Mijn terugblik op 50 jaar Links Gedram
De prijs van steeds meer gelijkheid
Foto: oud-premier Joop den Uyl (1979) 
In de afgelopen decennia signaleert politiek links keer op keer grote maatschappelijke problemen, die een onmiddellijke verandering van onze manier van leven eisen. Massief overheidsingrijpen moet de samenleving in de gewenste richting duwen. Is het niet goedschiks dan maar met de nodige drang en dwang, want het doel heiligt alle middelen.
Dat gaat gepaard met groteske bewoordingen. Niet zelden staat de wereld of de samenleving op de rand van de afgrond. Het einddoel is de totale gelijkschakeling van alles en iedereen aan het linkse gelijkheidsideaal. Wat is het resultaat?
Het linkse kabinet-Den Uyl en diens missie om te komen tot het spreiden van inkomen, kennis en macht vormen begin jaren zeventig een omslagpunt. De tot dan nog enigszins sober vormgegeven verzorgingsstaat werd toen dusdanig uitgebreid, dat die bij een volgende recessie onbetaalbaar zou blijken. Dat gold eveneens voor de rol die de overheid moest spelen in de samenleving. Ook politici van CDA en VVD konden moeilijk afscheid nemen van het idee van verzorging van de wieg tot het graf. Ze volgden in de jaren daarna een koers van halfslachtige bezuinigingen, die pas met het aantreden van Ruud Lubbers enigszins op stoom kwam. Desondanks duurde het tot halverwege de jaren negentig voordat het lek boven was.
Egalitair
Intussen hadden vooral linkse politici hel en verdoemenis uitgesproken over elk beleid dat de verzorgingsstaat betaalbaar wilde maken. Bezuinigingen zouden leiden tot grote verdeeldheid, een maatschappelijke onderklasse, armoede, honger en dakloosheid. Niets van dit alles is gebeurd. De Nederlandse samenleving is naar inkomen en vermogen nog steeds een van de meest egalitaire ter wereld. De problemen die we hebben rond arbeidsparticipatie en uitkeringsgebruik worden juist veróórzaakt door die gelijkheid, die ervoor zorgt dat een voltijds baan voor teveel mensen weinig tot niets meer oplevert dan een uitkering.
Club van Rome
In dezelfde periode als het kabinet Den Uyl manifesteerde zich de Club van Rome, die wees op de eindigheid van natuurlijke grondstoffen. Een verantwoorde omgang met natuurlijke hulpbronnen is prima, maar niet op de manier zoals in apocalyptische bewoordingen bepleit door deze Club. De door hun voorgestane verandering van onze manier van leven, tot stand te brengen via massief overheidsingrijpen, zou de samenleving qua welvaart vele jaren hebben teruggezet en was onnodig. Ondertussen maakten de achtenzestigers hun opmars door de instituties: mensen die geloofden in de maakbaarheid van de samenleving en voorstander waren van een almaar uitdijende overheid die elk probleem ‘oplost’.
Voor de goede orde: Geen enkele voorspelling van de ‘Club van Rome’ is ooit uitgekomen. Maar dan ook echt geen enkele, niets, nada, noppes👇 https://t.co/Lz5YWzbUD8
— Gert-J. van Ulzen ☃️ (@gjvu) August 23, 2020
Ontwapening
In de jaren tachtig hamerde links ook op de noodzaak van ontwapening. Het voortdurende uitbreiden van (kern)wapenarsenalen leek op het eerste gezicht geldverspilling, maar de Koude Oorlog was wel degelijk een echte strijd. Eenzijdig de eerste stap tot ontwapening zetten had dan ook geen vrede gebracht, zoals linkse activisten ten onrechte veronderstelden. Dat deed het in geen enkele oorlog. De Amerikanen toonden de Russen dat hun zakken de diepste waren, waarna deze uiteindelijk de handdoek in de ring gooiden.
