België is de EU in het klein
Verzet tegen federaal model
Foto: Atomium te Brussel (CC0)
België is in zeker zin de Europese Unie (EU) in het klein. Politieke processen en spanningen in dat land vind je op grotere schaal terug in de Unie. België en de EU hebben gemeen dat zij uit verschillende taalgebieden en culturen bestaan. Die gebieden zijn dermate verschillend dat het samenvoegen tot een éénheidsstaat een ingebouwd conflict in zich draagt.
Gewestelijke assertiviteit
Bij onze zuiderburen zie je een steeds assertievere opstelling van de drie gewesten Brussel, Vlaanderen en Wallonië tegenover het federale gezag. In het bijzonder geldt dit voor Vlaanderen. Dit gewest doet het economisch veruit het beste van de drie. In de federale setting van België betekent dat een substantiële overdracht van Vlaamse middelen naar de andere twee gewesten. Vooral naar het door langdurig socialistisch beleid uitgeputte en verarmde Wallonië.
De Vlamingen zien dit met lede ogen aan en vragen zich af hoe lang dit nog door moet gaan. De voorman van de grootste Belgische partij Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) Bart de Wever spreekt al openlijk over het verlaten van het federale ‘overdrachtsmodel’ en de vorming van een confederale staat.
"Geen regering met Ecolo, met Di Rupo, met PTB, en als die 3 een volksfrontregering gaan maken, denk ik dat we naar het confederalisme moeten gaan." @Bart_DeWever voor het debat @tijd #dewevernollet #terzaketv pic.twitter.com/GrWiN7iRsT
— Terzake (@terzaketv) April 3, 2019
Parallel met EU
Een parallelle situatie treffen we aan in de EU. De Zuidelijke lidstaten stellen onder aanvoering van Frankrijk alles in het werk om een heuse transferunie tot stand te brengen, een institutionele overdracht van middelen van het rijke Noorden naar het arme(re) Zuiden. Met een eigen begroting voor de Eurozone, een Europees Monetair Fonds als EU-versie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een Bankenunie en een Europese minister van Financiën. Een federaal overdrachtsmodel in optima forma.
Overdrachten vinden in de EU al geruime tijd plaats via de Structuurfondsen: EU-kassen die worden gevuld in het Noorden – door netto-betalers als Duitsland en Nederland – en geleegd in het Zuiden. En vergeet de indirecte overdracht van pensioengelden niet. De Zuidelijke landen hebben geen pensioenfondsen, pensioenen worden daar rechtstreeks uit de staatskas betaald, met een z.g. overdrachtsstelsel.
Pensioenen in gevaar
Mario Draghi, de president van de Europese Centrale Bank (ECB), voert nog steeds een lage rentebeleid om zijn landgenoten in Italië uit de financiële brand te helpen. Landen als Italië, Frankrijk en Griekenland houden zich niet aan de afgesproken regels en geven veel meer geld uit dan ze verdienen. Zonder de steun van de ECB zouden zij allang failliet zijn gegaan. Dit goedkoop geld beleid van Draghi heeft een keerzijde. Onze pensioenfondsen worden door het ECB-beleid uitgehold en behalen onvoldoende rendement op hun obligatieportefeuille. De pensioenen oin ons land zijn daarom al elf jaar lang niet meer geindexeerd, laat staan welvaartsvast gehouden. Er dreigt zelfs een korting.
Wopke
De Europese transferunie bestaat dus al, maar dreigt verder worden geïnstitutionaliseerd door de federale overdrachtsplannen van Macron. Maar zover is het nog niet. Nederland, gesteund door zeven andere lidstaten, houdt de boot af. De Fransen spreken sinds kort schamper over ‘Wopke en de zeven dwergen’, verwijzend naar Wopke Hoekstra, de Nederlandse minister van Financiën.
Waarom Frankrijks Le Maire Hoekstra dreigt met oorlog - https://t.co/DDN1Fvs3i9 via @Else4Weekblad door @JelteWiersma
— Marella Lute (@MarellaLute) January 7, 2019
De vraag is hoe lang de Franse voorstellen, voor een belangrijk deel gesteund door Duitsland, kunnen worden tegengehouden. Het begin van een eigen begroting van de Eurozone is al een feit. Nederland ging als compromis akkoord met een begroting om lidstaten in problemen financieel bij te staan.
