De prijs van een openlijke FvD-/PVV-voorkeur

Foto: Pixabay - CC0

In een eerder OpinieZ-artikel maakte ik duidelijk dat er in Nederland een Clash of Civilizations gaande is. Daarmee hangt een trend samen die zorgelijk is. Niet alleen de samenleving is versplinterd, maar ook het politieke landschap. Meningen en voorkeuren komen lijnrecht tegenover elkaar te staan.

Via de sociale media wordt het makkelijker voor mensen om zich te uiten over maatschappelijke kwesties. Maar hoe zit het met het vrije woord in de fysieke omgeving: het vrije woord op werk of tijdens een sollicitatiegesprek? In de huidige sentimentele samenleving is het uiten van conservatieve ‘onjuiste’ meningen of het steunen van conservatieve politieke partijen gevaarlijk, omdat het erop lijkt dat men hiervoor op zakelijk vlak wordt afgestraft. Hoe hoog is nu eigenlijk de prijs voor een PVV/FvD stem?

Verzetscultuur

In Nederland zijn twee conflicterende ‘culturen’ ontstaan. De eerste is de verzetscultuur die inmidddels typerend is voor progressieve (linkse) groeperingen en partijen. Zij verzetten zich tegen de Nederlandse cultuur en bepaalde Nederlandse kernwaarden en krijgen vaak de kans om dit verzet kenbaar te maken in de dominante media. Daar krijgen vooral degenen die de verzetscultuur omarmen en verheerlijken aandacht. Door de kunst van de herhaling wordt de verzetscultuur ‘de norm’.

Zwijgcultuur

Aan de andere kant is er ook een zwijgcultuur ontstaan in Nederland. Deze is waarneembaar bij mensen die zich scharen achter conservatieve (rechtse) groeperingen en partijen die de Nederlandse cultuur en waarden willen verdedigen. Zij voelen dat hun meningen en politieke voorkeuren bijna niet door de mainstream media worden gerepresenteerd. Op zakelijk gebied zijn ze bang voor represailles als duidelijk wordt dat ze conservatieve opvattingen hebben. Want de kans is aanwezig dat werkgevers werknemers online checken en zij promotie of een nieuwe baan mislopen, omdat ze op sociale media conservatieve meningen hebben verkondigd.

Tug of War

Onder deze mensen ontstaat een gevoel van censuur; een zwijgcultuur. Zij vinden dat zij hun mening of stemgedrag buiten hun persoonlijke omgeving niet vrijuit zonder consequenties kenbaar kunnen maken. Als de dominante media verslag doen over conservatieve meningen, dan worden deze veelal negatief geframed. Hierdoor wordt het voor de conservatieve gemeenschap in Nederland een tug of war tussen zwijgen of spreken, waarbij zwijgen toch meestal als het veiligste alternatief wordt gekozen.

Ontslag

Met ongewenste opvattingen te koop lopen kan schadelijke gevolgen hebben. Een recent voorbeeld: Google heeft een werknemer ontslagen vanwege een ‘onjuiste’ mening. Een werknemer had gezegd dat hij vrouwen voor sommige technische banen inadequaat vond en dat hij de invoering van ‘diversiteit’ ter discussie stelde. Deze persoon is na deze mening direct ontslagen, omdat zijn opmerking discriminerend en kwetsend zou zijn.

Ik denk zelf dat vrouwen die in de techniek excelleren zich niet door zulke ‘foute’ meningen op de kast laten jagen. Het gaat in dezen natuurlijk niet zozeer om de mogelijke gekwetstheid van vrouwen, maar om het imago van Google. Want bedrijven hebben er moeite mee er voor uit te komen dat ze conservatieve werknemers in dienst te hebben die kritiek hebben op progressieve opvattingen en maatregelen.

Vrouwenquotum

In Nederland krijgt deze vorm van progressiviteit bijvoorbeeld gestalte in de discussie over de noodzaak van een ‘vrouwenquotum’ in bedrijven. Dit allemaal achter de progressieve façade van het uitgangspunt dat meer vrouwen bepaalde functies zouden moeten bekleden. Kijken we nu naar kwaliteit of kwantiteit? Vrouwen die excelleren komen er wel en daar is echt geen ‘vrouwenquotum’ voor nodig.

Onderzoek

Het lijkt mij een interessant onderzoek waard: de aanwezigheid van een zwijgcultuur in een maatschappij die pretendeert dat de vrijheid van meningsuiting één van de meest belangrijke kernwaarden is. Kan ik een conservatieve mening of politieke voorkeur uiten zonder direct als ‘roeptoeter’,’schuimbekker’ of ‘fascist’ te worden afgeschilderd? Is het beter als ik zwijg om niet in de problemen te komen bij werkgevers? Of is het geen probleem om een conservatieve mening of politieke voorkeur te hebben en heeft dat geen consequenties op zakelijk vlak?

Het is duidelijk dat conservatieve- en progressieve meningen lijnrecht tegenover elkaar staan en dit niet slechts blijft bij online verkettering en persoonlijke aanvallen. De problemen verspreiden zich ook naar de fysieke werkomgeving. Het toegeven aan een zwijgcultuur mag echter nooit de oplossing zijn.

© OpinieZ.com 2018. U kunt dit artikel delen via de knoppen onder de advertenties.

De OpinieZ-artikelen van Pamela Pinas kunt u ➡️ hier vinden.

Over de auteur

Pamela Pinas

Historica EUR, columnist

Recent gepubliceerd

Archief

• Cultuur25 december 2021Nederland is een zinkend schip
• Linkse politiek19 november 2020Kamala Harris: de nachtmerrie van iedere integere en intelligente vrouw
• Diversiteit16 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (3)
• Diversiteit9 februari 2020Het tijdperk van emotionele chantage (2)