Voor veel Oost-Europese landen (maar ook elders) brak een nieuw tijdperk van vrijheid aan. Dit terwijl links decennialang had geroepen dat we de situatie in Oost-Europa maar als vaststaand moesten accepteren. Reagan werd uitgelachen door vrijwel de voltallige Nederlandse media toen hij staande bij de Berlijnse Muur (nog zo’n gegeven feit) opriep om deze neer te halen.
Innovaties
In de jaren tachtig kwamen in tal van landen groene partijen op die wezen op de milieuramp die zich aan het voltrekken was, onder andere als gevolg van steeds grotere gaten in de ozonlaag en door zure regen. Je hoefde geen milieuactivist te zijn om te zien dat dit problemen waren waar snel iets aan moest worden gedaan. Dat vergde geen totaal andere manier van leven, zoals links betoogde, maar innovaties die het gebruik van bepaalde schadelijke stoffen verminderden. Over de ozonlaag en zure regen hebben we het al jaren niet meer.
Arbeidsongeschikten
In Nederland naderde eind jaren tachtig het aantal arbeidsongeschikten de één miljoen. Politici werden gegijzeld door de vakbonden en de linkse partijen die op schrille toon riepen hoe asociaal het was om mensen die absoluut niet in staat waren te werken daartoe toch te dwingen. Mensen voor wie dat gold, waren natuurlijk snel gevonden. De Nederlandse arbeidsongeschiktheidsverzekering was de meest riante in de wereld. Dat lokte veel misbruik en oneigenlijk gebruik uit. Uiteindelijk ging PvdA-leider Wim Kok door de pomp en volgde er een hervorming.
Nu, bijna dertig jaar, later mogen we constateren dat dit niet gepaard is gegaan met grote ongelukken en dat de doembeelden die de linkse oppositie destijds inbracht in de verste verte niet zijn gerealiseerd. Beter had men zich boos kunnen maken over mensen die onterecht een invaliditeitsuitkering kregen, terwijl ze wel degelijk konden werken.
Integratie
Geld was echter nooit een issue. Terwijl Nederland een van de landen is die het meeste geld uitgeeft aan de verzorgingsstaat, is het volgens links nooit genoeg. Begin van de eeuw eisten zij veel meer geld voor de integratie van nieuwe Nederlanders en de re-integratie van zieken, arbeidsongeschikten en werklozen. Terwijl tal van studies aantoonden dat de manier waarop dit in Nederland gebeurde niet bijzonder effectief was, werden jaar in jaar uit miljarden aan deze doelen gespendeerd, totdat het inzicht doorbrak dat het zo niet langer kon.
“Hoe 20 jaar links mij naar het Realisme duwde”. Persoonlijk verhaal van @Samira_Tarras https://t.co/3D0JT8csNI pic.twitter.com/GhGlk6XhT9
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) September 22, 2019
Migratie
Een dergelijk inzicht is nog steeds niet doorgedrongen tot de beleidsmakers als het gaat om de besteding van ontwikkelingshulp. Hulp die volgens hen ook nodig is om migratie uit Afrikaanse landen te voorkomen. Ineens blijkt ook de almachtige overheid machteloos, want volgens links kunnen de grenzen niet dicht. Dat de afgelopen maanden iets anders hebben laten zien, wordt bewust genegeerd.
Inmiddels hebben we het slechtste van twee werelden. We betalen jaarlijks miljarden om niet overspoeld te worden door migranten, die desondanks toch in grote aantallen blijven komen. En dat tegen steeds hogere kosten, want landen als Turkije hebben ontdekt hoe makkelijk het is om de EU hiermee te chanteren.
EU: pappen en nathouden
Sinds het begin van deze eeuw verdwijnt er steeds meer geld richting de EU en andere Europese landen. Het redden van de euro heeft Nederland al miljarden gekost, waar minister De Jager dit verkocht als een verdienmodel. Eenzelfde beleid van pappen en nathouden wordt gevoerd ten aanzien van landen als Italië en Spanje, die recentelijk met behulp van het coronavirus miljarden uit de zak van onder meer de Nederlandse belastingbetaler wisten te kloppen. Zij nemen het er inmiddels lekker van, gezien de aankondigingen dat in Italië de belastingen omlaag gaan, Spanje een basisinkomen krijgt en de Fransen nog steeds rond hun 62ste met pensioen gaan. Ook nu moesten we betalen van links, omwille van solidariteit en het veiligstellen van handelsbelangen.
