Tussen droom en werkelijkheid vloeit heel veel geld weg
Linkse oplossingen slaan steeds de plank mis
Titelfoto: Unsplash.com (CC0)
Wilt u de wereld verbeteren? Hebt u idealen? Ik krijg weleens het verwijt ze niet te hebben, waarop mijn antwoord is dat ik de overheid niet nodig wil hebben om mijn idealen te verwezenlijken. Het geeft mij meer voldoening om ze zelf (of samen) te realiseren. En het is mijn overtuiging dat we langs die weg ook een betere wereld krijgen.
Ronald Reagan zei ooit dat de meest angstaanjagende woorden in het Engels zijn: ”I’m from the government and I’m here to help”. Hoewel de verschillen vooral in persoonlijkheid groot zijn, vallen mij steeds weer de parallellen op tussen hoe Reagan in de jaren tachtig van de vorige eeuw in de Nederlandse politiek en media werd behandeld en Donald Trump nu. Reagan’s conservatisme en afkeer van een grote overheid, die gedeeld werden door de Britse premier Thatcher, stuitten op een muur van onbegrip bij de overgrote meerderheid in Nederland die de staat als oplosser van alle problemen zag (en ziet!).
Kaalslag
De kabinetten-Lubbers saneerden wel de overheidsfinanciën in Nederland. Zij deden dat stukje bij beetje en niet meer dan nodig was. Ze waren zeker niet ideologisch gedreven, zoals Reagan en Thatcher. Want dat is een terugkerende constante in de Nederlandse politiek: zodra de klus geklaard is en de boel weer enigszins financieel op de rails staat, moet er direct weer geïnvesteerd worden om de ontstane ‘kaalslag’ teniet te doen, om keiharde ‘neoliberale’ bezuinigingen te verjagen. Met extra overheidsuitgaven. En de laatste jaren ook met slim verpakte belastingverhogingen die gedrag in de ‘juiste’ richting moeten sturen.
Overheid groeit
De realiteit in Nederland is dat er nooit echt wordt bezuinigd. Er worden alleen maar stijgende uitgavetrends enigszins bij- en omgebogen. De overheid geeft elk jaar meer geld uit en de publieke sector wordt elk jaar groter. En het is nooit genoeg.
Er is nog een constante te ontdekken. Bijna elk (schijnbaar) goed of sympathiek idee dat door de overheid wordt omhelsd, schiet door en vliegt financieel uit de bocht. De voorbeelden hiervan zijn legio, maar de daders zijn vrijwel steeds aan de linkerkant van het politieke spectrum te vinden.
Ik noem de verzorgingsstaat, ontwikkelingshulp, ontwapening en het ‘vluchtelingenvraagstuk’.
➰
Verzorgingsstaat
De toegenomen welvaart na de Tweede Wereldoorlog maakte de groei van de verzorgingsstaat mogelijk . Alle partijen hebben hieraan meegewerkt, maar socialisten gingen het verst. Zij wilden voortdurend de grenzen verleggen en in bijv. Scandinavië konden ze hun zin tot ongekende proporties doordrijven. Ook in Nederland kwamen ze ver, vooral na het aantreden van het kabinet Den Uyl. Startend in een periode van lage werkloosheid en gezonde staatsfinanciën joegen zij de verzorgingsstaat over de top, door bijv. de minimumuitkeringen flink te verhogen en netto gelijk te trekken met het minimumloon.
Veel oudere politici en journalisten denken nog vaak nostalgisch aan die tijd terug: “De verbeelding aan de macht”. In de jaren tachtig keerde de wal het schip en moest er (met grote tegenzin en onder luid protest) wel worden ingegrepen. Een land als Zweden kreeg zijn portie in de jaren negentig.
Ontwikkelingshulp
Een ander sympathiek idee dat opgeld deed in de jaren zeventig was het geven van ontwikkelingshulp. De nood die via de tv de huiskamer binnenkwam was schrijnend en wie was er na het zien ervan niet bereid om de portemonnee te trekken? Dat tegelijkertijd de Europese landbouwpolitiek het verdienmodel van veel mensen in de zgn. derde wereld om zeep hielp, werd er niet bij verteld.
