Generatie Gratis en het downloadverbod
Ik behoor tot de “generatie gratis“. Jongeren tussen pakweg 16 en 24 jaar die niet schromen om hun entertainment in de vorm van games, muziek, films en boeken “illegaal” van het internet te plukken.
Het gelinkte artikel is nogal stellig. De schrijver is waarschijnlijk actief op zoek naar een wit paard, aangezien dit zijn imago als moraalridder verdere kracht zal bijzetten. Ik moet echter zeggen: ik voel me totaal niet schuldig voor mijn downloadgedrag van de afgelopen tien jaar.
Op triomfantelijke toon worden in het artikel argumenten als “op het internet zijn er geen poortjes” en “iedereen doet het” weerlegd. Dergelijke argumenten kan menig paljas inderdaad makkelijk weerleggen.
ik voel me totaal niet schuldig voor mijn downloadgedrag van de afgelopen 10 jaar
Maar voor de schrijver staat als een paal boven water dat downloaden gelijk is aan stelen. Hoezo? Was een film van TV opnemen met een VHS vroeger dan ook stelen? Of met een cassettebandje een nummer van de radio opnemen voor eigen gebruik? Of in de bibliotheek een kopietje van een pagina maken? Het verschil met vroeger is dat je niet meer afhankelijk bent van de radio of tv-programmering en er betere technologie is om zo’n kopietje te maken. Ik zou het eerder vooruitgang noemen dan een slechte ontwikkeling. En buiten dat: om van diefstal te kunnen spreken moet er toch een goed worden weggenomen?
Op het moment dat ik een aflevering van een serie download neem ik het niet weg, ik maak een kopie voor eigen gebruik. Ter vergelijking, als ik naar de bakker zou gaan, een lekker brood aantref waarvan ik zelf in staat ben om dat 3D te printen, hoezo zou ik dan moeten betalen? Ik noem het de keerzijde van de medaille die technologische vooruitgang heet.
En hoe zit het met de arme regisseurs, muzikanten, en schrijvers die hun spullen gratis van het internet getrokken zien worden? Daar raakt hij bij mij natuurlijk een gevoelige snaar. Als ik denk aan die arme Wiz Khalif of Martin Garrix die nu geen achtste landhuis kunnen aanschaffen, omdat ik in al mijn kwaadaardigheid het lef had om iets waar hun naam op staat van het net te plukken. Maakt niet uit dat ik meermaals tientallen euro’s heb neergelegd om een concert van ze bij te wonen.
de ervaring die je hebt bij een illegaal gedownload stukje content is inferieur aan de “echte”
Even wat context: de content die het meest gedownload wordt is de content van de grote spelers op de markten. Een bedrijf als HBO is er zelfs fier op dat hun serie zo vaak wordt gedownload. Voor mij is het onbegrijpelijk dat juist die grote spelers, die veelal meer geld op de bank hebben staan dan een willekeurig land in Afrika, zich zo druk maken.
Ik wil de redenering zelfs helemaal omdraaien. Het is juist goed dat informatie op deze manier beschikbaar is. Zéker als het om boeken gaat. Het is het moderne equivalent van mensen die vroeger geen kaartje voor het circus of een steekspel konden kopen, en in hemelsnaam maar plaatsnamen onder de tribune, zodat ze toch mee konden kijken.
Met entertainment betaal je voor de ervaring, en de ervaring die je hebt bij een illegaal gedownload stukje content is inferieur aan de “echte”. Dat is de reden dat mensen, ondanks de mogelijkheid om gratis te downloaden, nog steeds betalen voor hun entertainment.
De huidige morele kruistocht tegen downloaden is een beetje het verhaal van Robin Hood. Maar dan omgekeerd.
Over de auteur