Klimaatapocalyps
De afgelopen jaren is het ook noodzakelijk gebleken om tientallen miljarden uit te trekken voor het tegengaan van klimaatverandering. Doen we dat niet, dan zal volgens de in linkse kringen bewierookte Greta Thunberg binnen twaalf jaar (of iets later) de wereld vergaan. Ook hier mogen we (net als bij het gat in de ozonlaag en de zure regen) niet vertrouwen op menselijk vernuft om dit tegen te gaan, of althans de negatieve gevolgen van klimaatverandering te voorkomen. Belangengroepen onderhandelden aan zogenaamde klimaattafels over de te kiezen aanpak. Wie vraagtekens zet bij de daar overeengekomen twee belangrijkste duurzaamheidsmaatregelen, massieve subsidies voor biomassa en het beleid om alle huizen van gas af te sluiten, werd ingedeeld bij de verfoeide groep klimaatsceptici die je de mond mag snoeren.
Resultaat
Wat heeft vijftig jaar door links geïnspireerd beleid ons opgeleverd? Een grote overheidsmoloch die steeds meer taken op zich moet nemen vanwege door links opgeblazen (non-)problemen en bij de uitvoering daarvan op tal van gebieden volledig de mist ingaat (Belastingdienst, UWV, CBR, IND, Justitie, politie). Het equivalent daarvan is een torenhoge belasting- en regeldruk en een enorme bureaucratie, die druk is met elkaar en met pietluttigheden, maar waarlijk grote problemen (als migratie en de gevolgen daarvan en hervorming EU) bewust op hun beloop laat. Het heeft geleid tot een al veertig jaar lang stagnerende welvaart, doordat elk stukje economische groei direct wordt opgeslokt door de overheid voor de zoveelste linkse hobby. De laatste hobby is natuurlijk het bestrijden van racisme en discriminatie.
Alles is geoorloofd in het streven naar steeds meer gelijkheid, want wie kan daar nu tegen zijn?
“Waarom ik niet meer links ben: een ontboezeming”. Persoonlijk relaas van @InesvanBokhoven https://t.co/u1kiJirZ6D
— OpinieZ.com (@OpiniezMagazine) August 2, 2020
Maakbare samenleving
Wat had het moeten opleveren? In de eerste plaats de notie dat de samenleving niet maakbaar is. De kracht zit bij individuen en bij gemeenschappen (bedrijven, organisaties, verenigingen). De overheid als centrale planner is tot falen gedoemd. De daartoe benodigde informatie en daadkracht kan nooit worden gecentraliseerd, maar zit verspreid bij juist de individuen en gemeenschappen die ons huidige welvaartsniveau hebben gerealiseerd. Een overheid die zich bewust is van haar beperkingen en een samenleving die minder spastisch omgaat met verschillen, kan toe met minder ambtenaren, minder regels en lagere belastingen.
Pamperen
Een andere belangrijke notie is dat elk streven om het individuele lot van mensen te verbeteren tot falen is gedoemd als deze niet zelf bereid zijn daaraan de belangrijkste bijdrage te leveren. Dat mensen een eigen verantwoordelijkheid hebben, en dat deze cruciaal is voor het realiseren van een beter leven, is helemaal naar de achtergrond verdwenen.
Steeds minder mensen geloven het ook zelf en laten zich gewillig aan de hand nemen door een overheid die hen pampert in plaats van stimuleert om het heft in eigen hand te nemen.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Diversiteit14 april 2024Laat hysterie niet langer het overheidsbeleid bepalen
Linkse politiek6 januari 2024Wie bedreigt hier nou de rechtsstaat?
