Arib, Baudet en het parlementair taalgebruik
Vrijheid van meningsuiting versus huisregels
Foto: Kamervoorzitter Arib tijdens het referendumdebat - screenshot beeld Tweeder KamerThierry Baudet is op dreef in het debat over het afschaffen van het referendum. “Daar zit ze”, fulmineert hij (“het is de minister”, zegt voorzitter Arib), “de sluipmoordenaar van de democratie, Kajsa Ollongren”, gaat Baudet verder. “D66-demoniseringsminister, de censuurtzarina, degene die namens het kabinet Rutte onze vrije samenleving wil ondermijnen. Zíj is zélf de grootste bedreiging voor de democratische rechtstaat” (“meneer Baudet…”, probeert voorzitter Arib weer).
“En het is”, vervolgt Baudet onverstoorbaar, “alsof ze ons ook nog allemaal arrogant in ons gezicht uitlacht en de democratische rechten van de Nederlanders om zeep helpt, nu ze daarbij de zorgvuldige Nederlandse wetgevingsprocessen vertrapt, negeert en aan haar hoge laarzen lapt”. Baudet is klaar met zijn betoog.
Pas dán neemt voorzitter Arib écht het woord en herinnert hem aan de afspraak dat de minister als minister en vertegenwoordiger van het kabinet en niet als persoon of als D66-er zal worden aangesproken. Ze spreekt Baudet dus niét aan op de termen sluipmoordenaar, demoniseringsminister en censuurtzarina – zoals enkele media ons probeerden wijs te maken – laat staan dat hij deze woorden zou hebben teruggenomen.
Het is de herhaling van het recente debat over de Adviesraad Internationale Vraagstukken. Baudet noemde die Raad in zijn stemverklaring een ‘kartelreservaat van beruchte eurofielen als De Hoop Scheffer, Voorhoeve en Hirsch Ballin’. Ook toen wachtte Arib net zo lang met ingrijpen tot Baudet zijn betoog helemaal had afgerond. Om hem vervolgens slechts te herinneren aan de afspraak dat een stemverklaring niet gebruikt mag worden om anderen uit te dagen het debat opnieuw te beginnen…
Maar wat mag je nu eigenlijk wel en niet zeggen in de Tweede Kamer?
DENK-Kamerlid Kuzu mocht van voorzitter Arib de commissie, ingesteld om de geheime Kamercommissie ‘Stiekem’ te controleren, vanwege het ontbreken van de benodigde bevoegdheden, geen fopcommissie noemen. Maar PVV-leider Wilders mocht van Aribs voorgangster Van Miltenburg de héle Tweede Kamer wél ongestoord een nepparlement noemen. Het lijkt een beetje op de varkens en de schapen uit George Orwells boek Animal Farm: All animals are equal, but some animals (de varkens) are more equal than others (de schapen). Wat Wilders van Van Miltenburg mag, mag Kuzu van Arib niet, terwijl dezelfde Arib zich er niet aan waagt om Baudet op dezelfde manier het woord te ontnemen.
Dat juich ik overigens alleen maar toe. Thierry Baudet is een debater van het kaliber Marcus Bakker. De in 2009 overleden communistische CPN-leider werd door vriend én vijand geroemd om zijn debatkunst. Zulke debaters hebben we hard nodig in het Nederlandse Parlement dat uit veel te veel Droogstoppels bestaat. Droogstoppel is, sinds 1860 – toen Multatuli de Max Havelaar schreef met Batavus Droogstoppel als hoofdfiguur – de benaming voor een vervelend, geniepig, saai en fantasieloos iemand die staat op eerlijkheid van anderen, maar zelf de leugen niet schuwt.
Eén blik op een discussie in het Britse parlement of het Italiaanse (in de televisieserie 1992 over de bijna-doodervaring van de Italiaanse democratie) en zelfs de gemeenteraad van Marseille (in de gelijknamige Netflix-serie met Gerard Depardieu in de hoofdrol) leert dat de Tweede Kamer debaters als Bakker en Baudet hard nodig heeft.
