Naïef Westen praat over herleving Iran-deal (1)
Mollahs zien compromisbereidheid VS als zwakte

Titelfoto: Iraanse vice-minister van Buitenlandse Zaken Ali Bagheri Kani en directeur-generaal IAEA Grossi (2 december 2021) door IAEA Imagebank, CC BY 2.0.
De gesprekken tussen Iran en het Westen over het herstel van de nucleaire deal zijn onlangs hervat. Het bange Westen zal het onderspit delven, niet onderkennend dat Iran compromissen als teken van zwakheid beschouwt. Ondertussen is de oude Iran-deal aan alle kanten geschonden. De onderdanigheid van de westelijke wereld ten opzichte van de mollahs lijkt op schoothondjesgedrag. Deel 1 van een tweeluik.
Na een onderbreking van vijf maanden zijn de gesprekken over het herstel van de nucleaire deal (Joint Comprehensive Plan of Action, JCPOA) met Iran vorige week maandag in Wenen hervat. Voorafgaand aan de gesprekken hebben de sensatiegeile MSM, zowel in Iran als in het Westen, een poppenkast opgezet van zogenaamde conflicten, moeilijke gesprekken, zware uitdagingen en risico op mislukking van de onderhandelingen.
Ze hebben een situatie geschetst waarin de sfeer bij beide partijen als zeer somber en alles behalve constructief wordt neergezet, “tot grote ergernis van Europese partners die de onderhandelingen leiden”. Amerikanen hebben gewaarschuwd dat ze bereid zijn weg te lopen en het Iraanse regime weigerde rechtstreeks met Amerikaanse onderhandelaars in gesprek te gaan.
After a five-month hiatus, talks over resurrecting the Iran nuclear deal have resumed in Vienna, but hopes of a breakthrough remain slim https://t.co/HlnsK5CVNs pic.twitter.com/ABrzPYix5X
— Reuters (@Reuters) November 29, 2021
Narratief
Het narratief was dat er eerst voorgesprekken met Iran moesten worden gevoerd en extra inspanningen moesten worden verricht om hen aan de onderhandelingstafel te krijgen. En de VS willen ons doen denken dat zij de onderhandelingen vanuit een sterke machtspositie in zouden gaan. Secretary of State Antony Blinken heeft zelfs ‘gewaarschuwd’ dat hun geduld eindig is en dat ze militaire actie om het nucleaire programma van Iran te laten ontsporen niet uitsluiten. “Elke optie ligt op tafel”, zei hij eind oktober.
Antony Blinken admitted that Iran is repeatedly violating terms of the Iran Deal and dragging their feet to negotiate the deal again. https://t.co/Q03pMaFSjP
— MediaResearchCenter (@theMRC) December 3, 2021
Maar de waarheid is dat zowel de globalistische Biden als het regime van de mollahs allang van plan waren om het waardeloze verdrag van 2015 dat Obama had bekokstoofd voort te zetten; waaronder het opheffen van sancties en het bieden van financiële steun aan de mollahs onder de valse voorwendselen dat zij het land – ten gunste van de Iraanse bevolking – daarmee uit economische malaise kunnen halen.
Corruptie en wanbeleid
Terwijl Biden, evenals zijn voorganger Obama, deze sanctieverlichting als ‘economische boost’ ten gunste van het Iraanse volk verkoopt, zijn de functionarissen van het regime zich er donders goed van bewust dat het helemaal niks bijdraagt aan de Iraanse economie. Deels omdat er nog zoveel niet-nucleaire Amerikaanse sancties van kracht blijven, maar vooral omdat het niet de sancties zijn die watertekorten en armoede in het land hebben veroorzaakt, maar corruptie, wanbeleid en terreuractiviteiten van de mollahs. Die zogenaamde economische boost interesseert de mollahs ook niet. Sancties of geen sancties – de dorst naar kernwapens zal niet worden gestild. Islamitische Revolutionairen zijn moordlustige soldaten van Allah met een missie – geen bankiers; ze voeren geen kosten-batenanalyses uit.
Trefzeker artikel. Nucleair akkoord met Iran mogelijk verklaring waarom NL regering zich gewillig opstelt ten opzichte van dat land: nu lid van VN Vrouwencommissie. NL weigert te zeggen hoe het stemde!
Hernieuwing Iran-deal vormt bedreiging voor Israël https://t.co/ddqC7Nnf8p
— Derk Jan Eppink (@djeppink) May 27, 2021
In werkelijkheid wisten beide partijen als geen ander dat het Iraanse regime de onderhandelingstafel niet met lege handen kon verlaten, anders zou er niks meer overblijven van het kleine beetje geloofwaardigheid onder de wankelende aanhang. En dát – het in stand houden van de macht van de mollahs in Iran – is het gezamenlijke doel. Wat de VS alleen ontgaat, is dat ze met deze onderhandelingen niet alleen de machtspositie van de mollahs tegenover het Iraanse volk versterken, maar ook ten opzichte van de VS zelf.
