Reorganisatieplan EU: 10 essentiële ingrepen

Afgelopen week kwam de Rabobank met een alarmerend rapport, getiteld De ongewisse toekomst van de Europese integratie. De mainstream media wisten dit rapport zo ongeveer samen te  vatten als “Een Nexit is desastreus voor Nederland”. Deze krantenkoppen geven een eenzijdig beeld van het rapport.

Scenario’s
In het Rabobankrapport worden vier scenario’s benoemd voor de EU: Doormodderen, Verdiepen, Uiteenvallen en Twee snelheden. In dit laatste scenario komt er een splitsing van de Eurozone, maar iedereen blijft onderdeel van de interne markt. Vlees noch vis.

Hervorming
Ik moet helaas concluderen dat de Rabobank het belangrijkste scenario (bewust) niet noemt: “De EU moet anders”. Het idee van de EU als groot uitdijend heelal op het Europese continent om oorlogen te voorkomen komt uit een ver verleden. De meeste burgers van de EU hebben de Tweede Wereldoorlog niet eens meegemaakt. Niet geheel onlogisch zijn de voorkeuren gedraaid en daarmee zijn de pijlers onder het project EU aan verandering onderhevig. De EU moet zijn relevantie opnieuw bewijzen, keer op keer.

Ik ben enorm kritisch op de huidige inrichting van de EU. En als de koers van de Unie zo doorgaat, kan ik alleen maar concluderen dat we zo snel mogelijk uit de EU moeten stappen. Dit betekent echter niet dat ik tegen de gedachte van eenwording en een interne markt ben, juist integendeel. Ik ben een Europeaan, we zijn als Nederland een handelsland en samen sta je sterker, vooral met grote broer Duitsland.

Nexit
Hoewel ik de motieven achter de Brexit begrijp, denk ik toch dat een Nexit onverstandig zal zijn. Maar als ik de keuze nu zou moeten maken op basis van de lijnen uit het “5 presidenten rapport” – opgesteld door Juncker, Tusk, Draghi, Dijsselbloem en Schultz – zou ik liever pijn lijden, veel geld betalen en toch voor een Nexit zijn. Veel beter zou het natuurlijk zijn om de EU compleet te reorganiseren. De positieve elementen behouden, de negatieve uitwassen bestrijden en een nieuw draagvlak onder de Europese bevolking verkrijgen.

Europeaan
Als Europeaan en wereldreiziger voel ik een grote verwantschap met de landen om Nederland heen. Ook geloof ik dat Nederland sterker staat in de wereld als we samen met andere Europese landen een blok vormen. Ook wil ik niet terug naar grenscontroles als ik toevallig een keer naar Duitsland moet. Het omwisselen van geld is ook weinig zinvol. Van de andere kant werkt de huidige inrichting van de EU ook niet. De euro-voorwaarden en handhaving van het stabiliteitspact zijn daarnaast veel te soft.

Hervorming
Echter de conclusie om dan als Nederland maar uit de EU te stappen gaat mij veel te ver. Ik wil een EU-inrichting die wel de voordelen geeft, maar de nadelen wegneemt, om zo niet het kind met het badwater weg te gooien. De door mij gewenste hervorming van de EU schets ik hieronder aan de hand van tien essentiële ingrepen. Ik heb daarvoor ook uw meningen gepeild.

1. Ontslag Europese Commissie 
Juncker, Timmermans en de overige 26 EU-commissarissen zijn niet geschikt om een reorganisatie te leiden. Zij denken te veel in termen van een immer uitdijende en machtiger wordende EU en zullen niet bereid zijn om staand beleid abrupt te wijzigen. Ze moeten dus per direct opstappen en hun verantwoordelijkheden tijdelijk overgeven aan een te benoemen reorganisatiecommissie. De nieuwe uitvoeringsdirectie zal veel kleiner zijn: 28 mensen een organisatie laten leiden is vragen om politieke spelletjes.

