De relatie van het Westen met Rusland na de Oekraïne-oorlog
Nieuw IJzeren Gordijn of Realpolitik?
Ongeacht de uitslag van de oorlog in Oekraïne, de relatie tussen het Westen en Rusland is verbroken. Terugkeer naar een Koude Oorlogssituatie lijkt onvermijdelijk. China en de landen die blanco of tegen de veroordelingsresolutie in de VN stemden, doen echter niet mee met de sancties en handhaven hun politieke, economische en militaire relaties met Rusland. Johannes Vervloed tracht de komende nieuwe verhouding tot Rusland te duiden en waarschuwt voor getuigenispolitiek. Het westerse eigenbelang is daarmee niet gediend.
De oorlog in Oekraïne is nog niet voorbij. Hij zou zelfs nog wel eens geruime tijd kunnen voortduren. Zeker nu Biden besloten heeft de wens van Zelensky te honoreren en voor 38 miljard dollar financiële steun te verlenen en geavanceerde wapens te sturen. Op een gegeven moment zal er niettemin een einde aan de strijd komen. In de vorm van een wapenstilstand, een ‘bevroren conflict’ voor onvoorzienbare tijd, een vredesakkoord waarbij beide partijen water in de wijn doen, of een volledige verdrijving van Rusland uit Oekraïne. De laatste optie – door sommige prominente Democraten gepromoot – lijkt mij overigens niet realistisch.
Hoe nu verder?
In alle gevallen zal een post-oorlogssituatie ontstaan en zal het Westen zich moeten beraden hoe zich verder tot Rusland te verhouden. Moet het land gestraft worden en volledig geïsoleerd? Je kan je afvragen of isolatie überhaupt nog mogelijk is gezien de opstelling van China en de andere blanco- en tegenstemmers in de VN. Of schrijft het eigen westerse belang de handhaving van een minimale economische relatie met Rusland voor? Met continuering van tenminste de import uit Rusland van olie, gas en andere grondstoffen, die elders niet of veel duurder te verkrijgen zijn.
Inmiddels ziet een zesde sanctiepakket van de EU tegen Rusland het licht en lijkt het voor de voorzienbare toekomst ondenkbaar dat de verhoudingen met Rusland normaliseren. Hetzelfde geldt voor de VS en de landen die zich achter het westerse beleid richting Rusland hebben geschaard.
The European Commission will present a bill on the confiscation of frozen #Russian assets for the post-war reconstruction of #Ukraine. pic.twitter.com/3FHXiEs6ak
— NEXTA (@nexta_tv) May 25, 2022
Nieuwe koers Rusland
Getroffen door de westerse sancties heeft Rusland inmiddels de steven gewend. Eigenlijk al vóór de sancties. Tijdens de Olympische Spelen in Beijing – we schrijven twee weken voor de inval op 24 februari in Oekraïne – sloot Poetin met Xi Jinping een vriendschapsverdrag. Tegelijkertijd werden diverse economische overeenkomsten gesloten, waaronder een omvangrijk leveringscontract voor Russisch gas aan China.
Poetin verlegt Russische handel van Westen naar China https://t.co/ovY6XHdB6H "Samen met China werkt Rusland aan een eigen economische ruimte met andere valuta als tegenhanger van de dollareconomie. Wie zullen hun bondgenoten worden?" – Terechte vraag.
— Jean Wanningen (@trias_politica) March 17, 2022
Of Rusland erin zal slagen een alternatief voor het Westen te vinden, met name nieuwe klanten voor z’n olie, gas en andere grondstoffen, is nog een open vraag. Naast China speelt India een belangrijke rol. Het land is afhankelijk van Rusland voor wapenleveranties, kernenergie en grondstoffen. India heeft in de VN blanco gestemd over de sancties en zal z’n neutrale positie ten opzichte van Rusland niet snel opgeven. En wat doen de andere landen die blanco of tegen hebben gestemd?
Wat doet China?
Behalve de vraag in hoeverre Rusland erin slaagt een eigen economisch blok te vormen, is de grote vraag hoe China zich zal opstellen. Probeert het de relatie met het Westen open te houden of is het inmiddels zo zelfverzekerd dat het denkt met Rusland en z’n Belt & Road-partners te kunnen volstaan? De meeste analisten gaan uit van het eerste. Uiteindelijk zal China in z’n hegemoniestreven zich wel afkeren van het Westen, maar voor het afbreken van die relatie is het op dit moment te vroeg. Weliswaar zet de Communistische Partij van China in op de interne markt als alternatief voor export, doch dit is een langdurig proces. Vooralsnog heeft het land de westerse deviezen hard nodig.
