De ontbrekende meerwaarde van voorlezende drag queens
Veel pleitbezorgers, geen overtuigende argumenten
Titelfoto: Cambridge Pride 2023 door Mangaka Maiden Photography, CC BY 2.0.
In Leiden vond onlangs een voorleesuurtje voor kinderen plaats vanwege het vieren van Pride. Met een drag queen natuurlijk. Op die manier leren kinderen dat iedereen zichzelf mag zijn en ze vinden het hartstikke leuk, zo luidt de toelichting. Is dat zo, of zeggen kinderen het leuk te vinden om hun ouders te plezieren? De discussie over drag queens barstte los op X, maar er kwam geen bevredigend antwoord op de vraag wat nu de meerwaarde van een voorlezende drag queen is. Een column van Ines van Bokhoven.
Wat is de meerwaarde van het voorlezen aan kinderen door drag queens?
Ik stelde de vraag dit weekend op X aan iemand die duidelijk een groot voorstander was. Het antwoord bleef uit. Anderen bemoeiden zich ermee en kwamen niet verder dan het obligate “Dan leren kinderen dat iedereen zichzelf mag zijn”. Meer niet.
Noodverordening vanwege voorleesuurtje van dragqueen in Leiden https://t.co/OWtJW7gsTc
— NOS (@NOS) September 2, 2023
Mannelijke prinsessen
“Wat is er leuker dan voorgelezen worden door een echte prinses?” vroeg iemand me. Niets, natuurlijk. Probleem is alleen dat dit geen echte prinsessen zijn. Het zijn vaak bonkige mannen die niet bepaald ‘prinsessen-afmetingen’ hebben en een dikke laag make-up dragen om hun baardstoppels en mannelijke gezicht te verbergen. Dus daar kon ik niks mee.
Een ander argument waar velen mee kwamen, was: “Het maakt toch niet uit of het een man of vrouw is?” Blijkbaar wel, want anders zat daar gewoon een gezellige voorleesmoeder of -vader. Maar het moet en zal een travestiet zijn – dus op de een of andere manier doet het er juist heel erg toe. Ook met dat antwoord kon ik weinig.
Hartstikke leuk
“Kinderen vinden het hartstikke leuk,” – die kwam ook veel langs. Tja. Wat moet je met dat soort generalisaties? Je kunt mensen wijzen op het feit dat kinderen individuen zijn, dat ze toch echt een eigen karakter hebben en hun persoonlijkheid verder aan het ontwikkelen zijn tijdens hun opvoeding. Dat kinderen geen eenheidsworst zijn van mini-mensjes die allemaal hetzelfde vinden. Het valt op onvruchtbare aarde – men weet blijkbaar wat alle kinderen vinden en denken. En gut toch, wat een toeval: in de redenatie van deze mensen vinden alle kinderen altijd alles leuk wat zij ook leuk vinden. Het woord ‘projectie’ kennen ze niet. Nee, met dit argument kwam ik ook niet verder.
Eigen mening
De kroon werd gespannen door een docent uit het basisonderwijs: die kwam niet verder dan zijn eigen mening, hij vond de bezwaren allemaal maar nonsens, en over kinderen had hij het amper in zijn argumentatie. Zijn mening stond centraal, verder kwam hij niet – behalve dan dat hij ervan uitging dat die kinders zijn mening aanhingen (of hoorden aan te hangen, en daar deed hij zijn uiterste best voor). Het deed me nare dingen vermoeden over de manier waarop deze man ‘pedagogisch’ bezig was kinderen niet te helpen zichzelf te ontdekken, maar ze te vormen naar zijn evenbeeld. Misbruik te maken van hun kwetsbaarheid.
