Waarom ik niet meer links ben: een ontboezeming
Foto: Barricaden rond kraakpand in Vondelstraat Amsterdam (1 maart 1980). 
Rechts opgevoed, dus als puber natuurlijk links geworden. Maar niet voor lang. Toen Ines van Bokhoven haar meppende vriendje ook een dreun verkocht vloog het pacifisme de deur uit. En daarna nog veel meer. Ines doet verslag van haar politieke ontwikkeling en maakt zich grote zorgen over het linkse geweld, het haatzaaien en het fanatisme, dat heel diep zit.
Ik kom uit een standaard jaren ’70 conservatief gezin. Vader zakenman, moeder huisvrouw met later, toen de kinderen groter werden, een parttime baan. Mooi huis in een bosrijke buurt, twee auto’s op de oprit en verder AVRO, Telegraaf, Elsevier en VVD. Mijn broer en ik spraken onze ouders aan met ‘u’, we hadden braaf te gehoorzamen en mochten niet brutaal zijn.
Mijn lagere school was een katholieke, een echte: verschillende malen per dag bidden, in rijtjes van twee, per klas, naar binnen marcheren, niet praten bij de wc’s of in de gang, en als strafwerk steevast ‘vijf blaadjes’ die de volgende dag volgepend ingeleverd moesten worden. Een strenge, ouderwetse school. Nog net geen nonnen, maar het scheelde niet veel. En ook de middelbare streekschool, waar gelukkig niet meer gebeden werd, was verder wel zo katholiek als maar kon, met jongens die handarbeid kregen terwijl de meisjes leerden naaien.
Het kon dus niet uitblijven dat ik links werd toen ik ging puberen. En niet een beetje. Alles wat ook maar in de verte naar spruitjes kon ruiken vermeed ik als de builenpest. Alles was goed, zolang mijn ouders er maar een hekel aan hadden. En ik was er absoluut van overtuigd dat het allemaal anders moest kunnen. Moest kunnen.
➰
Kernwapenprotesten
Het was de tijd van de kernwapenprotesten, van de punkers en de kakkers, van Thatcher en Lubbers. De vroege jaren ’80 dus. En ik voelde me helemaal thuis in mijn linkse kringen. We blowden en draaiden The Cure en ouwe jaren ’60 en ’70-herrie, want wij waren van die ene groep die niet opviel in die dagen: wij vonden onszelf hippies. Liepen in ‘India-jurken’ met sjaaltjes en dachten dat we liefdevolle pacifisten waren. We schreven brieven voor Amnesty International en demonstreerden tegen De Bom. Uiteraard.
Foto: Demonstratie Kruisraketten Nee ((1983) door EMelchior, gepubliceerd onder CC BY-SA 3.0.9
Stukje bij beetje kwamen er barsten in het pleisterwerk van mijn overtuigingen. Zo ontdekte ik dat ik helemaal geen pacifist was: toen mijn vriendje me een dreun gaf, dreunde ik ‘m net zo hard terug. Dus dat kon alvast de deur uit – ik ging me echt door niemand laten slaan, als het even kon. Ook het bestuderen van geschiedenis maakte me al snel duidelijk: pacifisme is mooi op papier, maar als een mens zichzelf niet verdedigt wordt het een zooitje.
Was dat nog een kleine aanpassing, moeilijker werd het toen ik de hypocrisie van mijn vrienden ontdekte, en het feit dat hun overtuigingen steeds meer op sektarische dogma’s begonnen te lijken. Er was geen ruimte voor een ‘alternatief’ – het woord dat men in die kringen zo aanbad, had blijkbaar niets te maken met henzelf.
Het waren steevast de anderen die moesten veranderen en een alternatief moesten zoeken voor het keurslijf waar ze in vastzaten. Zijzelf hadden geen keurslijf – zo zagen ze het niet, dus dan was dat ook niet zo. Het werd vermoeiend, het werd ergerlijk.
➰
En toen werd het gevaarlijk. Het enthousiasme in mijn omgeving voor de Rara-aanslagen en andere vormen van geweld kon ik niet begrijpen. Verzetten we ons nou niet net tegen het establishment vanwege al die oorlog en oneerlijkheid, al dat gebrek aan liefde en positieve inzet? De Rote Armee Fraktion zag men als historische helden – die durfden de boel tenminste stevig op z’n kop te zetten.
En toen ik eens wat nauwkeuriger keek, begon het me op te vallen dat dat dan ook het enige was dat men wilde: de boel op z’n kop zetten, opschudden, chaos creëren. Onderling weken de haat en nijd, de roddel en de smerige streken niet af van de verhalen die mijn vader vertelde over het door ons zo gehate bedrijfsleven.
Kleingeestigheid, begon ik te beseffen, vind je dus overal.
Geen pragmatisme
En dan was er het gebrek aan pragmatisme. Ik kom uit een gezin van doe-het-zelvers, om maar eens wat te noemen, en heb geleerd aan te pakken en dat er vrijwel altijd meerdere oplossingen zijn voor een probleem. Zo niet mijn linkse vrienden: de praktijk was hun ding niet. Alles was theorie en bleef theorie. En kwam het een keer tot daden, zoals voor een demonstratie of een bijeenkomst, dan bleek al snel dat men amper tot het organiseren van een kleine groep mensen in staat was, laat staan het inzicht had de wereld daadwerkelijk te veranderen. Alles verzandde binnen de kortste keren in gekibbel over de meest onbenullige dingen.
En dat alles zou zo erg niet zijn geweest, als men open had gestaan voor kritiek, voor voorstellen, voor – dare I say it – alternatieven voor hun overtuigingen en theorieën. Maar men zat zo dicht als een bankkluis na sluitingstijd. Er ging niets meer in, en er kwam ook eigenlijk niets meer uit, behalve herhalingen van hetzelfde. Ik verloor mijn geduld; het klopte allemaal niet, voelde ik aan mijn water.
➰
Fortuyn
Een hele lange tijd hield ik me niet meer bezig met politiek. De jaren ’90 gleden aan me voorbij; ik was met hele andere dingen bezig, zoals muziek en een nieuwe relatie. Die jaren waren best vrolijk, we hadden dingen als Girl Power en we waren best vrij met z’n allen. Ik vond het hartstikke geinig allemaal, ik zat nergens mee. En toen kwam Fortuyn.
Niet dat ik een ‘Fortunist’ was, maar het viel me in gesprekken met mijn inmiddels nieuwe, en veel gematigder linkse vrienden, op dat men hem ongelofelijk zwartgallig bekeek. Toen ik hem eens ging opzoeken op het spiksplinternieuwe internet snapte ik waarom: hij had een beerput opengetrokken. Hij had het aangedurfd uit te spreken wat steeds meer mensen door begonnen te krijgen: de integratie van de nieuwkomers, die zo vanzelfsprekend had moeten zijn, was mislukt.
Foto: Gedenksteen Pim Fortuyn, Mediapark door Ramon Vasconcellos, gepubliceerd onder CC BY-SA 3.0.