Twee blokken
In a nutshell komen de nieuwe internationale verhoudingen waarschijnlijk neer op een opsplitsing van de wereld in twee blokken: het Westen (VS, Canada en EU) en Rusland. Ieder met z’n bondgenoten. Wat het Westen betreft zijn dit Australië, Japan, Nieuw-Zeeland, Taiwan en Zuid-Korea. Het zijn de enige niet-Europese landen die zich achter strafmaatregelen tegen Rusland hebben geschaard.
Wat Rusland betreft kan het alleen rekenen op Belarus, Eritrea, Noord-Korea en Syrië. China, en hetzelfde geldt voor alle stemmers in de VN die Rusland niet veroordeelden, zal naar verwachting een neutrale positie innemen en met beide blokken zaken willen (blijven) doen. Een positie vergelijkbaar met de beweging van de ‘ongebonden landen’ van weleer.
Bondgenootschappen
De nieuwe blokindeling is niet alleen economisch en politiek van aard. Vanwege de veranderende economische en politieke relaties verandert ook de veiligheidssituatie van betrokken landen. De hegemonie-ambities van China werden al gepareerd met nieuwe bondgenootschappen tussen de VS, Australië en het VK, het AUKUS-pact en tussen de VS, Japan, Australië en India, het QUAD-pact. De EU koestert weliswaar eigen geopolitieke ambities, maar zal op veiligheidsgebied binnen het westerse blok blijven. De oorlog in Oekraïne heeft de Atlantische band versterkt en zelfs uitgebreid.
Eensgezind Westen
Het Westen treedt grotendeels eensgezind op tegen Rusland. De spanningen binnen de NAVO tijdens het presidentschap van Donald Trump zijn vergeten. Aan de 2% norm voor defensie-uitgaven lijken de Europese lidstaten eindelijk te gaan voldoen. De NAVO lijkt zelfs te worden uitgebreid met Finland en Zweden. Ook de Europese Unie heeft een nieuwe impuls door de oorlog in Oekraïne gekregen. De roep binnen de EU om een eigen leger wordt steeds sterker en kan wellicht realiteit worden als een Conventie voor verdragswijziging ervoor zorgt dit mogelijk te maken.
Een recent idee, gelanceerd door president Macron – Frankrijk heeft momenteel het roulerende voorzitterschap van de EU -, is een schil van Europese landen om de EU heen. Georgië, Moldavië en Oekraïne zouden daarvan deel kunnen uitmaken. Zelfs het VK zou erin kunnen plaatsnemen. Het idee lijkt sterk op het oude idee van een EU met twee snelheden.
Volledige isolering of Realpolitik?
Voorts is de vraag wat de consequenties van de nieuwe internationale verhoudingen zullen zijn. Wel, we hebben eerder een Koude Oorlog gehad. In die tijd (1945-1991) was er weinig personenverkeer tussen beide kampen, waren er geen wederzijdse investeringen, maar bestonden er wel bepaalde economische relaties. De Sovjet-Unie had een goede reputatie op betalingsgebied. Voor Rusland geldt hetzelfde. Ook al zijn de tegoeden van het land geblokkeerd, Rusland weet nog steeds aan z’n betalingsverplichtingen te voldoen.
Ik zie dan ook geen andere dan psychologische of zo u wilt morele redenen om geen zaken meer met Rusland te doen. Het Westen en vooral de EU hebben grote behoefte aan Russische grondstoffen. Vooral aan olie en gas, maar ook nikkel, palladium en uranium. Er zijn weinig alternatieven en die zijn bovendien duur. De prijs voor een volledige afscherming van Rusland door het Westen zal hoog zijn. Is het dat waard? Ik denk het niet, om drie redenen.
Eigen belang
Ten eerste hoef je niet bevriend met een land te zijn om er zaken mee te doen. Als we alleen maar met democratische landen zaken zouden kunnen doen, wordt de kring erg klein. Het dient simpelweg het eigen economisch belang om ook met landen met een niet-democratisch regime een handelsrelatie te onderhouden.
