De ‘Bear Hug’ van Joe Biden

Royale ondersteuning of een verstikkende omhelzing?

Titelfoto bij artikel De 'Bear Hug' van Joe Biden Victor rosenthal opiniez

Foto: overleg Biden-Netanyahu (18 oktober 2023)

Op 18 oktober 2023 bezocht president Biden Israël en zegde royale steun toe aan hun strijd tegen Hamas. Maar Israël moest ook instemmen met ‘humanitaire’ hulp via Egypte, die ongetwijfeld bij Hamas zal belanden. De belangen van Israël en de VS lopen uiteen. In hoeverre dicteert de VS de strategie en tactiek van Israël ten koste van Israël? Kunnen we “nee” zeggen tegen de VS? Een column van Victor Rosenthal. 

President Biden is naar Israël gekomen en deelde in het openbaar hugs en beloften van onsterfelijke steun uit. Privé dwong hij Israël in te stemmen met het binnenlaten van ‘humanitaire hulp’ via Egypte. Hij beloofde Gaza te voorzien van $100 miljoen aan voedsel, medicijnen, brandstof en wie weet wat nog meer. Hoewel het onmogelijk is om het zeker te weten, lijkt het erop dat hij ook de komst van onze grondtroepen naar Gaza heeft uitgesteld.

Dit ondanks het feit dat Hamas ongeveer 200 Israëli’s gegijzeld houdt, nadat ze uit hun huizen waren ontvoerd in het midden van een orgie van moord, marteling en verkrachting van Joden die zijn weerga niet kent sinds de Holocaust.

Wat is er eenvoudiger dan tegen de heersers van Gaza te zeggen: geef de gijzelaars terug en dan krijgen jullie hulp. Wat is er rechtvaardiger dan humanitaire hulp in ruil voor je gedragen als mens? Maar nee – de president koos ervoor om in plaats daarvan tegen Israël te spreken. “Geef ze de hulp, anders krijg je niet de wapens en munitie die je nodig hebt.”

 

Humanitaire hulp

Denkt iemand dat deze hulp naar Gaza kan worden gebracht en niet in handen van Hamas kan vallen? Zelfs als al die vrachtwagens alleen maar ‘humanitaire’ goederen bevatten, hoe willen de Amerikanen dan precies de diesel en benzine distribueren zodat het alleen ten goede komt aan de burgers? Biden zei dat “internationale functionarissen” in Gaza het zullen distribueren. De enige dergelijke functionarissen zijn die van de UNWRA, waarvan velen lid zijn van Hamas, en die daar allemaal doodsbang voor zijn.

Hamas controleert absoluut alles wat er in Gaza gebeurt. Natuurlijk zullen ze nemen wat ze nodig hebben om hun elektrische generatoren van energie te voorzien, hun soldaten te voeden en hun gewonden te behandelen! Er is geen andere mogelijkheid.

 

‘Ziekenhuizen’

Het moet bekend zijn dat, ondanks de verschrikkingen die ons worden aangedaan, de luchtcampagne tegen Hamas beperkt is. Gaza staat vol met ‘ziekenhuizen’. Een paar daarvan behandelen daadwerkelijk patiënten, maar vele zijn gewoon plaatsen om raketten op te slaan en te lanceren tegen Israël. Het is ons verboden om deze locaties aan te vallen. Er zijn ook UNRWA-scholen, die dienst doen als militaire installaties. Ook zij zijn verboden terrein, in tegenstelling tot de Joodse kinderen in het zuiden van Israël, voor wie Hamas blijkbaar vrij spel gaf om ze te martelen en te vermoorden.

 

Grondinvasie

Dan is er nog de kwestie van de grondinvasie. Toen hem daarnaar werd gevraagd, zei Biden dat er “lang met de Israëli’s over alternatieven” was gesproken. Ondertussen blijven de troepen en tanks stilstaan. Dit is rampzalig voor ons. Na de schok en het verlies van eer en afschrikking als gevolg van de terroristische aanval op Simchat Torah, is het essentieel dat we Hamas vernietigen en de veiligheid in het zuidelijke deel van ons land herstellen. Anders zal geen enkele Jood in Ashkelon of ten zuiden daarvan kunnen wonen. Dit kan niet worden gedaan zonder de grondinvasie, die momenteel is vastgelopen. De hele wereld, vooral onze vijanden, kijken toe.