Het verstrekken van ontwikkelingshulp maakt mensen (net als de verzorgingsstaat) afhankelijk en vermindert hun wil en mogelijkheden om hun eigen boontjes te doppen. Hierdoor veranderde er structureel niets en werd het geven van hulp blijvend, met daaromheen een hele bedrijfstak (en lobbystructuur).
➰
Ontwapening
Een ideaal dat in de jaren tachtig ook veel weerklank vond, was ontwapening. Miljarden werden geïnvesteerd in een geld verspillende wapenrace. Nu was niemand tegen tweezijdige ontwapening, maar de idealisten gingen een stapje verder en vonden dat het Westen de eerste stappen moest zetten. Ook nu was het effect weer averechts. De inspanningen van de zgn. vredesbewegingen in de jaren tachtig hebben de duur van de Koude Oorlog alleen maar verlengd, omdat het de Sovjet-Unie zicht op een uitweg gaf om te overleven.
Het regime kon de wapenwedloop met de Amerikanen niet volhouden, dus de boodschap van de vredesbeweging sloot perfect aan bij de noden van de Sovjet-Unie. Reagan werd bijna unaniem uitgelachen in de Nederlandse media toen hij staande bij de Berlijnse Muur aan linkse held (maar nooit democratisch verkozen) Gorbatsjov vroeg om deze neer te halen.
Vluchtelingen
In de jaren negentig, maar vooral in de eerste decennia van deze eeuw, kwam het vluchtelingenvraagstuk op. Geen enkele politicus in Nederland heeft bepleit om maar de andere kant op te kijken als hij of zij werd geconfronteerd met de grote nood waarin sommige mensen verkeerden. Het hanteren van soepele toekenningscriteria en het niet willen opvangen van vluchtelingen in de eigen regio, zoals dat nu nog steeds wordt bepleit door ‘idealisten’, heeft ertoe geleid dat er een enorme stroom mensen op gang kwam richting Noordwest-Europa.
Wat deze idealisten misten was dat ‘vluchten’ allang grotendeels was overgegaan in migratie en dat dit alles te maken had met de voorwaarden die westerse landen stellen (en (niet) handhaven).
➰
Kinderopvangtoeslag
Laat me nog twee voorbeelden geven uit mijn eigen werkzame tijd bij het Ministerie van SZW. Bijna vijftien jaar geleden speelde daar de discussie rond het verhogen van de kinderopvangtoeslag. Uit berekeningen door het Centraal Planbureau bleek dat het verhogen hiervan de overheid per saldo geld opleverde, vanwege de toegenomen arbeidsparticipatie van met name vrouwen. Toenmalig minister De Geus stond op de gang te juichen dat ‘we’ ‘ze’ naar de arbeidsmarkt spendeerden. De werkelijkheid bleek een stuk weerbarstiger, want veel van die vrouwen kozen voor kleine, laagbetaalde baantjes en opa en oma, die voorheen gratis oppasten, werden nu ineens door de staat betaalde krachten.
Sancties
Een tweede voorbeeld is de toepassing van sancties op uitkeringstrekkers die niet of niet voldoende hun best doen om een baan te vinden. Met het aantreden van de PvdA-bewindslieden Asscher en Klijnsma verdween het woord sanctie uit het vocabulaire van politici en beleidsmakers en uit het repertoire van gemeentelijke sociale diensten en het UWV. Het was immers ondenkbaar dat mensen vrijwillig voor een (langer) verblijf in een uitkering zouden kiezen en bovendien konden zij aan hun situatie niets veranderen.
Het gehuil nu over frauderende Polen in de WW en Turken en Marokkanen in de bijstand met huizen in hun land van herkomst, vindt zijn oorsprong in de naïeve opstelling van beide PvdA-bewindslieden.
➰
Klimaatdebat
Dat brengt me bij het slot van mijn betoog. We zien deze trend opnieuw de revue passeren, nu in de klimaatdiscussie. Ook nu vinden velen het een goed idee om te proberen op een verstandige manier met de grondstoffen op aarde om te gaan en de invloed van de mens op het klimaat te verminderen. Echter, er is zoveel wat we nu nog niet weten. Dan is al te hard van stapel lopen in een land als Nederland, dat wereldwijd weinig kan doen, geen goed idee. Wat levert het op als wij in sneltreinvaart van het gas gaan, terwijl vlak over de grens de Duitsers de tijd nemen om het delven en stoken van bruinkool af te bouwen?