Illusie
Ten tweede is het een illusie te denken dat je met volledige afscherming Rusland op de knieën krijgt of in het land een regime change kan forceren. Dergelijke pogingen plegen niet succesvol te zijn. Dat heeft de geschiedenis wel geleerd (laatstelijk Noord-Korea en Iran).
Straffen ineffectief
Ten derde heeft de geschiedenis eveneens geleerd dat het straffen van de oorlogsinitiator averechts werkt. Het duidelijkste voorbeeld was het Verdrag van Versailles na WO I. De opgelegde herstelbetalingen leidden tot WO II. Het Congres van Wenen in 1814-1815 was een beter voorbeeld. De verliezende partij, het Napoleontische Frankrijk, werd behandeld als een grootmacht en behield z’n (vooraanstaande) plaats in Europa.
Een Realpolitieke benadering van Rusland lijkt kortom het meest verstandig. Rusland politiek isoleren, ja; economisch isoleren, althans wat de import van grondstoffen betreft, nee.
#realpolitik
Kissinger maakt gehakt van Biden’s wens tot ‘regime change’ in Rusland en een confrontatie van de z.g. democratische met de autocratische wereld. Het is een strategische fout t.o.v. Rusland en China eenzelfde politiek te voeren. https://t.co/kDHtBT8aNx— Johannes Vervloed (@Diplo_JV) May 10, 2022
IJzeren Gordijn
Zowel bij politieke isolering als bij volledige economische afscherming van Rusland zal een nieuw IJzeren Gordijn neerdalen. Met Finland en Zweden binnenkort als NAVO-bondgenoten zal het gordijn zich uitstrekken van Moermansk tot de Zwarte Zee. Afhankelijk van de uitkomst van de oorlog zal de scheidslijn zich bevinden langs de huidige grens tussen Rusland en Oekraïne of langs de grens van de Donbas, de rivier de Djepr, Odessa of zelfs langs de grens met Moldavië. Poetins droom is immers de bezetting van de gehele noordelijke kust van de Zwarte Zee. Ik schat echter in dat hij genoegen zal moeten nemen met de Donbas. Rusland zal de Krim nooit meer opgeven. Dat is in de ogen van Poetin een existentiële kwestie, met als consequentie de inzet van nucleaire afschrikking.
Achter de horizon
De opheffing van het nieuwe IJzeren Gordijn – als dat al mogelijk zal blijken – zal veel tijd kosten. Eerst zal het Westen weer bereidheid tot overleg met Rusland moeten tonen en zullen veiligheidsverdragen moeten worden gesloten. Daarna zal er voorzichtig op cultureel gebied een opening worden geboden, bijvoorbeeld met de heropening van de Hermitage aan de Amstel en zal personenverkeer weer mondjesmaat worden toegelaten. Van een volledige normalisering van de betrekkingen zal in de nabije toekomst echter geen sprake kunnen zijn. Het wordt in ieder geval weer een lange weg voor de relaties zijn ontdooid.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
EU16 september 2023Machtsbeluste EU in ons land geen verkiezingsthema, in Polen wel
Politiek Nederland1 september 2023Wordt het nog wat met een realo-rechts kabinet?
Kolonialisme12 augustus 2023Staatsgreep in Niger wijst op tanende invloed Westen
EU17 juli 2023Wat gaat Spanje doen als tijdelijk EU-voorzitter?
Wat we voor onze ogen zien gebeuren is de ondergang van het Westen als geo-politieke heersers. Zwak leiderschap, in zowel de VS als de EU, heeft hun hand volledig overspeeld; eerst met covid19 en het opblazen van de WHO tot een instrument van mondiale wetgeving (recent afgeschoten door de opkomende economieën), tevens met hun proxy-oorlog in de Oekraïne waar het Westen niet alleen militair overklast wordt, ook moreel wordt snel veel aan geloofwaardigheid en autoriteit verloren. Rusland mag een betrouwbare handelspartner zijn, het Westen is dat niet meer na het bevriezen van buitenlandse tegoeden en het confisqueren van eigendom van Russen die in het buitenland wonen. Evenmin door Poetin te bevechten tot de laatste Oekraïner.
Overigens komen al die geavanceerde wapensystemen niet aan. Zelfs de militaire inlichtingendiensten lijken niet te weten waarheen ze verdwijnen. Niet dat het veel uitmaakt omdat dergelijke geavanceerde wapensystemen vergezeld moeten gaan van training en deugdelijke logistieke opvolging om er optimaal gebruik van te maken; wat in de Oekraïne niet (meer) aanwezig is. Niet in de laatste plaats omdat er weinig over is van het Oekraïense leger.