En daarna ontdekte ik het ‘nieuwe’ links. Zelden was ik zo verbijsterd. Dit waren dus de helden van mijn vroegere vrienden: zonder blikken of blozen wenste men Fortuyn dood, en niemand die verantwoordelijkheid voor zijn of haar uitspraken nam na de moord. De beweging die, nog steeds, elke lettergreep van ‘anderen’ met een soort van rituele dwang onderwerpt aan een inquisitie, zat er compleet niet mee toen een democratisch verkozen politicus mede dankzij hun haatzaaien werd vermoord. Men vierde zijn dood, morbide genoeg. Het gedicht van Komrij, ‘De Zittende Politicus’, vond ik dan ook op het scherp van de snede.
De zittende politicus
Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel.
Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel
Zomaar een lach verschenen, maar die nacht,
Nadat de gek de nar had omgebracht,
Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret,
En maakte hij onbespied een pirouette.
Dank, dank, riep hij, het monster is geveld.
Hij oefende het woord ‘geschokt’ voor morgen
En sliep als twintig ossen kunnen slapen.
Straks is hij, voor de camera, vol zorgen.
Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld.
Daar klinkt verdomd weer zijn belegen lied.
Hij loopt op straat, ondragelijk rechtschapen,
En ziet nog steeds het echte monster niet.
➰
Linkse hypocrisie
Ik schaamde me ervoor, echt waar. Ik schaamde om de domheid die ik ooit had, te denken dat ik was zoals deze mensen. Want zo was ik niet, en zo zou ik ook nooit willen zijn. Het kon me werkelijk niet schelen welke politieke overtuiging iemand had, niet genoeg om ‘m dood te willen hebben in elk geval. De man zou nooit mijn stem hebben gekregen, maar dit ging dusdanig te ver dat het onderhand niet meer voorstelbaar was, de vreugde die mensen voelden bij zijn dood. Ik vond het moreel verwerpelijk, die zichtbare tevredenheid over deze moord.
En vind het, tot op de dag van vandaag, moreel verwerpelijk dat nog steeds niemand ter linkerzijde ook maar iets van een gevoel voor verantwoordelijkheid toont voor de eigen woorden. Ik vind het laf. Zoals altijd bewandelde links na de moord de fijne lijn van de wet, en uiteraard: wie niet geschoten heeft is niet verantwoordelijk. Klopt, ja.
Maar dat wordt acuut een lachwekkende hoop hypocrisie als je beseft dat de mensen die de demoniserende woorden uitspraken, zich destijds (maar ook nu) absoluut gerechtvaardigd voelden ‘anderen’ op het morele matje te roepen voor mindere vergrijpen dan het publiekelijk doodwensen van een mens.
Voor mij was het een keerpunt. Voor het eerst verdiepte ik me in de geschiedenis van wat de basis voor mijn overtuigingen was, en schrok. Blééf schrikken. Ik heb er onlangs een column over geschreven, maar neemt u van mij aan: dat was een uiterst beknopte samenvatting. Links heeft een innige relatie met geweld, zeker ook historisch gezien.
➰
Sociaal geweld
En men is ook zo professioneel in verschillende vormen van geweld, niet in de laatste plaats het sociale geweld. Het buitensluiten van mensen, het niet aan willen gaan van een debat, of de media die halsstarrig de linkse boodschap blijven brengen en een ander geluid geen ruimte gunnen: het zijn allemaal vormen van sociaal geweld. Het doodzwijgen, demoniseren, oproepen tot ontslag, websites boycotten, adverteerders bellen… sociaal geweld met, en daar komt dat loodzware woord, een fascistische inborst. Wie ogen heeft, kan het met gemak zien.
Want al dat geweld dient maar één doel: alle neuzen moeten dezelfde kant op. Alternatieven zijn niet gewenst. Men heeft immers een alternatief: de linkse dogma’s en doctrines. En dat is meer dan genoeg, verder hoeven we niets. Houdt men zich daar netjes aan, dan zal men weinig hinder op z’n pad aantreffen. Voeg je braaf naar de groep, en er is niks aan de hand.
Ik heb het al vaker gezegd: ik maak mij zorgen. Hele grote. Orwell heeft het in zijn boek ‘1984’ over de proles, de groep ‘proleten’ die een meerderheid vormt, maar niet meedoet aan de samenleving, fysiek buitengesloten is en in getto’s leeft, in armoede en ontbering – maar wel vrij. En het buitensluiten lijkt op dit moment de favoriete strategie te zijn ten opzichte van iedereen die zich kritisch opstelt. Ik word liever geen prole, u wel? Ik ben geen profeet en kan de toekomst niet voorspellen, maar weet wel, uit ervaring, hoe diep de dogma’s zitten aan de linkerkant. En die zitten diep.
waar rechtse mensen allerlei bronnen tot zich nemen om zichzelf te informeren, kiest links enkel voor 'de eigen kerk'. Al het andere is 'evil' en daar moet je dus ver vandaan blijven, is hun redenering. En zo raakt links steeds meer in zichzelf gekeerd en wordt de bubbel dikker.
— Ines (@InesvanBokhoven) July 22, 2020
➰
Kijkend naar het fanatisme van mijn oude vrienden, dat er in de loop der jaren niet bepaald minder op is geworden, en kijkend naar de huidige stand van zaken, waarbij vooral de media meer macht hebben dan goed voor ze is, zie ik dat we allemaal reden hebben tot zorgen. Hele grote.
Best wel, eigenlijk.
Over de auteur
Goed verhaal, en heel herkenbaar. Deels omdat ik ook een tijd vrij links was.
Maar nog meer ook omdat ik vooral door de *reacties* op Fortuyn tot andere inzichten kwam. Fortuyn heeft nooit ergens iets geschreven dat de voortdurende racisme-beschuldiging rechtvaardigde. Toch is hij stelselmatig met de nazi’s vergeleken en zelfs herhaaldelijk dood gewenst. Onder andere door Matty Verkamman; “sterf aan aids, kale homo”; en Michiel Rpmeyn; “ik hoop dat je met Harry Mens gaat vliegen, en hop Business Class het WTC in”.
Na zijn dood zeiden sommige (!!) linkse haatzaaiers de moord te betreuren. Krokodillentranen uiteraard, want de volgende hetzes werden reeds in gang gezet; tegen Cliteur, tegen van Gogh, tegen Hirsi Ali, tegen Wilders, etc.
Afgelopen kreeg Eva Vlaardingerbroek weer eens de zoveelste bak stront over haar heen gestort van ene Sander Schimmelpenninck. Alles opgeteld precies 0 feitelijke argumenten; alleen seksistisch gezeik over haar uiterlijk, de “constatering” dat ze als vrouw niet zelfstandig kan nadenken en daarom “dus” net als Eva Braun maar een nazi was geworden.
Het discussieniveau van deze SS kenmerkt de hele linkse kerk.
@Arie, u zegt het zoals het is… die hele Linkse kerk deugt gewoon niet!
Zeer juist. Links is staatsgevaarlijk.
Goed stuk Ines, jij omschrijft het recht voor zijn raap.
Is er nog hoop ?.
Ik persoonlijk geloof het niet.
Zonder een keihard verzet is er geen oplossing voor.
Daarom is dan ook, de oorlog uitgevonden.
Ik heb de laatste helemaal meegemaakt.
Wat waren we in een feeststemming in Mei / Juni 1945.
Er is nog hoop, mensen kunnen hun mening bijstellen.
Diverse rechtse idealisten zijn ooit links begonnen; Fortuyn, Hirsi Ali, Afshin Ellian, Martin Bosma. En ik verwacht dat links de komende jaren steeds marginaler zal worden.
