De moord op James Bond
Nieuwste film is politiek-correcte afknapper
Titelfoto: James Bond door Gerard Stolk, gepubliceerd onder CC BY-NC 2.0.
Filmproducent Barbara Broccoli heeft zich James Bond, de charmante spion uit Ian Flemings boeken, helemaal toegeëigend en politiek-correct gemaakt. In de laatste Bondfilm “No time to die” is er niets meer overgebleven van het oorspronkelijke Bond-karakter. Het is een belediging van onze intelligentie, een teleurstelling en een afgang, deze moord op James Bond, schrijft Simon Soesan.
Bijna zestig jaar ken ik het verschijnsel ‘James Bond’. De spion die het leven van een spion zo gemakkelijk maakt. Die dingen zegt en doet met vrouwen waarvoor bijna elke andere man een klap voor zijn kop krijgt of een proces-verbaal. De man die voor Country and Queen alle slechteriken om zeep helpt, met een charme alsof hij met een mooie dame danst.
En toen kwamen de Juistdoeners. Of James even kon dimmen met zijn gedrag tegenover vrouwen. Wat minder male chauvinist. En wat meer gekleurde mensen erbij, want anders was het discriminatie. En wat meer gevoel, emoties! Timothy Dalton werd de jankende James Bond en we dachten dat het niet erger meer kon. Fout. Het kan erger.
Satire
B. was vijftig jaar geleden een hardwerkende taxichauffeur in Frankfurt. Op een dag pikte hij op het vliegveld Ian Fleming op. De echte! In de korte rit klikte er iets tussen de twee mannen en tijdens zijn verblijf ontmoette Fleming B. enkele malen. De mannen werden vrienden. B. beloofde Fleming dat hij, als hij zijn dromen waar zou maken, een hotel naar Fleming zou vernoemen.
Foto: Simon Soesan
Flemings is nu een bekende hotelketen in Duitssprekende landen. Want B. maakte zijn droom waar en werd miljardair.
Waarom ik u dat vertel? B. is vroeg gestorven, maar zijn weduwe zit nog vol verhalen over de vriendschap tussen haar man en de geestelijke vader van James Bond. Hoe hij het een satire wilde laten zijn, met veel humor en actie – zolang het maar op de grens tussen ‘onmogelijk’ en ‘ongelooflijk’ zou balanceren. Dat vond Fleming leuk en dat bedoelde hij dus.
Tragische mop
Helaas, dankzij debielen die zo nodig politically correct moeten zijn, is ook de James Bond-franchise een tragische mop geworden. De nieuwe James Bond zou zwart moeten zijn. Of een travestiet. Of een Chinese wees met superkrachten: als het maar diversiteit aantoont.
En toen kwam de laatste James Bondfilm “No time to die”. Even voor de duidelijkheid (je weet maar nooit): ik ben geen filmcriticus. Maar Barbara Broccoli besluit dat James Bond niet van Ian Fleming is, maar privé, van haar. Niet alleen alle vijanden van Bond moesten sterven – Bond moest ook maar dood, want Broccoli is uitgespeeld.
Ik noem dat godslastering. Het inzetten van een nieuwe 007 die geen man is en niet blank, is in feite Fleming in de vuilnisbak gooien. So what als Fleming het anders had geschreven en anders had bedoeld? De film zelf heeft amper een verhaal, is slecht geacteerd en gaat maar om één ding: het speeltje weggooien.
Afgang
Het begon jaren geleden toen bepaalde rollen werden toegeschoven aan bekende filmsterren – wat slechts voor Bonds aartsvijand was weggelegd. Plotseling moesten M en Q vervangen worden door bekende sterren. Alsof de naam Bond niet genoeg was om het vaste publiek te verleiden.
Bijna drie uur lang zat ik te wachten op het verhaal in de film. En verliet de bioscoop boos. Boos omdat deze Bondfilm het te bont maakt: het is een belediging van onze intelligentie, het is een teleurstelling en het is een afgang. Laten we Paulus de Boskabouter gaan verbieden, want er bestaan geen kabouters en, sowieso, het is niet netjes om zo over kleine mensen te schrijven. Laten we De La Fontaine gaan censureren, want pratende dieren bezorgen onze kinderen nachtmerries, waardoor ze amper nog kunnen appen. Laten we Dik Trom veranderen in een blonde travestiet, zodat we onze kinderen diversiteit kunnen laten zien, want dat zien ze niet op Instagram.