Oppositie
Evenals het gewest Vlaanderen in België komen steeds meer lidstaten van de EU in opstand tegen deze voortschrijdende federale overdrachtsplannen. De Hanze-8 van Wopke Hoekstra is inmiddels uitgebreid naar tien landen. En met verkiezingen in diverse lidstaten in aantocht, w.o. Denemarken, Finland, België, Polen, Spanje, Griekenland en Estland, zal dit aantal naar verwachting verder toenemen. De Noordelijke landen willen niet langer opdraaien voor het spilzieke Zuiden en de onverantwoordelijke financiële politiek die daar wordt gevoerd.
Onzin. We laten ons toch niet door de hardnekkige zondaars tegen de regels van de eurozone chanteren? Zij moeten er (tijdelijk) uit. Kan met de door Schaüble voorgestelde opt-out clausule. Zij moeten boeten, niet wij, die ons netjes aan de regels houden.https://t.co/4DccAcyQKL
— Johannes Vervloed (@Diplo_JV) April 3, 2019
Afkeer van federalisering
De afkeer van de voortschrijdende federalisering is niet alleen een kwestie van geld. Zowel in Vlaanderen als in de Noordelijke EU-lidstaten is men steeds minder gediend van beslissingen die over hun hoofden in Brussel worden genomen. Volgens de Vlamingen kunnen behalve enkele grensoverschrijdende zaken de meeste bevoegdheden het beste op gewestelijk niveau worden behandeld. Net zoals een steeds groter aantal EU-lidstaten dat wenst op nationaal niveau. Het is in de meeste gevallen efficiënter en bovendien democratischer. Democratische controle op grote afstand werkt niet.
Verkiezingen
De komende verkiezingen in België (26 mei) en in de Europese Unie vormen hét moment om structurele veranderingen af te dwingen. In België is de verwachting dat de nationalistische partijen hun zetelaantal zien toenemen. Dit geldt met name voor de N-VA. Die partij wil Vlaanderen een onafhankelijkere positie geven, in een confederaal model, met meer bevoegdheden en minder of geen overdrachtsverplichtingen.
Hetzelfde lijkt te geschieden in de EU. De eurosceptische partijen zullen naar verwachting na de verkiezingen van 23-26 mei een grote minderheid gaan vormen in het Europees parlement (EP) en in staat zijn om tegenwicht te bieden tegen een institutionele transferunie alsmede verdere federale plannen.
Het verschil met België is dat van renationalisatie van bevoegdheden nog geen sprake zal zijn. Daarvoor is een meerderheid nodig in zowel het EP als de Europese Raad van regeringsleiders. Met de huidige regeringsleiders zal dat niet gaan. De nationale verkiezingen in Frankrijk en Duitsland, zouden dit beeld weleens kunnen wijzigen.
Confederatie
Het ziet er naar uit dat België verandert van een federale naar een confederale staat. De EU zal op termijn het voorbeeld van België volgen. De opkomst van nationalistische partijen binnen de EU, van de Lega en VOX in het Zuiden tot de AfD en de Zweden Democraten in het Noorden, is dermate sterk dat eenzelfde proces als in België niet kan uitblijven. Het zal niet van vandaag op morgen geschieden. Waarschijnlijk is er ook een stevige crisis voor nodig. Dat is in de EU vaak de beste remedie voor structurele verandering.
Het einde van de federale wensdroom, de Ever Closer Union, is volgens de laatste peilingen voor de verkiezingen voor het Europees parlement in ieder geval in zicht. Op 26 mei weten we meer!
Over de auteur
Recent gepubliceerd
EU16 september 2023Machtsbeluste EU in ons land geen verkiezingsthema, in Polen wel
Politiek Nederland1 september 2023Wordt het nog wat met een realo-rechts kabinet?
Kolonialisme12 augustus 2023Staatsgreep in Niger wijst op tanende invloed Westen
EU17 juli 2023Wat gaat Spanje doen als tijdelijk EU-voorzitter?
In ELK GEVAL zaak om op Forum voor Democratie te stemmen.
Dat zal de enige partij zijn die dhr Hoekstra ECHT gaat steunen als hij zijn vak goed uitoefent en opkomt voor ONZE belangen.
Daarom zit links zeker zo te hakken op Forum met leugens en verzinsels en al. Ze zijn bang dat er steeds meer mensen op gaan stemmen…… maar ik vraag me af, in wiens belang zou het zijn als stomme linkse koeien als Judith Sargentini uit eigenwijsheid TEGEN gewenst beleid van Forum zou stemmen. Dat mens heeft minder verstand van politiek dan een garnaal en dito gevoel.