De cancel culture begint zichzelf op te vreten, en laat zien hoe gevaarlijk links is. Dus hoe dictatorialer links zich opstelt, des te meer aanhang zij gaan verliezen. In de VS zien we dat het racistische verdeel-en-heers beleid van de zogenaamde “Democraten” veel kiezers naar Trump jaagt, zij het soms met tegenzin.
Ook hier verdedigt links een tiental dogma’s die zelfs elk afzonderlijk al onhaalbaar en onbetaalbaar zijn. Denk aan de energietransitie; de EU, euro en ECB-beleid; onbeperkte massa-immigratie; islamisering; subsidiëren van criminaliteit en extremisme; etc.
Alles opgeteld is het een ramp. Tel daarbij op de immorele waanzin dat geweldsdelicten nauwelijks bestraft worden, en gedachtendelicten steeds harder aangepakt. Dat valt allemaal niet meer te verdedigen.
Ik denk Arie dat je het kiessysteem in de VS en Nederland niet kan vergelijken.
Bij een verandering van regeringspartijen verandert er in Nederland niets, de ambtenaren en op bestuurlijke vlak blijft gewoon iedereen zitten.
In de VS is een wisseling van de macht in alle geledingen direct merkbaar.
Heel juist. Wij leven zogenaamd in een democratie. Volgens Plato loopt de democratie gevaar af te glijden naar een tirannie, waarin alle macht bij éen persoon ligt. Wat ik met name de laatste maanden zie gebeuren lijken wel de barensweeën van ons democratisch stelsel, en het kind dat gebaard wordt is een bureaucratisch-democratische tirannie.
Ja. Democratie kan zich cultureel buiten spel zetten. Dat lijkt vrijwillig maar is gewoon groepsangst. De rechtsstaat heeft daarom geprobeerd die anti-nazi artikelen er in te frommelen. Die vage termen als haatzaaien. Maar de uitleg is inmiddels ook links. Dus werd destijds Melkert er niet voor veroordeeld.
“En ik verwacht dat links de komende jaren steeds marginaler zal worden.”
Ik zou het heel mooi vinden, maar ik heb een paar argumenten met empirische toetsing in de aanbieding:
1. Als je kijkt naar de verdeling van zetels sinds de jaren 70, dan slinkt de PvdA weliswaar, maar het totaal aantal zetels voor linkse partijen blijft gelijk. Linkse mensen stemmen nu eens D66, dan weer GL of PvdD. VVD sluit zich zelfs gretig aan bij dit linkse ‘blok’ als het goed uitkomt.
2. De onderliggend reden voor dit zwervende stemgedrag is de economie. In slechte tijden zoekt de linkse stemmer zijn toevlucht bij de linkse partijen die vooral banenplannen en sociale steun bieden, in goede tijden bij de linkse partijen die linkse illusies aanbieden, zoals een duurzame samenleving, klimaat-redden, enzovoort.
3. Sinds de jaren 1970 heeft links een enorm propaganda-apparaat opgezet in de vorm van honderden NGO’s die over enorme budget’s beschikken, vaak grotendeels uit overheidsgeld bestaande, die dagelijks de kiezer bewerken met beelden over vluchtelingen, klimaat, uitstervende soorten die niet uitsterven – kortom beelden die het bestaansrecht van links ondersteunen. Wat stelt rechts hier tegenover?
Dat linkse politiek uiteindelijk leidt tot de dingen die jij noemt, wordt al minstens een halve eeuw gepubliceerd op allerlei manieren. Maar mensen willen niet de harde waarheid, ze willen liever in een illusie leven.
@andré: Zeer valide argumenten en inderdaad – bewezen wáár. Overigens is het opbouwen van van dat propaganda-apparaat in feite al begonnen bij de oprichting van de VN. Daarmee is de vruchtbare voedingsbodem gelegd waar utopisch-links naar hartelust mocht zaaien en oogsten.
Niet zo heel vreemd ook, immers zowel de VN als haar (volledig mislukte) voorganger de Volkerenbond waren gestoeld op een utopie, nl. de totale wereldvrede – een waanidee ontsproten aan de geest van de Amerikaanse president Woodrow Wilson, gevoed door de eerste echte ‘wereld’ oorlog…
Ik noem in dit verband nogmaals het boek ‘De Seksuele Revolutie’ van Gabrielle Kuby, waarin onstaan en achtergronden én de vreborgen doelstellingen (ook op het gebied van geboortebeperking bij ‘blacks’ – Margaret Sanger, gefinancierd door Rockefeller e.d.) en seksualiteit) van de VN en haar NGO’s uit de doeken worden gedaan.
Ik ben het eens met u, de VN is de kern van de linkse propaganda en een instrument om de richting aan te geven. Regeringen volgen die slaafs en zonder tegenspraak waarmee zij ook komen.
De opzet van de VN, mee eens, maar wat Nederland betreft was dit pas in de jaren 1970 krachtig merkbaar.
@André: m.b.t. de vraag ‘Wat stelt rechts hier tegenover’. Een logische vraag, maar ik denk dat het zó gesteld een slag in de lucht is. Waarom? Omdat de vraag niet aansluit op de feitelijke situatie, de werkelijkheid. Eigenlijk geeft u het zelf al aan in de laatste zin: ‘mensen willen niet de harde waarheid, ze willen liever … een illusie….’
Wat is dan de ‘feitelijke situatie’? Dit: wij mensen leven in een werkelijkheid, in deze wereld, met alles erop en eraan: mooie dingen en lelijke dingen, vreugde en verdriet, genot en pijn, winst en verlies, geluk en ongeluk, leven en dood. Dát is de werkelijkheid. Die wordt niet ‘gesteld’, die IS. Mensen hebben daarmee ’te dealen’.
Ten diepste kan dat op twee manieren: je aanvaardt de wereld of je ontkent haar. Dáar ligt mijns inziens het verschil tussen ‘linkse’ en ‘rechtse’ politiek: links ontkent en wil een utopie (met als gevolg dat allereerst de huidige werkelijkheid gesloopt moet worden), rechts aanvaard deze wereld en probeert haar te verbeteren. N.b. voor zowel ‘links’ als ‘rechts’ geldt dat veel mensen vanuit hun reactie uiteindelijk ervoor gaan hun eígen werkelijkheid te verbeteren – onder het mom van altruïsme. Dan krijgen we dictatuur en een elitocratie (onder het communisme) of uitbuiting en tirannie (onder bijv. kapitalisme).
‘Rechts’ kan dus niets ’tegenover’ ‘links’ stellen. Tegenover een ontkenning valt niets te ‘stellen’, en dat wat ontkent wordt, IS er al.
Hoe ga je met deze werkelijkheid om, dát is de vraag…
Eens met de analyse, maar niet met de conclusie. Het gaat er niet alleen om duidelijk te maken dat hetgeen dat IS voldoende is, het gaat er even zeer om duidelijk te maken dat wat slecht is, ook echt slecht is. Zoals “p.” aangeeft met het boek ‘De seksuele revolutie’, en andere publicaties, zijn er voldoende mogelijkheden om zich te informeren over de ware aard en bedoelingen van links: namelijk de vernietiging van godsdienst, familie en natie en uiteindelijk de vestiging van anarchie, de overheids-loze samenleving.
Linkse mensen schuwen er ook niet voor om dit in publicaties naar buiten te brengen, bijv. de boeken van Hans Achterhuis.
