De bevlogen missie van Sam van Rooy tegen de oprukkende islam
Boekbespreking “Voor vrijheid dus tegen islamisering”
“Islamisering vereist onorthodoxe maatregelen”, zo kopte het opiniestuk van Wierd Duk in de Telegraaf. Naast de gebruikelijke reacties van politiek-correct Nederland, dat over zichzelf heen buitelde om Wierd Duk te veroordelen, zat er gelukkig ook een interessante reactie tussen.
Floris Pijnenburg vroeg zich af wat islamisering nou eigenlijk is. Die vraag kun je heel precies beantwoorden. Zoiets als ‘islamisering is het proces waarbij een gastland en haar bevolking zich stukje bij beetje aanpassen aan de islam’. Of dit antwoord Floris heel veel verder gaat helpen waag ik te betwijfelen.
Twitter-reeks
Een definitie is droge kost. Het leeft niet en het komt niet tot leven. De Vlaamse publicist Sam van Rooy herkende dit probleem en bedacht een manier om het begrip islamisering toch aanschouwelijk te maken. In een langlopende Twitter-reeks benoemt hij alledaagse voorbeelden van islamisering, onder de noemer Maar wat is dat dan toch, die #islamisering?
"Maar wat is dat dan toch, die #islamisering?"
— Sam van Rooy 💛 (@SamvanRooy1) June 7, 2018
Wel, dit: "De religiositeit onder Nederlanders van Turkse en Marokkaanse afkomst is de afgelopen jaren toegenomen. Ze bidden vaker, de vrouwen dragen vaker een hoofddoek en de moskee wordt vaker bezocht."
👇https://t.co/UMJ9KbMWJg
Mede door de positieve reacties die Sam van Rooy kreeg op deze tweets besloot hij om in navolging van zijn evenzeer islamkritische en erudiete vader Wim van Rooy een boek uit te brengen: Voor vrijheid dus tegen islamisering. De titel maakt direct duidelijk wat er op het spel staat en dat er geen sprake kan zijn van kiezen voor beide opties. Het is volgens Van Rooy het één of het ander: islam óf vrijheid.
Cover boek Sam van Rooy
Cover
De cover van het boek is opvallend. Op de voorkant staan twee beachvolleybal spelende vrouwen. De dame links is gehuld in een boerkini waardoor enkel gezicht en handen zichtbaar zijn. De dame rechts draagt volgens de formele richtlijn van de sport een bikini. De foto is niet toevallig gekozen. De westerse wereld kent vrijgevochten, geëmancipeerde vrouwen die zelf bepalen hoe zij zich kleden. De islamitische wereld onderdrukt vrouwen door ze te beschouwen als tweederangsburgers die voornamelijk dienen als sexslaaf, babyfabriek en opvoeder van de kinderen.
Sluier-apologeten
De sluier-apologeten die menen dat het dragen van een sluier een vrije keuze is, hebben geen idee hoe de islamiseringsdynamiek werkt. Iedere vrouw die de sluier draagt, maakt het voor andere vrouwen moeilijker om er onderuit te komen. Ongesluierd rondlopen is voor beroepsmoslims een signaal dat een vrouw lastig gevallen en geïntimideerd mag worden. Hoe meer de sluier gedragen wordt, hoe makkelijker het is de regel te handhaven. De onwetende gansjes die eisen een sluier te mogen dragen, helpen onbewust mee aan de knechting van hun zusters in landen waar vrouwen niets liever willen dan net als zij te leven in vrijheid.
Islamcritici
Het hoofdstuk over islamkritiek in het boek van Van Rooy bevat een indrukwekkende lijst aan critici van islamitische afkomst. Zij die daadwerkelijk onder de knoet van de islam geleefd hebben. Ze zijn vaak kritischer over de islamitische ideologie dan mensen die slechts van buiten naar binnen kijken. Dit was niet anders met het nazisme en het communisme, de twee andere totalitaire ideologieën van de Grote Drie. Voor degenen die minder bekend zijn met islamkritiek en islamitische critici kan ik me indenken dat de opsomming van namen overweldigend kan overkomen. Vergelijkbaar met het lezen van The Game of Thrones zonder de karakters te hebben leren kennen.
