Journalisten en politici blijven met meel in de mond praten
Trump laat zien dat het tijd is voor heldere taal
Titelfoto: Ex-NAVO secretaris-generaal Jaap de Hoop Scheffer. Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube-video, kanaal riderNL
Ik hoorde die uitdrukking voor het eerst van oud-minister Remkes. Die was toen – meen ik – Kamerlid. “Ik ga hier niet met meel in de mond praten”, zei hij. Ik vond het wel een treffende uitdrukking: eindelijk iemand die niet om de hete brij heen drentelde, maar gewoon, recht voor z’n raap, zei waar het op stond. Dat was toen in dat debat zeker een verademing.
Die uitspraak van Remkes schiet mij steeds te binnen als ik weer allerlei journalisten, analytici en oud-politici hoor die zich opwinden over het taalgebruik en het optreden van de Amerikaanse president: “ondiplomatiek”, “tirades”, “grof”.
Zeggen wat je denkt
De oudgediende journalist Kees Boonman bepleitte onlangs in het radioprogramma Nieuwsweekend (‘voorzichtig’) dat politici meer moesten gaan gaan nadenken over hun verhaal, als ze tenminste gehoord willen worden. In dat opzicht zou volgens Boonman de bijeenkomst van de NAVO-landen met de Amerikaanse President Trump wel eens ‘een draaipunt in de geschiedenis’ kunnen zijn. Was diplomatie altijd: “niet zeggen wat je denkt, maar er omheen draaien”, nu is volgens Kees mogelijk de tijd aangebroken voor politici om (zoals wijlen Pim Fortuyn) te zeggen wat je denkt en doen wat je zegt. Want dat spreekt de mensen kennelijk aan, zei Kees wat meewarig.
Ik vind dat een opmerkelijke constatering van een mainstreamjournalist in een tijd waarin de golven van Trumpkritiek over de dijken klotsen.
Selectieve verontwaardiging
Na de recente NAVO-top werd Jaap de Hoop Scheffer op de radio geïnterviewd: “Amerika laat zijn bondgenoten in de steek”, klaagde de oud-NAVO secretaris-generaal. Maar dat diezelfde NAVO-bondgenoten Amerika in de VN voortdurend afvallen, de kastanjes uit het vuur laten halen en de voet dwarszetten, dat kwam hem kennelijk even niet uit. Selectieve verontwaardiging of op z’n minst een selectief geheugen, bij deze kersverse Minister van Staat. Maar dit bondgenootschappelijk wangedrag is kennelijk wel opgeslagen in het geheugen van Trump en die wist wat hem te doen stond!
Trump-kritiek
En het houdt maar niet op; na de NAVO-bijeenkomst was er het bezoek aan Groot-Brittannië, waar de media zich opnieuw verlekkerd en zelfgenoegzaam in Trump-kritiek rondwentelden. Van enige vorm van bezinning, tegenspraak of zelfreflectie is in de media geen sprake. Een treffend voorbeeld is dit interview van een BBC-journalist met Sebastian Gorka, voormalig adviseur van Trump: ”Do your homework, please”, adviseerde Gorka de BBC-journalist na diens zoveelste misser en droogde hem keurig, maar genadeloos af. Bekijk dit filmpje maar eens tot het eind!!
Helsinki
Met het gesprek tussen Trump en Poetin in Helsinki voor de deur tekenden zich dezelfde reflexen af: het moet wel misgaan; deze brokkenpiloot zal zich helemaal door die sluwe Poetin laten inpakken, wisten alle experts bij voorbaat.. “Europa houdt z’n adem in, wat zal Trump zeggen” kopte de NRC voorafgaand aan de ontmoeting van Trump met Poetin, alsof ze op de redactie snel een peiling in alle Europese hoofdsteden hebben verricht. En ‘NU.nl’, al even origineel: “Bondgenoten Trump houden hart vast voor top met Poetin”.
Oppervlakkigheid
Je ziet het steeds vaker: media die elkaar napraten met een zelf opgetrokken frame, een echokamer van opgeklopte verontwaardiging. Radio en TV bevragen ‘experts’ naar het verloop van het gesprek tussen beide leiders, alsof die erbij zouden zitten: allemaal exercities in zinloosheid. ‘Journalistiek- anno – nu’, het is een aaneenrijging van oppervlakkigheid en scoringsdrift. OpinieZ-collega Uri van As beschreef het onlangs op treffende wijze.
Diplomatieke NewsPeak
In een eerdere column schreef ik over het parallelle universum dat ‘diplomatie’ heet: VN-ambassadeur Nikki Haley maakt het al net zo duidelijk: de tijd van pappen en nathouden, van diplomatieke NewSpeak is over. Het wordt tijd voor duidelijkheid, voor Diplomatie 2.0. De stroom aan tweets van de Nederlandse VN-ambassadeur Van Oostrom maakt pijnlijk duidelijk dat dat tijdperk nog lang niet is aangebroken.
“In our work @UN we should use ‘we the peoples’ paradigm; people want
— Karel van Oosterom (@KvanOosterom) July 13, 2018
- to live safely
- to have a decent life
- to have fundamental freedoms.
That’s why we need an integrated, cross-pillar approach.
So put people first.” pic.twitter.com/k6G8zWQUij
Versleten retoriek
Asher beschrijft in zijn recente column een nieuwe loot aan de stam van de diplomatieke NewSpeak: het VN-rapport over migratie. Weer zo’n rapport vol goede bedoelingen, gegoten in zielloos deugjargon. Zo’n verklaring die door alle regeringen plechtig zal worden omarmd… Alle?
