Machtsbeluste EU in ons land geen verkiezingsthema, in Polen wel
'Brussel' nauwelijks interessant in aanloop naar 22 november
Titelfoto: Ursula von der Leyen, publicatie onder copyright Europese Unie.
Onlangs sprak Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, de jaarlijkse State of the Union uit met vergaande federale vergezichten, die een einde moeten maken aan de nationale soevereiniteit. Een lidstaat als Polen maakt zich daar druk om, maar Nederland niet. Ook het nieuwe EU-industriebeleid, protectionistisch en in feite leidend tot de-industrialisering, staat niet in de belangstelling van politici en media. De EU en EU-beleid zijn in Nederland op wonderlijke wijze geen verkiezingsonderwerpen, schrijft Johannes Vervloed.
In Nederland en Polen worden binnenkort verkiezingen gehouden. In Polen staat de EU als verkiezingsthema sterk in de belangstelling, met zelfs een gelijktijdig referendum over het EU-asielbeleid. In Nederland is het bijna een anathema. Geen politicus – op Timmermans met zijn Green Deal na – praat over hoe het Nederlandse EU-beleid eruit zou moeten zien. Terwijl de EU inmiddels goed is voor ca. 80 procent van alle wetgeving, de Nederlandse belastingbetaler steeds meer aan allerlei EU-programma’s moet betalen en de Europese Commissie zich in toenemende mate als een Europese regering opstelt en zich sluipenderwijs nationale bevoegdheden toe-eigent.
Kortom, de Nederlandse (en Poolse) soevereiniteit staan op het spel. In Polen maakt men zich daar druk over, in Nederland op onverklaarbare wijze niet.
#verkiezingen22november#EU@lientje1967 en @PieterOmtzigt
Wanneer spreken jullie je uit over het te voeren Nederlandse EU-beleid. Ruim 80 % van onze wetgeving komt inmiddels uit ‘Brussel’.
Misschien is morgen een goed moment. Na de State of the Union speech van Von der Leyen. https://t.co/YWxxmcezSh— Johannes Vervloed (@Diplo_JV) September 12, 2023
Polen
In Polen worden op 15 oktober parlementaire verkiezingen gehouden, in Nederland op 22 november. De Polen zijn verdeeld over de EU. De regerende PIS-partij probeert ‘Brusselse’ bemoeienis zo ver mogelijk buiten de deur te houden. Op het gebied van rechtspraak, energiebeleid, landbouwbeleid en defensie.
De oppositie, onder leiding van voormalig voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk, wil juist meer EU en verkondigt net als commissievoorzitster Von der Leyen in haar State of the Union van afgelopen woensdag federale vergezichten.
#SOTEU
De speech had niet federaler van karakter kunnen zijn. Von der Leyen wil industriepolitiek en centrale sturing, een Europese Defensie Unie, uitbreiding en verdieping en een Conventie met aansluitend verdragwijziging om dit alles te realiseren. https://t.co/UIc7sdAlOv— Johannes Vervloed (@Diplo_JV) September 13, 2023
De Poolse regering drijft de verdeeldheid onder de bevolking met een referendum over het EU-asielbeleid op de spits – in het onlangs in Brussel gesloten akkoord moet Polen een quotum asielzoekers toelaten of per afgewezen asielzoeker 20.000 euro betalen – in de hoop herkozen te worden.
De uitkomst van de verkiezingen in Polen is niet onbelangrijk voor de EU. Polen is in korte tijd uitgegroeid tot een power house. Voorspeld wordt dat het BBP van Polen over enkele jaren dat van het VK zal overtreffen. Als Polen ‘meer EU’ afwijst en vasthoudt aan de eigen soevereiniteit, heeft dat z’n invloed op de richting die de EU in kan slaan. De federale vergezichten van de Europese Commissie blijven dan vergezichten …
Nederland
In Nederland zien we weinig EU-onderwerpen in de verkiezingsprogramma’s. Omtzigt heeft twijfels over de houdbaarheid van de euro, maar (nog?) geen programma over het te voeren EU-beleid. BBB heeft een paar punten, maar ook bij die partij ontbreekt een comprehensive view. De VVD heeft in haar verkiezingsprogramma geen duidelijk afscheid genomen van het EU-beleid van Rutte IV (lees: D66). Alleen de nieuwe GL/PvdA-combinatie is duidelijk over het EU-beleid: de Green Deal moet worden uitgevoerd en alles dient daaraan ondergeschikt te worden gemaakt. Dat de industrie daarmee verdwijnt is jammer, maar het klimaat gaat altijd vóór als het aan de linkse wolk ligt.