 

Soevereine staat

Hoe is het mogelijk dat een soevereine staat kan toestaan dat een buitenlandse mogendheid in zijn oorlogskabinet zit – zoals de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Blinken onlangs zeven uur lang deed – en de strategie en tactiek dicteert? Dat is onmogelijk en daarom is Israël geen soevereine staat. Onze politieke en militaire leiders hebben onze soevereiniteit verkocht in ruil voor militaire hulp. We namen aan wat de VS ons wilde geven, wat het meest geschikt was voor Amerikaanse defensieaannemers (en niet altijd voor onze behoeften); en zij kregen op hun beurt veel geld uit de zakken van de Amerikaanse belastingbetalers. De VS probeerden de uitkomst van onze verkiezingen te bepalen en zich met onze politiek te bemoeien op manieren die nu pas duidelijk beginnen te worden.

 

Hezbollah

De regering Biden negeerde de Taylor Force Act en hervatte de hulp aan de Palestijnse Autoriteit, zelfs toen die weigerde te stoppen met het betalen van de terroristen die ons geregeld vermoorden. De VS levert wapens en training aan het Libanese leger en inlichtingenapparaat, ondanks het feit dat Libanon 100% in handen is van de Iraanse proxy Hezbollah, die 130.000 raketten op Israël heeft gericht – waaronder precisiegeleide raketten die veel gevaarlijker zijn dan die van Hamas. En nu we het toch over Iran hebben, de VS heeft onlangs zes miljard dollar vrijgemaakt die Iran kan gebruiken om Hamas en Hezbollah en zijn nucleaire project te financieren.

 

Iran

Dit zijn niet de acties van een bondgenoot, maar van een imperiale macht die haar satellieten gebruikt in dienst van haar eigen belangen. En de Amerikaanse belangen, zoals gezien door de regering Biden, vallen niet samen met de Israëlische belangen: vandaag de dag staan ze lijnrecht tegenover elkaar. Met uitzondering van de Trump-periode, is het Amerikaanse beleid sinds de oorlog in Irak, zoals verwoord in het Baker-Hamilton rapport uit 2006, gericht op het verkrijgen van een détente (ontspanning) met Iran, en op het toestaan dat Iran de hegemonie krijgt die het nastreeft in het Midden-Oosten. Hoewel de VS op zijn minst lippendienst bewijst aan het bestaan van een Joodse staat, verwachten ze dat Israël terugkeert naar een verzwakte vorm van vóór 1967.

Het beleid is om verschillende redenen tegenstrijdig. Iran ziet de VS en Israël als vijanden en is om zowel geostrategische als religieuze redenen vastbesloten om Israël te vernietigen. Het impliceert ook dat Israël de controle over Judea/Samaria, de Jordaanvallei en de Golanhoogten opgeeft, waardoor het land onmogelijk te verdedigen zou zijn.

 

Acuut probleem

Maar vandaag staat Israël voor een acuut probleem: hoe lang genoeg te ontsnappen aan de Amerikaanse bear hug om haar afschrikking in de regio terug te krijgen. Ik weet het antwoord hierop niet, maar het lijkt me dat we het moeten proberen. Het zal van ons leiderschap vragen om de moed op te brengen om ‘nee’ te zeggen tegen de Amerikanen. Kunnen we dit, of heeft de “berenknuffel” de vrijheid en soevereiniteit al uit ons geknepen?

De komende weken, misschien dagen, zullen het uitwijzen.

 

Dit artikel is een vertaling van Biden’s bear hug, gepubliceerd op AbuYehuda.com op 19 oktober 2023.

Reacties worden gemodereerd. Let op uw taalgebruik. Schelden en tieren is niet toegestaan.                                                 >>> Lees hier onze spelregels <<<

Reacties die onze regels schenden worden verwijderd. Herhaalde overtredingen, oproepen tot geweld, beledigingen, Holocaust-vergelijkingen en antisemitisme leiden tot een permanente ban. De redactie treedt niet in discussie over de reden voor verwijdering van een reactie, noch over een ban. Ongeldige e-mail-accounts worden geblokkeerd.