Ook hier schiet een idee dat in aanvang goed lijkt, helemaal uit de bocht en willen we honderden miljarden uitgeven voor een minieme temperatuurdaling op aarde. Terwijl we ons voor een paar miljard beter kunnen beschermen tegen de gevolgen van de voorspelde klimaatverandering. En met het spenderen van een paar miljard elders kunnen we een veel groter mondiaal CO2-effect en dito temperatuurdaling bereiken.
Taboes
Dat soort gedachtes is taboe. Geld mag geen rol spelen als het om het klimaat gaat. Ook het promoten van kernenergie is taboe. En dat sommige vluchtelingen geen echte vluchtelingen zijn, dat sommige uitkeringstrekkers niet willen werken, dat ontwikkelingshulp nauwelijks effect heeft, dat (arbeids)migratie niet tijdelijk is etc.
Als we maar gidsland zijn bij het royaal verstrekken van ontwikkelingshulp en opvang aan vluchtelingen/middelen tegen klimaatverandering, dan zullen andere landen vanzelf volgen. Alles vanuit de noodzaak om goed te doen en van de wereld een betere plek te maken. En het is een verhaal dat verkoopt, vooral bij verkiezingen.
Verkeerde eind
Mensen willen achter een ideaal aan lopen, waarin ze kunnen geloven. Het tilt ze uit de (eigen) weerbarstige realiteit, die ze even mogen vergeten. En het doet GroenLinks stijgen in de peilingen. De afloop van de klimaatdiscussie staat nog niet vast, maar die partij (en haar voorlopers en geestverwanten) had het in elk van de bovengenoemde discussies steeds bij het verkeerde eind.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Diversiteit14 april 2024Laat hysterie niet langer het overheidsbeleid bepalen
Linkse politiek6 januari 2024Wie bedreigt hier nou de rechtsstaat?
Linkse politiek21 november 2023Handhaving grondrechten is niet veilig bij linkse partijen
Economie2 november 2023Verdeling van de welvaart: dat kunnen wij veel beter dan de overheid
Idealen zijn prima, maar waarom moet dat altijd grootschalig onder dwang van andermans geld? Laat de idealisten het goede voorbeeld geven en stilletjes goed doen in eigen kring.
Heb het allemaal meegemaakt en het klopt als een bus! Gezond verstand heb je kennelijk alleen bij boeren! Maar voor politici is het “altijd goed” En dat is zoals wij weten “buurmans gek!” Maar nu is links even te ver gegaan. De burger wordt fors in zijn portemonnee aangetast. En we zullen wel geen 80jarige oorlog meer beginnen, maar de regeringspartijen zullen bij welke verkiezingen dan ook een fors verlies lijden de altijd verguisde rechtse partijen zullen groot worden, zowel hier als in Europa. Groot genoeg om de linkse arrogantie met de grond gelijk te maken. Ik acht het niet onmogelijk dat Rutte na de Statenverkiezingen naar de koning mort om het ontslag van de regering aan te bieden en dat de EU wordt opgeheven en dat we weer een soort EEG gaan krijgen, waardoor er heel wat ontslagen in Brussel aan de orde zullen zijn. En vermoedelijk wordt een MP die door zijn eigen volk aan de kant gezet wordt wel geen schitterende baan in Brussel krijgen; vooral niet als hij voortdurend onzin verkoopt of liegt.
ik hoop dat het zo zal gaan.
Ik help het je hopen, maar zover zijn we nog niet. De VVD is nog steeds de grootste (!?!?) partij, en GL groeit gevaarlijk hard. Zolang het journaille ons wijs blijft maken dat de energietransitie bijna gratis is, en die honderden miljarden door het “bedrijfsleven” betaald gaan worden…
We worden dom gehouden. En dus blijven veel Nederlanders als lemmingen stemmen.