Alles te koop
De vijfentwintigste Bondfilm laat zien dat alles te koop is. Misschien, over een paar jaar, komt er een nieuwe James Bond in een nieuwe film. Misschien een jongere uitgave, misschien heeft Bond het overleefd, misschien een vrouw en misschien een gorilla die piano leerde spelen – bij Broccoli kunnen we vanaf nu alles verwachten. Want Bond is háár speeltje en ze doet wat ze wil.
Then. Now. pic.twitter.com/fT0s9MQTOI
— ʞɹɐๅꓛ ʇuǝꓘ (@evenmorebizarro) September 29, 2021
Ik ga het komende weekend lekker oude Bondfilms kijken. Toen sarcasme charmant kon zijn, toen mannelijkheid een mop was en toen Bond nog uit bed kon stappen na een partijtje rollebollen met een mooie vrouw en kon zeggen dat hij niet had genoten en het allemaal had gedaan om koningin en land te dienen. Moet je vandaag proberen te zeggen!
Broccoli heeft heel wat fouten gemaakt in de laatste producties van Bond. Waarschijnlijk heeft ze nooit de originele boeken van Fleming gelezen, waar eenieder de bedoelingen van Fleming duidelijk kan lezen. Maar haar grootste fout was hem te laten sterven.
Want Bond is onsterfelijk. Bond kun je niet afmaken. En nu ze het allerlaatste van Fleming kapot heeft gemaakt ga ik deze week lekker wat eten in het Flemings in Frankfurt, waar Fleming – en James Bond – voor eeuwig zullen bestaan.
Over de auteur
- Simon Soesan woont sinds 1973 in Israël en is directeur Europa van Taglit - Birthright. Soesan is bekend van columns in o.a. NRC Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad.
Helemaal mee eens. Na de televisie is ook de film nu dood. Politieke correctheid maakt alles kapot.
We moeten op onze hoede zijn.
Inderdaad Anton, het is een spel om de knikkers, mediatycoons bepalen wat wij krijgen te zien en of te horen.
De tijd van de onafhankelijke media is al lang voorbij.
Je kunt het niet eens opzeggen. Vroeger met kijkgeld nog wel. Het was toen al het plan om mensen verplicht aan de propaganda zetten. Maar aan de aan/uit knop komen ze niet.
De oude Bond-films kunnen niet anders dan een doorn in het oog van de wokies zijn. Welke gekleurde transgender met 1 paarse en 1 roze sok kan zich immers identificeren met een stoere blanke heteroseksuele vent. Een superspion die altijd op ongeloofwaardige manieren afrekent met slechterikken en hun ongeloofwaardige plannen. Het waren films voor het blanke publiek.
Wat er nu gebeurt wordt in progressieve kringen “met je tijd mee gaan” genoemd. Ze hebben een onverzadigbare drang om alles wat in hun ogen conservatief is te “progressiveren”. Ik noem het een beeldenstorm. Overal zie ik kleurtjes en kneusjes opduiken, progressieve propaganda en juichende deugclubjes. Ik moet eerlijk toegeven, niet alles kan voor altijd hetzelfde blijven. Dan zouden we nu nog onder hunnebedden begraven worden of alleen bier drinken omdat het water niet veilig is. Ik ben helemaal voor verandering, mits het een verbetering is! Maar wat ze nu aan het doen zijn is een regelrechte afbraak van alle onwelgevallige uitingen van cultuur. Het is geen verbetering, dit is het kweken van een menselijke eenheidsworst en een uniforme deugmoraal.
Wat is nu eigenlijk progressief aan progressief ik vind het eerder achteruitgang.
Helemaal mee eens. Als ik een Bondfilm wil zien dan wil ik een man zien die geschikt is voor zijn beroep als spion. Geen halvezachte politiekcorrecteling..
Dat is het nieuwe normaal.
Eigenlijk het nieuwe abnormaal.
James Bond hoort een stoere blanke bink te zijn, met schijt aan alles en gek op lekkere dames.
Maar ja wat wil je in deze tijd.
Niets is meer wat het geweest is.
