Doorvoer narcotica via Rotterdamse haven vergt keiharde aanpak
Nederland heeft internationaal imago als narcostaat
Titelfoto: Containerschip op weg naar de Maasvlakte (CC0)
Een narcostaat is een staat waar grootschalige productie van en/of handel in narcotica plaatsvindt. Niet echt een geuzennaam of een eervolle vermelding dus, als je als land nationaal en internationaal als zodanig bekend komt te staan. Toch is dat wel de twijfelachtige reputatie die Nederland er op dit moment op nahoudt.
Aanleiding daarvoor is o.a. het onderzoek van Europol uit 2017 waar Nederland uit naar voren is gekomen als koploper als het gaat om doorvoer- en productie van drugs. Daarnaast wijzen vooraanstaande criminologen, gemeentebesturen en de landelijke recherche op de ontwrichtende werking van de grootschalige handel in drugs en een hoge urgentie als het gaat om de aanpak van criminele ondermijning.
Hoogleraar criminologie Cyrille Fijnaut:
— FrankSmilda (@FrankSmilda) August 27, 2018
“Er wordt in Nederland gewoon niet actief gerechercheerd. Op wapens bijvoorbeeld. Dan moet je niet verbaasd staan als de kogels je om de oren vliegen.”#XTC #drugs pic.twitter.com/4ZVxdYKmR5
Legaliseren helpt niet
Een veel gehoord ‘ja maar’-argument dat met name linkse politici proberen in te brengen, is natuurlijk dat we moeten afstappen van het gedoogmodel en de handel in drugs moeten legaliseren. De ‘Ja maar’ is dan: als we de verkoop en productie van wiet en zelfs GHB of XTC legaliseren, dan roepen we vanzelf de criminaliteit die samenhangt met dit proces een halt toe.
Stuitend naïef natuurlijk. Ongeveer 20% van de totale hoeveelheid drugs die in Nederland wordt geproduceerd is bedoeld voor de nationale markt. De rest gaat regelrecht naar het buitenland. Kortom, we kunnen hier legaliseren wat we willen, dat maakt het verdienmodel niet minder lucratief en dus ook de organisaties die dit verdienmodel hanteren, niet minder crimineel.
Verdienmodel
Naast de te verwachten overlast door excessief geweld, waaronder liquidaties en überhaupt een toename van vuurwapengeweld door goed geoliede criminele bendes is er een groot ontwrichtend effect. Een ondermijnend effect dus waarbij het lucratiever is geworden om op 14 of 15 jarige leeftijd van school te gaan om te gaan hosselen op straat. Dan kun je je met de handen in haar af gaan vragen waarom zo’n groot percentage Rotterdamse jongeren toch werkeloos is, maar je kunt ook een reality check doen en je beseffen dat hele – voornamelijk Turkse en Marokkaanse – families zich in kwetsbare wijken van Rotterdam bezighouden met het verdienmodel criminaliteit.
Ik heb al vaker betoogd dat we de georganiseerde misdaad rond drugshandel en productie niet los kunnen zien van een aantal grote maatschappelijke problemen
Lik op stuk beleid
Het is dus hoog tijd voor onorthodoxe maatregelen, zoals bijvoorbeeld de door politie en het OM in Rotterdam aangekondigde mogelijkheid om jongeren onbetaalbare dure jassen of horloges af te nemen als niet vastgesteld kan worden dat die met legitieme middelen is betaald. Lik op stuk noemen we dat en dat is hard nodig. Een harde en effectieve aanpak voel je in de portemonnee en is zichtbaar.
Natuurlijk staan partijen als Groen Links dan op hun achterste benen en noemen het dan etnisch profileren en zelfs jassenrazzia’s. Ze blijven liever iedere vorm van achterstand zoeken in slachtofferschap. Maar als we niet alle mogelijkheden, onorthodox of niet, aangrijpen, blijven we met elkaar in cirkeltjes draaien en zal het gif van de georganiseerde misdaad dieper en dieper infiltreren in de bovenwereld en het maatschappelijk verkeer door middel van intimidatie en druk verder ontregelen.
Rotterdamse haven
Als belangrijke factor van het dubieuze succes van Nederland als narcostaat wordt zonder uitzondering de rol van de Rotterdamse haven genoemd. De hoeveelheid drugs die via de haven Nederland en dus Europa binnenkomt is enorm. Gelet op de grote belangen die met de productie en doorvoer van de haven samenhangen is de invloed door criminelen op de haven en haar personeel strategisch volstrekt onmisbaar voor hen.
Daarmee is het dus cruciaal dat deze poort naar het binnenland nauwgezet in de gaten wordt gehouden. Dat zou een open deur moeten zijn, maar keer op keer wordt bewezen dat we hier nog niet heel succesvol in zijn.
Douane
In korte tijd is er sprake geweest van een aantal forse schandalen in de haven, waarbij douanepersoneel wordt verdacht van betrokkenheid bij grootschalige invoer van drugs en corruptie. In het meest recente geval is bij een ‘medewerker’ zeker € 150.000 in cash geld aangetroffen. Afgezet tegen een gemiddeld maandsalaris natuurlijk een gigantisch bedrag, zeker in een tijd waar gewoon rondkomen voor veel mensen al geen sinecure is. De verleidingen zijn dus al groot en worden nog groter als er sprake is van bijkomende druk door bijvoorbeeld chantage of dwang vanuit de ‘eigen’ gemeenschap.