We gaan naar een multi-polaire wereld. Dat is waar ze in het Oosten over spreken, met nieuwe leiders als China, Rusland, India en twee islamitische blokken. Of, en in welke mate het Westen een rol daarin zal spelen hangt mede af van de omvang van de nu onafwendbare economische crisis waar onze leiders ons in gemanoeuvreerd hebben en hoe we daar gaan uitkomen. Sancties zijn dan ook niet meer van toepassing omdat niemand nog gebruik wil maken van Westerse instituten als SWIFT of de NAVO wanneer dat betekent dat je je volledig moet onderwerpen aan de vigerende Amerikaanse doctrines
En hoe denkt u dat deze nieuwe leiders als China, Rusland, India en twee islamitische blokken. het gaan doen?
Tikje voorspelbaar, niet?
De burgers in het zogenaamde vrije Westen worden de dupe.
Vrijheid kwijt, geld kwijt, woningen kwijt, vertrouwen kwijt.
En heel veel angst en tweedracht komt er voor terug.
Daar heb je niet eens de Russen voor nodig. Zelfvernietiging is de nieuwste hobby van het Westen. Poetin is blij met ons.
Inderdaad het is geheel vlgs opdracht van de vriend van Rutte.
Het WEF sloopt onze vrijheden.
De prikken liggen al voor de Herfst.
De migratie drift speelt in de hand van Poetin. Hij hoeft niet eens zijn mensen te sturen. De ongeremde migratie sloopt het Westen vanzelf. De Green deal doet de rest. Planeet gered, civilisatie vernietigd. WEF mag blij zijn. Terug naar de oertijd als Roaring Twenties.
Waarom zou hij daar ‘blij’ mee zijn.?
Omdat het destabiliserend werkt.
En wát is dan z’n praktisch voordeel.?
Het is altijd in je voordeel om de vijand te destabiliseren. De vijand heeft energie nodig om weer stabiel te worde. Energie die ten koste gaat van zijn slagkracht.
Een onstabiele vijand is makkelijker te verslaan dan een stabiele vijand.
De EU moet geld uitgeven aan migratie, geld dat ook aan defensie had kunnen uitgegeven.
Als u het nog niet begrepen had.
Dank aan Vervloed.
Financieel vaart Rusland met de speciale operatie in oekraine er wel bij.
Putin gaf recent aan dat de nieuwe geopolitieke situatie dwingt tot meer inspanningen op het technologische vlak.
Putin is de wereldleider die de globalisten van het World Economic Forum, de Europese expansionisten zoals Guy Verhofstadt, de Europese en Amerikaanse milieu fanatici zoals Timmermans, Samsom, John Kerry, Al Gore en het US-UK militaire wapen complex een flinke dreun heeft uitgedeeld.
Het is sinds de Brexit dat de militaire elite van de UK Putin wist te verleiden tot de oekraine operatie en het is de militaire elite van de UK die de Europese Unie meetrekt in het nutteloze sanctie beleid tegen Rusland met de bedoeling om de Europese Unie aan de UK te binden.
De seniele Biden wordt door het US military complex en de milieu fanaten gebruikt voor hun respectieve doelstellingen.
Maar de milieu fanaten krijgen een flinke klap door de giga inflatie van de brandstofprijzen dat noopt tot bv kernenergie en de doelstelling van de US military is eigenlijk vrij oppervlakkig vergeleken met die van de UK.
In Nederland houdt de politiek rond de nieuwe defensie nota rekening met een Biden die een oplossing wil vanwege de verkiezingen ofwel een Trump die indien herkozen oekraine dwingt tot (plat gezegd) overgave.
Uit Twitter berichten blijkt al dat de kleine wapens zoals de Javelin raket lanceerder alweer door Azov nazi’s op de zwarte markt worden verpatst.
Dat is net als met de 85 miljard USD nieuwwaarde aan US wapens aan de Taliban … op kosten van de hardwerkende Amerikaanse belastingbetaler.
Kort gezegd: wat als President Trump in Januari 2025 weer in het Witte Huis komt ? Wat als de democraten in november aanstaande in het US Congress verplettert worden ?
