minder vlees te eten heeft niets te maken met gezondheid of dierenleed of klimaat.
De energietransitie heeft niets te maken met CO2 of klimaat.
Minder autorijden heeft niets te maken met CO2 of met ruimtegebrek.
Het heeft alleen te maken met mondiale herverdeling, gepresenteerd onder het mom van de 17 SDG’s en daarvoor is nodig dat WIJ minder consumeren, en daarvoor MEER controle van bovenaf aanvaarden, en dat zou beter zijn voor Afrika en zo.
Wie dat verhaal gelooft, is ongeneeslijk naïef. De economie volgt namelijk de verdeling van hulpbronnen, handelswegen en menselijk talent over de wereld en die verdeling is nu eenmaal niet gelijk. En kan ook niet gelijk gemaakt worden.
Blijft over de controle over ons sociale leven. Die zal blijven, ook lang nadat we ontdekt hebben dat Afrika niet rijker is geworden door onze offers, maar wij wel armer. Vooral op het terrein van zelfbeschikkingsrecht.
Inderdaad, van het geslachte vee en pluimvee wordt 99% gebruikt. Als je als particulier zelf gaat slachten, waar laat je dan de delen die je niet kunt gebruiken. Gaat dat de kliko in en verloren of moet dat op een of andere wijze opgehaald dan wel gebracht worden. Dat laatste kost hoe je het ook bekijkt vreselijk veel energie en geld.
Wat dat betreft, is de bio-industrie zeer efficiënt.
Dieren vinden een snelle pijnloze dood, doet dat een particulier, dan gaat dat waarschijnlijk zeer vaak fout en zeker bij halal slachtingen.
Ook wordt zo goed als alles voor allerlei producten gebruikt, niet alleen vleesconsumptie, maar ook leer voor schoenen en banken, lijm en zelfs halfproducten voor bereiden van voedsel en voedsel voor de vleesetende huisdieren en dieren in de dierentuinen.
Deze dieren zijn er niet voor niets op deze wereld, het zijn stuk voor stuk prooidieren. Zowel voor andere dieren als ook voor de mens, zo heeft de natuur dat nu eenmaal op elkaar afgestemd.
Voor mensen die zich willen voorbereiden voor het geval the shit hits the fan, zou er een cursus slachten aangeboden kunnen worden.
De mens denkt het helaas beter te weten dan de natuur, ze zien chaos en willen rechte lijnen en dus gaan ze ingrijpen met de 17 SDG’s. Een goed voorbeeld van deze rechte lijnen zijn de tuinen van velen, waar planten op een specifieke onnatuurlijke manier gesnoeid moet zijn.
Inderdaad, de groene wappies willen terug naar het jaar nul.
Toen was alles beter.
Paard en wagen.
Linkse econoom wil de landarbeiders weer massaal terug, ten koste van de mechanisatie.
Kilo aardappels voor €45!
Waarom willen deze zichzelf progressief noemende wereldverbeteraars toch altijd achteruit ipv vooruit?
Vlees is gezond. Het zijn de suikers! Groente eet ik al jaren niet meer, maar wel wat rijst of aardappelen op z’n tijd. Geen strikt Carnivore dieet dus. Ik ben 67 en op een goede dag squat ik nog 20 x 100 kg (Ass to Grass) op de sportschool. De flauwe kul die rondwaart deze dagen is werkelijk hemelschreiend. De I-phone generatie is sowieso al de weg kwijt.
Mooi stuk, waar ik wel achter kan staan. Zou de minister van klimaat ook wel eens wat laten repareren, of zelf wat klussen? O nee, hij heeft bestuurskunde gestudeerd. Daarvan zei Toon Hermans destijds: en dan heeft ie zo’n aanwijsstok.. met zo’n rubber dopje erop…
O en waar hebben ze al die dagelijkse uitgebreide diners uitgestald met vooral overdadig veel vlees, met de meeste restanten na afloop, die gewoon weggegooid worden?