Linkse politiek21 november 2023Handhaving grondrechten is niet veilig bij linkse partijen
Economie2 november 2023Verdeling van de welvaart: dat kunnen wij veel beter dan de overheid
Vreselijke man die met oneigenlijke argumenten en de standaard dogma’s het politieke debat dood geslagen heeft. Als je over gastarbeider begon discrimineerde je , als je wou spreken over de miljarden aan ontwikkelingshulp naar de vreemde was je een racist. Als je wou spreken over de miljarden aan uitkeringen die naar “kunstenaars en artiesten ” ging was je een barbaar. Ome joop had voor iedereen het juiste naampje paraat om maar zo min mogelijk op inhoud in debat te moeten gaan.
Herkent iemand de tactiek ?
Stem sociaal , stem PVV
Maar zijn antwoord was altijd: twee dingen. Het kan vriezen, het kan dooien. Hoe kan het met zo sterke ideologie?
Extreem links is waanzinnig machtig.
Dat alle instituties links fascistisch zijn:
hoogleraren,journalisten,rechters,ambtenaren.
Dat we geregeerd worden door de ideologie van GroenLinks?
Dat de media ons platbombardeerd met de meest radicale deugtroep?
Het wemelt van de eenzijdige en linksactivistische berichten. Dat een particuliere krant dit doet is nog tot daar aan toe maar het gebeurt ook dagelijks bij neutrale, en staatsgefinancierde organisaties als NOS en NTR.
Links houdt de wereld in zijn greep ondanks de slechte verkiezingsresultaten. Hun jarenlange propaganda en slapende rechts en heersende politieke correctheid heeft dit mogelijk gemaakt.
Ik werk sinds kort part-time in de hulpverlening. Het is duidelijk dat er een enórme hoop ellende en problemen voortkomen uit een gevoel van ‘nutteloosheid’, ‘doelloosheid’, ‘zinloosheid’ – bij mensen die NIETS te doen hebben als gevolg van het feit dat ze afgekeurd zijn, niet kúnnen werken e.d.
Mensen hebben het nodig om nuttig te zijn, iets nuttigs te doen. De mens is een wezen dat zichzelf moet ‘verwezenlijken’ door iets te presteren. Zéker mannen hebben dat nodig.
Het sociale vangnet, en en de bijna grenzeloze ondersteuning bij problemen zorgen er in feite voor dat er nog nauwelijks een merkbaar beroep gedaan wordt op het gezonde deel van elke client: nl. het deel dat wil LEVEN, wil presteren. Dat deel is er ALTIJD. Maar het wordt gesmoord door die deken van zogenaamde compasssie. Dat voorkomt vrijwel elke neiging om zélf eens iets te proberen.
In feite is dit wreed. We maken de mensen hulpeloos, en vervolgens gaan ze zich rot voelen, en dan gaan we ze helpen omdat ze een probleem hebben -nl dat ze zichzelf niet meer kunnen redden. Maar als we ze niet hulpeloos gemaakt hadden, hadden ze ook geen probleem ontwikkeld… Beter was het geweest om iedereen, problemen of niet, zoveel mogelijk zichzelf te laten redden. Dát is een gezondmakend principe.
het ergens op X tijd MOETEN zijn vind ik na 45 jaar werken wel minder fijn. het lijkt me heerlijk als alles mag en niks moet.