Kwetsbaar
Kinderen, en zeker kleine kinderen zoals in het basisonderwijs, zijn zich behoorlijk bewust van hun eigen kwetsbaarheid. Ze zullen eerder hun opvoeders tegemoet komen dan tegen hen ingaan – ze hebben de bescherming van die opvoeders, van de volwassenen om hen heen, hard nodig. Daarom zullen kinderen van die leeftijd het sneller eens zijn met hun ouders dan hun grotere, puberende broers of zussen, die inmiddels het stadium van verzet hebben bereikt en er juist werk van maken alles af te wijzen wat hun ouders zo belangrijk vinden.
Goedkeuring krijgen
We kennen die filmpjes wel uit de linkerhoek: hele jonge kinderen die zich gepassioneerd uitspreken over het klimaat, over racisme, over allerlei politieke en maatschappelijke zaken die ze absoluut niet snappen, maar waarover ze braaf herhalen wat hun ouders ook zeggen. Die mensen zijn hun grote voorbeelden, hun grote beschermers, de absolute machthebbers in hun wereld. Kleine kinderen spelen doorgaans altijd op safe. Dus een kind van zes dat vol passie staat te spreken over hoe erg het is met het klimaat en dat er geen toekomst meer is als we nu niet ingrijpen, spreekt niet vanuit zichzelf – het spreekt vanuit de ouders/opvoeders. Het wil goedkeuring krijgen van die opvoeders, het wil zeker zijn van een beschermde plek in het leven. En we weten allemaal: we willen de rest van ons leven die goedkeuring blijven krijgen. Van onze ouders, onze werkgevers, onze vrienden. Het is iets heel dieps, iets heel fundamenteels. We willen zeker weten dat we niet worden afgewezen.
Zeggen wat mama wil horen
En dus zullen de kleine kinderen van ouders die het geweldig vinden dat travestieten op scholen voorlezen hun ouders duidelijk maken dat ze het hartstikke leuk vinden. Dat is een uitspraak waar je dus niets mee kan: het kind is nog veel te jong om te weten of het dit soort zaken werkelijk wel of niet leuk vindt – het begrijpt simpelweg niet wat er gaande is. Maar het wil niks liever dan een liefdevolle, goedkeurende glimlach zien op het gezicht van mama, en dus zegt het wat mama wil horen.
Deze tekst legt het eenvoudig uit:
“Kinderen zijn onbewust heel gevoelig voor subtiele hints, afkomstig van hun ouders/verzorgers. Als die hen niet erkennen als op zichzelf bestaande, unieke individuen, gaan ze zich richten op op prestatie gebaseerde goedkeuring in plaats van dat ze hun eigen, ware behoeften en verlangens onbevangen durven uit te spreken.”
Kinderen leveren wel
En dat is dus wat er gebeurt in dit proces: opvoeders zoeken bevestiging in hun kinderen voor het idee dat wat ze doen hartstikke goed is, en dat kind vult die bevestiging maar wat graag in. Want dan zijn papa en mama, of de juf of meester tevreden en voelt het kind warmte en goedkeuring van de opvoeders – precies waar het kind het om deed. De voorstanders van deze manier van voorlezen gaan met de kinderen om als eenheidsworst, zien de individuele karakters niet meer, behandelen ze respectloos. Gebruiken de kinderen om hun eigen gelijk te halen. En de kinderen? Die leveren wel.
Subtiel
Dit ‘Lentekriebel’-filmpje is er een schitterend voorbeeld van, van dat ‘leveren.’ Het tweede kind, Loek, dat in beeld komt, met twee vaders, vult aan het einde keurig netjes het ontbrekende woord in van het zinnetje “Je lichaam is van je…?” “Eigen!” is zijn resolute antwoord, want zo heeft hij dat geleerd. Hij kent dat zinnetje uit zijn hoofd. Ik zeg niet dat het een fout zinnetje is, absoluut niet – ik toon enkel het gedrag van het kind aan. Maar zie ook de reactie van de moeder van Mats, het eerste kind dat in het filmpje aan bod komt, dat aangeeft niet zo van kusjes te houden: een hevige ‘wat zeg je nou’-reactie, ogen wijd open van geschokte verbazing, stem zowat een octaaf omhoog, waar een kind zo z’n conclusies uit trekt: dat was dus een fout antwoord. Want: “Kinderen zijn onbewust heel gevoelig voor subtiele hints, afkomstig van hun ouders/verzorgers.” En zo subtiel is de reactie van die moeder niet eens, als ‘hint’.