In augustus 1988 bezocht ik (na een uitnodiging van een kinderarts uit Tsjechoslowakije die op bezoek was geweest op de Kinderkliniek van het LUMC waar ik toen werkte) al tijdens mijn 2de motorreis een land achter het IJzeren Gordijn. Afgezien van de bizarre grensovergang had ik het verder prima naar mijn zin. Geen drukte op de wegen, Praag volledig uitgestorven op een mooie zondag. Het sinistere beeld dat mij in de media werd geschetst van de landen achter het IJzeren Gordijn klopte totaal niet met de werkelijkheid. Het jaar daarop ben ik naar Kiëv gereden alhoewel dat officieel verboden was maar via een truc is het me toch gelukt. Je mocht namelijk niet op de motor naar de USSR. Raar maar écht waar! Ook nu weer had ik een geweldige tijd en heb vele dissidente wetenschappers ontmoet die ik via mijn broer had leren kennen toen ze op bezoek waren in Nederland. Daarna heb ik nog vele motorreizen door Rusland gemaakt en altijd weer werd ik geraakt door de intense vriendelijkheid en behulpzaamheid van met name de Russen. Ik denk dat als alle politici een solo-motorreis zouden maken door Rusland ze als een totaal ander mens terug zouden komen. Ik begrijp werkelijk niets van de olie- en gasboycot en we schieten ons in het Westen alleen maar verschrikkelijk hard in onze eigen voet met een blik van ‘Kijk ons nou eens deugen van hier tot Tokio’. Ik ga over 5 weken heerlijk op motorvakantie naar Hongarije want ik weiger meer dan 2 euro per liter voor mijn benzine te betalen tijdens mijn vakantie. Ze zijn echt allemaal knettergek die politici zowel op landelijk, Europees als mondiaal niveau.
lees vooral Amerikaanse markten – kopen. Kost jou gigantisch veel geld, levert Amerika en co. veel op,. Niet slim, Rusland verkoopt gewoon naar de rest van de wereld. En heel veel Russische olie, gas etc. worden nu door een tussenpersoon/land ingekocht, en voor fors meer geld weer geleverd als “olie en gas van Amerikaanse bondgenoten.” Je spekt nu dus juist meer dan ooit de Russische oorlogskas, ook al omdat de Russische Roebel nu aan een nieuwe goudstandaard is gelinkt. 5.000 Roebel voor een gram goud. Die munt is nu terrein aan het winnen, doordat de Russen zelf goud delven, de Amerikaanse dollar gaat fors onderuit door het voortdurend bijdrukken. De Amerikanen hebben een hogere schuld dan hun BNP. Ze zijn de facto failliet. En wat doen failliete landen bij uitstek? Sinds 2019 adviseren Amerikaanse denktanks voor een nieuwe oorlog, tegen Rusland en China. Ben je met je emotionele betoog voor sancties weer mooi in de val gelopen. Je kan er nog uit, je kunt de klem nog opentrekken, maar hoe langer je wacht en alleen maar naar oorlogspropaganda luistert en kijkt, hoe moeilijker het wordt. Als zelfs Kissinger al oproept voor vrede aan Zelensky en wordt weggehoond door zowel Zelensky en de VS, moet je je realiseren dat je wordt bedrogen. Er is niet veel keuze en tijd meer. Hoort nog onder het stuk wat hier onder staat.
Een en ander zal afhangen van de inzichten en daadkracht van de volgende Amerikaanse president. Ook zal het een en ander afhangen van het verloop van de economie in het westen en het verloop van de opkomende economieën. Hoe gaat dat zich met elkaar verhouden?
Ik denk dat het westen weinig redenen heeft voor optimisme.
Rusland, met welke president dan ook, heeft het westen nergens voor nodig.
Zolang het westen olie, gas, grondstoffen en voedsel afneemt is het prima. Zo niet, ook prima.
In het oosten genoeg klandizie.
De sancties.
Na twee jaar C19 schiet het westen, niet alleen economisch in zijn eigen voeten.
Europa heeft Rusland te hard nodig; Nederland vooral op langere termijn, veel andere landen al op korte termijn. De eerste haarscheuren zijn al zichtbaar.
Van alle West-Europese landen heeft Nederland al eeuwen relatief de innigste (zaken)relatie met Rusland.
Na deze periode zal het niet meer goed komen. Nooit meer.
Maar niet alleen dat.
De in een zwart gat aan miljarden verdwenen wapenleveranties schieten na verloop van tijd echt terug. Naar het westen. Niet door Rusland. Helaas staan ook onze luchtafweersystemen in Oekraïne, of wat daarvan dan nog over is.
