Overheid mag niet capituleren voor salafisten
De vrijheid van godsdienst èn levensovertuiging is iets, waarmee wij ons gelukkig mogen prijzen. Mensen in Saoedi Arabië en Iran, maar ook elders weten het maar al te goed: er zijn landen waar de overheid bepaalt wat je gelooft en op welke manier. Wee je gebeente, als je je daar niet aan houdt. Het kan je de kop kosten. Letterlijk.
Om deze vrijheid is in Nederland tussen 1568-1648 (zo lang geleden alweer) een godsdienstoorlog gevoerd. De Tachtigjarige Oorlog tegen Spanje werd geïnstigeerd door Willem van Oranje, omdat hij vond dat een vorst zijn onderdanen geen godsdienst mag opleggen. Zelf Luthers opgevoed, maar door Keizer Karel V gedwongen tot het katholicisme bekeerd, was gewetensvrijheid voor Willem een principiële kwestie.
als het gaat om de keuze van burgers voor een levensovertuiging of godsdienst, is de macht van de overheid tot nul gereduceerd
Daar hebben wij uiteindelijk artikel 6 van de Grondwet aan te danken: iedereen heeft het recht “om zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden”. Volgens mij kan Willem van Oranje tevreden zijn, want als het gaat om de keuze van burgers voor een levensovertuiging of godsdienst, is de macht van de overheid tot nul gereduceerd.
En precies daarom zouden we die Tilburgse Syriër, die samen met zijn boerkazusters in een kinderboerderij(!) wilde gaan bidden, eigenlijk keihard moeten uitlachen. Hoe komt hij erbij om “vrijheid van godsdienst” te gillen tegen de pers en het OM, omdat hij van de eigenaar van het dierenparadijs te horen kreeg dat hij dat bidden maar ergens anders moest gaan doen? En hoe komen al die moslims en tolerante, linkse idioten erbij om Bilal-de-Bidder daarin op verontwaardigde toon te ondersteunen? Alsof de Nederlandse overheid deze salafist en zijn “schoonzussen” belet om te geloven wat hij wil. De eigenaar van Pukkemuk staat op zijn eigen terrein zulk salafistisch vertoon gewoon niet toe. Lijkt me dat hij daartoe alle recht heeft. Eind 2015.
Begin 2016 verschijnt in NRC een artikel over hoe vrijwilligers vanuit de Haagse, salafistische As-Soennah moskee ervoor zorgden dat het in de Schilderswijk tijdens Oudejaarsnacht rustig bleef. Burgemeester van Aartsen en teamchef politie Ravesteijn zijn tevreden over de samenwerking: “Het helpt dat jongeren worden aangesproken door mensen uit hun eigen cultuur en geloof. Wanneer je dezelfde normen en waarden deelt, ben je eerder geneigd te luisteren.”
Er wordt gepredikt dat een man vier vrouwen mag hebben
Schokkend, hoe hiermee feilloos wordt verklaard waarom de politie bij inwoners van de Schilderswijk geen gezag heeft. Schokkend ook, dat daarvoor is gecapituleerd. In het stuk worden bewoners geciteerd die last hebben van de orthodoxe moskee. Jongemannen wordt gevraagd waarom ze geen baard hebben. Moslima’s worden er op aangesproken als ze strakke kleding dragen. Meisjes worden aangespoord om een hoofddoek te dragen. Er wordt gepredikt dat een man vier vrouwen mag hebben. Op de website van de moskee valt blijkbaar nog meer te lezen aan welke gedragsregels vrouwen zich dienen te houden. De moskee heeft inmiddels al aardig wat salafistische imams opgeleid en nodigt regelmatig discutabele predikers uit.
Desgevraagd babbelde Van Aartsen vandaag met de hem zo typerende arrogantie op BNR Nieuwsradio wat over orthodoxie in het algemeen, het Haagse, geweldloze salafisme dat zich aan de wet houdt en dat hij radicalisering keihard aanpakt. En hij hamerde voortdurend op het feit dat de overheid niet gaat over wat mensen geloven.
Daarin heeft hij gelijk: artikel 6! Maar wat Van Aartsen – en heel veel anderen met hem – blijkbaar niet wil of kan inzien, is dat er mensen zijn die dat artikel slechts gebruiken om de ermee beoogde vrijheid van godsdienst en levensovertuiging beetje bij beetje te smoren. Tot er niets meer van overblijft. Moet er dan wéér een godsdienstoorlog worden gevoerd?
Over de auteur
- 3e generatie, 1 paspoort en nog niet geïntegreerd/ slechte huisvrouw, goede moeder/ leraar en coach in het onderwijs, vmbo/ A'dam/ schrijft/ twittert @MajaMischke
Godsdienstvrijheid is afgoden dienen. Er is geen god die bekend is. Angst is de oorzaak van geloven.
Angst? Geloof ik niet. Ik zie als diepste reden de behoefte om verlost te zijn van elke verantwoordelijkheid. Een mens wil het liefst weer helemaal terugkeren naar de moederschoot, de tijd dat hij werd gekoesterd, verwarmd en beschermd zonder er zelf ook maar iets voor te hoeven doen. Religieuze mensen vinden het bevrijdend om alle verantwoordelijkheid af te schuiven op een almachtige ‘moeder-en-vader’.
[…] Rond de jaarwisseling hielpen salafisten de politie in Den Haag om de orde in de Schilderswijk te handhaven. Daar was Peter van Dijken het helemaal niet mee eens en ook in de Tweede Kamer waren de reacties bepaald niet positief. Maja Mischke had het hier gisteren zelfs over capitulatie en godsdienstoorlog. […]
Goed opgemerkt dat in de tachtigjarige oorlog de mensen niet streden voor godsdienstvrijheid op zich, maar voor hun eigen godsdienst. Er zijn toen vele vluchtelingenstromen geweest, waarbij die zich kenmerkten door samenklonteren op basis van geloofsvariant. Er was helemaal geen opzet om elke variant overal toe te staan. De mensen waren juist bloedserieus hun eigen variant aan het verdedigen.
Pas later is de ’tolerantie’ gekomen, omdat de samenklontering nu eenmaal niet honderd procent was.
“De vrijheid van godsdienst èn levensovertuiging is iets, waarvoor wij ons gelukkig mogen prijzen. Mensen in Saoedi Arabië en Iran, maar ook elders weten het maar al te goed: er zijn landen waar de overheid bepaalt wat je gelooft en op welke manier. Wee je gebeente, als je je daar niet aan houdt. Het kan je de kop kosten. Letterlijk.”
Toch even alvast – voor ik verder lees – een kanttekening hierbij. De ‘sheik’ en zelfs ‘ayatollah’ die ter dood is gebracht behoorde tot een bevolkingsgroep die in SA wel degelijk hun variant in vrijheid kan beleven. Hij is niet ter dood veroordeeld omdat vanwege zijn geloof, maar omdat hij de staat ondermijnde, naar het oordeel van de rechtbank aldaar. Ik ben geneigd om ze te geloven. Over de straf laat ik me even niet uit.
Het foute van van Aartsen is dat hij een podium en status geeft aan het salafisme. Mensen mogen in die gekte geloven, maar een burgemeester mag nooit deze mensen tot opzichters maken over andere mensen. Dat willen ze namelijk maar al te graag.
Sterker nog: deze mensen hebben geen enkele wettelijke bevoegdheid om de openbare orde te bewaken.