De activistische advocaten van Prakken d’Oliveira
In deel 1 van dit vierluik kon u lezen waarom minister Lodewijk Asscher heeft besloten een handvol Joodse Nederlandse bejaarden in Israël, waaronder enkele overlevenden van de nazi-vernietigingskampen, niet te korten op hun AOW-uitkering. In dit deel 2 leest u meer over het advocatenkantoor dat van deze zaak maar al te graag een politiek showproces tegen Asscher wil maken.
NRC-activisme
In een serie ‘onthullende’ artikelen liet journaliste Leonie van Nierop van het activistisch anti-Israëlische dagblad NRC, in juni en juli van dit jaar de Joodse AOW-rel in alle hevigheid ontbranden. Bijgestaan door lekkende ambtenaren die haar van vertrouwelijke stukken en informatie voorzagen, wist ze van een ambtelijke mug een politieke olifant te maken.
Politieke kwestie
Opgepikt door de behulpzame D66’er Steven van Weyenberg, de ‘ontluisterde’ SP’er Paul Ulenbelt, het duo DENK en de Palestina-groupies van GroenLinks, werd de nobele daad van Asscher op beschamende wijze opgeblazen tot een politieke kwestie. De AOW-rel mondde uit in zorgvuldig opgeklopte verontwaardiging en stuitende prietpraatjes voor de anti-Israëlische achterban in het land. Een schandvlek, voor ons nageslacht vastgelegd in maar liefst 156 Kamervragen. Nu een meerderheid in de Tweede Kamer achter de keuze van Asscher blijkt te staan en dit anti-Israëlische vreugdevuur voortijdig lijkt te doven, is het tijd voor een ander beproefd strijdmiddel uit de links-activistische keuken: de juridische vervolging.
GroenLinkse nestgeur
De experts op het gebied van de politieke procesvoering vindt men bij advocatenpraktijk Prakken d’Oliveira. Door hun betrokkenheid bij de rechtzaken tegen Geert Wilders is men het jagen op politici daar wel gewend. Alles in deze praktijk geurt en kleurt GroenLinks, van partijlid Ties Prakken tot oud-senator Britta Böhler. Deze exclusieve club van moreel verheven mensenrechtenverdedigers is vooral gespecialiseerd in de mensenrechten van terroristen, politieke moordenaars en genocide-plegers. Of het nu Pim Fortuyns moordenaar Volkert van der Graaf betreft of de favorieten van voormalig GroenLinksleider Paul Rosenmöller (de socialistische slachters van de Rode Khmer, zo opzienbarend bijgestaan door briefschrijver Michiel Pestman), het bureau Prakken d’Oliveira lenigt hun nood en verdedigt de vervolgden met verve. Ook zeerovers, gewelddadige anarchisten en gekwetste Marokkanen weten blindelings de weg te vinden naar de warme ontvangsthal van Prakken d’Oliveira. Deze meevoelende mensenrechtenliefhebbers worden in deugend Nederland bewonderd en geprezen om hun steun aan de goede zaak. Reden genoeg voor de AIVD om in 2014 de advocatenpraktijk af te luisteren
Anti-Israël
Slachtoffers van islamitische terreur, links geweld of antisemitisme treft men onder de clientèle van Prakken d’Oliveira niet aan. De empathische rechtsgeleerden van deze pleitpraktijk beschermen uitsluitend slachtoffers die in linkse ogen deugen. Via de kwaliteitsmedia mengen de raadslieden zich in politieke kwesties als de vluchtelingencrisis, de veelbesproken “toon van het debat” en de oorlogen in het Midden-Oosten. In dit bastion van barmhartigheid is iedereen anti-Israël. Zo ondersteunt briefschrijver Liesbeth Zegveld de pro-Palestijnse organisatie The Rights Forum van haar Hamas-vrind Dries van Agt. En na noodkreten van de Palestijnse groepering Al-Haq, de actieteksten van Leonie van Nierop en de alarmbel van D66-politica Wassila Hachchi, bond zij dapper en beslist de strijd aan met Israëls geheime gromwapen: de Hollandse bijthond. Onophoudelijke onzin uit Palestijns fabeltjesland, in leven gehouden en groot gemaakt door een anti-Israëlische kongsi van activisten, journalisten en politici.
Extreem-links
Dat de aangifte tegen minister Asscher door Prakken d’Oliveira is verzorgd en verzonden, zal niemand verbazen. De mensenrechtenmeesters en -meesteressen van dit kantoor trekken uitsluitend ten strijde op extreem-linkse stokpaarden. Het zijn de aangevers die vragen oproepen. Vragen die tot nu onbeantwoord zijn gebleven. Liesbeth Zegveld en Michiel Pestman wekken in hun brief en persverklaringen de indruk dat er sprake is van een tamelijk willekeurige groep burgers en organisaties die elkaar, op basis van hun afschuw van Asschers misdrijf, toevalligerwijs op het kantoor Prakken d’Oliveira hebben ontmoet en verenigd. De werkelijkheid blijkt anders te zijn.
Deel 3 van dit vierluik leest u op zaterdag 15 oktober. Daarin: Wie zijn de aangevers tegen Asscher? Wat is hun achtergrond? En hoe bracht het lot hen bijeen op het kantoor van Prakken d’Oliveira?
Foto: destentor.nl
Over de auteur
- Adjunct-hoofdredacteur http://OpinieZ.com | Schrijft stukken die worden (voor)gelezen in rechtszalen, Den Haag en redactielokalen
[…] bekend geworden advocaat Gerard Spong tot en met de mensenrechtenactivisten van kantoor Prakken D’Oliveira, een advocatenpraktijk die intens betrokken was bij het eerste proces tegen Wilders en bij wijze […]