"Leuk die Nationale Klimaatweek, maar ondertussen verdwijnt de industrie". Kostbare klimaatmaatregelen jagen bedrijven weg. Column van Johannes Vervloed @Diplo_JV #economie #klimaat #EU #Jetten https://t.co/UfZv6yu7Ol
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) November 2, 2022
State of the Union
In de commentaren in de mainstream media op de jaarlijkse State of the Union van voorzitter Ursula von der Leyen van de Europese Commissie voorzitster van de Europese Commissie worden de federale vergezichten van de Europese Commissie niet gehekeld, maar blijkbaar voor granted genomen. Zelfs de uitspraak van Von der Leyen dat het nationale vetorecht moet worden opgeheven omdat een uitgebreide EU – zij wil een uitbreiding met wellicht zelfs acht landen – anders onbestuurbaar zou worden, wordt nergens als een bedreiging gezien. En dat terwijl zij expliciet verdragswijziging bepleit om van de EU een federaal besluitvormingsorgaan te maken, dat met meerderheid van stemmen lidstaten kan dwingen onwenselijk geachte beslissingen uit te voeren. Dat zou feitelijk het einde zijn van de soevereiniteit van de lidstaten.
🇪🇺 It was the climax of her speech, the one we had been waiting for! 👉 In her #SOTEU2023, our President @vonderleyen opened the door to #EU treaty changes and reforms of our Union. As she said: "I will always support this House and all those who want to reform the EU." 🇪🇺❤️ pic.twitter.com/kzOUAk7tCg
— Other Europe 🇪🇺 (@other_europe) September 13, 2023
Fort Europa
Ook dat zij een Europese defensie-unie wil wordt niet becommentarieerd. Dat de NAVO uit het spoorboekje van de Commissie is verdwenen geeft blijkbaar evenmin aanleiding tot kritische kanttekeningen. Men rept slechts over de door Von der Leyen aangekaarte oneerlijke concurrentie van China en de wens tot de-risking, niet langer volledig afhankelijk zijn van cruciale grondstoffen en producten uit één land. De EU dient ook zelf industrieën op te zetten, vooral op het gebied van digitalisering en duurzame energie. Er moet industriebeleid worden gevoerd om het bedrijfsleven in die richting te dwingen. Kortom, Fort Europa met een protectionistisch beleid om China en de VS buiten de (economische) deur te houden.
Weinig commentatoren zien het gevaar van dit nieuwe EU-industriebeleid. Vergeten is blijkbaar dat protectionisme slecht is voor de economie. In de visie van de linkse pers is dat ook niet erg. Economische groei zou niet langer nodig zijn. Men spreekt zelfs openlijk over de-growth. Het halen van klimaatdoelen en sociaal welzijn (nivellering) worden belangrijker geacht. Hoe de gewenste energietransitie, verduurzaming van de industrie en het klimaatbeleid in het algemeen betaald moeten worden blijft onbesproken. Oud-president van de ECB, Mario Draghi, is van stal gehaald om een rapport te schrijven over hoe de EU concurrerend kan blijven in de mondiale economische strijd, in het bijzonder in relatie tot China en de VS.
'Degrowth economie wordt een catastrofe' | BNR Nieuwsradio- @HandeJong14 heeft gelijk. Er kan niet genoeg worden gewaarschuwd tegen dit idee. https://t.co/PacH182ZZc
— lex hoogduin (@lexhoogduin) September 6, 2023
Groene pauze?
Wel lijkt de roep vanuit de eigen EVP-fractie van Von der Leyen gehoord te worden om een ‘groene pauze’ in te voeren. Een te rigoreus klimaatbeleid en een te snelle energietransitie zouden tot de-industrialisering leiden in de EU. In Duitsland is de voorspelling dat bij ongewijzigd beleid bijna veertig procent van de industrie het land zal verlaten. Of de verbale nuancering van het klimaat- en natuurbeleid door Von der Leyen overigens tot concrete actie, beter gezegd tot géén actie leidt, moeten we nog maar zien.
Misschien is het nog te vroeg om conclusies te trekken. Wellicht komen er alsnog diepergaande analyses van de speech van Von der Leyen in de Nederlandse media en wellicht voelen sommige politici zich alsnog geroepen om de kiezer een beeld te geven van wat zij kunnen verwachten van Nederlands EU-beleid wanneer op hen gestemd wordt. En het zou kunnen dat, wanneer de verkiezingscampagnes op stoom komen, er meer belangstelling voor de EU en alle pro’s en contra’s van dat lidmaatschap komt.