Een opinie die staat als een huis: de spijker op de kop. Uitgangspunt van links is de idealistische “tekentafel”: de ideale samenleving (heilstaat) bestaand uit de ideale burgers. Steeds moet daartoe weer een ramp worden gesteld om aan te geven dat de huidige samenleving niet goed is maar “verbeterd” moet worden. De constante obsessie, zonder enige rekening te houden met de kosten, met slachtoffers: zorg, zielig, zeuren en (on)zekerheid. En daarmee met steeds verdergaande overheidsinvloeden. En dan die tekentafel ideale burger, vastgesteld door een “voorhoede” die medeelt wie wel of niet aan de ideaal-kwalificaties voldoet. Kritische autochtone burgers die merken dat de linkse hobbies geen enkel voordeel opleveren maar grote maatschappelijke nationale kosten tot gevolg hebben waarvan zij de continue melkkoe zijn, in ieder geval niet. Vandaar de oorlog tegen het eigen volk en de bijna godsdienstige verheffing van tekentafel “ideaal-zieligerds”. Mensen die bij die tekentafel-idealen duidelijke gebreken en inconsitenties durven op te merken zijn de duidelijke vijand omdat die de tekentafel mentaliteit met bijbehorende stupide media-aandacht en het daarbij behorende vijandbeeld mogelijk kunnen verstoren. Bijvoorbeeld: vrouwen, allochtonen, mensen met pigment (waaronder ook blanke mensen vallen) en islamieten zijn niet per definitie “zielig”, “perfect” of “slachtoffer” en zijn bedeeld met alle menselijke gebreken zoals de geschiedenis feitelijk staaft. Juist die linkse veralgemeniseringen en etiketteringen maakt mensen onmachtig en dociel.
Als het de regering menens is om Nederland weer op weg te helpen moeten de miljarden worden gebruikt om belastingen te verlagen lonen worden verhoogd zodat
Nederland van onder-op kan worden opgebouwd met eigen gelden en zonder leningen die weer terug betaald moeten worden.
Ik vind links en rechts denken ouderwets en achterhaald. Het rechts van nu is meer het links van tegenwoordig dus ja.. hou er maar over op denk ik dan.
Als je op het niveau van links en rechts en politiek blijft hangen dan zie je het grotere plaatje niet. Politiek is niet veel meer dan theater in NL, 80% ligt vast in de EU en het wordt alleen maar gebruikt om een vals gevoel van democratie op te roepen en percepties te beïnvloeden om zodoende agenda 21, 2030 uit te rollen. Ik weet niet of PVV en FVD dit wezenlijk gaan veranderen. Denk dus dat er wat groters nodig is. Een ontwaken.
Links en rechts zijn hetzelfde: (Inter-)Nationaal-Socialisten.
Socialisten zijn die goedmenschen die eigendommen van een ander herverdelen.
Voornamelijk ook om er zelf beter van te worden.
Is hetgeen dat gedeeld moet worden niet deelbaar; dan moet het vernietigd worden. Hierbij kan je denken aan historie, intelligentie, vaardigheid, schoonheid, maar ook een blanke huidskleur. Iedereen even arm, en even bruin.
Ja het is een terreur op de eigenheid van de mensheid, vanuit de onrealistische gedachte gelijke monniken gelijke kappen, welke zich steeds meer gaat voltrekken om steeds meer macht te krijgen en te behouden. China is hierin vergevorderd en een groot voorbeeld.
Dit inzicht erkennen in plaats van te denken dat deze communistische zienswijze sociaal is, is ontwaken voor het feit dat onze manier van leven en de essentie van het leven in gevaar is en wordt afgenomen. Die ontwikkeling gaat nu heel hard. Ik zie dat veel mensen niet vanuit hun eigenheid, hun ziel leven, trouw zijn aan hun intuïtie en gevoel en daardoor makkelijk te manipuleren zijn. Staan velen straks in de rij om AI te integreren in hun leven, net zoals ze in rijen voor de Apple store staan?
Het financiële systeem, dat is ontworpen om mensen te onderdrukken, is hiervoor een hulpmiddel. In essentie gaat het erom om te realiseren en voelen wat het is en betekent om mens te zijn en van daaruit op te gaan staan tegen deze kwaadaardige agenda’s.
De meeste mensen leven in het vandaag en denken het nog goed te hebben met foutieve vergelijkingen van moderne wereld met de middeleeuwse. Het zou al “groters” zijn als zij deze opvatting los zouden laten.
Klopt. Maar daar gaat ook een einde aan komen als we moeten gaan opdraaien voor arme lidstaten in Europa en de derdewereldlanden. En de klimaat hoax moeten gaan financieren.