Inderdaad zijn er veel mensen die uit opportunisme het ‘altruïsme’ van socialisme gebruiken om hun eigen situatie te verbeteren. Ik vermoed dat de meeste linkse mensen veronderstellen dat ze hun zak kunnen vullen, wetende dat het echte socialisme toch nooit zal aanbreken. Dat neemt niet weg – gezien de gang van zaken in de Sovjet-Unie – dat rechts meer consequent zou kunnen wijzen op de bedoelingen van links en risico’s van hun machtsstreven. Dit laatste gebeurt in Nederland naar mijn weten niet of nauwelijks. Zoals we weten sinds 6 mei 2002 is dat een gevaarlijke activiteit.
@andré: ik beweerde ook niet dat ‘rechts’ duidelijk moet maken dat er iets IS. Ik beweerde dat ‘links’ dat wat IS, verwerpt ten faveure van iets wat NIET IS. Niet bestaat, utopisch is. Daar valt niets tegenover te stellen, omdat mensen die de werkelijkheid niet accepteren, ten diepste NIETS zullen accepteren. En zéker geen andere ‘denkbeelden’.
Maar goed, dat is wellicht wat semantische muggenzifterij. Ik begrijp wat u bedoeld: waarom geeft niemand tegengas, of méer tegengas. Echter, dat is jarenlang wél gebeurd, zéker vijftig jaar geleden door met name christelijke partijen. Tegen het communisme, tegen de verzorgingsstaat, tegen de immigratie. Om nog maar te zwijgen over hun geluid m.b.t. dat wat écht’slecht’ is…
Ik hoef u denk ik niet te schetsen hoe er met politici die dergelijke geluiden lieten horen omgegaan werd door de media, of wel? Wat Wilders en FvD / Baudet overkomt is echt helemaal niets nieuws… ALLE christelijke partijen hebben daar decénnialang mee te maken gehad. En, als ik eerlijk ben, ik heb indertijd niet gemerkt dat ook maar iémand daar problemen mee had, integendeel. Dus zéker in de jaren zestig en zeventig was er beslist wel ’tegengas’ te vinden. Maar hee, de VARA nodigde die lui natuurlijk een stuk minder vaak uit dan hun eigen politici. Er is echt niets nieuws onder de zon hoor, al is het er beslist niet beter op geworden in dit opzicht.
Helaas hebben een aantal van die partijen, met name de CU (voormalig RPF / GPV) inmiddels ‘van binnenuit’ een zodanige draai gemaakt, dat zij in de progressieve karavaan nu vóoraan lopen in plaats van achteraan… Met andere woorden: hun tegengeluid is verstomd. Dus ja, dit geluid hoor je vandaag de dag niet veel meer. Maar bij de SGP nog wel af en toe…
Dank voor al uw reacties. In grote lijnen ben ik het daar mee eens;
– het links blok haalt vrij constant zo’n 35% van de stemmen;
– we worden verdronken in linkse propaganda;
– het beleid wordt bepaald door ongekozen ambtenaren.
Om met dat eerste te beginnen; links is dus al enkele decennia in de minderheid in de tweede kamer. De grote partijen VVD en CDA vallen onder “rechts”, maar voeren al heel lang links beleid uit. Kiezers trappen in Ruttes verkiezingsslogans, en letten niet op als Rutte het tegenovergestelde doet; onhaalbare energietransitie; illegaliteit legaliseert; zwarte Piet afvalt; en voorlopig 21 miljard euro plus wat blanco cheques naar Zuid Europa overschrijft.
Maar dat is niet wat NL wil. Google maar eens op enquêtes over die vier onderwerpen, en andere heikele “rechtse” punten. Daarom is het referendum afgeschaft. Het volk wordt blij gemaakt met VVD en CDA die zeggen voor het volk op te komen, maar vervolgens links beleid uitvoeren.
Vervolg…
Dat spelletje moet NL nu toch door krijgen. Zowel de energietransitie als de transferunie zijn onbetaalbaar, iedereen gaat dat in zijn portemonnee merken. Ook het onbeperkt belonen van illegaliteit is onbetaalbaar, en zal gewelddadige criminaliteit en extremisme doen toenemen. Aangewakkerd door racistische subsidieclubjes als blm en kozp.
Dus, tweede punt; op een dag werkt de linkse propaganda niet meer. Iedereen kan zien dat links beleid ons land kapot maakt, en dat VVD en CDA daar medeverantwoordelijk voor zijn. Dan worden PVV en FvD groot genoeg om de boel te herstellen.
En derde punt; ongekozen ambtenaren kunnen dat herstel tegenhouden, inderdaad. Maar ook dat zijn uiteindelijk gewoon mensen. Die onbetaalbare energierekeningen moeten betalen terwijl hun kinderen steeds minder veilig over straat kunnen. Het zal allemaal niet in één dag worden opgelost, maar er is denk ik wel een kentering gaande. Ook in de VS.
ja, dat denk ik ook Dat MOET wel. Want hoeveel zelfkastijding wil je aanvaarden als ‘linkse’ ambtenaar of werkende……….. Op een gegeven ogenblik zal je toch moeten toegeven dat het voor je persoonlijke situatie desastreus wordt als je mee blijft gaan met je linkse stroming waarin je je veilig waande. De schellen moeten toch een KEER van de ogen zou je zeggen.
goede analyse en reactie
Rechts moet alle alpha-studies verplichten logica en wiskunde in de vooropleiding te stoppen. Linkse mensen vegeteren op flutstudies en havo-talen. Dan is hun aanzien zo weg.
De grootste vijand van links is het internet. De media zijn al onder controle. Nu probeert men de rest als fake-nieuws weg te krijgen. Maar ze snappen maar niet dat dit soort gedrag van hen ( de coup der inactieven ) in alle westerse landen tot burgeroorlog heeft geleid. Die links steevast verloor waarna ze weer twintig jaar redelijk waren. Totdat…Kijk het rijtje maar af. Duitsland, Chili, Spanje, Argentinië. Links leert het nooit helaas. Ik denk omdat ze hun beperking niet willen accepteren: de minder capabelen die overcompenseren. Terwijl ze niets te klagen hebben.
zou best kunnen. Het voelt inderdaad als vechten tegen de bierkaai.
Ik vraag me af, na deze zeer herkenbare ontboezeming gelezen te hebben, wat mw van Bokhoven tegenwoordig stemt.
Waarom ik mij dat afvraag komt door haar opmerking mbt Pim Fortuyn:
“Ik zou nooit op de man gestemd hebben”.
Ook niet mw van Bokhoven, als protest stem tegen wat men bij FvD “het Kartel” noemt??
Misschien waren de Kartel gelederen in die tijd nog niet zo gesloten als nu. Echter ik herinner mij nog als de dag van gisteren de linkse terreur van het “not done” zijn, om openlijk te spreken over de mislukte multiculturele samenleving en de islam terreur. Het was een ongeschreven wet uit de koker van links! Toen al! Slechts Frits Bolkenstein had de moed er openlijk tegenin te gaan.
Het was ook de tijd dat ik links “ontrouw” werd.
Zelf dacht ik dus , in de na Fortuynse tijd, ver weg van de mensen, mijn stem aan de Partij voor de Dieren te geven. Dan deed ik tenminste nog iets goeds voor die dieren die een ellendig bestaan hadden, vond ik, want in de politieke mens had ik al mijn vertrouwen verloren.
