Ontsnapte Ali B. gearresteerd
De uit Altrecht, Den Dolder ontsnapte Ali Benhadi is eerder deze week in Spanje aangehouden. In het politieregistratiesysteem heeft Ali de dubieus eervolle vermelding ‘code Willem’ staan. En daar bovenop nog eens een aantal vermeldingen waaronder E33, oftewel ‘geestelijk verwarde persoon’. Achtzaamheid is dan ook geboden bij aantreffen, om maar eens een understatement te gebruiken.
Ali, oorspronkelijk wonende in Amsterdam en broer van Anouar Benhadi (betrokken bij liquidaties in de Staatsliedenbuurt), was onderweg naar Marokko om daar te gaan genieten van een welverdiende vakantie. Dit alles met nog vier maanden te gaan tot zijn voorlopige invrijheidstelling.
Voor de meeste Nederlanders is het onbegrijpelijk dat dergelijke gebeurtenissen zich herhaaldelijk voordoen. De oorzaak ligt bij het beleid dat onze regering er sinds medio 2010 doordrukt: toen 20% bezuinigd en in 2014 wederom 20%. Vele maatregelen zijn u bekend en als politicus zijn ze ook heel aardig te verdedigen naar het electoraat: minder overhead bij GGZ en politie, participatie, enz.
Maar het gevolg is, dat hulp minder toegankelijk is geworden. De politie moet met hetzelfde personeel meer en gecompliceerder werk verrichten. Er zijn minder mogelijkheden om hen, die een gevaar voor zichzelf en anderen vormen, (al dan niet gedwongen) op te nemen binnen de GGZ. Het resultaat is dat ‘gekken’ op straat van alles kunnen doen, voordat er een GGZ-crisisdienst komt kijken. Daarnaast heeft de GGZ maar een beperkt aantal “acute bedden”.
Bovendien is er binnen de GGZ afgesproken, dat er minder ‘dwang en drang’ zal plaatsvinden. Dat houdt in dat personen in acute nood of met een maatregel (IBS, RM of zelfs TBS) sneller vrijheden krijgen indien opgenomen. Hier komt bij dat Justitie bij particuliere GGZ-instellingen zorg inkoopt voor onder andere TBS, aangezien men zelf onvoldoende capaciteit heeft op bijvoorbeeld Forensisch Psychiatrische Centra.
De veiligheid van instellingen is vaak volledig in handen van ‘externe’ beveiliging onder het mom van kostenefficiëntie. Daarnaast is het beleid aangaande veiligheid volledig in handen van ex-verpleegkundigen die plotseling een managementfunctie moeten vervullen. Geen wonder dat de procedures omtrent ‘vrijheden’ rammelen aan alle kanten. Registratie en toegang tot gesloten afdelingen is er nauwelijks. Toegangssystemen, visitatie, medicatie, calamiteitenplannen, brandveiligheid, drugspreventie, kamercontrole en bezoekregeling zijn ronduit slecht geregeld.
De politie geeft te kennen dat men door bezuinigingen geen personeel beschikbaar heeft om de veiligheid van personeel en omwonenden te kunnen waarborgen als die ene dienstdoende beveiliger in de problemen komt. De beveiliger is aangewezen op een enkele verpleegkundige of stagiaire van het niveau MBO3 om ‘levensreddende’ handelingen te verrichten. Levensreddend van zichzelf, niet van de cliënt/patiënt. Datzelfde meisje van achttien jaar wordt trouwens ook geacht om met een cliënt/veroordeelde een rondje te lopen door uw winkelcentrum, zonder enige hulpmiddelen…
Duidelijk dus hoe het mogelijk is dat de Ali Benhadi’s zich probleemloos bij de veerpont tussen Spanje en Marokko kunnen melden. En nu we de meeste details op een rijtje hebben is het gemakkelijk storingzoeken, zou je zeggen. Niet dus. De politiek ziet de samenhang niet. Men weigert te erkennen dat het huis instort, als de fundering wordt weggenomen.
De discussie laat ik aan u over. Feit is dat de nood hoog is. Er dient absoluut respect te zijn voor politie en zorg, die met een tekort aan middelen het schip drijvende proberen te houden. En totdat onze volksvertegenwoordigers wakker worden, zullen wij allen er het beste van moeten maken.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Terrorisme22 maart 2016Hoe nu verder na Brussel?
Israël26 februari 2016Israël kapittelt buitenlandse pers
Islam/Moslims12 februari 2016Op Jihadvakantie in Noord-Afrika- Migratie6 januari 2016Wat er misging in Keulen