Nederland heeft na de Brexit nieuwe EU-bondgenoten nodig
Weg uit de oksel van de Frans-Duitse as
Titelfoto: Vlaggen EU-lidstaten in Brussel. Screenshot YouTube-video, kanaal The Daily Conversation
Met het vertrek van de Britten uit de EU verliest Nederland de belangrijkste bondgenoot tegen de Ever Closer Union. Krijgt de Frans-Duitse as nu vrij spel om van de EU een federale staat te maken of zijn er nog voldoende krachten om dit te verhinderen? Is het mogelijk de EU te hervormen?
Terugblik
Nederland heeft er alles aan gedaan om het Verenigd Koninkrijk (VK) in de EU te krijgen. De Gaulle wist zich in de jaren ‘60 met succes daartegen te verzetten, maar onder zijn opvolger Pompidou trad het VK toe. Het Nederlandse belang was duidelijk: het VK zou er als derde grootmacht voor zorgen dat de Frans-Duitse as niet altijd z’n zin kon doordrukken. Het VK was evenals Nederland een zeevarende en vrijhandelslievende natie en wars van (te veel) Europese integratie.
Mét de Britten in de EU was er regelmatig een patstelling tussen de grote drie. Nederland kon in dat geval succesvol – vaak in Benelux-verband – met een compromisvoorstel komen. De Position Papers van de Benelux waren populair bij de kleinere lidstaten en zorgden ervoor dat ook hun belangen werden gediend. Na een Brexit heeft Nederland deze gunstige positie niet meer. Betekent dat een marginalisatie, een geïsoleerde positie in de EU of is er misschien toch nog een werkbaar alternatief?
Hanze 10
Nederland is vooruitlopend op de Brexit – het vertrek van het VK uit de EU – naarstig op zoek gegaan naar nieuwe bondgenoten. Een eerste succesje werd daarbij ook al geboekt. Met negen andere EU-lidstaten (de Nordics, de Baltische staten en Ierland), de Hanze 10, werd verzet afgesproken tegen de planned van de Frans-Duitse as om van de eurozone een heuse transferunie te maken.
Nieuwe partners
Meerdere potentiële partners dienen zich nu echter aan. De tegenstelling in de EU is niet alleen wel of geen transferunie – lees: Noord versus Zuid – de tegenstelling is ook West versus Oost, wel of geen massa-immigratie. In het Oosten van de EU kunnen ook bondgenoten worden gevonden. Nederland bevindt zich weliswaar nog niet in het kamp van de Visegradlanden (Hongarije, Polen, Tsjechië en Slowakije) en Oostenrijk die zich verzetten tegen massa-immigratie, maar dat kan veranderen. De Nederlandse bevolking ergert zich in toenemende mate aan het open grenzenbeleid van de EU en de gevolgen daarvan voor Nederland.
De illegale immigranten komen binnen in het Zuiden, maar reizen door om in het Noorden, in ons land dus, asiel aan te vragen. De roep om hier een eind aan te maken wordt luider. Migratie is daarmee hét thema geworden in het politieke debat en zal de uitkomst van de eerstvolgende Europese en nationale verkiezingen in belangrijke mate bepalen. Nederland zou daarom best in het Visegrad-kamp terecht kunnen komen en daar nieuwe bondgenoten vinden.
Sebastian Kurz
Oostenrijk onder de nieuwe Bundeskanzler Sebastian Kurz komt als allereerste voor een bondgenootschap met Nederland in aanmerking. Als tijdelijke EU-voorzitter heeft Kurz al laten zien dat hij een einde wil maken aan het open grenzenbeleid van de EU. Hij heeft om opportunistische redenen (EU-voorzitters streven naar consensus) water in de wijn moeten doen, maar de Oostenrijkse inzet is duidelijk.
Wir haben den #UN-#Migrationspakt eingehend geprüft. Einige der Punkte des UN-Migrationspaktes lehnen wir als #Bundesregierung ab, wie die Vermischung von #Migration und #Asyl. pic.twitter.com/NHgwsqrqA8
Voor de Visegrad-landen geldt hetzelfde. Ook zij willen geen massa-immigratie en zijn daarmee eveneens potentiële bondgenoten voor het post-Brexit Nederland.