“Alleen travestieten zijn zichzelf”
De vraag die je hier kunt stellen is simpel: is er al eens grondig onderzoek gedaan naar wat kinderen hier nu werkelijk van vinden? En naar wat het effect ervan op die kinderen is? Want er moet toch iets van een effect zijn, anders deed men het niet. Men stelt dat men kinderen wil leren dat ze altijd zichzelf mogen zijn (iets dat al dubieus is gezien mijn bovenstaande uitleg – ze worden juist in een worstenvel gedouwd) en dat doet men dan door één type ‘uitzonderlijk mens’ te laten zien aan de kinderen.
Als men nu elke week een ‘vreemde snoeshaan’ zou uitnodigen in allerlei richtingen, zoals iemand die bijvoorbeeld clown is in een circus, of iemand die al een leven lang wereldreizen maakt en allerlei culturen ontmoette, of iemand die een zeldzaam beroep of uitzonderlijke hobby heeft zoals kantklosster of tapdanser, dan had ik daar nog enige logische grond in kunnen zien. Maar dit ‘je mag jezelf zijn want anderen doen dat ook’ zit dus in een heel krap tunneltje: blijkbaar zijn alleen travestieten zichzelf, en de rest van de wereld is niet interessant. Of zo. Dus die vlieger gaat voor mij ook niet op.
Scherm bewonderen
En dan is er het voorlezen zelf: hoe vaak gaat u naar de bioscoop om het scherm te bewonderen? Want dat is wat hier gebeurt: het gaat niet om het verhaal, het gaat om de voorlezer. Het scherm, zeg maar, waarop de film zich moet afspelen. En kinderen kennende zullen ze dus weinig van het verhaal meekrijgen: kent iemand een kind dat niet snel afgeleid is door zaken die hij/zij nog nooit zag, zoals mannen die van zichzelf een groteske karikatuur van vrouwen hebben gemaakt met een overdaad aan diepe decolletés, teveel sieraden, overdadige make-up, bovenmatig gevulde beha’s, idioot hoge hakken en pruiken die elke verbeelding tarten? Dat hoort thuis in een nachtclub met vermaak voor volwassenen, en dan is het vaak schitterend om te zien. Voor een klas met nietsvermoedende kinderen is het gewoon een flauwe truc.
Conservative drag queen Kitty Demure: "A drag queen performs in a nightclub for adults. There is a lot of filth that goes on. A lot of sexual stuff. And backstage there is a lot of nudity, sex and drugs. I don't think this is an avenue you would want your child to explore." pic.twitter.com/8PWDd5SME9
— Kees (@Kees71234) September 3, 2023
Meerwaarde
En dan kom ik nogmaals terug op mijn oorspronkelijke vraag: wat is de meerwaarde ervan? Wat is de meerwaarde van het blootstellen van een klas aan een enkel type ‘uitzonderlijk mens’? En dan ook nog eens een persoon die ongekend veel kunstgrepen nodig heeft om ‘zichzelf’ te durven zijn? Wat is de meerwaarde van dat krappe tunneltje – dat ook nog eens allerlei vragen over het seksualiseren van die kinderen oproept? En ook hier wil ik nog ruimhartig zijn: er ligt niet noodzakelijk direct een link tussen dit soort voorlees-sessies en seksualisering – maar de vragen erover liggen wel degelijk voor de hand, net als de zorgen. Kinderen zijn kwetsbaar. Die zorgen en vragen doorlopend afdoen met slappe smoezen en slecht doordachte dogma’s, zoals ik op X meemaakte, van mensen die uiteindelijk voor een echte discussie op de vlucht slaan, helpt niet. Werkt zelfs averechts.