Onderhandelingscultuur
Al vanaf de eerste ronde van onderhandelingen worden de belangrijkste aspecten van de onderhandelingscultuur van het regime systematisch genegeerd en buiten beschouwing gelaten door westerse beleidsmakers. Terwijl in het Westen onderhandelingen worden gezien als een teken van goodwill, compromissen sluiten en een win-win situatie creëren, staan de mollahs daar heel anders tegenover.
Want let op: wat het regime betreft, gaat het hier niet om twee partijen met meningsverschillen – het gaat om twee vijanden die lijnrecht tegenover elkaar staan. En van de vijand moeten ze koste wat het kost winnen. Onderhandelingen zijn voor het regime dan ook kansen om anderen te overmeesteren, om macht te tonen en om tegenstanders te verslaan.
Kracht uitstralen
Want het voornaamste doel van het Iraanse regime is om kracht, macht en onverzettelijkheid uit te stralen. Dit blijkt ook uit de drie belachelijk onrealistische eisen die de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de mollahs aan de Verenigde Staten stelde. Eisen die zij moesten waarmaken, wilde het regime überhaupt gaan onderhandelen. En de contracten zijn voor hen niet meer dan stukjes papier die zij alleen ondertekenen, als zij kunnen aantonen dat zij uiteindelijk als winnaar uit de bus komen. Hun handtekeningen zijn daarom geen garantie dat zij zich houden aan de voorwaarden van de deal, wat ook is bewezen na de Obama-deal.
Bizarre eisen Iran
Ten eerste eiste het regime dat de VS moest toegeven dat zíj verantwoordelijk zijn voor de huidige ontstane impasse. Wat een poppenkast! Toegeven dat de Verenigde Staten verantwoordelijk zijn voor de huidige turbulente situatie verstoort het machtsevenwicht en betekent gezichtsverlies voor de VS – en dat is natuurlijk ook het doel van het regime.
Ten tweede werd geëist dat álle sancties werden opgeheven; een eis die ondertussen is ingewilligd – althans voor de bühne. Want zelfs als Biden of een toekomstige president van de VS dat zou willen, is het onmogelijk en niet uitvoerbaar. Er zijn meerdere sancties tegen het regime opgelegd door het Amerikaanse Congres onder de CAATSA – een federale wet die bekend staat als de moeder van sancties. Als een regering de sancties wil opheffen, moeten ze formeel gezien door de Senaat en het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden worden opgeheven – niet door de president of onderhandelaars – waarbij een meerderheid van beide partijen (Republikeinen en Democraten) hiermee moet instemmen.
En de meest absurde eis was de derde: de VS moest garanderen dat geen enkele (toekomstige) president de nieuwe onderhandelingen kan terugdraaien. Zoiets is werkelijk onhaalbaar. Barjam (JCPOA) is een besluit dat elke andere regering kan herroepen, zoals Biden tot nu toe enkele besluiten van Trump heeft ontbonden. Met andere woorden: het is een overeenkomst, geen wet.
'Collaborating with the mullahs': Iranian dissidents warn US not to return to the nuclear deal https://t.co/AcfZ54JI62 #FoxNews @foxnews #Iran #IranTalks #IranDeal #ViennaTalks #Blinken @ABlinken #fox @CFR_org @StateDept @LibertyIranian @4freedominiran2 @iran_policy @JoeBiden
— Eric Shawn (@EricShawnTV) December 3, 2021
Compromis beschouwd als zwakte
Zowel Khamenei als zijn onderhandelaars weten natuurlijk heel goed dat Biden deze eisen niet kan waarmaken. Dus waarom stellen ze zulke voorwaarden? Dat is makkelijk te verklaren als je je een beetje verdiept in de onderhandelingscultuur van het regime. In Iran wordt het sluiten van een compromis met de vijand gezien als een teken van onderwerping en zwakte. Compromis brengt eigenlijk schaamte voor diegenen (en de families en aanhang van diegenen) die toegeven. Iemand die daarentegen in staat is om anderen te dwingen om compromissen te sluiten vergroot zijn eer en status.
By even considering reentering the Iran Nuclear Deal, Joe Biden oozes weakness in the face of Tehran. As Iran continues to enrich uranium at unacceptable levels, Joe Biden must put his foot down. https://t.co/1XO0hwVaAE
— Rep. Mark Green (@RepMarkGreen) November 30, 2021
Sancties gaan van tafel
Deze eisen zijn niet gesteld in de veronderstelling dat ze worden waargemaakt, ze zijn gesteld om het Iraanse volk en de rest van de wereld te laten zien dat het regime het Westen op zijn knieën kan krijgen. En vorige week maandag hebben ze dat ook bewezen. Terwijl Biden en zijn globalistische bende maandenlang hebben volgehouden dat ze de sancties die Trump heeft opgelegd niet zouden opheffen, tenzij Iran zich weer aan de oorspronkelijke JCPOA houdt, zijn zij afgelopen maandag binnen een uur als een hond op hun rug gaan liggen en teruggekomen op hun grootspraak, door aan te kondigen dat zij bereid zijn om álle sancties op te heffen.
