Steeds meer migratieprofessoren, maar oplossingen, ho maar!

In mijn zoektocht naar redenen voor het gebrek aan feitelijkheid in de migratiediscussie, herinnerde ik mij een uitspraak van mijn promotor Berkhout: “Let the data speak“. Hij bedoelde daarmee dat op momenten dat ik informatie uit een ander vakgebied in mijn proefschrift probeerde te fietsen ik bewust moest zijn van drie lagen: data, informatie en – bovenaan – kennis.

===============================================================
Titelfoto: Still op 0.54 door Redactie OpinieZ uit YouTube video is licensed under CC BY-SA 4.0
===============================================================

Data, informatie
Data betreffen het niveau van de waarneming, oftewel het keiharde feit. Hier kan je lang en breed over willen discussieren, maar een feit is echt hard. Bijvoorbeeld de temperatuur op een bepaalde dag, op een bepaalde plaats, gemeten met een geijkte thermometer. Informatie – één niveau hoger – krijg je als je logische verbanden tussen data aanbrengt, bijvoorbeeld het koppelen van verschillende meetpunten. In dit voorbeeld kan dit zijn door de temperatuur van de afgelopen meivakantie met de meivakantie van 2016 met elkaar te vergelijken en op basis daarvan te concluderen dat het dit jaar een stuk kouder was.

Kennis
Op de derde laag hebben we het over kennis. Kennis is de uitleg aan de hand van informatie uit andere bronnen en onderzoeksconclusies van aanpalende vakgebieden. Hier begint ons voorbeeld wiebelig te worden, want er moeten nu wetenschappelijke keuzes worden gemaakt. Het is te simpel om te zeggen dat omdat de meivakantie kouder is er in 2017 geen klimaatopwarming is. Juist op het grensgebied tussen informatie en kennis ontstaat de verwarring in de samenleving op dit moment. Dat is bij uitstek zichtbaar op het terrein van de migratie.

Migratie
Afgelopen week kreeg migratiewetenschapper Jan van de Beek een lading kritiek over zich heen door het interview dat Wierd Duk met hem had. Omgekeerd vanuit de andere hoek is er professor Leo Lucassen die uiteindelijk met soortgelijke data over migratiestromen, via een keuze voor een andere interpretatie van deze datapunten tot zijn informatie komt. Zo heeft Van de Beek het over massa-immigratie en een onhoudbare verzorgingsstaat, terwijl cijferaar Lucassen deze beide thema’s grotendeels ontkent. Wie heeft er gelijk?

Interview met mij in het AD: https://t.co/0QhXKluZJA

— Dr. Jan van de Beek (@demo_demo_nl) April 27, 2017

Als 'massa-immigratie' zo desastreus was, dan was NL allang ten onder gegaan (en ja, er zijn ook kosten) https://t.co/MuzPVBzcc3 pic.twitter.com/ufym5fLTfG

— Leo Lucassen (@Leolucassen) April 28, 2017

Migratiekennis
Als aan de migratiediscussie dan ook nog eens de multivariabele thematiek van de Nederlandse cultuur, integratie in de multiculturele samenleving, terroristische dreiging en andere aanpalende politieke thema’s worden gekoppeld, ontstaat een giftige cocktail van halve en hele waarheden. De boodschap waarmee migratiewetenschappers zich op dit moment belachelijk maken. Wat is nodig is, is meting van alle mogelijke data over migratie en een heldere rangschikking van die data. Waar Denemarken veel verder is in het toewijzen van publieke kosten (84% van alle sociale regelingen gaat naar niet-westerse immigranten), steken we liever onze kop in het zand door geen transparantie te geven over de kosten die door migratie worden veroorzaakt.

Gedragswetenschappers
In de afgelopen 10 jaar (2005-2015) is in ons land het aantal hoogleraren gedrags- en maatschappijwetenschappen met 30% toegenomen. In absolute zin betreft dit een toename van 127 extra wetenschappers, waarmee het totaal op 550 professoren is gekomen! Migratie en integratie in de multiculturele samenleving zijn volgens Nederlanders het grootste maatschappelijk probleem, zo blijkt uit het recente onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau.

Vanuit Den Haag zou toch mogen worden verwacht dat daarom via de tweede geldstroom voor wetenschappelijk onderzoek (NWO) tientallen miljoenen euro’s worden vrijgemaakt om allereerst maar eens hele goede migratiedata te verkrijgen en daar vanuitgaande verdere kennis op te doen. Werkelijk alle data die te maken hebben met migranten moeten gemeten worden zodat er adequaat bijgestuurd kan worden, waar nodig.

Ernstige zorgen
Ik maak me ernstige zorgen over de sociale wetenschappen in Nederland. Het domein faalt volledig in de taak om vanuit feiten en ontwikkelde kennis oplossingen aan te dragen voor maatschappij-ontwrichtende ontwikkelingen. Het domein komt slechts zeer beperkt met oplossingen voor de opvang van asielzoekers, het indammen van de stromen of mogelijkheden om op een morele manier de bevolkingsexplosie in Afrika in te dammen. Het is uiterst triest om feitelijk te constateren dat zelfs met 30% meer hoogleraren in de afgelopen tien jaar, er nauwelijks een kwaliteitsimpuls is in het migratiedebat.

Voorbeeld
Er kan natuurlijk heel makkelijk worden beweerd dat de politiek eigenlijk geen oren heeft naar de wetenschappelijke oplossingen en dat ze daarom niet aan de oppervlakte komen. Laat ik met een voorbeeld aantonen dat dit onjuist is. Ieder Kamerlid, van links tot rechts, van progressief tot conservatief vindt dat de tijd van aankomst in een AZC tot het finale oordeel over de status van een migrant verkort moet worden. Er is niemand die wil dat er 9 jaar wordt geprocedeerd.

We weten ook dat er allerlei technologische middelen zijn om vast te stellen waar iemand vandaan komt. Misschien nog wel de meest simpele is het controleren van de eventuele mobiele telefoon van de migrant. Hoewel er ongetwijfeld allemaal juridische haken en ogen zijn die allang hadden moeten zijn opgelost, blijft het onacceptabel dat de sociale wetenschap nog geen vindingrijke manier heeft gevonden om de doorlooptijd van het proces te bekorten.

Politiseren van data
De overheid moet stoppen met het politiseren van de data. Een helder inzicht in meetpunten van oorzaken, gevolgen (direct en indirect) van migratie is noodzakelijk voor het formuleren van oplossingen. Als de overheid blijft doorgaan met het weigeren om allerlei cruciale migratiedata vast te leggen, dan blijft het debat verder polariseren. In plaats van alleen discussie te hebben over de kennislaag, zal de discussie dan op alle genoemde niveaus gaan plaatsvinden, waarmee de afstand tussen de polen alleen maar toeneemt. In deze postmoderne tijd zonder ogenschijnlijke waarheden en met een overvloed aan fakenieuws is er meer dan ooit behoefte aan harde data.

Over de auteur

Rutger van den Noort

Bedrijfskundige, publicist, ondernemer.

Recent gepubliceerd

Archief

• Klimaat en Milieu17 september 2023Hoezo piekbelasters? Harde stikstofmetingen tonen falen overheidsbeleid aan
• Politiek Internationaal21 mei 2023Bilderberg-conferentie symboliseert gestage neergang van het Westen
• Politiek Nederland31 december 2022We hebben een laf kabinet dat geen enkel probleem durft op te lossen
• Economie6 oktober 2022Remkes’ mislukte zoektocht naar de stikstofsleutel