Het is maar weer eens klip en klaar duidelijk geworden dat – hoe goed we onze preventie ook op papier geregeld lijken te hebben – we volstrekt afhankelijk zijn van de inzet en integriteit van personen.
Corruptie
Als we nalaten om alles te doen wat binnen ons vermogen ligt om corruptie tegen te gaan, worden we onderdeel van het probleem. We moeten ervoor waken om onder druk van een tekort aan personeel, mensen met een gebrek aan screening toch maar in te huren, zeker als het risico aannemelijk is dat er banden zijn met drugscriminelen. Dan kun je namelijk preventiecampagne na preventiecampagne blijven doen, maar als mensen binnenkomen met de intentie om te infiltreren zul je ze er op die manier niet vanaf kunnen houden.
We vechten tegen een groot en veelkoppig monster met vrijwel onbeperkte financiële middelen en een enorme honger om door te gaan en te groeien. Willen we het monster stoppen zullen we zelf ook net zo hongerig moeten zijn om het probleem aan te pakken.
Goh, je verwacht het niet. Maar het antwoord op mijn vragen van vorig jaar aan Aboutaleb, over het inzetten een offensief tegen corruptie, was toch echt stellig dat alles onder controle was. Moet fijn zijn, leven in een papieren werkelijkheid.https://t.co/MAxwaWY1tg https://t.co/QuKWGTRUcZ
— Tanya Hoogwerf (@TanyaHoogwerf) January 19, 2019
Pro-actief screenen
Begin met het dichtdraaien van de kraan en dus een hoog intensieve aanpak van de doorvoer in de Rotterdamse haven. De aanpak van corruptie moet hierbij een speerpunt zijn. Wat mij betreft geven we alsnog zo snel mogelijk navolging aan het voorstel van criminoloog Fijnaut om specialistische interventieteams in te zetten die medewerkers pro-actief screenen op corruptie, door checks te doen naar bezit en veranderingen in uitgavepatronen.
Veiligheid eerst
We hebben een prachtige haven, waar heel veel goedwillende medewerkers zich iedere dag voor uit de naad werken en waar we als Rotterdam enorm trots op moeten zijn.
Den Haag – maar ook de lokale overheid – moet stoppen met het behandelen van de haven als politieke speelbal en de nadruk leggen op veiligheid in plaats van op vergroening en miljarden verslindende duurzaamheidsprojecten.
Anders hebben we de garantie dat de enige grote multinationals die nog in de Rotterdamse haven willen investeren, criminele organisaties zijn. Ik heb u gewaarschuwd!
Over de auteur
Drugscriminaliteit is onderdeel van de zwarte en grijze economie. Dat is nu niet bepaald het soort economie waar de zelfredzame belastingbetalende burger veel baat bij heeft, integendeel. Het brengt met haar verlokkingen duizenden jongeren op het verkeerde pad en het financiert weer andere criminaliteit. Of het leidt tot verdringing op de vastgoed- en huizenmarkt. Het leidt ook tot geweld, gevaar en allerlei vormen van overlast. Het doet zich voor in bepaalde milieus die om culturele en religieuze redenen bijzonder gesloten zijn. Ook heeft Nederland door de relatief geringe strafmaat en lage oplossingspercentages een aanzuigende werking op buitenlandse criminelen. Tijd om het probleem hard de kop in te drukken, voor het nog verder uit de hand loopt, waardoor het bevoegd gezag (politie, rechterlijke macht) helemaal geen tijd meer heeft om zaken goed aan te pakken. Dat is al jaren bekend. Als dat goed gedaan wordt zal dat ook het gezag van gezagsdragers op straat ten goede komen. O ja, en nog een ding: houdt op met die politiek-correcte onzing als het vervolgend van blokkeerfriezen. De vrijheid van meningsuiting is belangrijk, maar die vrijheid komt meer in het gedrang door MSM gedram dan door wat anders.
Vanuit “den Haag” hoor je het steeds weer : “Nederland loopt weer eens voorop !”.
Dat ze in de narcoticahandel en -productie voorop lopen, daar hoor je die gasten niet over.
In de 20er jaren van de vorige eeuw wisten de deugmensen in de VS de drooglegging af te dwingen, het enige dat dit destijds heeft voortgebracht is de georganiseerde misdaad. Het latere wereldwijd verbieden van drugs, door hetzelfde soort mensen, heeft wereldwijd hetzelfde resultaat gehad. De drugshandel financiert zowel de internationale georganiseerde misdaad als het internationale terrorisme.
Deugmensen menen dat alle domme mensen in de wereld tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden, of dat deze dat nu willen of niet, en de rekening daarvoor wordt, in dit geval, bij eenieder gelegd die niet in de drugs criminaliteit zit, en niet in een afgeschermde villa wijk woont.
Beste oplossing zou inderdaad wezen om drugs te legaliseren, maar dit werkt wel enkel als wereldwijde maatregel, en niet als landelijke.
Het nationaal vrijgeven van drugs in een wereld waarin deze verboden zijn is een recept voor chaos en ellende.
Wat dan nog overblijft is keihard bestrijden, maar om dit effectief te kunnen doen moet je wel wetten installeren die vergaande inbreuken op burgerrechten en privacy mogelijk maken.
Niet zo’n probleem als deze wetten daarna enkel gebruikt worden om criminaliteit te bestrijden, maar we weten allemaal dat dit niet het geval gaat wezen.
Die wetten gaan dan in dit met rasse schreden richting dictatuur ijlende land namelijk in de eerste plaats gebruikt worden om de bevolking onder controle, en de staatskas zo goed mogelijk gevuld, te houden.