Na afloop heeft Ali Bagheri Kani, voorzitter van de onderhandelingsdelegatie van het islamitische regime, in een interview laten weten dat het opheffen van sancties laat zien dat het regime ‘het kwaad’ heeft overwonnen en dat de ‘P4+1 landen’ unaniem van mening zijn dat “het recht heeft gezegevierd”.
Deel 2 van dit tweeluik wordt gepubliceerd op maandag 6 december 2021
Over de auteur
- Iraans-Nederlandse
Het Westen was ooit het voorbeeld van vrijheid en kracht voor de door de Sovjets beheerste landen. Nu blijft over een reus op lemen voeten die zich belachelijk maakt door de bange en laffe houding
tegenover de islamitische landen. De verlinksing van het Westen speelt de VN in de hand om een naar hun leest geschoeide nieuwe globalistische orde te scheppen ten koste van de blanke bevolking en waar de islam haar dominante rol opeist. De Verlichting die democratie mogelijk maakte in het Westen verdwijnt en door de politiek van de linkse progressieve krachten wordt deze teruggeworpen in donkere middeleeuwse tijden. Links speelt de rol van nuttige idioten voor de islam terwijl zij kunnen weten dat de ideologie van deze religie haaks op hun ideeën staat. Er is ook geen Europese islam ontstaan zoals de naïeve CDA ooit dacht. Zo ook hoopt het Westen dat de islam veranderd door deze op hun wenken te bedienen. Een enorme fout die onze beschaving de kop gaat kosten.
Verander gaat, eens in heeft.
“Het westen” slaat op alle fronten de plank mis.
Van de catastrofale terugtrekking uit Afghanistan tot de kruiperige nieuwe toenaderingspogingen tot de Taliban.
Van het drama in de Zwarte Zee (Rusland vuurde waarschuwingsschoten af en “het westen” droop af) tot de angstige en halfzachte reactie op 100k Russische soldaten aan de Oekraïense grens.
Van het schouderophalen over de situatie in Hong Kong (teruggegeven aan China en nu onder de knoet) tot de stoere steunbetuiging aan Taiwan (een belofte die Biden niet waar kan maken zonder een WO3 te ontketenen).
Van de bekoeling van de vriendschap met Israël tot het aanschurken tegen dictatoriale regimes in het midden oosten.
Van de massale import van mensen uit conflicterende culturen tot het openlijke en extreem ondermijnende mea culpa voor onze blanke afkomst.
Van de modieuze neiging van het westen tot het ontwikkelen van defensieve maatregelen (raketafweer) tot de ontwikkeling van hypersonische raketten op het oostelijk halfrond.
Van de demonisering van krachtige patriottische leiders tot de verering van zwakke globalistische ideologieën.
En van Russische, Chinese en Iraanse hackerscollectieven en inmenging in democratische processen, tot Amerikaanse generaals die openlijk toegeven dat Amerika op veel vlakken enorm achterloopt en een directe confrontatie op dit moment bijna niet kan winnen.
En nu dit?
De conclusie kan niet anders zijn dan dat het westen een angstige en gemakkelijke prooi is. En de roofdieren lachen in hun vuistje. Ze hoeven namelijk niets te doen, we zorgen er zelf wel voor dat we ten onder gaan.
Iran is een bedreiging en ik ben het eens met de strekking van het artikel. Maar er is een veel grotere dreiging dichterbij. En de mullah’s van Iran hebben dat beter in de gaten dan de meeste westerlingen.
De Marokkaanse schrift-geleerde al-Siddiq schreef hierover in 1985:
“Europa en Amerika zijn, op grond van dit feit [het toelaten van moslims en de uitoefening van hun geloof], islamitische landen geworden die voldoen aan alle islamitische kenmerken waardoor een inwoner die daar woont de inwoner van een islamitisch land wordt in overeenstemming met de terminologie van de juridische geleerden van de islam.”
Iran ziet elke dag dat Europese landen niet eens in staat zijn de kleine groepen moslims in eigen land te assimileren. Dat is een uiting van zwakheid en dus heeft Iran geen respect voor de EU of de landen van de EU.
Citaat is uit artikel “Moslims verklaren Europa tot islamitisch land.”
Ruim 400 jaar geleden in de Republiek der Zeven Provinciën had men reeds de ervaring, dat met moslims niet te onderhandelen valt. Ze beschouwen dit dan ook – zoals in dit artikel is vermeld – als onderwerping.
Zetten wij de bril van die tijd op onze neus dan zien we dat gebeuren alwaar admiraal Verhoeff op 22 mei 1609 het leven heeft moeten laten.
Ook hadden de moslims Christenslaven wat toch ook wel vermeld mag worden.
https://www.bibliotheek.nl/catalogus/titel.298491583.html/christenslaven.
Het droevige aspect is dat het overgrote deel der moslims van goeden wille is, maar in hun geloof gevangen zitten. De fanatieke hap – dit soort – zal als puntje bij paaltje komt ook hun koppen afhakken, omdat zij bij poging “de vrede te bewaren” als verraders worden beschouwd.