Immigratie is meer dan een simpele rekensom
Donderdagavond bij Pauw beweerden een actrice en een programmamaker, dat “wij als Nederland” “de mensen die helemaal niks hebben” moeten opnemen. Ik zou Anna Drijver, Patrick Lodiers en alle wetenschappers, politici en activisten die het met hen eens zijn, willen vragen om eens een aantal dagen op een vmbo in een van onze grote steden mee te draaien. Zonder roze bril, maar met de ogen en oren wijd open.
Dan zien ze namelijk hoeveel leerlingen er nù al onder lijden, dat zij en hun ouders niet voldoende geworteld zijn in onze samenleving. Hoe ze kampen met taal- en leerachterstanden, maar ook met grote moeilijkheden in het sociale verkeer: onderling en met volwassenen.
Daarbij komt ook nog eens het (begrijpelijke) onvermogen om te gaan met heftige gevoelens van teleurstelling, frustratie, woede en onmacht. Dit is een onuitputtelijke bron van conflicten, die regelmatig tot fysiek geweld leidt. Buiten school, maar ook op het plein, in de gangen en zelfs tijdens de les.
En dan zien ze ook hoe mijn collega’s en ik het dagelijks zó druk hebben met het blussen van allerlei brandjes, dat we blij mogen zijn als we aan goed lesgeven toekomen. Brandjes die het directe gevolg zijn van de gedesïntegreerde maatschappij waarin we nù al leven.
Er wordt regelmatig met cijfers gegoocheld in het debat over vluchtelingen, migranten en gelukszoekers en de opnamecapaciteit van Nederland. Dan wordt er zogenaamd bewezen dat er nog genoeg plek is voor vreemdelingen in (economische) nood, omdat er per jaar ongeveer evenveel mensen emigreren als immigreren.
Of er worden cijfers gegeven van de enorme stroom vluchtelingen die in de jaren ’90 vrij probleemloos is opgenomen. Zonder erbij te vermelden dat deze afkomstig was uit voormalig Joegoslavië. En dat de achtergrond van die vluchtelingen veel meer verwant is aan de Nederlandse, dan die van mensen afkomstig uit Syrië, Somalië, Nigeria, etc. En dat veel van die vluchtelingen bovendien later weer zijn teruggekeerd naar hun land van herkomst.
Nederland is geen glas water waar heus nog wel een scheutje bij kan, voordat het overstroomt. Onze maatschappij bestaat niet uit naadloos aansluitende puzzelstukjes. Er moet eindeloos geschuurd en gevijld worden, voordat het past en we goed en vreedzaam kunnen samenleven met elkaar. Dat is noeste arbeid voor alle partijen.
Op de scholen waar kinderen en leerkrachten uit verschillende culturen, met verschillende levensovertuigingen en religies elkaar ontmoeten, wordt die arbeid geleverd. Wordt er met liefde, geduld, volharding en compassie aan die zware opdracht gewerkt. Elke dag weer opnieuw.
Dat is de realiteit waar “wij als Nederland” mee moeten dealen: op scholen, in wijken, bij Jeugdzorg, justitie en politie. Die realiteit ziet er heel anders uit dan de wollige wolk waar Anna, Patrick en al die andere wensdenkers zich permitteren om te verblijven.
Maar ik werk op zo’n vmbo en wantrouw dus de politici, wetenschappers, activisten en BN’ers die ons voorspiegelen dat er “gemakkelijk” nog veel meer mensen uit het Midden-Oosten en Afrika kunnen worden opgevangen in Nederland. Hun zogenaamd objectieve cijfers en feiten wantrouw ik ook. Bij een misrekening onttrekken deze goedbedoelende types zich namelijk aan de ellende. Die moeten anderen voor ze oplossen.
Over de auteur
- 3e generatie, 1 paspoort en nog niet geïntegreerd/ slechte huisvrouw, goede moeder/ leraar en coach in het onderwijs, vmbo/ A'dam/ schrijft/ twittert @MajaMischke
[…] Ook zouden 16% van de mensen het huis willen openstellen voor vluchtelingen. In theorie, dat akkefietje met BN’ers ligt vers in het geheugen, maar zet gerust nogmaals prominenten in voor […]
[…] aanleiding van haar column “Immigratie is meer dan een simpele rekensom” mocht OpinieZ-eindredacteur en columnist Maja Mischke gisteren aanschuiven bij het NPO-programma De […]
Lieve Maja,
Als collega van een MBO midden in een grote stad, snap ik precies wat je bedoelt. Ik zie (en voel) het ook. Iedere dag opnieuw even diep inademen voor ik de deur in ga en heel af en toe met een goed gevoel, maar meestal opgelucht naar buiten. Toch, de mens, de moeder, in mij zegt: het kan niet, dat we mensen zo laten lopen, zo in de steek laten……. dilemma’s, dilemma’s
Dank voor je reactie, Tineke! Ik heb vandaag veel collega’s gesproken uit het onderwijs: iedereen herkent wat ik heb verteld en geschreven. En noemt het eerder realistisch in plaats van bezorgd.