Nou, nou, het stuk van Roorda is wel een heel erg klassiek rechts verhaal. Links kon deze problemen echt niet alleen veroorzaken, maar was steeds mede afhankelijk van rechts. Grootschalige misbruik van de verzorgingsstaat vond (en vindt) ook plaats bij werkgevers, die massaal mensen in de WAO dumpten om zo reorganisaties er door te drukken. Migratie naar Nederland vroeger en de Europese Unie nu vindt ook in belangrijke mate plaats door de behoefte aan goedkope arbeidskrachten bij werkgevers. De maatschappelijke kosten worden over de schutting gegooid. Ontwikkelingshulp kwam ook ten goede aan bedrijven. Ten dele zijn problemen met ontwikkelingshulp terug te voeren op koloniale overheidsmodellen, die vaak ook niet op een bedrijfsmatige leest geschoeid waren. In hoeverre de val van de Sovjet Unie kwam door de wapenwedloop is ook maar zeer de vraag. Met de EU is het ook zo, het bedrijfsleven wil geen grenzen, dus krijgen we massamigratie en een transferunie. Het einde van het stuk gaat over de huidige klimaatproblematiek. GroenLinks zou het inderdaad wel weer eens flink aan het verkeerde eind kunnen hebben, maar het staat vast dat zonder de draai van de huidige midden-rechtse kabinetspartijen (VVD, CDA) het nooit zo ver had kunnen komen. Wat we in veel van deze voorbeelden zien is dat er onvoldoende nuchter tegen problemen wordt aangekeken. We polderen wat af in dit land, maar of de uitkomsten nou echt allemaal zo geweldig zijn vraag ik me af. Het wonderlijke is dat de nuchtere geluiden nu vooral te horen zijn bij PVV en FvD. Dus gaan we daar op stemmen. Logisch, toch?
Dat het bedrijfsleven in het verleden volop geprofiteerd heeft van de graai mogelijkheden die de domme linkse politiek hen destijds bood wil nog niet zeggen dat de rechtse politiek er daarom net zo veel schuld aan had.
En ik kan de huidige versie van partijen als de VVD en het CDA met de beste wil van de wereld niet meer als rechts zien, ik kan ze zelfs niet meer als midden-rechts zien, gewoon omdat hun daadwerkelijke beleid links is.
De enige partijen in Nederland die momenteel voor rechts door kunnen gaan zijn FvD en PVV, die laatste zou ik zelfs eerder sociaal rechts of een midden partij noemen.
zeker logisch. Baudet en Wilders zijn de enigen die in deze discussie normale dingen zeggen. De rest liegt en bedriegt en dist uit het hoofd geleerde one liners op (Jetten)
Deels wat Frans zegt; CDA en VVD zijn gewoon linkse partijen geworden. Die rond verkiezingstijd even doen alsof ze criminaliteit en extremisme willen bestraffen, en hard werken willen belonen. Maar direct na de verkiezingen moeten ze “helaas” toch weer GL-beleid voeren omdat D’66 (kennelijk de grootste partij) dat wil.
Ander punt is dat links beleid helaas niet alleen uit Den Haag afkomstig is. Immigratie bijvoorbeeld is een onderwerp waar al ruim 50 jaar niet eerlijk over gesproken kan worden. Wie dat wel doet krijgt te maken met intimidatie en geweld; zie Kedichem, Kosto, Fortuyn. De combinatie van censuur door gesubsidieerde gewelddadige actiegroepen en stelselmatige indoctrinatie in onderwijs en media zorgt er voor dat er maar één soort beleid mogelijk is. En als er al eens voorzichtig een ander beleid gevoerd wordt dan weigeren lagere overheden dat uit te voeren.
Hetzelfde geldt voor andere onderwerpen, zoals EU en klimaathysterie. Denk aan de Urgenda-uitspraak; een ongekozen rechter heeft bepaald dat een ongekozen subsidiespons Nederlandse overheden kan aanklagen, als er te weinig mensen omkomen van de kou.
Het zal heel wat kabinetten FvD/PVV kosten voor de schade van decennialang links drammen hersteld is.
