Wanneer sciencefiction werkelijkheid wordt (2): 1984
Het Orwelliaanse draaiboek is geen fictie meer

“Onwetendheid is Kracht”. U leest het goed, gewoon braaf naar de overheid luisteren en meer hoeft u niet te doen. Nee, dit is niet 1984, maar de werkelijkheid van 2018. De overheid en de mainstream media worden steeds allergischer voor tegengeluiden en doen er alles aan om die zoveel mogelijk de kop in te drukken. De fysieke omgeving kwam aan bod in deel 1: Fahrenheit 451. Maar hoe zit het met de digitale omgeving?
1984 van George Orwell: Alle technologische middelen zijn in handen van de overheid en worden nauwkeurig gemonitord om zo iedere vorm van tegengeluid bij de wortel aan te pakken en te bestrijden. De overheid bepaalt wat mensen moeten denken en doen. De wereld is één kosmopolitische samenleving geworden waar cultuur, religie, afkomst en nationalisme zijn verdwenen.
Leuzen
Deze kosmopolitische orde wordt met behulp van drie leuzen behouden en voortgestuwd. De leuzen zijn: “Oorlog is Vrede“, “Vrijheid is Slavernij“, en “Onwetendheid is Kracht”. De twee laatste leuzen zijn interessant in vergelijking met de huidige samenleving. Onwetendheid is Kracht impliceert dat men vooral braaf moet doen wat de overheid wilt en tegengeluiden zinloos zijn. De leus Vrijheid is Slavernij benadrukt dat vrijheid niet het grootste goed is en dat je daar vooral niet naar moet streven.
Ondanks de polarisatie vinden de meeste Nederlanders dat de vrijheid van meningsuiting en persvrijheid behoren tot de meest belangrijke waarden in onze samenleving. Mensen met uiteenlopende meningen hebben sinds de Tweede Wereldoorlog hun stem weten te manifesteren in de samenleving. Dankzij technologische innovatie. Op technologisch gebied vonden er twee belangrijke ontwikkelingen plaats die producten voortbrachten die het publieke debat veranderden en de vrijheid van meningsuiting en persvrijheid vergrootte.
Internet
Allereerst kwam de televisie die de inrichting van huiskamers compleet veranderde en gevoelige maatschappelijke problemen bespreekbaar maakte in praat- en nieuwsprogramma’s. De tweede vooruitgang was de netwerkcomputer. Na voorgangers als The Well en het Franse Minitel, behorend tot Web 1.0, begon rond de eeuwwisseling Web 2.0. Dankzij deze internettechnologie kunnen mensen nu eindeloos informatie delen met elkaar. Dit geeft iedereen de mogelijkheid om een opinie de wereld in te sturen. De kinderen van The Well en Minitel werden geboren, waaronder Facebook en Twitter. Platformen die nog niet door de overheid worden gecontroleerd en waar mensen zich kunnen verenigen met gelijkgestemden.
Aan deze heilige graal voor de vrijheid van meningsuiting blijkt een prijskaartje te hangen. Momenteel worden deze sociale media door de overheid gezien als één van de factoren waardoor de samenleving is gepolariseerd en het politieke landschap is versplinterd. Dit is uiteraard een simplistisch antwoord op een complex vraagstuk, want de polarisatie heeft met meerdere factoren te maken, denk bijvoorbeeld aan multiculturalisme, seksuele geaardheid, religie en milieu. De overheid is op zoek naar een zondebok om haar afbrokkelende macht een halt toe te roepen.
Keurmerk
Volgens D66 ‘Big Brother’ minister Ollongren zitten sociale media vol met leugens en neppe nieuwsberichten en moet dit aangepakt worden omdat het zeer schadelijk zou zijn voor onze maatschappij. ‘Big Brother’ Ollongren doet net alsof dit een nieuw fenomeen is terwijl verzonnen verhalen, oftewel ‘nepnieuws’, al zo oud zijn als de mensheid zelf en slechts een bijproduct van de vrijheid van meningsuiting.
Daarnaast is er in elk nieuwsbericht sprake van framing. Nieuws wordt vanuit een bepaalde zienswijze geselecteerd en de selectie voorzien van bijpassende beelden en teksten. Hiermee kan men bepaalde aspecten van het nieuws naar keuze aandikken of afzwakken. Er is geen tijd meer om het nieuws van alle kanten te belichten. Om verzekerd te zijn van het ‘juiste’ nieuws zullen we straks ‘geholpen’ worden door mediaplatformen die een ‘EU-keurmerk’ krijgen. Nu al krijgen mensen die digitaal iets ‘verdachts’ bezoeken of liken de politie of andere ambtenaren aan de deur.
Russen
Een aantal dagen geleden kwam de Volkskrant met de ‘scoop’ dat Nederlandse veiligheidsdiensten een geheime bondgenoot zijn van de Amerikaanse veiligheidsdiensten en kunnen aantonen dat de Russische overheid zich actief heeft bemoeid met de afgelopen verkiezingen. Hierbij wordt voornamelijk beweerd dat de Republikeinen en Trump banden hadden met de Russen en dit heeft meegespeeld in zijn uiteindelijke winst.
De Volkskrant vergeet bij deze scoop te melden dat The Washington Post vorig jaar oktober al heeft ontdekt dat ook de Democraten en Hillary Clinton business deden met de Russen. Toch vreemd, dat de AIVD zonder de Sleepnetwet al zo grondig te werk kan gaan in de digitale wereld over de ruggen van miljoenen Nederlanders. Wel ’n beetje toevallig, oftewel een beetje nep.
D-day
Op 30 januari gaat TPO-columnist Jan Dijkgraaf beginnen aan Het Nieuwe Verzet. Een actie tegen de controleerdriften van de huidige overheid die ‘nepnieuws’ gebruikt om haar tentakels om de sociale media te klampen. Inmiddels heeft meneer Dijkgraaf een kleine 10.000 mails ontvangen. Dit betekent een kleine 10.000 mensen die zich niet laten censureren en de vrijheid van meningsuiting en persvrijheid als groot goed beschouwen.
In landen als Iran en China vechten mensen voor vrijheden die wij zo makkelijk lijken op te geven. Laat 1984 geen werkelijkheid worden. Sta op tegen intimidatie en geweld.
Want als u liever zwijgt omdat spreken meer kapot maakt dan u lief is, gaat het met ons land echt de verkeerde kant op.
© OpinieZ.com 2018. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties.
De OpinieZ-artikelen van Pamela Pinas (volg @drsphenomenal) vindt u 👉🏽 HIER 👈🏽
Over de auteur
