Portret van een demonisering: Lennard van Mil
Linkse hetze tegen Gayservative houdt geen stand
Lennart van Mil. Homosexueel. Conservatief. Een bijzondere combinatie. In ieder geval een combinatie die je weinig ziet. We zagen de combinatie echter wel op de meest recente Pride Walk Rotterdam, die van 24 september jongstleden.
De organisatie van de Rotterdam Pride, met name Anita Nanhoe, heeft het lovenswaardige besluit genomen om ook de conservatieve homo’s van Gayservatives mee te laten lopen. De Rotterdam Pride heeft daarmee dapper gekozen voor inclusiviteit. Helaas niet tot ieders genoegen, zoals al gauw zou blijken.
Op de dag zelf zien we mensen met borden Gayservatives leave. Tom Staal, de verslaggever van GeenStijl, wordt door een vrouw met roze haar op gewelddadige wijze weggeduwd. Een vlag wordt uit iemands handen getrokken. Hysterisch gegil. Een dame met neusring komt aan het woord en legt Van Mil in een spervuur allerhande denkbeelden in de mond. Zodra weerwoord komt en kritische vragen worden gesteld, loopt zij snel weer weg.
De homo’s van Rotterdam Pride zijn in alle staten. Nee, niet over het gepleegde geweld. Wel over de aanwezigheid van Gayservatives. Naast dat het aftreden van Anita Nanhoe wordt geëist, roept men: ‘Het geweld richting LHBT komt voor het grootste gedeelte uit de witte hoek en niet van vluchtelingen of moslims‘. Maar is dit wel waar? In een april-artikel van de Volkskrant vinden we de volgende uitspraak:
“Uit een onderzoek van de politie in 2013 blijkt dat Marokkaanse Nederlanders vaker dan gemiddeld worden verdacht van geweld tegen lhbti’ers. In 16,6 procent van alle incidenten heeft de verdachte de Marokkaanse nationaliteit, fors hoger dan hun aandeel in de Nederlandse bevolkingscijfers (zo’n 2,2 procent).”
Er is dus wel degelijk sprake van oververtegenwoordiging van niet-autochtone Nederlanders in het homo-geweld. Een artikel van Arno Wellens bevestigt dit verder. Lennard van Mil heeft hier dus duidelijk een punt.
In Metronieuws probeert Elfie Tromp het mentale beeld van een homosexuele SS-officier neer te zetten; ‘van Mil, met roze overall, hoge zwarte laarzen en zwarte wurghandschoenen’. Dat de paraphernalia een doel dienen, laat ze in die paragraaf gemakshalve even achterwege. Dat dient namelijk niet het mentale beeld dat de lezer dient over te nemen. Gayservatives beschouwt de roze overall als een passende straf voor gay-bashers. Publiek vernederen van de daders om zo de kans op recidive te voorkomen en potentiële gay-bashers te ontmoedigen. Een concreet voorstel waarover een inhoudelijke discussie opgezet kan worden. Daar is mevrouw Tromp echter niet zo van. Zij associëert Van Mil kennelijk liever met een sadistische kampbewaker. Veel makkelijker en veel efficiënter als je het niet met iemand eens bent.
Co Engberts, gemeenteraadslid van de PvdA te Rotterdam, schrijft op Joop.nl het klapstuk, gevolgd door een tweet.
Wie mensen uitsluit en haat zaait, zoals de Gayservatives/JongLeefbaar heeft NIETS op de @RotterdamPride te zoeken 👉 https://t.co/QX9vdlFl2j pic.twitter.com/8C2d3cNE1E
— PvdA Rotterdam (@pvdarotterdam) October 6, 2017
Niet vreemd voor Joop, komt Engberts met een heuse barrage aan etiketten: vrijheidsberovers, witte mannen, provocateurs, Trump-aanhangers, zeer rechts, kapers, wegduwers, onverdraagzaam etc. De geweldsplegers, We Reclaim Our Pride, die met Antifa-achtige technieken de Gayservatives probeerden een podium te ontzeggen, worden door Engberts afgeschilderd als de helden. Helden, die overmand door emotie, niets anders konden dan zich verweren tegen de rechtse agressie. Engberts, schetst een eenzijdig beeld van goed tegen kwaad, waarbij de Gayservatives niets minder dan het absolute kwaad vertegenwoordigen. Nergens onderbouwt Engberts zijn stellingen. Een schoolvoorbeeld demoniseren aan de hand van een volksvertegenwoordiger van de PvdA. De PvdA zou zich diep moeten schamen voor dit gedrag uit haar eigen kader.
Hier eindigt het verhaal niet. Zoals Jacques Mallet du Pan ooit al schreef, ‘the Revolution devours its children‘. Zo ook onderaan in het commentaar van het Joop-artikel. Ene Jimmy, zelf homo, plaatst een reactie met daarin zijn eigen verhaal en wat kritische kanttekeningen bij het verhaal van Engberts. De reactie van de Joop-meute is direct en verwoestend. Jimmy wordt heel snel en heel duidelijk gemaakt dat hij dit niet zo mag zeggen. Toe the party line or else…
Lennard van Mil is een verfrissend geluid in een ideologisch naar binnen gekeerde gemeenschap. Geen van de beschuldigingen die tegen hem worden geuit houden stand. Van Mil is glashelder slachtoffer van demonisering door tegenstanders die hem buiten het politieke bestel willen plaatsen.
Robert Bor – Twitter: @Robert_Bor
© OpinieZ.com 2017. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties.
Over de auteur