Een volledige opsomming van de auteur van de linkse ideeën inclusief de foto van de Nederlandse Lenin. Je dag hoort te beginnen met het zingen van de Internationale desnoods tijdens het tandenpoetsen wanneer je graag uitslaapt maar toch tijdig uit moet.
De linkse wereld is er een van hoop en teleurstelling. Een wereld van dure pleisters zonder genezing en bestrijding van door zichzelf veroorzaakte problemen. De oplossingen zijn uiterst naïef tot dom te noemen. De collectief gaat boven het individu zodat het plaatje er mooi uitziet maar de beleving individueel nogal verschilt en dat vooral van hoog tot laag terwijl gelijkheid gepromoot wordt. Vergelijk het met de rijke om migratie roepende figuren die zelf buiten beeld blijven in praktijk terwijl de minder bedeelden het mogen opknappen. Gelijkheid in samenleving bestaat niet en met hetzelfde rechten(discutabel) houden wij toch verschillen omdat mensen eenmaal niet gelijk zijn in hun doen en laten. De linkse droom klinkt mooi maar mist volledig het realisme en is alleen mogelijk in een totalitaire omgeving waar alle neuzen op een kant (“vrijwillig”)gericht zijn. Telkens leidt de linkse droom daarom uiteindelijk tot een nachtmerrie. Er zijn voldoende bewijzen tot nu toe geleverd en toch geven zij niet op. Links zijn blijvende vechters, zonder gevecht houden zij op met bestaan. Vechten, vechten en vechten! Vermoeiend leven.
Gaap. Gaap. Gaap. Cliché op platitude. Gelijkheid is iedereen over één kam scheren, gelijkwaardigheid is beter: ‘you’re equal but different’
Niks nieuws onder de zon op links. Ze zijn nog net zo destructief voor NL als in de tijd van den Uyl
Zij zijn agressiever geworden via GL en D66.
Volgens eigen biografie van Joop:
Joop den Uyl koesterde als middelbare scholier sympathie voor rechts nationalistische denkbeelden. Ook had hij in die tijd, midden jaren dertig, waardering voor Hitler-Duitsland. Hij toonde waardering voor Hitler-Duitsland, waar hij ’een herboren, zelfbewust volk in eensgezindheid om de Führer geschaard zag’. Tegelijk had hij oog voor de schaduwzijden, zoals de rassenleer en de Jodenvervolging.
Pas later draaide Den Uyl bij in zijn denkbeelden.
En dan is het de PvdA die Geert en Baudet beschuldigen van nazi en racist?
Ja, het is verschrikkelijk wat links door de jaren heen allemaal geflikt heeft. Het is geen kwestie van de laatste 50 jaar, eerder de laatste 170 jaar, zeg maar het begin van het marxisme. Ofschoon je het begin ervan misschien al kunt plaatsen bij de Franse Revolutie en Jean-Jacques Rousseau. Nu was er ooit een tijd dat je kon denken dat het socialisme een goed idee was. Echter, sinds de marginal revolution van, pak hem beet, 1870 is dat niet meer mogelijk. Sindsdien berust het enthousiasme voor socialisme op misleiding en propaganda.
En het is nog niet afgelopen. Wacht maar eens tot de Sustainable Development Goals worden uitgerold. Daar zijn ze al mee bezig en het wordt alleen maar erger. Tussen 2020 en 2030 moet dat allemaal gaan gebeuren.
Maar goed, links kan dat allemaal doen omdat jij je laat belazeren. Jij wilt immers bestuurd worden. Je wilt dat de overheid voor je zorgt. Daarvoor heb je al je souvereiniteit weg gegeven aan diezelfde overheid. Eenmaal in de 4 jaar mag je een stemmetje doen, dat is geen kiezen, omtrent wie je heerser zal zijn voor de komende 4 jaren. De overheden en al hun instituten zijn nu overgenomen door links (zonder ooit een verkiezing gewonnen te hebben) en zij controleren onderwijs, wetenschap, media, ambtenarij, zelfs flinke delen van het internationale bedrijfsleven en de kerken.