Andere diplomatie
Met nieuwe bondgenoten kan Nederland een hervorming van de EU helpen bewerkstelligen. De Nederlandse diplomatie zal dan wel op een andere leest moeten worden geschoeid. Onze harde nationale belangen zullen in Brussel en in de hoofdsteden van de EU-lidstaten moeten worden verdedigd. Nederland zal moeten ophouden om het beste jongetje van de klas te willen zijn, de compromiszoeker, de ‘gekke Henkie’ van de EU. Met het VK nog in de EU konden we ons een dergelijk gedrag veroorloven en was dat soms zelfs productief, bijv. met de Benelux Position Papers.
Nee zeggen
Zonder de grote Britse broer doet Nederland er verstandig aan het nationale belang niet langer ondergeschikt te maken aan dat van de meerderheid. Nederland moet niet meer alleen willen ‘bijsturen’. We zullen een fermere positie moeten innemen en ook wel eens ‘nee’ moeten zeggen. De andere lidstaten doen dat bijna allemaal (België is ook een pleaser). Frankrijk is het meest saillante voorbeeld: machtspolitiek staat bij de Fransen immer voorop. Met institutionele beperkingen wordt geen rekening gehouden. Een deal wordt er gemaakt met Duitsland en de rest moet daar maar mee instemmen.
In deze oksel van de Frans-Duitse as moeten wij niet willen zitten. Het wordt hoog tijd voor een eigen Nederlands geluid in de EU, gespeend van getuigenispolitiek en vriendjes met iedereen willen zijn. Het harde Nederlandse belang zal weer voorop moeten staan.
Tegen de federalisering
Met voldoende bondgenoten kan een halt worden toegeroepen aan de federale plannen van de Frans-Duitse as. Een blokkerende minderheid kan dan worden gevormd. En na nieuwe verkiezingen in Frankrijk en Duitsland kan het beeld er wel eens heel anders komen uit te zien.
https://twitter.com/jetpack/status/1061675548722806784
Andere wind
Macron’s populariteit is in Frankrijk dramatisch teruggelopen. Hij zou het momenteel moeten afleggen tegen het Front National. En met het aangekondigde vertrek van Merkel kan ook in Duitsland een andere wind gaan waaien. De AFD is in opkomst en binnen de regeringspartij CDU lijkt de rechtervleugel, aangevoerd door Friedrich Merz, de overhand te krijgen. Als de kaarten in de EU na de Europese parlementsverkiezingen volgend jaar anders worden geschud, ontstaat wellicht een nieuwe consensus.
Met de huidige bewegingen in het Europese politieke landschap gaan de Europese Verkiezingen van 2019 een bloedbad worden voor de huidige machthebbers. Ik ben bezig met een analyse met @fluwelenvuist van alle 27 EU-landen op partij niveau . #spannend @OpiniezMagazine
Hervorming EU
Met een nieuwe consensus kunnen de federale veren worden afgeschud. De EU kan zich als confederatie van soevereine staten concentreren op haar belangrijkste taak: een douaneunie met een interne markt. De Europese Commissie (EC) kan z’n oorspronkelijke taak hervatten en weer een orgaan worden, dat toeziet op de juiste uitvoering van de afspraken die in de Europese Raad zijn gemaakt. De politieke EC die Juncker heeft gecreëerd – een de facto instrument van de Frans-Duitse as – was nooit de bedoeling. De EC was juist bedoeld als de instantie die de belangen van de kleine lidstaten moest bewaken.
Het Europees Parlement kan worden afgeschaft. De parlementen van de constituerende lidstaten van de EU-confederatie zijn immers soeverein. Zij bepalen het mandaat van hun resp. regeringen en zij ratificeren de verdragen van de confederatie en de samenwerking op bepaalde grensoverschrijdende gebieden, die de lidstaten met elkaar willen aangaan.