Tot ik er achter kwam dat ik bij voortsluipend, extreem links sektarisme terecht was gekomen, voor wie dierenleed slechts een naambordje bleek te zijn om stemmen te trekken.
Mijn conclusie sindsdien is, dat er maar één geweldloze kans is om bevrijd te worden van de linkse terreur. Dat is massaal PVV of FvD stemmen. Ik zie geen alternatief.
Daarna zie ik wel weer verder.
Mijn vraag aan mw van Bokhoven is, of zij bij de twee bovengenoemde partijen dezelfde gedachte heeft als indertijd bij stemmen op Pim Fortuyn.
Of dat zij een ander redelijk alternatief ziet om het linkse machtsmisbruik te doorbreken.
Met grote dank aan haar mooie ontboezeming!
.
U denkt,gelukkig,veel gedetailleerder en analyseert beter dan mevr van Bokhoven
Cudos to you!
Mevr van Bokhoven komt met dit article niet veel verder dan de welbekende uitspraak:
when you are young you have a heart,is leftist,
when you are older you develop also a brain,is normal (right)
Ik hoop voor U en uw gelijkgezinden dat eea geweldloos kan en zal geschieden
Ik heb mijn twijfels omtrent deze:
Zoals U wellicht weet werden de holle landers eind jaren dertig ook slaapwiegend WW 2 Ingeluisd
Maar ja dat is alweer een mensenleven geleden nietwaar,en l’histoire se repete
Wie jong is en rechts, heeft geen hart; wie oud is en links geen verstand, zou ook een quote van Churchill zijn.
Ik heb ook stil gestaan bij de uitspraak “Ik zou nooit op de man gestemd hebben”. Ik denk dat het ook een beeld van die tijd zelf is en dat Ines met ogen open vandaag de dag het niet meer zou zeggen. Ik kende veel mensen die stiekem ook Wilders gelijk gaven maar zij zouden ook nooit op die man stemmen en bij hun knusse partijtjes blijven. Dat hoort toch onder correcte gedrag naar buiten toe en ik denk dat deze mensen nog altijd liever blind blijven en niet bereid zijn om hun ogen te openen zoal Ines uiteindelijk deed. Niet bepaald die Hollandse directheid.
“En vind het, tot op de dag van vandaag, moreel verwerpelijk dat nog steeds niemand ter linkerzijde ook maar iets van een gevoel voor verantwoordelijkheid toont voor de eigen woorden. ”
Begrijpelijke formulering, maar links zal nooit die verantwoordelijkheid nemen. Want het zijn narcisten. De schuld voor alles wat fout gaat, niet ideaal is, ligt altijd bij anderen, bij het systeem, dus bij rechts. Linkse mensen zijn individualisten die het woord sociaal gebruiken alleen maar om moreel superieur over te komen, anderen de les te kunnen lezen. Verontwaardiging is de brandstof die hen in beweging zet, want dat geeft een quasi-rechtvaardiging aan het gebrek aan erkenning en waardering en succes dat ze in hun eigen leven denken te hebben ervaren.
Binnen de linkse logica is er eenvoudig geen reden om begrip te hebben voor rechts, of rechts politiek met respect te behandelen.
Zou best kunnen. Narcisten met alpha-vooropleiding die niet accepteren dat de ander het ziet zoals ze zichzelf zien. Leuke vondst.
Geweldige weergave van de realiteit! Meer kan ik er niet van zeggen dan de hoop uit te spreken dat de ratio uiteindelijk zal zegevieren boven het ‘gevoelsmatig, nergens op gebaseerd’ brallen en handelen!
Het is inderdaad ten diepste een gevecht tussen ratio en emotie, verstand en gevoel. Ik ben geneigd te stellen dat het daarmee ook een gevecht tussen het masculine en het feminiene is. En, zoals Joe Jackson in de jaren tachtig van de vorige eeuw al schreef: ‘If there’s war between the sexes then there’ll be no people left…”
Het is niet zo zeer links of rechts, maar het failliet van de democratie wat de onderkant van de samenleving wanhopig maakt. We stemmen op mensen, die vervolgens niet onze belangen vertegenwoordigen, maar grotendeels luisteren naar lobbyisten. En het vervelende is dat ze ter ondersteuning van het beleid de waarheid verdraaien. Is de inkomensongelijkheid te groot? Dan neem je het rijker worden van de rijken niet als inkomen mee. Heb je een half miljoen Polen aan het werk? Dan richt je de aandacht op 40.000 vluchtelingen, die we zelf ook nog eens bommen op de kop hebben gegooid. De pensioendiscussie is een goed voorbeeld. Sinds DNB toezichthouder is, mag het voorschrijven wat risico-vrije beleggingen zijn en hebben ze een nieuwe manier van rekenrente bepalen bedacht. Alle gevestigde partijen zijn het er over eens dat de bejaarden het ten opzichte van de werkenden te goed hebben. DNB eist van pensioenfondsen dat risicovrij beleggen ongeveer allen in staatsleningen mag en laat ook risicovrije buffers aanleggen. Binnenkort zal er door de staat, wegens de energietransitie, ook wel flink geleend moeten worden en dan moet er zo’n groot deel van de pensioenpotten als staatslening uitgeleend worden dat het stelsel veranderd moet worden. DNB richt daarom samen met levensverzekeraars een propaganda machine op: Netspar. Die hameren op de boodschap dat het oude stelsel niet meer kan en dat het allemaal beter wordt in het nieuwe stelsel. Maar als we dadelijk wakker worden uit deze reclamedroom is het pensioen 2x zo duur geworden en levert nog maar de helft op. Maar behartigen VVD, CDA, D66, CU, PvdA en GL hiermee de belangen van hun kiezers? En erger nog willen ze ronduit toegeven dat ze dit aan het doen zijn?
“Socialism is a philosophy of failure, the creed of ignorance, and the gospel of envy, its inherent virtue is the equal sharing of misery.”
― Winston S. Churchill
Hear you,hear you
Thanks NI for posting!
Approptiate description of socialism, I can confirm.
Ik heb nog nooit van mijn leven op een linkse partij gestemd, ik ben niet links. Mijn wantrouwen wordt in dit uitstekende artikel volkomen bevestigd. Maar rechts ben ik ook niet meer en ook niet ‘middenin’ zoals Rita Verdonk indertijd uitriep. Ik walg van de geweldadigheid van die zogenaamde vredelievende groeperingen. Zelfs als er winkels worden geplunderd en auto’s in brand worden gestoken tijdens hún demonstraties, wijzen ze de verantwoordelijkheid daarvoor af.
Wat voor een land is Nederland geworden? Een land van leugens en bedrog, waar de media het voor het zeggen heeft en de hele politiek één warrige kluwen zonder gezicht is. Ik wíl volgend jaar stemmen. Ik wíl van alles doen om deze vloek van Nederland te verwijderen. Maar stemmen? Op welke partij?
Ik hoop dat Ines van Bokhoven nog veel van dergelijke artikelen gaat schrijven, misschien dat ik dan daar ook duidelijkheid in krijg.
Wat is nu rechts in Nederland? FvD en voor een deel de PVV. Bij de oude partijen is rechts zoek. Er valt niets te stemmen als je van uitgaat dat twee partijen uitgesloten worden en de rest een pot nat. Ik heb al vaker gezegd dat ik bedank voor dit “voorrecht” maar ben toch weer gegaan. In mijn land was het verplicht met een kandidaat met de slogan van De waarheid overwint. Klopt maar het duurde wel viertig jaar.