Vooralsnog domineren in de verkiezingscampagnes echter nationale thema’s als bestaanszekerheid, beter bestuur, de positie van de boeren en de vissers, meer aandacht voor de regio en houdbaarheid van de zorg. De EU-dimensie speelt opmerkelijk genoeg nauwelijks een rol.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal12 mei 2024De politieke agenda van Trump 2.0
Economie21 april 2024Bij de Europese Verkiezingen staan Italiaanse scenario’s op de agenda
Economie7 april 2024EU heeft geen industriepolitiek nodig, maar kapitaalmarktunie
Economie28 februari 2024Verkiezingen voor Europees Parlement werpen hun schaduw vooruit
De rol van de EU speelt al vele jaren geen enkele rol in de campagnes. Nederlanders zijn al vanaf het begin pro-EEG geweest en al vanaf het begin in 1992 pro-EU. Het lijkt wel een soort drugsverslaving: ze kunnen er gewoon geen genoeg van krijgen.
Maar er lijken andere tijden aan te breken.
De lange periode van lage rentes die de Euro stabiel hield, is afgelopen. Duitsland staat economisch op instorten en wat in Duitsland gebeurt, heeft weerslag op Nederland, en zelfs op de hele EU. De kosten stijgen, de rente stijgt, de inkomens dalen: alle trends wijzen in de richting van een zware recessie.
Binnen een jaar zal duidelijk worden dat er een keiharde keuze voor ligt: óf welvaart óf groene dromen.
Zoals het nu gaat, voorzie ik dat er gewoon geen geld meer zal zijn voor reizen, een auto, opvang van asielzoekers laat staan de dingen die het leven leuk maken. Italië kan de staatsschuld niet meer financieren. De EU kan Italië niet overeind houden – dat wisten we al in 2010 jaar geleden, toen het met Griekenland nog wel lukte.
Een economische crisis kan een heftige omwenteling uitlokken. Dat is eerder gebeurd in bijvoorbeeld 1774, 1789, 1917, 1918 en 1933. De namen van de landen lijken me niet zo moeilijk.
Pro EU.?
Ik weet dat er twee keer om de mening van de Nederlandse kiezer aangaande de EU is gevraagd en beide keren was een afwijzing het resultaat.
De media is pro dus die info komt tot ons.
Hoorde zojuist ook van een XR dame bij WNL dat 70% van de Nederlanders achter de doelen, dus achter hen zou staan. Dan denk ik dat de vraagstelling heel erg sturend is geweest. 400 Wetenschappers zouden hen steunen. OK, en hoeveel níet?
Ook interessant: Mw. v.d. Wal die beweert dat zij niet gedwongen wil uitkopen, maaarrrr…. er zijn niet-statelijke actoren, NGO’s, die dan een rechtszaak aanspannen en dan moet de overheid wel. Was in mijn ogen een oproep aan de XR’ders en Vollenbroekers.
Als je kijkt naar de verdeling in de TK dan denk ik dat die 70 % van steun door Nederlanders best zal kloppen.
Maar staan achter doelstellingen is gratuit. Deze 70 % van de Nederlanders staat er vast niet bij stil dat de ‘doelstellingen’ enorme gevolgen hebben voor hun dagelijkse leven, zoals:
– enorme verarming door uitgaven waar geen baten tegenover staan
– warmtepompen die niet dezelfde prestatie leveren als gasverwarming
– er zal niet genoeg elektriciteit geproduceerd kunnen worden voor én verwarming én auto’s én openbaar vervoer, zelfs niet als het aantal personenauto’s inkrimpt van 8 miljoen naar 1 miljoen.
enz enz.
Persoonlijk denk ik dat zo’n percentage alleen gehaald wordt op een sturende vraag. Als bv gevraagd wordt of we ‘wat’ aan klimaat moeten doen, zal vrijwel iedereen bevestigend antwoorden.
Ik weet alleen dat er een referendum is geweest in 2005 over de Grondwet van de Eu. Dat is toch wel iets heel anders dan de EEG/ EU in bredere zin.
Inderdaad Frankrijk en Nederland stemde deze Europese grondwet weg.
Daarna is er nog een referendum weggestemd, het associatieverdrag aangaande Oekraïne.
Vorig jaar nog mochten de Grieken stemmen over de hervormingsvoorwaarden van de trojka.
De Grieken stemden tegen en toch ging het door.
En zo verandert de uitslag van een referendum (de wens van de bevolking) niets, Brussel’s wil is wet.
Tja 1933. Nog steeds roept men: “nooit meer fascisme”. Alleen benoem je dan niet de oorzaak, een disfunctionele Weimar republiek, maar het gevolg daarvan.
Het zou goed zijn om ons te realiseren dat wij met een disfunctionele Europese Unie en met een disfunctioneel Nederland opstomen naar -inderdaad- weer zo een crisis als u noemt.