Abonneren op reactie(s)
Abonneren op
guest
6 Reacties
Meeste stemmen
Nieuwste Oudste
Inline Feedbacks
Bekijk alle reacties
Andre
Andre
6 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Een moslim legt elke gebeurtenis uit als een uiting van de wil van allah. Een gebeurtenis zoals een overwinning betekent voor de moslim dat allah de gelovigen steunt. Een gebeurtenis zoals een nederlaag betekent voor de moslim dat allah hem straft, bijvoorbeeld omdat hij niet vroom genoeg is geweest, door bijvoorbeeld te weinig te bidden of iets dergelijks.
Zo gaat het al 1400 jaar in de islam en dat gaat natuurlijk niet plotseling veranderen omdat de EU hulpgoederen naar Gaza stuurt.
Dat betekent dus ook dat als Israël niet militair ingrijpt, dit bijna zeker wordt uitgelegd door moslims als een overwinning voor hen zelf.
Wie terugkijkt naar de lange geschiedenis van bijvoorbeeld het Ottomaanse Rijk vanaf 1529, ontdekt de boven beschreven systematiek. Elke keer als de Ottomanen een zware nederlaag leden tegen de ongelovigen, dan waren ze bereid om hun tactiek aan te passen en modernisering toe te laten. Weliswaar met grote tegenzin en de minachting voor ongelovigen bleef bestaan. Franse en Duitse militaire adviseurs die werkzaam waren in het Ottomaanse Rijk, hebben daar leerzame teksten over geschreven.
Ook nu weer ziet het er naar uit dat het westen de ‘zachte’ heelmeester wil spelen en zichzelf wijsmaakt daarmee goodwill te winnen. Helaas is het tegendeel waar.

De Dertiende
De Dertiende
6 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

De denkfout zit hem erin dat er wordt gedacht over de VS als een vriend. Maar er is een groot verschil tussen een vriend en een bondgenoot. Een vriend staat voor je klaar en helpt je in moeilijke tijden, ook ten koste van zichzelf. Bij een bondgenoot komt dat helpen niet vanuit hemzelf, maar vanuit eigenbelang. Zoals Biden al zei, de bondgenoten van de VS (Oekraïne en Israël) móeten hun oorlogen winnen zodat de VS zelf minder gevaar lopen. Ergo, Biden en de VS zijn geen vrienden van Israël en ook niet van andere landen. Ze zijn quid pro quo onderhandelaren in belangen en risicofactoren. Echte vrienden zijn schaars in deze wereld, zeker als het ‘democratische’ landen betreft waar elke 4 jaar iemand anders de scepter zwaait.

Niets is wat het lijkt
Niets is wat het lijkt
6 maanden geleden
Antwoord op reactie van  De Dertiende

De VS zijn voor mij een steeds groter wordend cryptogram.
Steeds moeten we maar raden naar hun échte beweegredenen, de dubbele bodems, en die zijn, bewezen door de geschiedenis, niet altijd nobel. Al helemaal niet als je probeert te achterhalen wie er nou uiteindelijk het meeste belang heeft bij al dat wapengekletter.

Marc
Marc
6 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Beste Victor,

Als het juist is dat de tot voor kort aanstaande erkenning van Israël door Saoedi-Arabië voor Hinayeh reden was om de aanslag van 7 oktober te plegen, zou ik wel eens precies willen weten hoe dat diplomatiek nu precies werkt, dat terugtrekken van Saoedi-Arabië uit dat proces.

Ik heb begrepen dat die Saoedische erkenning niet helemaal van de baan is. Interessant zou zijn wat hen zou kunnen bewegen alsnog tot die erkenning over te gaan.

En als dit toch mogelijk blijkt, zouden ze wellicht een Israëlisch militair ingrijpen eveneens goedkeuren?

Het lijkt misschien droomdenken, maar …

En wat als de Saoedisch deelnemen aan dit ingrijpen? Want als ze in Jemen een proxy-oorlog met Iran voeren, geldt dit dan niet ook voor Gaza?

Het is een mogelijkheid aan de VS te ontkomen.

Laatste aanpassing 6 maanden geleden door Marc
Nyong
Nyong
6 maanden geleden
Artikelwaardering :
     

Zorgelijk zorgelijk.
Donald, nee niet Duck, maar Trump is geen politicus, maar een business guy.
Wat er in mijn herinnering zweeft, is dat hij in het midden oosten heeft gestreefd naar rust onderling en zakelijk verstand.
Maar hij werd in de USA weggemoffeld en “ge-democrati-seerd.
Ik zal op 11/22 mijn cirkeltje op het grote blad met rood fleureren.
Ik hoop “dat dit blad ” niet stiekem (weer?) collectief door de versnipperaar wordt gehaald en vervangen wordt door een voorgedrukt exemplaar. met het rode stipje ergens. Ik heb een aan zekerheid grenzend vermoeden op welk blad dit zal worden getimmerd. Met rood i.p.v. groen.
Mijn afgegeven pasje bij de ontvangst is de garantie dat er een “geldige stemmer” is langs geweest.

Niets is wat het lijkt
Niets is wat het lijkt
6 maanden geleden
Antwoord op reactie van  Nyong

Vrees dat u gelijk gaat krijgen.

6
0
We zijn benieuwd naar uw reactiex
()
x