Niet bij ons en ook niet bij de doorsnee burgers. Ik weet nog goed dat inmiddels heel wat jaren geleden, dat er bij de ministeries bezuinigd werd op kaas in de restaurants. Van de ongeveer 35 soorten, verdwenen er een stuk of vijf.
Vraag dat soort lieden eens wat sokken stoppen betekent. Ze zullen vast denken, dat we voortaan op blote voeten moeten gaan en stoppen met sokken te dragen. Er zijn talloos veel voorbeelden, waaruit blijkt dat al die bestuurders geen idee hebben, hoe deze wereld geworden is, zoals hoe zij nu is.
Niet de gewone burger vroeg om een bio industrie en ook de meeste boeren niet. Het werd hun door de strot geduwd, om een redelijk bestaan te behouden. Wij vroegen niet om al die wegwerptroep. Iets duurzaam was niet meer verkrijgbaar of onbetaalbaar. Hoeveel voorbeelden willen we nog.
Hoe hoger het inkomen, hoe luxer de leefstijl. Voetballers die miljoenen per jaar verdienen.
Tegelijkertijd lees ik dat steeds meer mensen aan de armoedegrens komen en de rijen bij de voedselbank langer worden.
Wat zal de ecologische voet afdruk zijn van die voetballer en van die mensen die in de rij staan bij de voedselbank.
Waar ligt de verantwoordelijkheid?
Betaald voetbal is m.i. een soort decadente luxe mensenhandel geworden.
Met vooral veel over het paard getilde gastjes die van gekkigheid niet meer weten wat ze nou nog eens over the top moeten uitvreten.
Maar één voorbeeld van hoe enorm uit het lood geslagen de hedendaagse wereld is.
Overconsumering is inherent aan de samenleving waar je niet genoeg kan kopen omdat de aanbieders willen verkopen en verkopen. Liever meer dan minder want dan kan de economie instorten. Cijfers van economische groei moeten elke jaar hoger. Ook het aantal inwoners groeit dus moet ook de productie weer omhoog. Een eeuwige draaimolen waar economische groei en stijgende populatie er jaar najagen. Kom daar maar uit. Dan moet je naar Arnhem om je kip zelf te slachten opdat je minder vlees gaat eten. Minder vlees en meer plantaardig daar draait het om. En insecten want dat is dan geen dierenleed het is toch ongedierte. Vreemde redenering. De propaganda draait overuren zodat zelfs een vegetariër van ellende op vlees zou overstappen. Dat werkt averechts. Gaan ze van de Argentijnen ook vegetariërs maken? Leuk klusje voor Maxima misschien. Vegetarisch is lekker geen probleem mee maar laat het ook zo en stop met de overdadige hersenspoeling.
De allochtone bevolking is aan het krimpen. Van de VVD moet en zal de economie altijd moeten groeien, want anders krijgen ze niet genoeg geld binnen. Een status quo nee, dat wil men niet. Eens kijken wat kunnen we daaraan doen dachten ze, juist er moeten meer mensen komen, heel veel meer mensen.
Dat deze mensen eerder niets opleveren dan dat ze wel wat zouden opleveren, daar hebben ze niet bij stilgestaan. Met euro-tekens in hun ogen hebben ze verkeerde beslissingen genomen, die door de slachtofferrol ondersteunende partijen ook niet meer ongedaan gemaakt kan worden.
En zo stevenen we af langzaam maar gestaag af op een ijsberg.
Het wachten is op een restaurant waar malle veganisten zelf hun gras moeten maaien, af en toe krijg ik de indruk in een open inrichting te moeten leven en denk ik bij mijzelf: stop de wereld ik wil er af…..
Vijf groene duimpjes voor deze reactie.
Laat ze ploegen, onkruid wieden, zaaien, bemesten, oogsten en dan zelf verwerken.