Gelukkig lijkt ons parlement dat zelf ook in te zien. Tot 2001 kon de voorzitter van de Tweede Kamer zogeheten onparlementaire woorden laten verwijderen uit de letterlijke verslagen van Kamerdebatten. In de Handelingen verschenen dan enkele puntjes, die lijken werden genoemd. Dat was overigens toen al 10 jaar niet meer gebeurd. En daarvoor vooral met woorden als onbeschoft en potverdorie. Sinds 2001 heeft de Kamervoorzitter die bevoegdheid niet meer en kan Kamerleden alleen nog vermanen vanwege hun taalgebruik.
Dat zal de Bakkers en de Baudets natuurlijk vaker overkomen dan de Droogstoppels. Bovendien valt het gebruik van termen als nepparlement, fopcommissie en sluipmoordenaar van de democratie, die in het verband waarin ze worden uitgesproken functioneel zijn, onder de vrijheid van meningsuiting. De manier waarop Kamervoorzitters er wel of geen gebruik van maakten ten opzichte van Wilders, Kuzu en Baudet toont al aan dat ook deze bevoegdheid maar beter vandaag dan morgen afgeschaft kan worden.
© OpinieZ.com 2018. U kunt hieronder reageren op dit artikel. Ook kunt u het artikel delen met anderen via de knoppen onder de advertenties.
De OpinieZ-artikelen van Henk Strating (volg 
@HenkStrating) vindt u HIER
Over de auteur
-
Henk Strating is oprichter van HS ARBEIDSVOORWAARDEN CAO-advies & onderhandelingen en schreef het boek 10 JAAR PUZZELEN over de Nederlandse arbeidsverhoudingen in de periode 2007-2017.
Te bestellen op https://www.bol.com
Af en toe vind ik Arib sterk, af en toe ook heel vervelend – eindeloos en onnodig door het betoog van iemand heen praten – maar “sluipmoordenaar van de democratie”: om daar nou zo over te vallen??
Het gaat wel ergens over, en dan vind ik dat je parlementariers niet mogelijkheden moet ontnemen om zich uit te drukken. Een voorzitter zou meer moeten letten op intimidatie (= Denk met hun videootjes), of als een debat dusdanig ontspoort dat het geen debat meer is.
Arib viel nu juist niet over het woord “sluipmoordenaar van de democratie”, maar over het niet aanspreken van Ollongren als minister van het kabinet, maar als D66-politicus.
Wat zo jammer is dat in het hele debat niet een of andere opmerking is geplaatst dat het afschaffen maar een doel heeft: niet Rutte iedere keer op pad sturen met een inlegvelletje na besluiten van Brussel. Immers, er staat, als Merkel’ s coalitie doorgang vindt, nogal op stapel. Bankenunie, depositogarantiestelsel, (verkapte) Eurobonds, Minster van Europese Financien, eigen belastingheffing EU, en nog veel meer.
Zie deze video vanaf 2:05:00
https://debatgemist.tweedekamer.nl/debatten/intrekking-van-de-wet-raadgevend-referendum-1
Zeer merkwaardig!
Dank, heel vreemd
Ik heb het nagekeken. Het was na de 1e schorsing, net voordat de minister in 1e termijn aan het woord kwam dat Thierry, op verzoek van de voorzitter alleen die ene uitspraak terugnam.
Het debat zoals dat door Thierry Baudet wordt gevoerd, inclusief taalgebruik en bijvoorbeeld gevechtsjack, is een verademing.
Overigens heeft hij later in dit debat toch “sluipmoordenaar van de democratie” teruggenomen. Dat zou ik niet hebben gedaan maar ik weet natuurlijk niet onder welke druk (of verzoek) hij dat uiteindelijk heeft gedaan.
Dank, ik heb er naar gezocht maar kon het niet terug vinden, snap ook niet waarom. Jammer!
Dit is op toodlessss herblogd.