2. Grenzen dicht en open
Het is overduidelijk dat de buitengrenzen van de EU onvoldoende goed worden bewaakt. De buitengrenzen aan het oosten en het zuiden van Europa moeten hermetisch worden afgesloten. Dat had van begin af aan (1992) moeten gebeuren. Waar mogelijk met een muur of hek, in de zee op slimmere methoden, bijvoorbeeld met een zeemuur. De verdragen worden aangepast in die zin dat migranten die in de territoriale wateren van de EU belanden worden teruggebracht naar land van herkomst. Tegelijkertijd worden de grenzen binnen de EU opgeheven, dus alle muren en hekken in Oost-Europa worden afgebroken. Vluchtelingen worden tijdelijk opgevangen via een verdelingssysteem en teruggestuurd naar land van herkomst binnen twee jaar na veilig verklaren.

3. Bezuinigen
De begroting van de EU neemt ieder jaar toe en door de Europese Rekenkamer is vorig jaar voor het 22e(!) jaar op rij geen goedkeuring gegeven over de doelmatigheid van de besteding van de Europese gelden. Ook ligt het aantal ontdekte fouten rond de 4%, op een begroting van 140 miljard is dit toch al gauw rond de 6 miljard euro mogelijke corruptie. Helemaal nu de Brexit gaat gebeuren, wordt het tijd om de begroting naar beneden bij te stellen. Daarboven op moet er maar eens flink worden bezuinigd om de perceptie weg te nemen dat Brussel het oude Rome is met zijn bachanalen. De begroting van 2018 zal significant omlaag moeten en worden vastgesteld op een symbolische 100 miljard. Lopende meerjarenafspraken moeten worden heronderhandeld.

4. Vrij verkeer van personen afschaffen
In verband met de recente aanslagen en onrust moet het vrije verkeer van personen worden teruggedraaid. Schengen moet (tijdelijk) worden afgeschaft en zonder visa in andere EU landen werken moet aan banden worden gelegd. Dit betekent niet dat de andere drie vrijheden (goederen, diensten en kapitaal) in het gedrang komen. Deze blijven om handelsredenen gehandhaafd. Binnengrenzen worden niet opnieuw ingesteld, maar zonder visum langer dan 90 dagen verblijven in een andere EU land wordt strafbaar gemaakt. Het blijft dus wel mogelijk om als Europeaan op vakantie in Europa te gaan zonder grenscontrole.

5. Nieuwe zetel in Genève
Het verhuiscircus houdt op. Straatsburg én Brussel worden gesloten. Dit laatste gebeurt om voorgoed af te rekenen met de slechte naam die de EU heeft. De nieuwe zetel komt in het hart van Europa, maar buiten de EU, in Genève. Op neutraal Zwitsers grondgebied om zo onafhankelijk goede beslissingen te kunnen nemen voor de hele Europese Unie. Hierdoor wordt een fossiele discussie vermeden over welk land deze zetel mag hebben. Geen enkel land van de EU dus.

6. Nieuwe solidariteit
Er wordt per direct gestopt om bepaalde landen in de EU te redden als deze een puinhoop maken van hun financiën. Dit wordt bereikt door te verbieden dat landen bilateraal binnen de EU elkaar te hulp mogen schieten en dat EU-geld slechts mag worden verstrekt via wetten die voor ieder land toegankelijk zijn. Dus geen specifieke reddingsacties meer voor Italiaanse banken, maar wel als het alle Europese landen betreft.

Geen enkele euro naar Griekenland alleen. Gaan hierdoor landen failliet, dan worden ze gedwongen de EU en Eurozone te verlaten. Wetgeving wordt hiervoor aangepast. Solidariteit heeft namelijk wederkerigheid in zich. Als een verzekering. Bij Italiaanse banken of Griekenland zijn er hele andere zaken aan de hand (corruptie, mismanagement, geen wil om te bezuinigen), waarmee er geen sprake meer is overmacht, waar we ons als EU landen voor willen verzekeren. Deze nieuwe werkelijkheid noemen we de nieuwe solidariteit.