Het poldermodel heeft voor kleurloze partijen gezorgd. De regeringsakkoord bestaat tegenwoordig uit van het aller slechtste van elke deelnemende politieke partij. Zo kunnen zij door een deur en de burger is de klos.
Sja, ik moet het toch even zeggen. Er is best nog een redelijk ‘rechtse’ partij en dat is de SGP. Erg betrouwbare mensen volgens mij want hun standpunten zijn tijdens mijn leven nog nooit echt gewijzigd.
Dag mevrouw Van Bokhoven,
Geen pragmatisme ‘…dan bleek al snel dat men amper tot het organiseren van een kleine groep mensen in staat was, laat staan het inzicht had de wereld daadwerkelijk te veranderen.’
Mijn indruk is nu juist dat links, collectivisme, zich veel beter weet te organiseren t.o.v. rechts, individualisme. Linkse staatsomroep: televisie, radio; MSM voornamelijk links; linkse Google en Twitter. En dat veranderen lijkt nu juist heel goed te zijn gelukt, bewijst uw opstel.
groeten, Ron
Er zijn dingen die links niet begrijpt en ook niet begrijpen wil als economie of religie. Daarentegen zijn er ook zaken die door links uitstekend begrepen worden. Dat is met name propaganda, maar ook het belang van politieke organisatie om vervolgens een politieke vuist te kunnen maken idealiter vanuit een zo breed mogelijk speelveld. Vergeet niet dat linkse intellectuelen zich decennia lang suf gediscussieerd hebben hoe ze de macht konden overnemen. Dat was in de tijd dat de VVD nog een klassiek-liberale partij was en het CDA daadwerkelijk conservatief.
@Ron: Wat u ‘organiseren’ noemt, dat zou met recht ook ‘afbreken’ genoemd kunnen worden, of minder eufemistisch: slopen. En verhip, dat is nou exact wat je bijv. BLM ziet doen: alles slopen. Als u de puinhopen bekijkt die daar ontstaan, dan staat het u uiteraard vrij om dat ‘goed gelukt’ te noemen. In die zin kan ik u geen ongelijk geven. Dat het weinig ‘organisatie’talent vereist om iets te slopen wat een ander moeizaam heeft opgebouwd, dat kan iedereen constateren die wel eens een zandkasteel heeft zien wegspoelen op het strand.
Links is mijn inziens een club die zichzelf als good-mensen willen profileren maar hé het zijn ook gewoon mensen met verschillende jeugden en karakters en soms zelfs wel erg negatief omdat ze het zo verbloemen. Je hebt er vaak geen goed gesprek mee omdat ze niet openstaan voor andere zienswijzen, op hun voetstuk willen blijven staan en niet in de realiteit. En dat gaat nu zorgelijke vormen krijgen omdat we er als land slecht voorstaan door alle keuzes met betrekking tot de EU, het klimaatakkoord en de immigratie.
Linkse dogma’s zitten diep bij de babyboom generatie die na de oorloog zijn geboren maar het is nu toch vooral linkse indoctrinatie die ervoor zorgt dat navolgende generaties erin blijven hangen en er geweld vanuit deze hoek blijft komen. Met andere woorden: is er nog hoop op het moment dat linkse indoctrinatie op scholen, in de media en politiek etc. wordt afgeschaft en we eerlijker en waarheidsgetrouw politiek gaan bedrijven en met elkaar gaan omgaan?
Samenleven is ingewikkeld. Politiek zoekt een middenweg. Daarvoor is vrijheid nodig. Die is beter geborgd bij rechts vanuit eigenbelang. Daardoor staat het belang van anderen vaak onder druk. Links eist vervolgens gelijkheid. Zo zijn politiek, economie en ethiek met elkaar verbonden. Daarnaast zijn er de dimensies schoonheid en kennis, loslaten en veronderstellen, dans en boerenverstand. Dat laatste kiest voor gematigd rechts. Rechts staat open voor ontplooiing in alle dimensies, maar neigt tot machtsvorming en dus ongelijkheid, ook in ontplooiingsmogelijkheden. De mantra ‘Niet iedereen is gelijk, maar wel gelijkwaardig’ wordt dus sinds eeuw en dag al herhaald, vooral rechts van het midden. De vraag hoe die gelijkwaardigheid vorm maatschappelijk moet worden gegeven is een politiek vraagstuk en als zodanig verbonden met de andere vier dimensies. Deze problematiek wordt op de spits gedreven als er voor iedereen zichtbare verschillen zijn tussen herkenbare groepen die erkenning zoeken voor hun ideeen over gelijkwaardigheid. De zaak wordt ingewikkeld als de verschillen in inzichten historisch-maatschappelijk (marxistisch) verklaard worden. Dan is er geen dialoog meer mogelijk, alleen sociaal-maatschappelijke dialektiek die streeft naar radicale gelijkheid, hoe dan ook. Deze marxistische invalshoek verbindt zich strategisch met elke beweging die de huidige maatschappelijke orde wil vervangen. De geschiedenis laat zien dat dat altijd, maar dan ook altijd, verkeerd afloopt. De keuze is tussen: 1. in de kiem smoren; 2. dood laten bloeden; 3. een tijdje gebruiken en dan proberen er van af te komen. Historisch gesproken blijken alledrie de methoden slecht uit te pakken. Aan kiezer en politicus is dus de opdracht: leer uw les en trek uw conclusie (combinatie van 1 en 2?).
Het “Licht” bereikt maar weinig links georiënteerde oudere jongelui. De linkse tunnel is zo lang dat er bijna geen kans is om het licht tegenmoet te treden zeker als men blijft stilstaan.
Het stilstaan en de ogen dicht houden gebeurt vooral ter wille van de carrière bouw. Precies zoals mensen in de
communistische landen voor het rode boekje tekenden om carrière iets überhaupt te bereiken zo braaf gedraagt zich de mens hier. Geen verschil meer te bekennen, precies dezelfde situatie.
Fortuyn was zo “Licht” in de donkere tijden. Die werd voortijdig door links geweld uit gedaan en sindsdien tasten wij in een duisternis waar de weg telkens alleen naar links leidt en waar de hypocrisie onbeperkt de overwinning viert. De foute socialistische idealisme blijft zich keren tegen alle redelijkheid en realiteit. Tegen de uitbuiting van de mens door de mens, kortom het kapitalisme. Maar wat deed het socialisme met de mens? Zijn wij dat al vergeten, zien wij niet wat in zulke landen nu gebeurd?
Om de treffende woorden van Gerrit Komrij te gebruiken: Willen de mensen de echte monster niet zien? Die quasi vriendelijke maar leugenachtige monster onder ons, die vrind van Fortuyn? Makkelijk te herkennen aan de luidruchtigheid van zijn boodschap. Best handig in het donker.
Ik was zelf nooit links. Ik had daar geen geld en geen tijd voor. Nochtans wilde ik een goede wereld, zoals elke jonge mens dat volgens mij zou moeten willen. Maar al heel lang denk ik dat links eigenlijk geen goede wereld wil. Het wil het voortbestaan van wat het zelf als slechtheid voorstelt, omdat het uit het verzet tegen deze veronderstelde slechtheid zijn eigen identiteit puurt. Zodat links niet links is, maar uiterst conservatief.