Kan goed gaan, maar kan ook vreselijk fout gaan.
Het is inderdaad opmerkelijk hoe weinig de EU een rol speelt in de verkiezingscampagnes. Niet in de laatste plaats omdat veel nationale thema’s niet eens zouden bestaan zonder de EU. Het stikstofdrama volgt rechtstreeks uit Brusselse richtlijnen. Een zelfstandig migratie- en energiebeleid kun je waarschijnlijk helemaal niet voeren zonder eerst uit de EU te stappen.
Deze discussies zijn wel gevoerd in het VK ten tijde van Brexit, waar men zich heeft gerealiseerd dat je uit de EU moet stappen als je meer soevereiniteit wilt. Niet dat het veel verschil heeft uitgemaakt. Ook daar lockdowns en maskers tijdens covid terwijl het nationale hoofd gezondheidszorg zich daar tegen uitsprak en als dank daarvoor ontslagen is.
Vroeger hoorde je ze in Brussel nog wel eens spreken van subsidiariteit, tegenwoordig lijken ze dat vergeten te zijn in alle ronkende, federale retoriek.
Ook ik denk dat veel thema’s niet eens zouden bestaan zonder BX. Maar ook, en dat hangt wel samen met de tunnelvisie van een (onbereikbaar) verenigd Europa, dat de al decennia aanhoudende massa-immigratie een grote rol speelt in vrijwel alle thema’s zoals woningnood, zorg, criminaliteit, onderwijs….
Brussel faalt op dat punt in elk opzicht. Er worden bakken met geld naar dictators gestuurd, maar de massa-immigratie loopt gewoon steeds verder op.
Waarom niet verspreiden in de herkomstlanden, dat als je illegaal naar de EU komt, je nooit of te nimmer een status zult krijgen, en al helemaal geen gezinshereniging en uitkering.
Ik denk dat Thierry de speech nog wel ergens zal bespreken 👍🏻.
Ze zijn allemaal bang om de grote gulzige alles vertrappende blauwe olifant met zijn gele sterren terug in het hok te jagen.
Leve de seculiere Republiek der vrije Nederlanden. Nexit!
En Rutte maar wijzen naar het ondemocratische Polen. Zij hebben referenda, wij niet.
Dank meneer Vervloed voor de vergelijking van rechtse partijen over de EU.
De programma’s – voor die van de VVD – zijn ontzettend (marxistisch) gedetailleerd.
Alleen al van hun Krijgsmacht voorstellen blijft alleen die van Luitenant-kolonel Gijs Tuinman met een tien en een griffel over.
De rest (VVD, PVV, JA21, FvD en BVNL) zijn matig of slecht.
Wel zijn ze allemaal tegen een Europees leger met die toevoeging dat JA21 denkt nucleaire grootmacht Frankrijk en Duitsland te kunnen dicteren inzake landmacht steun aan de noordoostelijke lidstaten is irreëel.
Maar dat u zegt dat het BNP (nominaal of PPP) van Polen (1700-750) dat van de VK (3850-3150) caeteris paribus zal overtreffen lijkt mij onjuist.
Dat de VK sociaal maatschappelijk zal imploderen lijdt geen twijfel.
Velen zijn teleurgesteld in de PVV maar de soepele opstelling van Wilders en zijn coalitie voorstel verdient grote steun.
De bal ligt nu bij de gewaardeerde Pieter Omtzigt.
Als het lukt ligt er 1 of 2 kerncentrales, Schiphol op zee, 2.5 % BNP Krijgsmacht, etc in het verschiet.
Een rechtse invulling van de Tri-state tussen Nederland, België en Noordrijn-Westfalen ontbreekt echter en zou met de as Seine-Schelde toch op de regeringstafel moeten komen
De stelling dat Polen het VK zal passeren is gebaseerd op een bewering van Labour en die hebben het van de World Bank. Die gaan overigens uit van het inkomen per capita.
Als je de berekening uitvoert, komt er inderdaad uit dat in 2030 het VK gepasseerd zal worden door Polen en in 2040 door Hongarije en Roemenië.
Dat lijkt nu onwaarschijnlijk, maar het verschil in groei is 3 % jaarlijks of meer en na een aantal jaren gaat het dan heel hard.
Het zou wel over de EU moeten gaan, omdat deze unie in veel teveel thema’s als bron van alle problemen fungeert. Maar wat bij inmiddels een groot, en groeiend deel van de bevolking speelt is, dat ze alle vertrouwen in haar eigen landelijke bestuur in het gemeen en politici in het bijzonder heeft verloren.
De snelle opkomst van BBB en NSC zijn daarin prima graadmeters.