Ik hoor net een goed punt van Esther van Fenema in Dit is de dag van Tijs van de Brink: “Christchurch mag je niet misbruiken om de vrijheid van meningsuiting in te perken.” En nog een goed punt, aan het eind: “op de linkerflank is men misschien nog niet zo gewend aan kritiek uit de rechterflank” ter verklaring van het verachtelijke vingerwijzen door Leo Lucassen (wetenschapper), Sjoerd Sjoerdsma (D66 politics), Sjors Frohlich (hoofdredacteur BNR nieuwsradio) en Nasrdin Dchar (marokkaanse acteur-(geacteerde) opiniemaker) naar PVV, FvD, Wierd Duk enz. Men snapt ter linkerzijde niet dat men ter rechterzijde wel eens een punt zou kunnen hebben over islam en migratie. Islam is niet leuk (anders zouden er wel veel meer mensen zich bekeren, het is een wonder dat er niet veel meer moslims zich er van af wenden), en ongecontroleerde, vooral economische massa-migratie is onwettig, frauduleus, en onwenselijk die het Westen op termijn veranderen van een high-trust naar een improductieve low-trust samenleving. Daar hebben onze voorouders niet voor gevochten, mentaal, moreel, intellectueel, en fysiek. En dat willen wij onze kindskinderen niet aandoen. Period.
Conclusie na dit politieke overzicht van de afgelopen 50 jaar, zowel links als rechts rommelen (nog steeds) maar wat aan. En iedereen stond en staat erbij, en wat doen ze? Niets!
Heel herkenbaar verhaal, toch een aanvulling.
De meeste idealisten zullen de beste bedoelingen hebben; maar aan de top ligt dat anders.
Neem dat voorbeeld van de pacifisten, die feitelijk de Westerse samenleving verzwakten tegenover socialistische dictaturen. Na de val van de muur bleek dat veel Westerse “vredesbewegingen” (oa IKV) logistieke en/of financiële steun uit vooral de DDR kregen. Hetzelfde gold voor terreurbewegingen als de RAF die voortkwamen uit het “pacifistische” linkse actiewereldje. De doelstelling was het Westen verzwakken tegenover de USSR en bondgenoten.
Als je erover nadenkt is dat ook logisch. Bolkestein schreef een boek vol over bekende linkse kerkgangers die decennialang achter de USSR en cs aanhobbelden. Die hadden dus geen moeite met het militarisme in socialistische landen, inclusief de vele gigantische militaire parades; compleet met verrijdbare lanceerinstallaties van kruisraketten. Maar hier demonstreerden ze tegen een paar soldaatjes die meeliepen tijdens de avondvierdaagse (“militarisme”). Het gaat ze dus echt niet om militarisme.
En dat hypocriete zie je in veel linkse dogma’s.
– Hier is links voor ongecontroleerde massa-immigratie; maar geen enkel socialistisch land liet kanslozen binnen. Zelfs hooggeschoold personeel werd mondjesmaat toegelaten.
– Hier is links voor legalisatie van drugs en tegen het bestraffen van (gewelds-) misdrijven; in hun heilstaten was dat wel anders, tot doodstraffen aan toe.
– Hier moeten vijandige doctrines gesubsidieerd en beschermd worden; in socialistische landen werd elk afwijkend geluid vervolgd.
Alles bij elkaar opgeteld wordt duidelijk dat geen enkel links (of islamitisch) land voldoet aan linkse idealen. Dat is natuurlijk geen toeval; links weet dat die idealen een samenleving ondermijnen.
Het milieu, massa immigratie onder de noemer zielige vluchtelingen, het hele “social justice” gebeuren, het zijn enkel gereedschappen om de westerse welvaartssamenleving mee af te breken, om de weg te effenen voor het Marxisme.
De geschetste onevenwichtigheid – zeg ik maar even elegant – doet zich helaas niet alleen in Nederland voor, maar ook in de EU en de VN. Op het gebied van klimaat (Parijs etc.) en immigratie (Marrakesh-pakt) heerst dezelfde onrealistische linkse ideologie, waaraan Nederland zich gebonden heeft. Rara hoe komt dat toch, wie wordt er beter van en wat is de agenda?