Conclusie
Nederland kan een belangrijke rol blijven spelen in de EU, ook na het vertrek van de Britten. Wel dient worden aangesloten op een zich aftekenende nieuwe consensus, een confederale i.p.v. een federale EU. De EU kan worden hervormd als een meerderheid van de lidstaten dat wil. Een federale EU is geen uitgemaakte zaak.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Internationaal12 mei 2024De politieke agenda van Trump 2.0
Economie21 april 2024Bij de Europese Verkiezingen staan Italiaanse scenario’s op de agenda
Economie7 april 2024EU heeft geen industriepolitiek nodig, maar kapitaalmarktunie
Economie28 februari 2024Verkiezingen voor Europees Parlement werpen hun schaduw vooruit
Hervorming van de EU (hoewel de beste optie) klinkt als opgegeven alcoholist, die wellicht zijn alcoholconsumptie zal matigen. In theorie goed mogelijk, in praktijk werkt dat niet.
De EU hangt van privileges en megalomane luchtfietserij aan elkaar. Die gaat dat nooit opgeven. De EU knalt uit elkaar. Is het niet vanwege het economisch wanbeleid, dan komt het wel door de polarisatie tussen de EU landen.
Geen federatie; geen confederatie; geen Europese Unie; geen Europese Commissie; geen Europees Parlement; maar een Economische Gemeenschap, waar ook zo snel mogelijk Groot Brittannië bij betrokken moet worden en Noorwegen als het daartoe bereid zou zijn, want ik herinner mij nog heel goed de 60er jaren met het Noorse adagio: Stemm Nej!
Mijns inziens moet er voor het parlement ook een wijziging worden doorgevoerd. De leden moeten naar eer en geweten kunnen stemmen en het gebruik van partij- of fractiediscipline dient te worden afgeschaft. Wij kiezen kamerleden en geen partijen of fracties. Dan starten er ook geen afvalligen nieuwe fracties als bijvoorbeeld Denk. Schitterende naam trouwens die staat voor hetgeen ze nou juist niet kunnen. Ik mag hopen dat iedere gerechtigde de komende Europese Parlementsverkiezingen gaat stemmen en wel op die partijen die niets van Brussel willen weten!
Leuk verhaal, maar geschreven met weinig gevoel voor realisme.
Wat Nederland wil is namelijk niet wat de elite kliek in Den Haag wil, EU hielenlikker Rutte vind het prettig toeven in de oksel van Duitsland en Frankrijk.
En dan het idee dat de EU, middels hervorming, nog te redden zou zijn.
De EU gaat zijn megalomane plannen pas laten varen als Pasen en Pinksterren op één dag vallen, never ever nooit niet dus.
Enkel een Nexit gaat verlossing kunnen brengen, maar dat gaat niet gebeuren zolang Nederland niet stopt met het, tegen beter weten in, in het zadel houden van de Haagse Eurofielen.
De Brexit heeft ons geleerd dat de EU in beton gegoten is en geen enkele mogelijkheid biedt tot onderhandeling. Dat komt doordat ons het Franse legalistische model is opgedrongen voor de vorming ervan. Dat lijkt op zich een garantie tegen willekeur door de Duits-Franse as, maar blijkt nu juist tot willekeur te leiden. De Duits-Franse as heeft min of meer vrij spel door het manipuleren van het systeem. De enige oplossingen voor problemen die worden aangedragen zijn federalistische. Men lijkt ook belang te hebben bij het creeren van problemen, want dan moet er weer wat gedaan worden om het “op te lossen”. Zo worden de budgetaire problemen in Zuid Europa en het migratieprobleem middelen om federalisering af te dwingen. Er lijken ook geen juridische middelen te zijn om Merkel en Macron op het juiste pad te houden (en dat is het pad van de Economische Gemeenschap). Het wordt tijd dat Nederland de handdoek in de ring gooit en eruit stapt. Migratie is het grootste probleem want het verziekt de samenleving en wel voorgoed. Om met Youp te spreken: “Islam is onderwerping. En dat zijn we – onder dreiging van geweld, bloedvergieten en totale ongezelligheid – langzaam maar zeker aan het doen. Als het geloof geen grap meer kan verdragen, zal het lachen uiteindelijk iedereen vergaan.” #makehollandniceagain
… in het artikel staan woorden naar mijn hart (schaf het EU parlement af). Zou ik aan toe willen voegen – schop het grootste deel van de ambtenaren eruit. Maar ik vraag me af of de teneur van het artikel realistisch is.
