We moeten vechten voor onze vrijheden en rechten
Waar is onze strijdvaardigheid, nu de verkiezingsuitslag wordt genegeerd?
Foto: Emily Davison 
Waarom laten wij ons in deze tijd zo gemakkelijk onze vrijheden en rechten ontnemen? Zijn we vergeten hoe hard daarvoor is gevochten door de eeuwen heen? Neem een voorbeeld aan de strijdvaardigheid van Emily Davison, een Britse feministe die een eeuw geleden zelfs haar leven gaf voor haar ideaal: het algemeen vrouwenkiesrecht. Waarom blijven we zo gelaten, nu onze stem bij de verkiezingen niet lijkt te tellen, zo vraagt Ines van Bokhoven zich af.
Afgelopen week was het 4 juni: een datum die de meeste mensen weinig zegt, maar die stiekem heel belangrijk is in de strijd om het kiesrecht dat we nu hebben – en zeker het vrouwenkiesrecht. Het is een dag waarop, 108 jaar geleden, in Engeland iets gebeurde dat machthebbers deed schrikken over hoever mensen bereid zijn te gaan als het gaat om hun rechten en vrijheden, en het veranderde uiteindelijk de wetgeving over kiesrecht in Groot-Brittannië.
4 June 1913. Suffragette Emily Davison walked into the path of King’s horse during the Epsom Derby. She died on 8 June, from a fractured skull. Found in Davison’s effects were two suffragette flags, a return railway ticket and a ticket to a suffragette dance later that day. pic.twitter.com/m3o4ulhRrY
— Prof. Frank McDonough (@FXMC1957) June 4, 2021
Want het kiesrecht dat we hebben is belangrijk, en we zouden dat eigenlijk allemaal eens tot op het bot moeten beseffen. Het feit dat we, in elk geval volgens de wet, recht hebben op inspraak in het landsbestuur, is een fundamenteel mensenrecht. Mensen hebben immers de behoefte controle te hebben over hun leven en de wereld waarin ze wonen. Dat is natuurlijk, dat is normaal. Dat is hoe wij zijn.
Links verlies bij verkiezingen genegeerd
Maar nu is Mariette Hamer ons een kabinet door de keel aan het douwen dat niemand wil. Het is een verschrikking om aan te moeten zien, iets om onpasselijk van te worden. Nederland heeft links ongenadig de hoek in gestuurd bij de laatste verkiezingen, en nu valt dan eindelijk concreet waar te nemen hoezeer links maling heeft aan democratische processen: we hadden net zo goed niet naar de stembus kunnen gaan.
Als we nu eens met zijn allen de volgende keer links gaan stemmen, zouden we dan een rechts kabinet krijgen?
— Wake Up People (@WakeUpP69860689) June 7, 2021
De uitslag van die verkiezingen is waardeloos gemaakt door linkse verliezers die zich niet neer kunnen leggen bij het feit dat het volk helder gesproken heeft. En wij zien het allemaal aan, lezen er elke dag over in de krant, worden er boos over – en zitten straks met een kabinet dat niets meer met ons te maken heeft, op geen enkele manier. Een kabinet dat – het gloort nu al aan de horizon – staat te jeuken om onze vrijheden en rechten nog verder in te perken, en ons leven, zoals we het kennen, nog verder op z’n kop te zetten.
Kabinetsinformateur en PvdA-coryfee Mariëtte Hamer negeert de verkiezingsuitslag en koerst aan op een links kabinet. Ze ondermijnt zo de parlementaire democratie, schrijft @RoelofBouwman. https://t.co/iqps0EK0M1
— EW (@ewmagazinenl) June 1, 2021
In slaap gesust
Soms vraag ik me wel eens af waarom wij, in onze tijd, ons zo gemakkelijk onze vrijheden en rechten laten ontnemen. Waarom we zo makkelijk denken dat het zo’n vaart niet zal lopen. Onze geschiedenis, tot vandaag aan toe, geeft ons geen enkele reden om dat te denken. Zijn we zo makkelijk vergeten hoeveel strijd er door de eeuwen heen elke keer weer werd gevoerd om mensen hun vrijheden te laten (terug)winnen en behouden? Zijn we zo in slaap gesust door onze welvaart dat we denken dat een happy end vanzelf wel zal komen, want op tv is dat ook altijd het geval?