Nee, er zijn kennelijk toch nog landen die de buik vol hebben van goede bedoelingen, verpakt in tot op de draad versleten retoriek. Landen die niet meer met meel in de mond willen praten. Zoals de Tsjechische premier Babiš, die op de recente EU-top weigerde medeverantwoordelijkheid te willen nemen voor de migranten die al in Europa zijn toegelaten en ook nog verklaarde dat het opnemen van nog meer asielzoekers a road to hell zou zijn. Tsjechië heeft al aangegeven niet met het VN-rapport in te stemmen; Hongarije trekt zich mogelijk terug en de VS waren al geen partij bij de totstandkoming.
Is dan nu eindelijk de tijd van diplomatie 2.0 aangebroken?
Over de auteur
- Freek van Beetz, studeerde Planologie en Politicologie, was van 2001-2010 adviseur van de MP van de Ned.Antillen. Auteur van Uitzicht op Zee (roman, 2015) en van Het laatste Kabinet (2010) en Het einde van de Antillen (2013).
Het is zo doorzichtig, ook onze eigen media, die hun visie proberen op te dringen zoals een Eelco Bosch van Rosenthal dat doet.
Het laat zien hoe doorgerot de hele MSM zijn. Er wordt geen nieuws meer gebracht, maar een mening.
Een mening waar niemand op zit te wachten.
Het lijkt i.d.d. vaak dat de MSM meer bezig is met het verdedigen van wat zij vinden dan dat ze kritisch naar de wereld kijken, dat proberen ze alleen als het hun niet aanstaat. Het is allemaal nogal eenzijdig. Een discussie bestaat ook vaak uit 2 of meerdere gelijkgezinden en achteraf hoor je dan, zo dat was een pittige discussie. Als het duidelijk is dat je linkse krant of omroep bent dan kan ik mij daar nog in vinden maar de nos mag toch wel iets objectiever zijn. Vroeger hadden kranten ook een bepaalde identiteit maar die zijn nu allemaal in het bezit van een paar grote mediabedrijven en hebben allemaal hetzelfde verhaal. Voor wat objectievere stukken moet je zoeken en dan kom je hier terecht, dat is dan wel weer fijn
Is die de Hoop Scheffer Minister van Staat?
Op welke verdiensten?
Of toch gewoon vanwege het Kartel.
Telegraaf , holt ook achteruit ,berichten over Trump zijn net als in elk ander dagblad alleen maar negatief , in Duitsland is het nog slechter gesteld ,daar wordt Trump door alles wat media is afgefikt,terwijl Merkel haar domme asiel beleid gewoon door zet , maar daar hoor je de “journalisten “nauwelijks over .
Wellicht zouden journalisten eens moeten beginnen bij de feiten, daarop hun commentaar afstemmen en daarbij hun mening over die feiten weergeven. Vooraf een mening uitdragen is niet alleen onzinnig, maar vooral onwaar en berust nooit op feitelijke informatie. Dat is echter wel waar ieder op zit te wachten. Ongeacht wat we vinden van Trump en Poetin als persoon, het blijft gaan om wat ze zeggen en doen. Pas als je na grondig onderzoek vaststelt op basis ook van feiten, dat zij foute dingen zeggen, dan heb je een punt. Halbe Zijlstra kon vertrekken, nadat de feiten zich tegen hem keerden. Niet eerder.
Dat men niet veel vertrouwen heeft in Trump en Poetin, mag wel, maar dan wel gebaseerd op eerdere gebeurtenissen en niet op hun wijze van communiceren. Daarvan kan men hoogstens zeggen of het de taal van een zakenman of van een politicus is. Aangenaam of niet, maar opnieuw geldt weer het resultaat. Voor zover mij bekend, is nergens aangetoond, dat een zakelijke benadering negatiever uitwerkt dan een politieke aanpak. Het is wel ongewoon en dat kan shockeren, maar geen reden tot alleen maar afkraken. Het is aan de journalistiek hier doorheen te prikken om ons vervolgens van de nieuwswaarde te overtuigen. Feiten wil het publiek horen, geen sentimenteel geweeklaag, daarvoor hebben we drie-stuiver-romans uitgevonden en soaps. Daar mag ieder janken zo hard zacht hij of zij wil.
nog een keer gekeken naar dat Sebastian Gorka filmpje. Wat is die man steengoed! En die interviewer een “utterly biased prick” om het op mijn beste Nederlands te zeggen. Zijn interview stijl lijkt ongelooflijk veel op die tr*t die afging bij Peterson. Is de BBC tegenwoordig een afdeling van het Kremlin trollen team?
De zg. journalisten van de msm zijn vergeten wat hun taak is. Het zijn al dan niet betaalde journalisten/activisten geworden van de heersende kliek.
Een betere benaming voor een dergelijke uitoefening van dit vak is dan ook ‘hoernalist’.
Leeswaardig is in dit verband het boek van Udo Ulfkotte, Gekaufte Journalisten.
Wat een uitstekend artikel geheel in de stijl van het interview met Gorka.
[…] democratie omdat hun droomkandidaat de verkiezingen heeft verloren. Door politici die praten met meel in de mond. En door Charles Groenhuijsen, de gevierde Trump-duider die zich, ondanks zware concurrentie, […]
Nou, Stef Blok is wat uit de slof geschoten met harde feiten over Suriname en immigratie. Ai ai ai
[…] Source: Journalisten en politici blijven met meel in de mond praten […]
goed artikel, volledig eens, but forget it but (als je geen Engels ken: “maar vergaat het maar”)