Goede opinie. Zal door de roze bril dragers wel af worden gedaan als te realistisch (te zuur).
[…] En lees dit artikel over onderwijs aan migranten: klik hier […]
Werkelijke integratie begint met mind-set veranderingen en die zijn lastig – voorzichtig uitgedrukt – als delen van de samenleving gescheiden leven qua informatie en contact. Dat komt altijd van beide kanten en ligt nu grotendeels op de schouders van leraren op de basis en VMBO scholen die daaronder (bijna) bezwijken. Dat kan niet zo zijn en vraagt bredere ondersteuning van anderen in de maatschappij vooral ook buiten school. Dit om die docenten weer de kans te geven die kennis en vaardigheden over te dragen waarvoor ze oorspronkelijk zijn opgeleid. Helpt daarbij een beter inzicht te krijgen in de grote veranderingen ten goede (gemiddeld!!!) in de wereld? https://www.ted.com/talks/hans_and_ola_rosling_how_not_to_be_ignorant_about_the_world
Alleen wanneer migranten uit Afrika en het Midden-Oosten de scheiding van kerk en staat erkennen en omarmen; de Nederlandse taal leren spreken en verstaan zodat zij via de dagelijkse communicatie de normen en waarden van dit land kunnen absorberen; afstand doen van de jihad, de religieuze plicht van Moslims om een offensieve strijd te voeren tegen Christenen en Joden – dan zal het nog twee generaties oftewel minimaal vijftig jaar duren voordat er cultureel geïntegreerde kindjes in de schoolbanken zitten.
Het gaat daar helemaal niet om. Het is een volksverhuizing en daar moet je op de juiste manier mee omgaan: onderdak, levensvoorwaarden, studie en HEEL langzaam integreren….zo werkt dat. De Vandalen die ooit Rome belegerden spreken nu een soort Latijn (Italiaans)
Je kunt wel zeggen dat het daar niet om gaat, maar is daarmee het probleem opgelost? Zo ja, dan geef ik het even door…
Nee. Daarmee is het probleem zeker niet opgelost. En je hebt natuurlijk gelijk, Maja. Maar Kaj ook. Want we kunnen ze toch niet laten verrekken?
Kul, Kaj. Daar gaat het nu juist wél om. Wie praktijkervaring heeft wéét dat er weinig tot helemaal geen integratie plaatsvindt, en dat gebrek brengt ontstellend veel kosten en problemen teweeg. Als maatschappij negeer je dat feit op eigen risico. Betalen doen we evengoed allemaal, linksom, rechtsom, qua belastingen, qua inkomen, qua ruimte, noem maar op.
Waar je aan voorbij gaat, is dat het Romeinse Rijk mede gevallen is door immigratie van onder anderen de Vandalen. Maar vooral door het verschaffen van burgerrechten.
Hetzelfde gebeurt nu met Europese natiestaten. Massa-immigratie, het verschaffen van burgerrechten, het is net als toen.
Het verschil zit ‘m in het feit dat er nu een vreemde mogendheid is die de natiestaten week heeft gemaakt.
In jouw redenatie gaat het erom dat de mensen die nu Europa binnenkomen straks Nederlands zullen spreken en dat je dat ziet als geslaagde integratie.
Hoe naïef. Nog nooit van de islam gehoord?
Op het punt, goede commentaar.
“… ze kampen met taal- en leerachterstanden, maar ook met grote moeilijkheden in het sociale verkeer: onderling en met volwassenen.”
Deze zin lijkt me de meest belangrijke aspect te onderstrepen en bij alle euforie over de humanitaire hulp voor de vluchtelingen uit b.v.b. Syria mogen we niet vergeten, dat de weg naar Europa niet zo lang is als de weg tot integratie en inclusie binnen onze maatschappij Ik vrees dat de vluchtelingen hulp bij de tandenborstel en hygiëne producten eindigt. Er is uiteindelijk meer nodig, en de vluchtelingen zullen verbaasd zijn met welke moeilijkheden we onderling vechten.