Beste Ines,
Een goed stuk. Echter,
Het hedendaagse consumentisme heeft diverse oorzaken.
Na het einde van de 2e wereldoorlog moest alles weer opgebouwd worden.
Om de economie te helpen heeft men in de VS destijds een wet aangenomen die producenten verplichtte om producten te maken met een beperkte levensduur, waardoor nieuwe eerder gekocht moesten worden.
Andere landen namen dit proces over, wat overigens makkelijk ging omdat na de oorlogsjaren de arbeidsinkomsten beter werden.
In de tijd van de gelijkwaardigheid van man en vrouw konden die laatstgenoemden ook op de arbeidsmarkt terecht ( de overheid ving daardoor dubbel zo veel loonbelasting, maar dit terzijde)
Door de tweeverdieners ontwikkeling konden mensen meer consumeren waardoor er meer moest worden geproduceerd. zo ook in de voedingsindustrie.
A.g.v. ‘rupsje nooitgenoeg’ in den Haag stegen de loonkosten met daarbij de telkens hoger wordende belastingen.
met als gevolg dat producten duurder werden.
En omdat dat tegen te gaan ging men goedkoper produceren met daardoor tevens een vaak mindere kwaliteit.
De tweeverdieners hebben door hun werk geen tijd om, zoals vroeger gebruikelijker was, een moestuintje te onderhouden.
Verder is door het afschaffen van technische scholen en huishoudscholen de zelfredzaamheid in veel gevallen verloren gegaan.
Daarbij komt dat import van producten uit China goedkoper waren/zijn dan de kapotte onderdelen te vervangen (ook al omdat die producten zo gemaakt waren/zijn dat ze nagenoeg niet te repareren waren/zijn.
Bovenstaande is slechts een summiere uitleg van de huidige economische maatschappij. Er zijn nog talloze onderwerpen die daarop kunnen aansluiten.
Allemaal waar.
De generatie die na de jarenlange ontberingen van de 2e wo een gezin wilde stichten, moest van niets iets proberen te maken. En kon dat ook nog. Versleten jassen werden bv ‘gekeerd’ en van de beter ogende binnenkant werden kinderjassen gemaakt. Schoenen werden verzoold en doorgegeven, oude truien uitgehaald, de wol gewassen en opnieuw gebruikt. Ik heb foto’s van een babycommode, gemaakt van oude groentekisten. Een broodplank met handvat gezaagd uit een oude plank. Een donker gaatje waar de roestige spijker in ca. ’50 is uitgetrokken nog zichtbaar. Een schommel uit restmateriaal uit de puinhopen.
Die generatie en hun kinderen wordt nu ‘schuld’ aangepraat. Door de immens verwende en egocentrische millennials.
Zo is het maar net. Vooral als het gaat om producten met een korte levensduur. Na een garantie van 2 jaar loop je het risico dat je aangekochte product het begeeft. En zelf repareren? Bij onderzoek van bijvoorbeeld een paar koffiezetmachines, blijken de onderdelen te bestaan uit versleten plastic materialen die echt niet meer te vervangen zijn. Zowel bij dure als bij goedkope merken.
Ik ben dit van harte met je eens.
Ik zit al langer te bedenken hoe we, bijvoorbeeld, onze producten direct van de boer kunnen halen. Heb je weer een auto voor nodig, in de uithoeken van Nederland is de landbouw dichterbij.
En is er dan wel genoeg voor de inwoners van Nederland. Stel je even voor dat er geen internet is en je moet een aantal kilometers verder hopen dat je eten kunt kopen.
En dan komt die WEF agenda weer naar voren. Dat willen ze juist niet, we moeten afhankelijk worden van kweekvlees en insecten.
Hoe gaan we dat dan in hemelsnaam doen?
Ik waardeer het initiatief van FvD enorm, eigen producten leveren, maar hoe ga je daar heel Nederland mee voeden? En brengt dat onze onafhankelijkheid terug?
