Gerrit Zalm en het stelletje moedelozen

Met de komst van de immer goedlachse oud-minister van Financiën en oud-vicepremier Zalm als informateur doet de technocratie haar intrede in de kabinetsformatie. Zalm gaat naar eigen zeggen in twee blokken per dag de meest heikele onderwerpen met de potentiële coalitiepartners bespreken.

Titelfoto: Screenshot door redactie OpinieZ van YouTube video Nieuws Dag

Klus
Nu de op schuldgevoel inspelende aanpak van informateur Tjeenk Willink met zijn permanente beroep op het landsbelang is mislukt, is het met Zalm tijd voor een businessachtige benadering. Geen gezeur, geen haarkloverij, maar de handen uit de mouwen. Er moet een klus worden geklaard en daarvoor is een doener nodig. Een Macher die Pechtold en Segers weet te bevrijden uit hun verstikkende politieke stellingnames en panklaar aanbiedt aan de meer rekkelijke Rutte en Buma.

Tot zover mijn positieve waardering voor de informateur. Maar als ik meer beschouwend van een afstandje kijk naar wat er zich zo afspeelt, word ik niet vrolijk. Er vallen mij drie zaken op die illustratief zijn voor de depressieve toestand waarin de formatie zich momenteel bevindt.

Langgerekt
Ten eerste. Ik zie politici die de kabinetsformatie als een langgerekte praatsessie blijven beschouwen waarvoor geen einddatum geldt. Zalm bevestigde dat beeld door te benadrukken dat een snelle formatie ”geen doel op zich” is. Waarbij ook nog eens – na alle vrije periodes in de afgelopen maanden – een zomervakantie moet worden ingepland. Want het gezinsleven van de heren onderhandelaars is nogal “verwaarloosd”. Tja. Hadden ze maar een vak moeten leren, zou mijn opa zeggen.

Als je ergens geen haast mee maakt, is dat meestal omdat je er geen zin in hebt. De uitstraling van zowel Rutte, Buma, Pechtold als Segers (en vóór hem Klaver) is nou niet echt dat de motivatie en energie er van af spatten. De signalen van de hoofdrolspelers zijn niet mis te verstaan: mediamomenten worden vermeden (waar is Rutte gebleven?), er kan geen lachje af en men vlucht in de procedure en het vergaderschema. De boodschap? Men gelooft er niet in, trapt op de rem en doet zuchtend mee. Omdat men even niks anders weet. Want “Wilders deugt niet” en nieuwe verkiezingen kunnen alleen maar tot een afrekening leiden.

Prinzipienreiterei
Ten tweede. Ik zie bij tenminste twee van de vier betrokken politici een fixatie op principes en uitgangspunten. Die denken dat je het daarover eerst met elkaar eens moet worden, voordat je over maatregelen, laat staan een regeerakkoord kan praten. Ze zouden beter moeten weten. Over principes word je het in de politiek vrijwel nooit eens. Behalve als ze zo algemeen zijn geformuleerd dat je er alle kanten mee op kan. Maar dan zijn die principes een open deur en daarmee een dode letter geworden en heb je er niks aan als politiek kompas. Prinzipienreiterei bouwt geen coalitie, maar zet de zaak muurvast. Zie de hangijzerdossiers migratie en voltooid leven. Blijven hameren op principes betekent pas op de plaats.

Bubble
Ten derde. Ik zie politici die met hun eigen tactiekjes en strategietjes in hun eigen bubbletje bezig zijn. Voor wie doen ze dat? Niet voor de kiezer, niet voor de burgers van het land. Ze zijn al lang vergeten wat de echte betekenis van het woord volksvertegenwoordiger is. “Het volk” is voor hen de abstracte entiteit die op 15 maart de stem heeft uitgebracht die hen in het zadel heeft geholpen. Daarna verdwijnt “het volk” tot de volgende verkiezingen uit beeld en storten de leden van de politieke kaste zich weer vol overgave op hun kerntaak: zelf overeind blijven en anderen de maat nemen en de schuld geven.

Het is nu aan de positivo Gerrit Zalm om dit stelletje uitgebluste, onwillige en navelstarende moedelozen in beweging te krijgen. Ik heb er eerlijk gezegd weinig vertrouwen in. Voor de verandering hoop ik nu eens een keer dat ik me vergis.

Over de auteur

Asher

Recent gepubliceerd

Archief

• Economie31 december 2020Nederland Coronacratie
• Politiek Nederland1 januari 2020Van de hoofdredacteur: OpinieZ in 2020
• Media23 oktober 2019Kajsa Ollongren: minister van Waarheid en Deugmedia
• EU28 november 2018Het Decreto Salvini: hoe Italië de immigratie beteugelt