Niemand weet wie daar nu de trekker overhaalt, net zo min als bij de MH17. Of in de toekomst.
Het “ik kan het mij niet herinneren-virus” is direct na WOII ontstaan. In het Westen.
Blijkbaar zijn direct na WOII de 20 miljoen Russische doden, militairen en burgers, voor altijd vergeten. Eigenlijk zijn wij, het westen, een ondankbaar klootjesvolk, al hebben wij in 2020 nog 75 jaar ‘vrijheid’ gevierd.
“Niet normaal maken wat niet normaal is” Gauw aan beginnen!
Sancties tegen Rusland is schieten in eigen voet.
Misschien moeten mensen ook eens nadenken voordat ze roepen voor sancties te zijn: Wie spint er garen bij de huidige sancties? U? Ik? Europa? Rusland zelf? China? De VS? Niet zomaar emoties de vrije loop laten in een conflict. Niet denken met uitsluitend je hart! Ook met je hoofd! Vraag: wie, wat, waar, waarom en hoe. Als je die vragen vooraf had gesteld, dan was je nooit voor sancties geweest. Dan had je zo door die emotionele propaganda ballon heen geprikt. Wie krijgen er sancties? Oligarchen, die gewoon vluchten MET hun geld. Dat bevroren geld krijgen ze wel weer terug, dat gaan banken straks weer mooi vergoeden met rente omdat het in beslag nemen van burger tegoeden een onjuiste methode is, wisten alle overheden van tevoren. Wat? Net besproken, werkt dus niet, er zijn meer landen pro Russisch dan anti. Waar? Een kleine minderheid in de wereld, maar 44 landen willen sancties. De grote meerderheid van de wereld, zo’n 170 landen is absoluut tegen en weigert ook maar enige steun aan de sancties te geven. Waarom? Kijk eens in de geschiedenis: hebben sancties ooit gewerkt? Kunt u zelf ook maar een voorbeeld noemen van succes? De meeste landen handelen gewoon om het westen heen. Jij mijdt mij? Prima hoor, dan mijdt ik jou, ga wel naar je buren. De hoe ga je sancties invoeren vraag: gedeeltelijk al beantwoord, maar kijk eens wat er nog meer meespeelt. Door olie en gas vanuit Rusland te verbieden, schiet je jezelf in de voeten. De EU is afhankelijk afhankelijk van Russische grondstoffen, die komen nu niet meer, je moet ze nu tegen dagwaarde op de internationale
U vergeet dat nadenken en kritisch zijn, tegenwoordig niet meer zo gewaardeerd worden in het vrije westen.
Dat heeft ons sowieso al in deze situatie gebracht.
Een juiste reactie. Maar ook u weet dat je de wet van de zwaartekracht wel kunt ontkennen maar dat die wet zich daar niet aan stoort.
En dat lijkt mij ook te gelden voor heel wat hersenspinselen die op dit moment het verstand in de westerse wereld verduisteren.
Neem nou de EU, wat als die club uit elkaar valt? Dan heb je ook geen Europees leger (meer) en als de besluitvorming weer naar de hoofdsteden terugkeert is het zeer wel denkbaar dat de Duitsers zich meer naar de Russen richten. Je hoeft de Duitsers niet uit te leggen dat je beter in een goede verstandhouding met Rusland, dan er oorlog tegen te voeren. Betaalbare aanvoer van grondstoffen en je kunt met o.a. autoverkopen ook nog wat aan die lui verdienen. In het kielzog geldt dat ook voor Nederland.
Een oorlog heeft altijd onvoorspelbare consequenties. Wat als het nucleair gaat worden?
Wat als de energiecrisis volledig uit de hand loopt? En de economie?
Wat gaan de niet westerse landen doen? Noem zo nog maar wat mogelijkheden op die wij nu niet kunnen overzien.
Ik zie teveel mogelijkheden die voor de EU niet gunstig uitpakken, zelfs als Poetin morgen vertrekt en de oorlog stopt. Oh ja dan komt Oekraïne bij de EU.
By the way, persoonlijk denk ik dat het in ieders belang is, politiek dan, om die oorlog voorlopig zo lang mogelijk voort te laten duren, zelfs in het belang van Zelensky.
Op dit moment gaat Biden op bezoek bij de president van Venezuela en Saoedi Arabië en dat zal vast wel over olie gaan.