7. Focus
De EU is zichzelf kwijtgeraakt in de harmonisatie van alle mogelijke wetten. Dit is onnodig. De EU moet een serviceorganisatie zijn voor de aangesloten landen, naast het feit dat de EU ook strategische thema’s moet oppakken. Op dit moment zijn er maar drie belangrijke thema’s in de EU. Het eerste thema is veiligheid. Het terrorisme moet stoppen en de radicale islam moet worden bestreden. Het tweede thema is de achterblijvende economische groei en de (jeugd)werkloosheid in vele EU-landen. Het derde grote thema is het migratiethema. Over deze drie thema’s moet het iedere dag in het parlement gaan. Niets meer en niet minder. Er moet heel geconcentreerd worden gewerkt om oplossingen te formuleren en zo aan te tonen dat de EU een grote bijdrage levert in het leven van de EU-burgers. De rest van het beleid (bijvoorbeeld landbouwsubsidies) wordt per direct afgeschaft.

8. Krachtiger EU-parlement
Het parlement van de EU is een onmogelijk gedrocht. Daarnaast is het absoluut niet in de lijn met de EU gedachte dat je alleen maar op je landgenoten kan stemmen. Zo zou ik bijvoorbeeld graag op een type als Nigel Farage stemmen de volgende verkiezingen, maar dit kan niet. Door de inperkingen en focus van de Europese Commissie kan het parlement veel kleiner, wellicht zelfs maar 100 goede volksvertegenwoordigers. Voertaal alleen in het Engels, om in de eigen taal te mogen spreken is niet meer van deze tijd.

9. Geen nieuwe leden EU
Het is onmogelijk om nog lid te worden van de EU tot 2030. Er komt een stop op alle onderhandelingen en toetredingsgesprekken. De EU draait niet en het lichaam is ziek. Je kan dan niet doorgroeien. Een pas op de plaats is nodig en temporiseren is cruciaal. Anders verdwijnt het laatste beetje draagvlak onder de EU-bevolking en implodeert de unie. En dan zijn we nog verder van huis, hoe hard het Nexit-kamp ook schreeuwt.

10. Landen worden soeverein
De gedachte dat de EU het leven gaat bepalen van burgers moet weg. Landen moeten de volledige soevereiniteit terugkrijgen op alle wetgeving. Er moet dus een massale reset plaats gaan vinden op de inhoud. Opnieuw moeten alle Europese verdragen en verordeningen worden goedgekeurd door alle nationale parlementen. Bij ontbreken van unanimiteit worden verdragen en verordeningen opgezegd en teruggekeerd naar nationale wetgeving. Alleen op deze manier kan de EU aantonen dat haar regels voor iedereen zin hebben. De verwachtiging is dat door deze enorme reset alle zinloze wetgeving zal verdwijnen en dit tot een gigantische opschoningsactie zal leiden.

Wellicht kan de Rabobank de volgende keer het bovenstaand scenario (“de EU moet anders”) ook meenemen in hun rapport. In de tussentijd blijf ik volledig losgaan op de huidige EU, vanuit de stille hoop dat Juncker ook eens een keer aan het hervormen slaat.

Als Brussel niet wil luisteren, dan moeten ze maar voelen.

===============================================================
Foto: The European Council in Strasbourg by Anna Vallgårda is licensed under CC BY-NC-SA 2.0
===============================================================

Over de auteur

Rutger van den Noort

Bedrijfskundige, publicist, ondernemer.

Recent gepubliceerd

Archief

• Klimaat en Milieu17 september 2023Hoezo piekbelasters? Harde stikstofmetingen tonen falen overheidsbeleid aan
• Politiek Internationaal21 mei 2023Bilderberg-conferentie symboliseert gestage neergang van het Westen
• Politiek Nederland31 december 2022We hebben een laf kabinet dat geen enkel probleem durft op te lossen
• Economie6 oktober 2022Remkes’ mislukte zoektocht naar de stikstofsleutel