Heel erg waar, zeer treffend geformuleerd. Links is volgens uw redenatie dus ook in wezen ‘parasitair’. Het is in zichzelf niet levensvatbaar, maar heeft een ander lichaam nodig om te kunnen bestaan.
Dit besef maakt het antwoord op allerlei ‘waarom’ vragen (zoals: ‘waarom zien links-denkenden niet hoe inconsequent ze zijn?’, of ‘waarom kunnen links-denkenden blij zijn met de dood van een mens?’) opeens een stuk eenvoudiger te vinden: alle moraal moet nl. wijken voor het overleven van links. Het is voor hen een strijd op leven en dood.
Ook in mijn eigen vriendenkring heb ik meegemaakt hoe links-denkenden wanneer je met hen een rationele discussie probeert op te zetten, vaak héel snel ongemeen boos kunnen worden – vooral als je probeert naar argumenten te vragen en die bestrijdt worden ze snel woedend en volkomen onredelijk. Het gaat om hun leven, vandaar…
Dat is heel treffend geformuleerd. Mooie reactie!
Heel goed geschreven stuk weer Ines! Heb altijd rechtse orientatie gehad, waarbij opvalt dat links altijd al ellende veroorzaakt op elk vlak. Gewoon niet willen inzien dat het fout is en al helemaal niet in staat tot het voeren van een gesprek met iemand met andere inzichten. Fortuyn heeft net als jij ook ingezien dat links het niet heeft en zo stapte hij over naar meer rechtse ideëen. Fortuyn was ooit lid van de PvdA, en door lieden van die partij werd hij voor vanalles uitgemaakt. Groen Links is nog extremer en dat zijn ze nog steeds, getuige dat men daar diepe haat koesterd tegen Israël en de palestijnen liefdevol opvangt. Rechts is in de politiek heel erg lang ondergeschoven kindje geweest. Meest rechts is de VVD, althans toen, met Janmaat veranderde dat al en vandaag de dag blijkt dat Janmaat weldegelijk gelijk had, en daarna zei Foruyn het ook zij het in nettere bewoordingen.
De VVD is niet meer een Rechtse partij, de leden in parlement of regering zijn midden types geworden al of niet gebonden door een regeer accoord. Een goed rechts blok is FvD PVV en een SGP en VVD komt voor mij niet in dat komende regeeraccoord voor.
Alsof je mijn eigen geschiedenis vertelt uit jaren 60
Een gloedvolle ode aan de eigenzinnigen en een afrekening met het legioen blinde fanaten. De kruitdampen vanwege mijn eigen desertie zijn weliswaar nog niet opgetrokken, maar zolang al die geschifte ijdeltuiten uit mijn cursieve bestaan best-wel-als mens-heel-dicht-en-integer bij zichzelf blijven, schiet het wel op. Eigenlijk….
Van kinds af aan in een omgeving opgegroeid van de vrijheid van het woord en het debat het hoogste goed waren.
Waar wij van verschillende pluimage elkaar de ruimte gaven en hun woord, ook als men het er niet mee eens was, waar nodig verdedigden.
Opleiding, geloof, geaardheid en huidskleur waren nooit een probleem, nu wel.
Vooral die mensen die alles meten met hun politiek correcte denken, die zeggen anti fascist te zijn en daarbij zich nog erger gedragen als de bruinhemden uit de vorige eeuw, die zorgen voor een ongekende splijting in onze maatschappij.
Ineens zien wij de kleur van onze medemens, valt hun geaardheid op, hoe triest dat deze huidige onverzoenlijken zelfs de gulle lach om de cabaretier in het theater op hun verderfelijke morele weegschaal leggen.
Ines verwoordt dat alles uitstekend.
Het probleem met links is: het verdwijnt nooit. Zoals veel mensen aangeven, die nu PVV of FvD stemmen: vroeger was ik links, maar nu niet meer. De meerderheid van jonge mensen is links, waarschijnlijk omdat dat beter voelt. De welvaart waarin we leven versterkt dat gevoel nog, omdat je niks kan gebeuren, de staat zorgt altijd voor een vangnet. De strijd om het bestaan is geschiedenis geworden uit een ver verleden, dus kun je ongestraft ‘lief zijn voor elkaar’ en de ware aard van de mens en het vechten om je bestaan bij het afval zetten. Het is niet voor niets dat alle grote steden bevolkt worden door linkse mensen en de provincie veel conservatiever is. De provincie heeft in het algemeen genomen nog meer voeling met het werkelijke leven integenstelling tot de fake wereld zoals die in steden wordt beleefd.
En zo zal er steeds weer een nieuwe generatie opgroeien die links is, waarvan maar een kleine minderheid op latere leeftijd tot inkeer komt. Ik ben het overigens niet eens met de uitspraak van Churchill over het geen hart hebben, wanneer je jong bent en rechts. Mijn ervaringen met medestudenten in de jaren zeventig en de toen al optredende verkettering van degenen die niet links waren ligt me nog vers in het geheugen.
Links ik ben het nooit geweest.
Misschien kwam het door mijn al vroege afkeer van de RK kerk en de parallellen die ik wat later zag in de linkse ideologie met de doctrines van het geloof. Links is in mijn ogen ook een geloof maar dan zonder een God.
De hemel, als in de linkse waan de ideale maar omgekeerde wereld, daar gelooft links ook heilig in en om die te verwezenlijken moet alles daarvoor wijken zelfs de rede en te vaak het fatsoen.
Links van nu lijkt ook zeer sterk op de ideologische kant van de Islam. De ideale maar onbereikbare wereld van het linkse Utopia is te vergelijken met de situatie van eeuwige en totale vrede als alle aardkloot bewoners uiteindelijk tot de Islam zijn bekeerd. Geweld als middel mag dan om dit ultieme doel te bereiken.
Oké tot slot een bekentenis op mijn zolderkamertje hing wel de zwart-wit poster van Che Guevara niet vanwege een politiek gedreven keuze maar gewoon omdat het een mooie kop was en mijn vriendinnetjes daar ook op vielen
“Links” met hun tunnelvisie en blinde overtuiging van het eigen ”Gelijk”, komt me heel bekend voor. Inderdaad, ze zitten vast in hun eigen bubbel. Als deze figuren geconfronteerd worden met feiten die hun selectieve perceptie onderuit haalt, wordt je binnen 1 ademhaling uitgemaakt voor “Nazi”. In antwoord daarop zeg ik dan dat er geen verschil is tussen een “Nationaal-Socialist” en een “Inter-Nationaal-Socialist”. En moet ik daarna (helaas) vaak rekening houden met “Bruin-Hemden” of SA-gedrag.
“Best wel, eigenlijk.”
Hahaha, heerlijk!
Links begint zich te ontwikkelen tot een geloof. Het do-goodisme. Net als andere geloven is dit een dekmantel. Met een onkwetsbare clerus en voordelen voor de gelovigen. En uiteindelijk komt de hoofdvraag weer terug: kerk of staat. En daar ging het om, macht. Links geeft macht aan degenen die het via normale wegen niet krijgen. De linkse dogma’s zijn geloofsartikelen. Ze eisen op. Buitenmaatschappelijk ontwikkelt zich een terreur-organisatie die niets produceert maar wel macht wil.