Met de huidige regeringsleiders zal geen verandering komen in de EU, dat is een volkomen juiste opmerking van Johannes Vervloed, de enige optie in Nederland is dus de FvD. Gelukkig beseffen dat steeds meer mensen. En hoe groter de demonisering van de FvD hoe meer kiezers zullen voor hun stemmen. Ook de FvD komt langzaam terug op de gewilde verlating van de unie door deze te veranderen. Dat kan lukken maar dan moet de opkomst van de kiezers behoorlijk omhoog. Nu kennen wij eindelijk het doel van deze verkiezingen, namelijk grote reorganisatie van de EU. Weg met de Merkels, Macrons en Ruttes. Weg met onze rol van financierders van de EU. De oude boosdoeners in Europa, Duitsland en Frankrijk zijn weer bezig. Een grote alliantie van de resterende staten kan dit voorkomen als zij willen.
Het Belgische model toont aan dat federalisme leidt tot afhankelijkheid. Die afhankelijkheid leidt tot politieke complicaties waardoor allerlei dossiers gepolitiseerd worden die anders op een normale, realistische manier opgelost zouden worden. De politiek wordt zo verziekt. Migratie, overheidsfinanciering en klimaatdebat raken zo in elkaar verstrikt met als resultaat dat helemaal niets meer wordt opgelost. En de afhankelijkheid die dit veroorzaakt wordt er alleen maar door versterkt. In Brussel kan men nog zo lang blijven jeremieren over de vier fundamentele vrijheden van de EU (dit zijn overigens allemaal vrijheden van verkeer ten gunste van het neoliberale gedachtengoed zonder enige consideratie voor wat dat voor individuele samenlevingen als Nederland of het Verenigd Koninkrijk betekent), het werkt gewoon niet. Brussel maakt alles alleen maar erger. Zowel in Belgie als in de EU.
België heeft geen federaal bestel, wel een nep-federale structuur, waar de subsidiariteit enkel geldt voor nevengebieden en de inkomsten en verdeelsleutels intact zijn. Verdeelsleutels, die politiek en centraal vastgelegd worden en in veel gevallen in de Grondwet vastgelegd zijn op basis van vroegere achterhaalde toestanden. Zo stelt de Waalse socialistische partij nu voor om de nationale belastinginkomsten te verdelen volgens de oppervlakte van de deelstaat, ongeacht het aantal inwoners en de opbrengst per regio. Vlaanderen heeft anderhalf miljoen inwoners meer dan Wallonië, maar is kleiner in oppervlakte. Enz,,,
De EU is een nep-confederatie met dezelfde tekortkomingen. Echt en verdoken centralisme overheersen of proberen de macht te verwerven. De blauwdruk is het centralistische Jacobijnse Franse bestuursmodel, waarin deelstaten en regio’s niets in te brengen hebben. En uiteraard dienen degenen, die het meest inkomsten hebben aan degenen, die het meest uitgeven. Latijnse logica! En daar gaat Merkel in mee!
@fcal: Nuttige info en magnifieke samenvatting. Dank.
Merkel en Macron,hoe vernieuwend wil men het hebben ,beide worden ze uitgekotst, Verhofstad is een warhoofd met een lege bovenkamer ,Juncker een zuipschuit ,de hele EU kan je missen als kiespijn .
De uitspraken van verhofstad uit Belgie lijken nog het meeste om de dictatuur maar snel in Europa in te voeren, een walgelijk persoon deze man.
Wie is mevr. Judith Serpentini nou weer ? Hebben wij ooit op dat mens kunnen stemmen of zoiets ? Ik kan me niet herinneren dat ik óóit iets zinnigs van haar heb vernomen. Maar is zij mogelijk op haar plaats terecht gekomen vanwege het z.g. “vrouwen-quotum”? Dan is thans wel duidelijk zichtbaar geworden waartoe dat zal leiden : helemaal niks !
Uiteraard stem ik straks op een anti-EU-partij, ’t is tijd dat die zooi in Brussel cq. Straatsburg wordt tegengehouden van verdere vernielingen in óns landje.
(zag daarnet op tv. trouwens Zuipschuit Juncker, met een brandende fakkel in z’n trillende handen tijdens de genocide-herdenking in Rwanda. Al wankelend strompelde de man naar het in brand te steken object, en stak dat in brand, even dacht ik : “Mijn hemel, hij steekt zichzelf in de fik”! Dat kwam vermoedelijk omdat Korsakov bij hem heeft toegeslagen en hij niet meer rechtdoor kan strompelen ! Wát een schande voor Europa om vertegenwoordigd te worden door zó’n mannetje !!)