De strijd die er nu gaande is, is te heftig en we zijn aan het verliezen, bewustzijn of niet. Teveel mensen die alles willen ‘aanzien’, het zal toch wel niet, dat kan toch niet waar zijn, waar haal je die onzin vandaan. Voor veel mensen is de wereld zoals die nu functioneert hun veilige haven en daar wordt ook dankbaar misbruik van gemaakt.
Overigens vind ik dat je slachten aan experts over moet laten en niet binnen de privé sfeer moet laten gebeuren.
Dan denk ik aan puur praktische redenen voor het dierenwelzijn.
Bovendien, denk ik dat we ook moeten voorkomen dat het een uitje wordt met een show element.
Misschien moeten we eerst de vraag stellen waarom al die ambachten zijn verdwenen, niet rendabel dus te duur, geen status of aanzien. Wil je het terug krijgen zal je eerst wat aan de belasting afdracht moeten doen maar dat zie ik onze meester graaier, de staat, niet doen. Dan is het ook nog de vraag of er mensen zijn die van vakwerk kunnen genieten. Ook het slachten van dieren is een ambacht en moet door een vakman gebeuren. Dit door een leek laten doen is gebaseerd op sentimentele onzin 9m je na te laten denken. Dan is blijkbaar het vermoorden van een kip ook toegestaan. De idioot zou zich voor zo een dom idee moeten schamen. Er is niets mis met het eten van vlees. Je kan er zelfs op leven, van alleen planten kan dat alleen met vitamine d pillen. Ieder moet zelf weten wat hij eet maar ik vind dat mensen die geen vlees eten ontkennen wat zij zelf zijn nml een omnivoor ook al twijfelen sommigen daar aan. Maar goed sommige twijfelen ook aan mannetjes en vrouwtjes. Tegenwoordig kan jevhet zo gek maken als je jezelf voelt. Ik voel mij rijk maar heb geen geld hopelijk komt daar binnenkort ook een oplossing voor want ik denk dat er meer mensen zijn met dat zelfde syndroom.
Als je in Arnhem een biefstuk wil moet je dan een koe slachten?
U heeft zeker een punt.
Ik zie hoe gemakkelijk m.n. de jongere generaties in de familie verkwisten en (te veel) zonder nadenken nieuw kopen. Ikzelf poets wel ( af en toe) de leren schoenen, sneakers gaan in de wasmachine, en ik heb een vest waar ik onlangs elleboogstukken op heb gezet. Met de hand. Het wordt dus nog wel gedaan.
Ook wat betreft voedsel is gemakzucht veelal de regel tegenwoordig. Als er al gekookt wordt is het voorverpakt, verder veel bezorgingen van de racechinees, de Griek, spareribs enz.
Misschien kunnen we het idee van de ‘dienstplicht’ ook inzetten om meer zelfredzaamheid en vaardigheden aan te leren. Of i.p.v. de luxe schoolreisjes een week
met de klas ‘overleven’ in de natuur.
Zou helemaal zo slecht niet zijn denk ik.
Ik ben zeker geen idealist. Toch ga ik tegenwoordig veel vaker naar de kringloopwinkel of dump. Veel prima herbruikbare spullen. Liever dat dan de in China door kinderen gemaakte troep. Mijn telefoon loopt 5 of 6 nieuwe versies achter. Boeien. In de vierante kilometer rond mijn woning staan 15 filialen van Albert Heijn. Twee op 300 meter van elkaar. Hoe dan? Concurrentie is er bijna niet. Maar als je een ijssalon wilt openen krijg je geen vergunning want er zit er al een in de straat. Straten vol met Turkse groentezaken kan blijkbaar weer wel. Wonderlijk is de miljonair van verderop, ik zie hem vaak genoeg met twee volle karren in de supermarkt en dan koopt ie iedere keer bij de kassa zelfvoldaan gewoon weer 8, 9 of 10 nieuwe plastic tassen. Gooit ie die daarna thuis weer iedere keer weg? Doe maar veel minder import van nieuwe monden. Jammer dan voor de Unilevers en hun aandeelhouders.