Dat ligt de oplossing voor de hand: de overheid afschaffen; niet langer je eigen ondergang financieren met belastinggeld. Maar daar wil niemand aan want er is je een uitkerinkje van het een of ander beloofd. Je verdient het om belazerd te worden.
Perfecte analyse, bondig weergegeven.
De rode draad is natuurlijk het Linkse dogma van het belang van de groep.
Het belang van de groep/samenleving gaat voor boven dat van het individu.
Deze oude, maar springlevende, marxistische denkbeelden zien we terug bij het communisme, fascisme en socialisme.
Uit de alinea over de Club van Rome
“In dezelfde periode als het kabinet Den Uyl manifesteerde zich de Club van Rome, die wees op de eindigheid van natuurlijke grondstoffen.”
En laat nu juist dit probleem van dreigende schaarste aan grondstoffen aan energie en ruimte onze huidige samenleving keihard treffen. Misschien wat later dan aangegeven (was niet handig) maar inmiddels komt aardig uit wat werd voorzien.
“Een verantwoorde omgang met natuurlijke hulpbronnen is prima, maar niet op de manier zoals in apocalyptische bewoordingen bepleit door deze Club.”
Laten we nog maar even wachten tot hoe de economie het probleem van schaarste gaat ‘oplossen’. Ik vrees dat er geen werkende oplossing is.
“De door hun voorgestane verandering van onze manier van leven, tot stand te brengen via massief overheidsingrijpen, zou de samenleving qua welvaart vele jaren hebben teruggezet en was onnodig.”
Wel die verandering van leven is er niet gekomen en nu wordt ons die verandering “via massief overheidsingrijpen -EU” in vorm van oa energietransitie en circulaire economie opgelegd en zal dat de welvaart zeker verder gaan aantasten
“Laten we nog maar even wachten tot hoe de economie het probleem van schaarste gaat ‘oplossen’. Ik vrees dat er geen werkende oplossing is.”
Kernenergie.
Ja kernenergie in ieder geval de enige mogelijkheid om fossiel op gelijke schaal te kunnen vervangen en daarbij vooral betrouwbaar te zijn. Uit oogpunt van energie idd de beste oplossing voor de huidige economie.
Echter dat was de economie, het economisch systeem is een ander verhaal. Huidig systeem heeft in prijsregulering via mechanisme van vraag en aanbod grote problemen als aanbod door schaarste wordt gefrustreerd. Tevens is groei belangrijk om het complexe systeem stabiel te laten werken en schaarste staat op gespannen voet met groei.
Er is nog geen werkend alternatief voor huidig economisch systeem. Alle nieuwe namen voor een economie voor de toekomst zoals de duurzame economie of de circulaire economie (ingegeven door schaarste) of nog gekker de waterstofeconomie hebben hetzelfde systeem dat vanaf nu steeds vaker gaat haperen.
Schaarste is de essentie van economie. Alleen een schaars goed is een economisch goed. De lucht die je inademt is niet schaars en daarmee geen economisch goed. Totdat je gaat duiken en een aqualong nodig hebt. Maw schaarste is er zolang als de mens bestaat en niet iets om je zorgen over te maken. Wat er gebeurt als een grondstof schaars wordt is dat de prijs omhoog gaat waarna plotseling andere grondstoffen interessant worden om te gebruiken. Je moet je niet bang laten maken door milieugekkies. Er zit nog heel veel olie in de grond en er is heel veel uranium en evt thorium.
Zoals zo veel mensen verwar je een tijdelijk laag aanbod met een structurele schaarste ( het is er niet meer volgens de economisch financiële (ROI) of energetische regels (ERoEI).
Voor olie wordt de grens ERoEI waarde van 7 bij ongewijzigd gebruik al rond 2050 bereikt. En inderdaad zit er dan toch nog zeer veel olie in de grond.
Ik heb je wat proberen uit te leggen. Blijkbaar is dat niet of onvoldoende gelukt. Ga jij maar lekker bang zijn dan.