Ik ben bang dat het grootste deel van de Haagse politici dat globalisme wel mooi vinden. Ik ben ook bang dat gehaaide types als Rutte, Kaag hun ware intenties blijven verhullen en bezig blijven om “bij het kruisje te tekenen”. Ik ben ook bang dat de consequenties maar bij een klein deel van de Nederlanders doordringt. Mijn vrienden en kennissen werken meest hard, zijn over het algemeen redelijk tot zeer succesvol… maar Marakesh? Als ze er al van gehoord hebben.. dan is het enige wat ze ervan weten “het is toch niet bindend”?
Voorts is het zo dat het hebben van een Euro leidt tot federalisme, verhuld of onverhuld. Dat kan niet anders. Daarom voor mij #NEXIT. Of op zijn best zoals @ C.F.J. Ooijevaar – hieronder schrijft… een economische gemeenschap: verdrag op hoofdlijnen, resolutiemechanisme, misschien toezichthoudend orgaan. En klaar.
Netwerken tegen de wens van de EUSSR in betekend zonder meer uitsluiting van die mooie vet betaalde baantjes uit het EUSSR carrousel.
Aangezien onze “leiders” tegen de uitdrukkelijke wens van de Nederlandse bevolking in nu al dikke netto betalers zijn en bovendien Jan Rap en z’n maat binnenhalen om in een goed blaadje bij de EUSSR te vallen acht ik die kans zeer klein.
Onze “leiders” verkopen ons mooie land met zijn mooie cultuur voor een vreselijk Europees marxistisch experiment.
Zolang we deze “leiders” blijven kiezen zullen zij de EUSSR laten bepalen wat er met ons gaat gebeuren.
Denk daar eens aan bij de volgende verkiezingen.
Stem op een anti EUSSR partij.
Het is al vreemd dat er een machtsstrijd in een unie bestaat. De groten willen de kleinen regeren. Dat is in mijn ogen geen unie gedrag maar gedrag van veroveraars. En als vanouds het is Duitsland of Frankrijk die nu de macht boven de rest broederlijk willen delen totdat zij weer ruzie krijgen. Deze unie was in begin de garantie voor een vreedzame Europa maar is het steeds minder. De unie moet afgebouwd worden tot een gezonde lichaam waar gelijkheid maar ook ongelijkheid mogelijk is. De bindende euro laat zien dat het een splijtzwam is i.p.v. de gewenste bindmiddel. De euro is te duur voor vele armere landen en kost daarmee de rijke landen teveel geld. Totale gelijkheid is utopie en bovendien nergens goed voor en dat hebben wij ervaart tijdens het communisme. Nu stevenen wij naar communisme 2.0. Nederland moet zich scharen bij landen die de problemen niet onder de bank stoppen maar visie hebben zonder tussenkomst van de opticien. Migratie en energie problemen moeten aangepakt worden. Geen Marrakesh dus en geen CO2 gekte maar echte maatregelen. Maar dan moeten wij een andere regering hebben en dat zie ik niet aankomen. Wij blijven aanmodderen met dezelfde mensen die voor de verkiezingen A roepen en daarna B doen. Net als de EU, eerst roepen om grensbewaking en dan landen dwingen om in Marrakesh te tekenen. Ook de VN moet opnieuw uitgevonden worden, deze wordt beheerst door failed states.
Het gevaar van een groot EU-rijk blijft echter nog steeds bestaan. Nu is het Merkel en Macron, na die tijd kunnen er weer nieuwe Merkels en Macron’s opstaan die dromen van een groot EU-rijk.
Maar de PVV wil ook uit de Euro. De klimaat agenda en de sancties tegen Rusland gaan er dan ook aan.
[…] Gemeren bepleit een aparte staatssecretaris ‘Hanze10’ die intensief contacten gaat leggen met die 10 zogenaamde ‘slechtweer-landen’ waarbij door onderlinge afspraken Duitsland en […]
We mogen onderhand wel stellen dat het argument “…maar de EU zorgt voor vrede en welvaart…” de prullenbak in kan. Europa wordt zowel langs de noord-zuid-as als de oos-west-as uit elkaar getrokken. Toevallig scheurt het continent dan precies bij Brussel uit elkaar.
Na 75 jaar vrede denk ik dat we onder ogen moeten gaan zien dat mijn generatie opnieuw een oorlog gaat meemaken.