Een kip slachten? Dat kan een moreel probleem zijn. Ik ben in een Dorp in Brabant geboren en we haden kippen, duiven en konijnen. die werden door mij verzorgd en ook geslacht geslacht. Nou ben ik oud en ik zal absoluut geen kip meer slachten. Als je zelf dichter bij je einde komt dan hak je een kip zijn kop er niet meer af, want dat associeer je met je eigen einde.
Zonder subsidie van de overheid, Soros en/of de postcodeloterij is deze club binnen een half jaar failliet
En als kind hielp ik mijn pa met het, voor de pan van ma, klaarmaken van de kip die geen eieren meer legde. Als zevenjarige, bij het gezin waar ik woonde wegens leerplicht (schipperszoon), geholpen de gevangen haas te ontweien. Ik zie echt het probleem niet. Het zou goed zijn al Nederlanders eens meer leerden voor zichzelf te zorgen. Mijn ouders hadden een gezegde: Als je het zelf niet kan, heb je het waarschijnlijk niet nodig. Mijn ouders leerden ons, op heel jonge leeftijd alles wat nodig was om onafhankelijk te zijn.
Dat zijn dus diezelfde mensen die op de eerste rij staan om wapens naar Oekraïne te sturen.
Hier kan ik geen touw aan vastknopen. Wat heeft dat met het artikel te maken.
Dat gezegd hebbende, Oekraïne is niet onze oorlog.
Diezelfde mensen die zo begaan zijn met het lot van geslachte dieren, vinden het geen enkel punt om wapens naar Oekraïne te sturen om die oorlog aan de gang te houden.
Daar kan ik dus geen touw aan vastknopen.
Kippen zijn op het plattenland tegenwoordig meer een eieren leggend huisdier. Dit is niet waar. Kippen gaan maar enkele jaren mee als goede eierlegger. Na een jaar of 3 – 4 loopt de eieren productie terug en is de kip als ware ( vooral tegenwoordig met het dure voer ) zijn voer niet meer waard. De kip rest nog maar 1 ding: de pan. ook wij hielden kippen in een ongeveer 1200 vierkante meter tuin. Elk jaar haalde mn man de oudere en slecht leggende kippen er uit en die verdwenen in het “grote witte hok” een uitdrukking van een bevriend kippen fokker. De diepvries dus. We aten er weer een wintertje van. Net als alle zelf verbouwde groente uit de tuin. Een kip bleef over, altijd in al die jaren mocht die blijven. Deze kip is van ouderdom gestorven, ze kunnen nog verdomt oud worden, bijna net zo oud als een kat of een hond. Het was een bruine legkip, toen ik haar kocht had ze een afgehakte snavel ( legbatterijkip ) maar deze groeide weer aan. Ze heeft nog vele nakomelingen gekregen ook. Maar de mensen houden geen kippen als zgn huisdieren op het platteland hoor, dat is een romantische dwaling, misschien een enkele verdwaalde stadjuffrouw. Ze verdwijnen vroeg of laat allemaal in de pan.
Laat me raden.
Lange wachtrijen bij het restaurant van Wander……
Nee, nog beter zou zijn om ook de bakker, groenteboer en slager zo te laten werken.
Benzine nodig?
Olie zelf uit de grond halen en zelf raffineren.
Wasmachine stuk?
Zelf repareren, ook al is het apparaat totaal op.
Blijkbaar snappen deze alfa’s helemaal niets van economie en levensbehoeften.
Ik heb in het verleden wel eens een kip geslacht. Dus waarom niet.
