Catalonië: de onverdraaglijke hypocrisie van de EU
Brussel kiest opportunistisch partij voor Spanje
Het Spaanse Catalonië lijkt zich na de bloedige onderdrukking afgelopen weekend van een geïmproviseerd en onwettig referendum over onafhankelijkheid, in een revolutionaire toestand te bevinden.
In dit stukje ga ik mij niet uitspreken als voor- of tegenstander van onafhankelijkheid, daarvoor is die kwestie veel te complex. Wel wil ik het hebben over de onverdraaglijke hypocrisie van de EU.
Weerzinwekkend
Ik moet toegeven dat ik het debat in het Europees Parlement niet goed gevolgd heb, daarvoor deden de korte fragmenten die ik wel bekeken heb teveel pijn aan mijn ogen. De als vanouds schuimbekkendende EU-federalist Guy Verhofstatdt die van de EU en de deelnemende landen federale structuren wil maken à la België en een vaag verhaal begon over de mislukte Spaanse coup uit 1981. Timmermans die achter hem zat te knikken met een quasi-ernstig gezicht en het geweld van de Spaanse politie half goedpraatte. Het was weer eens te weerzinwekkend voor woorden, dus lang heb ik dat niet volgehouden.
EU weigert bemiddelingsrol
In ieder geval kwam het er op neer dat de EU niet wil bemiddelen in het conflict tussen Spanje en (delen van) de regio Catalonië. De ijver die de EU aan de dag legt om de knoet te leggen over landen als Polen of Hongarije die het wagen op sommige vlakken de EU-doctrine niet te volgen, was ineens als sneeuw voor de zon verdwenen. Dat is verklaarbaar, want de EU ziet natuurlijk de bui al hangen dat een boos en verzwakt Spanje – als Catalonië daadwerkelijk onafhankelijk wordt – zich mogelijk af zal keren van de EU.
Hypocrisie
Die hypocrisie van de EU is des te schrijnender als we ons realiseren dat het de kop opsteken van regionale onafhankelijkheidsbewegingen voor een groot deel (hoe groot precies, is moeilijk te zeggen) een gevolg is van het EU-beleid zelf. Zoals de grote Amerikaanse monetarist Milton Friedman in 1997 voorspelde, is het onvermijdelijke gevolg van een eenheidseuro voor veel totaal verschillende landen met verschillende economische cycli, divergentie en het oplopen van allerlei politieke spanningen. Onder dat laatste kunnen we verstaan het opkomen van radicaal links (Syriza, Podemos) in Zuid-Europa maar ook radicaal rechts en de genoemde onafhankelijkheidsbewegingen.
Boemerang
Naast al die maatregelen om de natiestaten te verzwakken, niet alleen monetair door de eenheidseuro maar ook door het afpakken van steeds meer soevereiniteit en het dwingend opleggen van open grenzen en massa-immigratie, stimuleerde de EU de regio’s. Zoals Jacques Monasch terecht twitterde is er sprake van een boemerangeffect, dat de EU op basis van haar gevolgde beleid had kunnen verwachten.
Het was de EU die de regio's, oa via comité vd Regio's, wilden versterken om de nationale staten te verzwakken! #boemerang https://t.co/4OGXOysOIA
— Jacques Monasch (@JacquesMonasch) October 1, 2017
Islamitische enclaves
Zoals aangegeven weet ik niet wat ik van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging moet denken. Als een regio voor zelfstandigheid gaat moeten daar zeer sterke argumenten voor aanwezig zijn en het juiste pad moet bewandeld worden. Wie meneer Carles Puigdemont precies is om zich die rol toe te eigenen, kan ik moeilijk beoordelen. Onlangs bleek na de deels mislukte islamitische aanslag in Barcelona die 14 mensen waaronder vijf kleine kinderen het leven kostte, dat de lokale/regionale politiek daar bemand wordt door linkse activisten die van Barcelona een soort Walhalla voor radicale islamisten hebben gemaakt. Het gevolg is dat zich talloze Molenbeek-achtige enclaves bevinden in de stad van Gaudí.
Ik ben daarom nog niet toe aan oordeelsvorming over de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging. Eén ding weet ik wel: de hypocrisie van de EU is met geen pen te beschrijven.
Over de auteur

- Amsterdammer in Rotterdam, blogger, schrijver van e-books, voetbalvader, Volvo 940 rijder, in het dagelijks leven Recruitment / Human Resources Consultant.
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland18 november 2023Maak Geert groter dan Frans!
Antisemitisme9 oktober 2023Brute en sadistische terreuraanval op Israël
Economie27 september 2023Is Nederland op weg naar een gezond verstand-walhalla?
Politiek Nederland21 augustus 2023Is Pieter Omtzigt nu echt de langverwachte Verlosser?