Nou, dan stel ik de vraag maar aan jou, in de hoop dat jij het misschien weet:
— Ines (@InesvanBokhoven) September 3, 2023
wat is de meerwaarde van het voorlezen aan kinderen door een drag queen?
Want als je wijst op het feit dat er een piemel onder zie jurk zit, roept iedereen 'Dat maakt niet uit!'
Maar als dat niet…
Veel vragen
Ben ik een tegenstander van dat voorlezen? Niet direct. Het kan oprecht leuke en leerzame momenten opleveren met iemand die heel anders in het leven staat dan de meeste kinders gewend zijn. Maar zoals te merken valt heb ik er wel veel vragen over, vragen die ik terecht vind. En veel kritische noten: nogmaals, nodig dan ook eens wat andere ‘vreemde snoeshanen’ uit. En vraag de kinderen eens naar wat ze er nou echt van vinden. Daarnaast hebben ouders het recht hun kinderen op te voeden zoals ze willen – in alle richtingen. Iets meer wederzijdse empathie zou deze discussie enorm helpen.
Vond je dit artikel goed? Steun Ines van Bokhoven via inesvanbokhoven.backme.org
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland23 september 2023De koning werd uitgefloten op Prinsjesdag. Wat zegt dat?
Klimaat en Milieu10 september 2023Wonen in een hel vanwege Windpark N33
Diversiteit5 september 2023De ontbrekende meerwaarde van voorlezende drag queens
Cultuur30 augustus 2023Disney haalt Sneeuwwitje door de activistische Woke-molen
Wij leven eenmaal in een decadente tijd waarin het abnormale het normale overheerst. Dat duurt meestal niet langer dan een decade en ik hoop op nog korter. Afhankelijk van welke regering wij krijgen kan de burger beter zelf eigen zorgen uitten bij scholen. En andere instellingen. Cultuurverandering begint onderaan en men moet stoppen met zwijgen en alles voor zoete koek slikken met ach ja, moet toch kunnen? Wat voor generatie krijgen we als wij dit soort aftakeling toelaten?
Het is m.i. inderdaad ziekelijk decadent. De ‘meerwaarde’ in een inmiddels zieke samenleving is dat kinderen op standje turbo nog veel meer en op zo jong mogelijke leeftijd decadentie bijgebracht wordt, terwijl er sowieso al genoeg decadentie in omloop is. Nix tegen dragqueens hoor, vrijheid blijheid, maar wel beperkt tot de wereld van volwassenen.
Save the children!!
Het hoort bij de algemeneinkse hersenspoeling je kan niet vroeg genoeg beginnen. Bevrijd eerst de instituties van de linkse geest anders veranderd er niets ook niet met een rechtse regering.
Goede analyse, scherp en duidelijk. Over dat afgeleid worden van kinderen door het groteske van iets; als kind kreeg ik elke week zgn. spraakles op de lagere school van een mevrouw met door lippenstift dik aangezette lippen die tegenover mij zat aan een tafeltje. Het enige wat ik me van die lessen nog herinner is het open en dicht gaan van die grote lippen. De rest is aan mij voorbij gegaan. Gelukkig ging het euvel ( licht stotteren) vanzelf over. Ik hoop deze woke-onzin ook.
Heel goed gezegd.
Heel mooi gezegd.👍
Het is niets meer dat aangeeft dat volwassen mensen problemen op kinderen willen projecteren.
Hiermee de grondrechten van het kind negeren namelijk het vrij en onbevangen kunnen opgroeien tot volwassenen met een goed zelfbeeld in staat zijn een structureel inkomen te verdienen. Voldoende het gezin dat door deze volwassen gevormd wordt te kunne voorzien van de benodigde eerste levensbehoeften.