Wij hebben jaren in Frankrijk Ardèche geheel zelfvoorzienend gewoond en hadden kippen, eenden, ganzen, konijnen en een varken wat jaarlijks werd geslacht en waar werkelijk alles van werd gebuikt en gegeten, niks mis mee, zo ging het vroeger altijd op het platte land, de hedendaagse vooral stadsmens zijn verworden tot watjes die al de rillingen krijgen wanneer zij zoiets als dit lezen, die bestellen liever ‘hello fresh’ en daar krijg ik nu weer de rillingen van.
Ok. En een Tesla koper, of een andere koper van een stekkerbolide krijgt een excursie naar een mijn waar kobalt wordt gewonnen?
Zelf een tijdje laten mijnen, met een excursie (first class vliegen, zware SUV) verbruiken ze alleen maar broodnodige stikstofruimte….
Maar misschien ondanks dat Frenske en Diederik en Robbie ook eens echt die grondstoffenmijnen in sturen, in plaats van de luxe ‘werkbezoeken’ aan verre oorden.
In de jaren ‘60 en ‘70 van de vorige eeuw had Mao, de alhier nog steeds bewonderde en gelauwerde Chinese god, tijdens zijn beroemde culturele revolutie, met onvoorstelbare aantallen slachtoffers tot gevolg, het lumineuze idee om landarbeiders zélf staal te laten maken!
Echt waar.
In provisorische oventjes werd ijzererts gesmolten.
Het resultaat laat zich raden.
Het werd een doorslaand succes.
Maar niet heus.
Waarom wil Links toch maar steeds weer achteruit?
Belachelijk, idee. Ziek? , ontdekt u maar zelf wat u heeft, hier heeft u een paar medische encyclopedies en het internet?
Het is prima dat mensen meer bewust worden van wat er met eten gebeurt en hoeveel er verkwist wordt, ook door supermarkten en wat voor rommel er soms in het eten kan zitten. NIeuwe zaken leren ook goed om zelf iets meer te kunnen doen. Maar om zelf te slachten is ridicuul. Schoenmaker blijf bij je leest en laat professionals hun werk doen.
De toespraak van Omtzigt is wel erg moraliserend. In de zin dat we het hele leven zouden kunnen onderwerpen aan één moraal en dat dan alles geregeld is.
Omtzigt zegt: herten mogen niet meer in hertenkampen, varkens wel in stallen.
Dat zou niet consistent zijn.
Herten zijn dieren die in het wild leven en daar kunnen overleven. Varkens zijn door de eeuwen heen tam gefokte wilde zwijnen en kunnen waarschijnlijk niet meer overleven in het wild.
Hokdieren zijn volgens Omtzigt niet volgens de ‘Schepping’. Het is hem wellicht ontgaan dat we allang al niet meer in het Paradijs leven, maar dat Nederland een metaforische megastal is geworden ook voor mensen.
Megastallen voor dieren bestaan alleen maar omdat al die mensen graag kip en varkensvlees willen eten tegen een betaalbare prijs. Als al die dieren min of meer los zouden lopen zou er plotseling vele malen meer grond nodig zijn.
Het is gemakzuchtig om te moraliseren over megastallen die bestaan vanwege economische redenen en niet vanwege morele redenen.
Moraal heeft weinig invloed op kostprijs.
Wordt hier nu geinsinueerd dat dieren behandeld worden met hormonen?
Ben benieuwd wat de schrijver dezes bedoelt met biochemische rommel of dat ze hier onzin zit te vertellen.
Hallo zeg, wat een ‘lekker’ stuk. Dat van de prostaat neem ik even voor lief, hoewel… Shit. Heb al tijden de wens om een kip te molesteren. Zak ik het gaan doen?
Wat wil jij met deze reactie laten zien? Dat je ironisch bent of geen respect hebt voor het leven van dieren door er maar een te molesteren. Als je respect hebt voor het leven van dieren, dan slacht je een (prooi)dier op een snelle pijnloze manier.