Geen weerbaarheid
De aanval van de islam op de Europese cultuur is niet eens het ergste. Als een samenleving sterk en weerbaar is, dan kan ze de primitieve woestijnreligie makkelijk van het lijf houden. Die weerbaarheid ontbreekt echter in West-Europa. Nadat Europa afscheid nam van het christendom, zijn flarden van de christelijke waarden op krankzinnige wijze misvormd. De erfzonde, zelffoltering over onze dieptepunten, verheffing van de Ander, haat van het eigene en verering van het vreemde. In ieder internationaal conflict waar ‘recht gesproken moet worden’, zal het Westen het altijd afleggen tegen vreemde culturen, minderheden en zij die onderdrukt zijn. Ons denken keert zich tegen onszelf en het lichaam stelt zich wagenwijd open voor islamisering. De combinatie van de krachtige, mannelijke islam tegenover het zwakke, zelfhatende Westen maakt onderwerping onvermijdelijk.
Statistieken
Voor de cijferaars onder ons bevat het boek een interessant hoofdstuk met statistieken. Wie meer de verhaallijn wil volgen, kan het best snel langs de statistieken bladeren. Aan de hand van betrouwbare statistische bronnen wordt de demografische ontwikkeling onderbouwd. Aangetoond wordt dat de Westerse bevolking slinkt, terwijl de moslimbevolking groeit door een combinatie van hoge geboortecijfers en immigratie. Een meerderheid van moslims is niet nodig is om islamisering tot stand te brengen. Een overtuigde, vasthoudende groep tussen groepen die het allemaal niet zo veel kan schelen bepaalt immer de agenda.
Beroepsmoslims
Het meest ambitieuze deel van het boek is zonder meer het hoofdstuk islamisering. Hier komen de draadjes van het complexe systeem dat de islam vormt samen en wordt een coherent beeld geschetst hoe dit systeem opereert. De geschiedenis, verspreiding van het geloof, interactie met criminaliteit, plotselinge – maar voorspelbare – reeks bekeerlingen, psychische problemen en de zeer belangrijke rol die de beroepsmoslims spelen in dit systeem. Van Rooy kijkt daarbij ook naar de gastlanden en hun neiging tot zelfcensuur en overgave en behandelt de dynamiek tussen toenemende onrust en de daaruit voortvloeiende noodzaak tot repressieve maatregelen. Dit laatste luidt de onvermijdelijke gang in naar een politiestaat. Een informatief hoofdstuk, waarvan het hoofd tolt.
Een volgend hoofdstuk wordt door de auteur gevuld met voorbeelden van islamisering. Dit hoofdstuk leest wat lastiger, omdat het zoveel probeert te vertellen in een zeer compact formaat. Het nut van deze voorbeelden is vooral om mensen die vragen om concrete voorbeelden van islamisering van antwoorden te voorzien. Er zitten beslist pareltjes tussen en is daarom al de moeite waard.
Onheilspellend perspectief
Het hoofdstuk Hoop is tamelijk kort. Voor wie gevoelig is voor stemmingen bevat het een onheilspellende boodschap. Hoop is als een minuscuul vlammetje van een bijna uitgedoofde kaars. Het is allerminst zeker of het tij nog te keren is. Komt het dan echt niet meer goed allemaal? Het lijkt onwaarschijnlijk. Maar Sam van Rooy behoudt de wil om in de overwinning te geloven.
Het vergt ingrijpende maatregelen, zoals stoppen met de immigratie uit de 57 moslimlanden van het OIC. Je kunt niet dweilen terwijl de kraan nog wagenwijd openstaat. Moslims in Europa die het tot hun taak hebben gemaakt om de islamisering te bewerkstelligen moeten worden aangepakt. Zonder de inzet van deze relatief kleine groep valt de islamisering bijna stil. We moeten niet langer toegeven aan wensen tot islamisering en beginnen met het terugdraaien van reeds genomen besluiten. Of de wil wel aanwezig is in onze samenleving – en vooral bij politici en bestuurders – om deze maatregelen te implementeren, is natuurlijk nog maar helemaal de vraag.
Voor een ieder die oprecht geïnteresseerd is in het fenomeen van islamisering en het achterliggende ideologische systeem is Sam van Rooy’s nieuwe boek zonder meer een aanrader.
Mijn nieuwe boek ✍️📖
– Cover: check ✅
– Woord vooraf prof. Paul Cliteur ✅
– Nawoord Wim van Rooy ✅
– Citaat van Benno Barnard en Ebru Umar ✅
– Boekvoorstelling met Cliteur, mijn vader, Nahed Selim en Elina Yakubova: check ✅ 😊Inschrijven👇https://t.co/8L4xs8T7t2 pic.twitter.com/KNMk9MiiGd
— Sam van Rooy 💛 (@SamvanRooy1) May 24, 2018
Over de auteur
Veranderingen op het huidige beleid zijn slechts mogelijk als burgers tot het inzicht komen dat het de mainstream partijen, met hun slippendragers in vrijwel alle instituties zijn, die de status quo handhaven. Deze versteende kliek zal eerst weggestemd moeten worden.