Fortuyn zei dat je links of rechts nooit als dogma’s of als panacee moet zien. Sommige zaken kunnen het beste door de overheid worden geregeld, andere moet je overlaten aan het prive ondernemerschap.
Inez je bent heel dichtbij gekomen. De ogen als vanzelf voor realisme geopend. Op de wip van Links gezeten met onderkant ervan op de autoband rustend. Kijken naar de om hulp roepende rechtse troepen. Je hebt je zoals ik van je lees, losgemaakt en ben naar omhoog geschoven net iets over de helft. Rechts kreeg hoop om in balans te komen zodat de zichzelf de alternatieven noemend enig begrip zou kunnen krijgen. Maar de voet staat te dwars en blijft zo staan. Je zou je stem nooit aan Pim willen geven om meer balans te creëren. De onbalans die je zo tegen staat. En daarom ben je er nog niet. Balans is mee of tegen bewegen om de balans te behouden. Oprecht Inez zet de volgende stap. Je hangt nog teveel achterover richting de autoband. Heel veel succes. Een fan van je.
ja, zeker uw linkse vrienden van destijds zijn de machthebbers van nu en dat willen ze niet prijsgeven.
Ook in denk dat de weg naar de moord op Fortuijn is vrijgemaakt door de linkse sodemieters. vreselijk gevaarlijk volk, die linkse uitsluiters. En ze zijn helaas nog niet verdwenen. Ze gaan gewoon door met demoniseren en uitsluiten van Baudet, van Wilders en als er nog meer komen, zullen ook die worden uitgesloten. De beide Henken nog niet, want die zijn zo dom, die kan links nog wel even gebruiken om Baudet en zo te demoniseren.
En ik blijf er bij dat het raar is dat die van der Graaf alles voor elkaar kreeg wat hij wilde. het was natuurlijk niet de bedoeling dat hij gepakt werd, dat hebben we hoofdzakelijk aan Hans Smolders te danken. Maar daarna moest van der Graaf op al zijn wenken en eisen bediend worden…..waarom? Hij zal wel e.e.a geweten hebben van politici……….. ik geloof het vast.
Ik heb zelden zoveel kleingeestige vooroordelen over linkse mensen gelezen in zo’n kort stukje. Je weet heel goed dat mainstream linkse mensen niets met RaRa of de RAF hadden. Heel fout om ze dat in de schoenen te schuiven!
Wat moet ik trouwens met het oordeel van iemand die zo gemakkelijk van politieke overtuiging is veranderd. Weinig intellectuele diepgang in de onderbouwing is wat mij betreft de enige verklaring.
Al die pseudo linkse demonstraties waar jij vroeger zo hartstochtelijk aan meedeed vond ik als zoon van een landarbeider (die dankzij de sociaal democraten naar het Gymnasium en Universiteit kon) echt iets voor verwaande en verwende middle class snobs.
Zo arrogant schrijf je nu trouwens nog steeds!
Jij verwisselt het oude socialisme en links. Kort gezegd, het oude socialisme wil rechten en plichten. Links wil rechten. Verder snap je ook niet veel. Generalisaties hoeven helemaal niet als kleingeestig verworpen te worden maar zijn potentiele bronnen van kennis. En het is wel degelijk zo dat links zowel de moord op Fortuyn als de RAF niet emotioneel kon veroordelen. Het was altijd: geweld is niet goed, maar… Dat het onze eerste politieke moord was in driehonderd jaar en ons plaatste in een rijtje landen waar we niet bij wilden horen maakte links niet uit. De vijand was dood. Ik weet uit bevriende kring dat op de avond van de moord in het PvdA kantoor Groningen champagne werd geschonken. En ik was er bij in de jaren 70 dat de PvdA in Utrecht filosofeerde over een volksmenner: liquidatie werd aanbevolen. Maar je grootste fout is dat je het verschil niet kent tussen het Drees-socialisme en het half-communistische links. Sufferd.
Inderdaad! Ik ben een sociaal democraat en dus links. Pim Fortuyn, die ik kende uit de gayscene in Groningen vond mij een rechtse rakker. Hij was toen nog een marxistische socioloog die sympathiseerde met de CPN. Politiek zwabberde hij dus net zoals de schrijfster van dit artikel. Snobisme was hem bepaald niet vreemd.
Hoewel mijn visie op de maatschappij nauwelijks veranderd is (misschien ben ik iets rechtser geworden) word ik nu gezien als een extreem linkse gutmensch, een landverrader en een profiteur. Het zij zo.
Feit blijft dat ik nooit een uitkering heb gehad, als goed verdienende loonslaaf nooit belasting heb ontdoken, mijn studieschuld keurig heb afbetaald en tot op heden nog nooit een beroep op de zorg heb gedaan.
Echter. Rechtse wannabe ondernemers van een jaar of 30 vinden mij een profiteur. Het is om je dood te lachen!
Graag wat meer onderbouwing van je stellingen. Het blijven anders gewoon wat loze kreten…
Ik laat zien dat de onbenullige zweverigheid waarmee ze vroeger achter allerlei linkse demonstraties aanliep ongeveer hetzelfde is als de hitserige rechtse vaagheid waarmee ze nu datzelfde links de maat neemt.
Goed verhaal en actueel. Echter kijkend en luisterend naar Links, Midden en Rechts, dan zie ik helaas weinig geen verschil….
Beter kijken en luisteren, Henk. 🙂
Iedereen heeft een beetje gelijk, het probleem zit ‘em in consensus. Omdat bijna alles tegenwoordig gepolariseerd is, is consensus – het geven en nemen- tegenwoordig een ‘vies’ woord geworden.
Wat u beschrijft is de beruchte poldermodel.
Te snel consensus gaat voorbij aan inzicht. Bovendien is polarisatie in geschrift niet erg zolang wij een consensuscultuur hebben. Er is zelfs teveel consensus. Tegen het Rivm kwamen maar enkelen in het verweer. Resultaat: duizend te voorkomen doden in de verzorgingshuizen. Als mensen om consensus vragen is er al iets te laat. Want polarisatie krijg je niet als alles goed gaat.
Ik begrijp je opmerking wel ergens. Of meer, je ziet wel verschil maar niet in links en rechts termen.
U heeft blijkbaar niet door dat de ‘bordjes’ nog wel hangen waar ze altijd hingen, maar dat daarachter alles gewoon éen pot links-liberaal ‘nat’ geworden is. Dat Mark Rutte nog steeds in verkiezingstijd met VVD flyers loopt te folderen, en dat er in die flyers allerlei ‘rechtse’ programmapunten staan (mooie woorden…), neemt niet weg dat zijn beleid (dáden…) zo links is als de PPR ooit had durven dromen.
Idd, altijd mooie woorden, van zowel links, midden als rechts.
Uiteindelijk komen ‘ze’ toch weer terug op onderlinge consensus, een keertje wat meer links, een keertje wat meer midden, en een keertje wat meer rechts.
Wij leven gelukkig in een land met een meer partijen stelsel en daar kan ik mij prima in vinden.
Dit heeft echter wel als consequentie dat je regelmatig een regering hebt welke niet aan al jou verwachtingen zal voldoen.
Zelfs als er een regering zou komen met PVV en/of FvD, zal er geregeerd moeten worden met meerdere partijen, en wat krijg je dan weer?
Idd, een consensusregering 😉