Rutte, Hoekstra, Kaag, wie liegt er niet.
Bij James Bond (naar het idee van Ian Fleming) draaide alles om list en bedrog, mooie vrouwen, griezelig echt lijkende gevaren voor een komende ondergang van de wereld, maar het bleef een film tot vermaak van een groot publiek. Bij Rutte, Kaag, Hoekstra, maar ook Grappenhaus en de Jonge draait het om realty in list en bedrog en echt griezelige gevaren voor een komende ondergang van de wereld, listige vrouwen zoals Kaag en zij niet alleen. Maar het is geen film tot volksvermaak, maar bittere werkelijkheid en da’s nog veel erger dan een Bond die verknipt is geworden tot mislukte karikatuur.
Wanneer de Talibanstrijders historische beelden vernielen wordt terecht geprotesteerd en boos gereageerd. Wanneer de woke gekkies met vernietigen van normen en waarden bezig zijn dan is dat progressief en vernieuwend.
Dat is het nieuwe normaal Simon.
In de volgende James Bond film wordt hij gespeelt door een zwarte lesbische vrouw.
Dit is serieus een trend.
In Engeland was er enige tijd geleden enige ophef over een historische film over Anna Boleyn, 2e vrouw van Hendrik de 8e, maar dan gespeelt door een zwarte actrice terwijl het daadwerkelijk als een historische film gebracht werd.
Ik heb niet de hele film gezien, maar stukjes waarin ik duidelijk kon zien dat de actrice geen enkele band had met het leven van een adellijke vrouw
uit die tijd. Het kwam ook niet geloofwaardig over.
Let op hoe er overal een politiek correcte boodschap in zit die mensen onbewust moet beïnvloeden. Daarom worden er ook geen goede films meer gemaakt.
Ik vind Joker anders een pareltje tussen alle andere bagger de afgelopen jaren. En 1917 mocht er ook zijn. Maar er is weinig over van de filmindustrie inderdaad.
Als de bioscoopbezoekers afhaken is het feestje voor de producent van die films ook voorbij. Types als mw. Broccoli slachten de kip met de gouden eieren.
Punt is, dat als je de politieke correctheid in de film niet ziet, dat je bevattelijk bent voor de boodschap, die overigens al dieper doorgedrongen is dan je denkt.
De meeste mensen kijken naar een James Bondfilm voor het spektakel dat ze geboden krijgen. Als je al die elementen de nek omdraait biedt die film geen vermaak meer en haakt men af.
Broccoli&Saltzman kunnen beter een kiprestaurant gaan drijven. Het naam kan tot succes leiden.
Alles moet kapot. Ik mog graag naar een Star Trek serie kijken, maar dat is inmiddels ook vakkundig de nek omgedraaid door de deugbrigade.
Get woke, go broke
Diversiteit is dodelijk voor de creativiteit.
Dat kunstproducten door de jaren of eeuwen heen geleidelijk aan een verandering ondergaan in vormgeving, politieke of sociale betekenis, komt wel vaker voor.
Wat in dit artikel wordt beschreven is niet alleen een vormgeving van een kunstproduct, maar bovendien een verandering van het kunstproduct die uitdrukkelijk gericht is TEGEN de normen en waarden en belangen van diegenen voor wie het bestemd is.
Dat is een essentiëel verschil met bijv. Voltaire die kritiek had op bepaalde toestanden en bepaalde situaties in de samenleving, maar niet op de normen en waarden van de HELE samenleving.
Ik heb de film niet gezien, maar kennelijk is James Bond een soort satire geworden in de vorm van een avonturenfilm. De oude Bond-films met Sean Connery waren m.i. geen satire, hoewel ze veel overdreven en ongelooflijke elementen bevatten.
TV kijken is goed om regelmatig boos te worden.
James Bond, ik heb er niets mee en/of op zijn minst (véél) te weinig, de filmfragmenten die ik er van gezien heb komen mij – inderdaad – bombastisch en ongelofelijk over, maar laat dat nu juist de bedoeling van de auteur van James Bond geweest zijn, die bedoelingen werden dan blijkbaar – min of meer – tot op heden geëerbiedigd, waarvan akte, als die nieuwe films van James Bond u gaan ergeren ga er dan niet naar kijken!