In Saoedi Arabië lachen ze hem uit trouwens.
De NATO, een van de wapens van het westen. Hoe geloofwaardig is die nog na de interventie van Edogan? Een bondgenoot die niet meer zo betrouwbaar is, maar wel volledig lid van deze aliantie.
Een teken van verval.
Redenaties die uitgaan van een krachtig en Verenigd Westen.
Een 20ste eeuwse ‘Groot Democratisch Rijk’ voor ’t moment bijeen gehouden door de militaire macht van de NATO bestuurd vanuit Washington.
Een Rijk dat zoals eertijds Rome en een kudde schapen bijeen moet worden gehouden door een gemeenschappelijke Vijand. Ruslands agressie kwam daarom als (op)geroepen.
Dit gebrek overeenkomsten gaat altijd en onverbiddelijk leiden tot politiek opportunisme en onderlinge ruzies, de vastberaden eenheid die nu wordt uitgestraald valt weg voor engere financieel economische belangen van de lokale achterban.
De geschiedenis leert dat Rijken met weinig of geen sociaal culturele en bestuurlijk samenhang imploderen, ons ‘Groot Democratische Rijk’ zal ongetwijfeld hetzelfde lot beschoren zijn.
M.a.w. de uitkomsten van dit bewust opgeroepen conflict met Rusland door uitbreiding van de valse ‘verdedigings’ organisatie NATO en de bouw van een nieuwe ‘Bidens Wall’ in oostelijk Europa gaat zeker niet voor meer eenheid in westelijk Europa zorgen, integendeel..
Decennia lange, ernstige sociale onrusten en conflicten zijn eerder te verwachten.
De uitkomsten van dit conflict zouden dan ook geheel anders kunnen uitpakken dan de theoretisch schematische die deze politicoloog schetst..
De NAVO, de VS, de EU, onze klimaat- en migratieminister en waarschijnlijk nog wat meer clubjes. Zij spinnen garen bij deze oorlog. Ik heb het idee dat het wat hen betreft nog wel even mag duren. Misschien heel zwart/wit maar dat is mijn gedachte.
In het verlengde hiervan – hoe moet het verder tussen Rusland, het Oosten en het Westen – Alexander Dugin over the Civilization state, or the multipolar world.
https://www.thepostil.com/civilization-state-or-the-multi-polar-world/
Robert O’Brien, de voormalige adviseur van president Trump heeft in een interview gezegd dat tijdens Trump een invasie nooit had plaatsgevonden zonder nadelige gevolgen voor Oekraïne. Ik ben geneigd om dat te geloven niet door vermeende vriendschap maar harde onberekenbare standpunten van Trump. En dan hoefden wij nu niet te gaan speculeren over hoe het afloopt en met goedkopere benzine.
Wat wel vast staat is dat Poetin en zijn gelijken nooit en te nimmer Oekraïne zullen loslaten tenzij Rusland zwaar de oorlog verliest en een totaal andere regering krijgt zonder heimwee naar de Sovjet tijden. Die is echter zoek in deze Rusland ook gezien het feit dat de gewone Rus ook vindt dat Oekraïne erbij hoort. Zeventig jaar communisme heeft diepe sporen nagelaten. Daarvoor wordt in de geschiedenis niet verder gegaan dan tot de 17-de eeuw wanneer de Russische tsaardom die de oostelijke Oekraïne bevatte en ook Finland. Oekraïne kreeg haar onafhankelijkheid pas na het val van de Sovjet unie. Sindsdien claimen de Russen Kiev als de wieg van hun oorsprong onterecht ten koste van Oekraïne. Hoe te leven met zo buurman?
De Finnen kozen zo: Beste Kremlin, ik haat je, maar omdat ik te dicht bij je sta, in mijn eigen belang zal ik uw belangen respecteren. In één woord, het werd finlandisering genoemd. Maar nu veranderde de betekenis ervan in het tegenovergestelde: “Beste Kremlin, ik haat je, en omdat ik te dichtbij bij je sta, in mijn eigen belang zal ik het jouwe niet langer respecteren”.
Na de aanval van Poetin op Georgië gaf Václav Havel in 2008 een bekend bon mot:
“Ik denk dat er al eeuwen het probleem is dat Rusland niet precies weet waar het begint en waar het eindigt.”
Dat geeft te denken maar biedt geen oplossing!
Gewone Rus..? Waar woont die.?
Wat denkt u?