Het negeren van dit recht ontzet veel ouders uit de ouderlijkmacht en maakt dat jeugdzorg en de overheid ingrijpt.
Het uit het verband trekken van zaken zoals dat nu gebeurt met dit soort voorlees bijeenkomsten en het hele gender verhaal schendt de recht van kinderen.
Hetzelfde als dat zwarte piet fout is, terwijl het onder de gekleurde mede mens in tegenstelling tot bij de blanke medemens de rong orde is des te donkerder des te lager in aanzien.
Zwarte Piet is zwart en geeft mijn zoon tot zijn opluchting en meer kinderen het voorbeeld dat zwart niet minder is. Bij de bisschop Sinterklaas zij met de roe zwaaien en kinder cadeautjes geven. Dat is het beeld van veel kinderen.
Erg verward nu zijn. Verward zijn omdat door hun donkere huidskleur zij nu slecht zijn Want zwart piet is slecht, mag niet meer en moet licht zijn.
De wereld van een kind is anders dan die van een volwassene.
Het toestaan van dit soort evenementen, bijeenkomsten en uitmaken voor slecht en niet goed ontneemt kinderen het recht om onbevangen te kunnen opgrroeien met een goed zelfbeeld.
Heel goed verwoord. Zwarte Piet was in kinderprogramma’s in de jaren 60 en daarna altijd de olijke figuur die de wat dommige, sullige sinterklaas manipuleerde en samenzweerders met de kinderen . Nu, inderdaad, moet die leuke zwarte Piet ineens ‘inclusief’ zijn, maar in feite duidelijk blank (ik weiger wit te zeggen) U heeft gelijk….juist hiermee worden mensen van kleur dus mee gediscrimineerd,. Het is maar hoe je het bekijkt.
Papa, ik wil piraat worden.
Dat is goed jonge, dan laten we morgen je been amputeren en je linker oog verwijderen….
Moet je wel beloven dat je tot je 21ste niet gaat roken en biertjes drinkt.
Er is geen meerwaarde. Wel minderwaarde. Waarom zouden kleine kinderen moeten leren dat het normaal is om een drag queen te zijn? Pure indoctrinatie van kinderen, vaak tegen de wil van hun ouders in. Het feit dat dit soort dingen gebeuren voedt het complot denken bij velen, en terecht. Wat zit er achter dat abnormale zaken aan kleine kinderen als normaal worden voorgespiegeld?
Dragqueens zijn acteurs in overkill hoerenmadam outfits. Niets meer en niets minder. Echt knap hoe ze zich kunnen opmaken, maar het zijn acteurs met een fetisj en zeker niet iets voor onschuldige kinderzieltjes. Zolang kinderen nog accepteren dat een kerel in een jurk doorgaat voor een Sinterklaas sprookje dat cadeautjes oplevert zijn ze 100% niet rijp voor de perverse sexgeoriënteerde hobby’s van het volwassen geslacht. Behoud de kinderlijke onschuld en voorkom trauma’s op jonge leeftijd. Iets waarvan het W3F precies het tegenovergesteld wil bereiken, getraumatiseerde mensen zijn makkelijker te controleren en onderdrukken.
Heel goed artikel. Waarom, inderdaad, lijkt vlg de organisatoren juist een groteske dragen Queen het voorbeeld voor ‘ jezelf durven zijn’. Goed weergegeven dat je dan elke week een ander type zou kunnen uitnodigen. Ik heb niks tegen dragqueens , maar ze horen thuis als cult verschijnsel nan deze tijd in een bepaald deel van de wereld van volwassenen. Dan kan je ook een gothic vragen of iemand die helemaal onder de tattoos zit of een hanenkam heeft of roze geverfd haar.