Om in te zien wat islamisering voor een land met niet-islamitische bewoners betekend, doet er goed aan even te googlen op “Peter Hammond”. Zie bijvoorbeeld de onderstaande link.
https://bijbelenonderwijs.nl/huis-van-islam/islamisering/
En bemoedigende uitzondering op de ellende die landn te wachten staat bij een toeemende islamsering, is wellicht de staat Israël. Israëlische moslims hebben wellicht als enigen door dat zij in geen enkel moslimland vrijer en beter kunnen wonen dan in Israël en zij hebben begrepen dat dit een uitzonderingspositie is die zij op de juiste waarde weten in te schatten.
Daarnaast is het besef daar kennelijk ingedaald, dat als zij het bekende “moslimgedrag” gaan vertonen, anders dan in Europese landen, KEIHARD worden aangepakt.
Vorig jaar heeft een survey van Chatham House aangetoond dat 55% van de Europeanen (in 10 landen) het eens zijn met de stelling dat “‘All further migration from mainly Muslim countries should be stopped’ en maar 20% is het er niet mee eens. Als je die cijfers corrigeert voor de moslim bevolking in die landen en de kleine groep linkse activisten die het Westen willen vernietigen, en al diegenen die niet rationeel over het migratieprobleem willen of kunnen nadenken dan durf ik de stelling aan dat vrijwel alle gewone, oorspronkelijke Europeanen het niet oneens zijn met die stelling. Chatham House is een gerespecteerde organisatie: opgericht 1920 en in de afgelopen jaren een aantal keer uitgeroepen tot ‘think tank’ van het jaar. Onlangs is een boek uitgekomen van Anne Marie Waters, een voormalige Labour politicus in Engeland, ‘Beyond Terror: Islam’s Slow Erosion of Western Democracy.’ Waters is een feministische lesbienne met hart voor een vrije, hoopvolle Europese toekomst. Helaas wordt ze door de media tot extreem rechts gerekend. Dit geeft opnieuw aan tegen welke enorme Orwelliaanse druk het positieve, islamkritische deel van de Europese bevolking moet opboksen om gehoord te worden.
Helaas lukt het niet om islamkritiek salonfahig te maken, terwijl het dat wel zou moeten zijn. Je krijgt de halve maatschappij over je heen als je de islam een bizar, totaal ongeloofwaardig verzinsel zonder enige waarde noemt. Je zou kunnen denken dat die kritiekloosheid komt door een slappe intellectuele traditie in Nederland, maar in Engeland, Duitsland en Frankrijk is het net zo erg, zo niet nog veel erger. Het zijn de mensen met boerenverstand in Denemarken en Oostenrijk die tot een veel scherper oordeel komen. Ja, van Oostenrijk hadden we het wel gedacht, maar die Denen! Er is nog hoop dus.
Het probleem is, hoe krijgen we het bij het grote publiek ? Alles wordt gemanupileerd waar we bij staan.
Voor wat betreft Nederland kun bij je het hoofdstuk Hoop twee lege witte pagina’s publiceren. De realistische ommezwaai van (socialisten) in Denemarken, de winst van realisten in Oostenrijk, Italie, Slovenie en de houding van Hongarije en Polen geeft wat hoop. Maar hier komt de linkse MSM niet verder dan het extreem-rechts populisme te noemen. Als er problemen met criminele motorclubs zijn ga je als oplossing ook niet miljoenen clubleden importeren. Het VN Vluchtelingenverdrag uit 1953 maakte een uitzonderingen voor Nazi’s op de vlucht. Dat moeten we maar toepassen.
[…] samenleving een fabeltje is, uitgevonden door héél rechtse mensen. Sam van Rooy schreef er pas een boek over, met honderden voorbeelden. Maar dat fenomeen kon men al veel eerder zien. Wim van Rooy […]
[…] een fabeltje is, uitgevonden door héél rechtse mensen. Sam van Rooy schreef er pas een boek over, met honderden voorbeelden. Maar dat fenomeen kon men al veel eerder zien. Wim van Rooy […]
Gemanupileerd = gemanipuleerd.