Baudets ijle herwaardering van het christendom

Mijn hemel, mijn god, wat te doen met de oproep tot “Herwaardering van het christendom”, van Thierry Baudet aan tafel bij Tijs. Hij wil dat mensen zich weer bewust worden van de bron van onze beschaving en bijvoorbeeld het concept van “wederopstanding” begrijpen.

Concreet houdt het in dat hij ervoor pleit dat het christendom op alle basis- en middelbare onderwijs wordt onderwezen. Culturele analfabeten zijn we, we zouden onze wortels en de verhalen niet kennen. Ook zouden veel Nederlanders weer een behoefte hebben aan “een bezielend verband”.

Bronnen
De noodzaak hiervoor ziet hij in de opkomst van de zeer zelfbewuste andere cultuur, die van islam, die zich in Nederland manifesteert en volledig andere normen en waarden uitdraagt dan de onze. Dit, terwijl wij onze bronnen niet eens kennen. Het werd geïllustreerd met een filmpje, waarin Nederlanders niet in staat blijken om te vertellen wat de betekenis van Pasen en Pinksteren is.

Weerstand
In de discussie die volgde, vroeg men zich af of Baudet niet gewoon hengelde naar de christelijke stemmer en of hij niet selectief aan het winkelen was in het christendom. Ook werd gevonden dat de cruciale boodschap van Christus leek te ontbreken. Ik, enorme afvallige nare heiden, voelde vooral weerstand tegen zijn voorstel, omdat het zeer complexe realiteit en problematiek lijkt te reduceren tot islamitische cultuur versus christelijke cultuur. En ik zeer betwijfel of het wel echt een oplossing zou zijn.

Hap-snap
Evenzo vind ik de hap-snap-oplossing om, vanwege een fundamentalistische problematische nieuwe niet-christelijke zuil, al het onderwijs openbaar te maken, ook te simplistisch. Dat Nederland in een identiteitscrisis zit en de westerse waarden onder druk staan, is ontegenzeggelijk waar. Door onze samenleving opnieuw te willen gronden in het christendom blijven echter problemen, voortvloeiend uit multiculturalisme en cultuurrelativisme, gewoon bestaan. En op scholen, waar Holocaust en evolutie al onbespreekbaar zijn, krijg je echt de Heiland niet over de drempel.

Mythologie
Natuurlijk is het gênant om te zien hoe volwassenen en jongeren, die waarschijnlijk vast wel eens The Passion of Jesus Christ Superstar op televisie hebben gezien, niet weten waar Pasen over gaat. We leven echter in een tijd waarin mythologie herleeft in bijvoorbeeld Harry Potter, waarin hij de strijd tussen goed en kwaad belichaamt, alsook zichzelf opoffert en herrijst. Ook in het feniksmotief is wederopstanding terug te vinden. En ja, als je enkel Rowling leest, weet je nooit waar het paasei, het paasvuur, het haantje-op-een-stokje en de kerstboom vandaan komen.

IJkpunt
Als je die zaken wel wil weten zal je ook moeten kijken naar hoe het christendom haar weg naar het Westen vond en houvast kreeg. Vanzelf ging het nauwelijks. En waar was Pax Christi geweest zonder Pax Romana? Hoe kan je in godsnaam een stukje in de evolutie van de Westerse beschaving nemen als nul- en ijkpunt? Omdat onze jaartelling begint bij de geboorte van Christus? Is dat niet een beetje heel erg arbitrair en kortzichtig? Zijn we niet meer dan dat?

Verbindend
Verrekte verbindend en “bezielend” was het christendom ook niet bepaald. Oppermachtig domineren deed het wel en het was een recept voor weerstand, strijd en scheuringen. Het was geen verschilvierend inclusiviteitsfeestje. Als ik de destructie door Taliban en IS zie, zie ik de Beeldenstorm. En tot voor kort betekenden twee verschillende kerken in een dorp, dat een dorp tot op het bot verdeeld was.

En dan hoor ik Thierry oreren over de “deken van kathedralen” en de significantie en bedenk ik hoe de gotische bouwkunst ongekende schoonheid verschafte, door het reiken naar God en de hemel, aan Icarus en zijn smeltende vleugels toen hij te dicht bij de zon vloog en de toren van Babel, die wellicht het Europese multiculturele project verbeeldt.

Verlichting
Het Westen is bovenal een kind van de Verlichting. Seculier humanisme is geen door de kerk verkocht product, maar een gevolg van weerstand en vooruitgang. En de Gulden Regel is ook echt niet door Jezus bedacht. En ja, qua christendom, is het voor onze identiteit wellicht van belang om te weten waar het Westen zich aan ontworsteld heeft. En anderzijds is misschien ook niet echt heel handig om kindeke Jezus, als mythologisch archetype, weg te smijten met het badwater.

Zonder kennis van de Bijbel is het namelijk ook verrekte lastig lachen om Life of Brian. En kan zelfs de indruk ontstaan dat religie iets is dat respect verdient. Respect dat kritiek welhaast onmogelijk maakt. Of zelfs strafbaar. Een dergelijk dogma hoort niet thuis in het onderwijs.

Individu
Het is, in deze post-moderne tijd van specialisatie, utilitarisme en “valorisatie”, beter om weer eens terug te grijpen op een fenomeen uit de Renaissance: de Uomo Universale. De brede basis, verdieping en excelleren als individu als hoogste goed. Leg de lat maar hemelhoog. Weg van de moderne bekrompen, groepsdenkende, oppervlakkige, middelmatige, collectieve hokjesmens. Die “eigen” identiteit zoekt in religie.

Bevalt dit artikel u – of juist niet – , deelt u het dan op
Facebook, Twitter of andere sociale media.
Zie de buttons onder de advertenties.

=================================================
Titelfoto: Screenshot door OpinieZ uit YouTubeclip van Life of Brian
=================================================

Over de auteur

Arend-Jan Smit

Emigrant, huisvader en microblogger. Met soms wat macro.

Recent gepubliceerd

Archief

• Feminisme23 maart 2017Feministisch Gender Gap riedeltje klopt niet
• Feminisme14 maart 2017Deugende feministische en inclusieve stem-adviezen
• Cultuur21 februari 2017Baudets ijle herwaardering van het christendom
• Feminisme5 februari 2017Onwil tot integratie leidt tot gelijkheidsdwang