Alleen gaat het hier over sex en niet een voorkeur van culturele uitingen. Dragqueen is primair een sex ding, wat je er ook van wilt maken. Kan je een pedofiel ook wel laten voorlezen?
ja, ik zie ook wel een sexuele component in deze verkleedpartij voor mannen, maar ik vind dit voor kinderen UITERST verwarrend. Want een deel zal thuis vragen ‘mama, er was een verklede meneer en ik vond die best een beetje eng er uit zien’. Waar blijft het respect dat zo’n kind voor voor volwassenen als rolmodel moet hebben? Het is gewoon verwarrend en ik zou het een kind of kleinkind niet uit kunnen leggen wat er in de hoofden van mannen omgaat die de behoefte voelen zich extreem vrouwelijk grotesk uit te dossen.
Seksualisering van kinderen is een kenmerk van totalitaire regimes. Waarom willen drag queens voorlezen aan kinderen? Waarom niet aan bejaarden in WLZ-instellingen. Het ondermijnen van het ouderlijk gezag is een strategie in het nurture versus nature debat. De maakbare mens gelooft in het bestaan van gender en in de keuzevrijheid van een gender. Het is lysenkoisme en zal weer leiden tot ontelbare doden en onpeilbaar verdriet.
ja, goede vraag. Laat ze als vrijwilliger bejaarden helpen met eten die dat zelf niet kunnen. Dan zijn ze nuttiger.
Goed stuk maar laten we wel wezen: draq heeft alles met sex te maken.
Misschien moet je ze als oude dame laten aankleden, kijken of ze het dan nog zo interessant vinden om zich onder de kinderen te begeven.
De echte ‘meerwaarde’ is niet voor de kinderen, maar voor de marxistische leraren die dit soort dingen organiseren. Met een travestiet kun je de zog. rol-doorbrekende functie uitoefenen en daarmee de ’traditionele’ samenleving ondergraven. Om die reden worden de andere personen die Ines noemt, zoals de wereldreiziger, niet uitgenodigd, want die zijn wel apart, maar niet voldoende anti-samenleving.
Als deze leraren echt ‘ iedereen mag zichzelf zijn’ als richtlijn zouden hanteren, dan zouden ze dit soort voorleessessies niet opdringen aan zulke jonge kinderen en dit onderwerp onderdeel maken van maatschappijleer.
Dragqueens/travestieten, het is de meest vrouwenvernederende statement die een man naar een vrouw kan maken. Het is “black facing” van de vrouw, al het zichtbare verschil tussen een vrouw en een man wordt (door een man ) belachelijk uitvergroot. Naar het hoerige toe. Dat is de boodschap die de kinderen krijgen, een vrouw die zich vrouwelijk uit is eigenlijk niets meer dan een opgepompte hoerige clown
In de vorige eeuw had je de ‘roary twenties’. Deze eeuw de ‘idiote twenties’. Alweer goed geschreven Ines.
Ik herken dit verhaal, maar dan gerelateerd aan religie. Want ook daar doet het kind wat de ouders in het kinderbrein inprenten als zijnde wat normaal is.
Geloof overleeft niet door eigen inzicht, maar is geïndoctrineerd tijdens de kindertijd.
Zou een voorleessessie met Pieter Omtzigt, Caroline van der Plas of godbetert Geert Wilders op hetzelfde enthousiasme mogen rekenen?
Het belangrijkste is dat niet alles wat mogelijk is, bij elke leeftijd hoort. Het is erg selectief voor de woke afdeling. Zwarte Piet mag niet, maar dragqueens bij kinderen is blijkbaar geen bezwaar. Je moet kijken wat kan bij de leeftijd en deze opgedirkte “dames” en andere zaken die met “veranderingen van geslacht” te maken hebben horen daar niet bij. Vroeger genoeg meiden die zich jongensachtig gedragen, maar toch meid gebleven zijn, maar nu moet elke uitspraak van een kind serieus genomen worden, terwijl dat het vaak een fase is en ze weer veranderen, maakt het serieus nemen hiervan de verandering definitief, een gevaarlijke ontwikkeling.