Rot op met het debat, doe eens een gesprek
Dames, heren, een bekentenis: over de meeste onderwerpen, die voorbij komen in de verschillende media heb ik eigenlijk geen mening. Vol verbazing kijk ik naar mensen als Peter R, Leon de Winter of Ewald Engelen, die zonder enige vorm van verdieping of luisteren naar anderen al precies weten hoe het allemaal zit. Wie er fout zit en wie er goed zit. Nuance bestaat niet.
Al evenveel bewondering heb ik voor mensen als Alexander Pechtold, die geen kans voorbij laat gaan om sprekers in de Tweede Kamer halverwege hun betoog al te interrumperen. Hij heeft geen verdere argumenten nodig. Of neem Diederik Samsom, die zo overtuigd is van zijn eigen gelijk dat hij het wil blìjven uitleggen.
Ik geef u een voorbeeld: Asha ten Broeke schreef afgelopen zaterdag een stuk over white privilege. Daarop kwamen eigenlijk twee type reacties: “Goed dat iemand het nog een keer schrijft!” of “Wat een onzin”. Nu begrijp ik dat elke Nederlander al hele studies gedaan heeft en dit artikel een herhaling van zetten is, maar het lijkt mij hoe dan ook een tamelijk complexe discussie.
Of neem Diederik Samsom die zo overtuigd is van zijn eigen gelijk dat hij het wil blìjven uitleggen.
Een discussie waarin biologische, sociologische en economische elementen zitten. En ethische: want is het goed of slecht als “soorten” elkaar opzoeken: mannen, vrouwen, Nederlanders, Chinezen, jongeren, ouderen? Het lijkt me heerlijk om dit soort vraagstukken te kunnen parkeren als “onzin” of “natuurlijk heeft ze gelijk!”. Maar ik wil iets anders.
Nog een voorbeeld: asielzoekers. “Grenzen dicht!” Of “Open!” Volgens mij eeen ontzettend ingewikkeld probleem, waarvoor in Nederland niet de ruimte is om een gesprek over te voeren. Natuurlijk is het op korte termijn beter voor Nederland om de grenzen dicht te gooien. Aan de andere kant is het verdedigbaar dat er in ons land best ruimte is voor meer mensen, die je een leven gunt als het onze. Helemaal als ze op vijf uur reizen afstand wonen (dat was 300 jaar terug nog de tijd die je nodig had om naar Utrecht te gaan met de trekschuit).
In Nederland lijkt het op dit moment alsof hoe meer nuance mensen brengen, hoe slechter ze gehoord worden. Lubach liet dat afgelopen zondag aardig zien. Maar er zijn dus gelukkig ook anderen die niet overal direct een mening over hebben.
Ik hoop dat voor die mensen meer aandacht komt. En dat in plaats van debatten gesprekken worden gevoerd, bijvoorbeeld in de Tweede Kamer. Niet achter gesloten deuren, maar in de plenaire zaal. Geen interruptiemicrofoon. Verplicht luisteren. Reageren op argumenten van een ander.
Geen interruptiemicrofoon. Verplicht luisteren. Reageren op argumenten van een ander.
Lijkt me geweldige televisie. Volwassen mensen die naar elkaar luisteren. Misschien zelfs af en toe toegeven dat ze het niet helemaal goed hebben gezien. Of dat het eigenlijk heel ingewikkeld is en dat ze op basis van een ideologie of beschikbare kennis nu een mening hebben, maar deze vanzelfsprekend bijstellen als de werkelijkheid anders blijkt te zijn. En dat we dat dan waarderen.
Hoe heerlijk zou het zijn om zonder vooroordeel te luisteren en op basis daarvan een mening te hebben? Of bij te stellen? Maar daar lijken we op dit moment heel ver vanaf te zitten. En daar heb ik dan weer wel een mening over.
Over de auteur
- Vraagt zich vooral dingen af en verwondert zich over technologie, innovatie en samenleving. Werkt bij een overheid.