Schaarste:
1. Fysiek. “Is er nog genoeg?”
2. Economisch. “Wat is de prijs?”
3. Geopolitiek. “Bij wie ligt het beheer – wie is de baas?”
Schaarste als onder 2 is middel tot prijsstelling en prijsbeheersing via controle op procedures van vraag en aanbod. Dit is een zeer belangrijk proces binnen de huidige economie.
Schaarste onder 3 is onderdeel van belang binnen wereld van verschuiving van economische spelers. Opkomende economieën hebben grote behoefte aan grondstoffen en brengen deze onder hun claim teneinde groei te kunnen continueren en hun machtspositie te vergroten. China is hier een duidelijk voorbeeld en India zal weldra volgen.
Voor de andere economieën wordt het dan lastiger en risicovoller om benodigde grondstoffen te kunnen gebruiken.
Schaarste onder 1 is heel eenvoudig het uitputten van bronnen van grondstoffen omdat deze of economisch/financieel ( ROI) nog nauwelijks verantwoord kunnen worden geëxploiteerd of deze bij inzet voor energie-opwekking niet meer volgens energetische beperkingen (ERoEI < 7) nuttig kunnen zijn. Uiteraard raken grondstoffen in absolute zin niet op.
De drie ‘soorten’ van schaarste zijn niet onafhankelijk. Prijs is belangrijk maar er is ook een grens.
Hoe het economische systeem met groei als voorwaarde zal kunnen omgaan met toenemende schaarste daarover bestaan verschillende meningen. Optimisten vertrouwen op nieuwe technieken terwijl pessimisten menen dat eea onvermijdelijk tot een economische ineenstorting zal leiden.
Allemaal oppompen, verbranden dat gas en die olie, gestold zonlicht. CO2 uitstoot? Fabeltjes uit de wetenschap. En als er dan een kerncentrale ontploft en radioactieve straling vrijkomt, wel – daarop groeien planten en dieren geweldig! zie Tsjernobyl (Russisch voor ‘zwarte grond’).
Knal er gewoon een stevige CO2 prijs op, bijvoorbeeld 100 dollar per ton. Dan wordt BCCS ook een goede optie.
Als je dit niet kunt bevatten leef je in “cloud cuckoo land”.
[…] Lees verder>>> (h/r “Htskday”) […]
Gezinshereniging, een van de grootse fouten onder den Uyl
Warrig stuk:
1.
Vermogensongelijkheid is wel degelijk een groot maatschappelijk probleem (zie publicaties ESB, die kan je niet als linkse kerk betitelen)
2.
klimaatverandering vindt steeds meer plaats: zie oa. de nieuwe versie van het boek van Mark Lynas, ‘six degrees’ (het wetenschappelijk verantwoorde bronnenapparaat beslaat bijna 1/3 van het boek).
3.
Schrijver is waarschijnlijk niet op het platteland opgegroeid: biodiversiteit is met meer dan driekwart afgenomen. Hoorde en zag je in de vorige eeuw nog wel vlinders, de grutto en andere steltlopers, nu is het stil geworden. Een gifgroene woestijn.
4.
De rijkste 1% heeft bijna driekwart van al het vermogen in Nederland terwijl meer dan zeven miljoen huishoudens de lasten amper kunnen opbrengen. Hoezo is ons land een egalitaire samenleving? Ga nu eens niet spinnen of framen maar hou je aan de feiten!
5.
Je plaatst vraagtekens bij ‘van het aardgas af’. Lekker doorgaan met gaswinning dan? Dat moet je echt niet in Groningen met aardbeving op aardbeving de laatste zes jaar vertellen, dan wordt je gelyncht!
5.
Ik geef je toch één ster omdat je terecht stelt dat verbranden van biomassa als onzin optie selecteert (maar dat is al meer dan twintig jaar bekend: oud nieuws….)
Fraai staaltje linkse framing Tseard. De punten 1 t/m 5 worden door de auteur helemaal niet gemaakt. Lees de tekst nog eens rustig door en laat de tekst door de plaat voor je kop dringen.