Emily Davison
Laat ik dan eens iets vertellen over iemand die het wel aandurfde om te vechten voor haar rechten: Emily Davison. Want het heeft alles te maken met de datum die ik net noemde – en mijn bewondering voor deze vrouw.
Emily was een suffragette. Dit is een woord dat de meeste mensen wel kennen: het waren de eerste feministes, die vochten voor stemrecht voor vrouwen en gelijke behandeling van mensen, ongeacht geslacht of afkomst. En ze maakten geen half werk, deze dames meenden het. We kennen allemaal de verhalen van suffragettes die zich vastketenden aan het hek van Buckingham Palace, en het sleuteltje inslikten zodat ze niet zomaar verwijderd konden worden. Minder bekend is het feit dat het ware extremisten waren die gebouwen opbliezen, getraind waren in jiujitsu om het gevecht met agenten (verrassend vaak) te kunnen winnen, en standaard een hamer in hun tasjes droegen om winkelruiten in te kunnen meppen. Hun beleid was ‘laat je zo vaak mogelijk arresteren met zoveel mogelijk kabaal’, want luidruchtige arrestaties trokken de aandacht en haalden vaak de pers. Zeker als het een keurige dame met hoed, korset en soms zelfs een machtige echtgenoot of vader betrof.
Suffragette
Het woord suffrage betekent ‘kiesrecht’, en was een term die in de negentiende en vroege twintigste eeuw veel politieke stof deed opwaaien. Het was namelijk zo dat, in de westerse ‘beschaafde’ landen, er geen algemeen kiesrecht bestond; tot aan 1917 was het stemmen in Nederland voorbehouden aan een selecte groep mannen die volgens de wet ‘kentekenen van geschiktheid en maatschappelijke welstand’ moesten kunnen laten zien. Dat hield in dat je een titel moest hebben, of rijk moest zijn, of hoogopgeleid, of een bepaald aantal waardevolle bezittingen moest hebben, zoals vastgoed of een groot bedrijf met veel werknemers en een flinke omzet. Een kleine elite bepaalde de koers van het hele land. Pas in 1917 kwam er in Nederland een algemeen kiesrecht voor mannen, en in 1919 werd daar het kiesrecht voor vrouwen aan toegevoegd.
Nette dames
In Engeland, waar Emily woonde, bestond in grote lijnen dezelfde situatie. Daar was de strijd tegen dit onrecht al sinds het begin van de negentiende eeuw gaande en kreeg steeds meer vaart en effect, wat leidde tot de Reform Act van 1832. Maar dit betrof alleen nog maar een uitbreiding van kiesrecht voor mannen. De echtgenotes van politici en welvarende, machtige heren, vrouwen uit de midden- en hogere klassen, zagen het met lede ogen aan, en besloten dat het hoog tijd was dat ze zich lieten horen. Ervaring in politiek activisme hadden ze ruimschoots: deze vrouwen hadden zich al decennia ingezet voor The Abolition, de afschaffing van slavernij. Men had slaven bevrijd – waarom nu niet doorpakken en zichzelf bevrijden van het heersende juk van mannen?
En zo ontstonden goed georganiseerde bewegingen en clubs van keurig nette dames die door de pers lacherig suffragettes werden genoemd – een spotnaam die de vrouwen al snel als geuzennaam adopteerden en met trots droegen. Emily Davison was, zoals gezegd, een van deze vrouwen. Als dochter van een niet gefortuneerde lower middle class familie werkte ze als gouvernante, terwijl ze haar studie Engels in de avonduren doorliep en cum laude haar graad behaalde in 1908.
Activiste
Emily was een echte activiste en werd regelmatig gearresteerd. Voor het gooien van stenen naar auto’s van politici, voor het in brand zetten van brievenbussen, en voor het feit dat ze zich ooit ’s nachts, in protest tegen een volkstelling, verstopte in een schoonmaakkast in het parlementsgebouw in Westminster, zodat ze haar adres kon opgeven als ‘House of Commons’. Het plan mislukte omdat een schoonmaker haar vond, maar het zette de Britse politicus Tony Benn een kleine eeuw later aan tot het evengoed stiekem ophangen van een herdenkingsplaatje in diezelfde kast.
Hongerstaken
Een arrestatie hield in dat de strijd in de cel doorging. Suffragettes gingen doorgaans over tot hongerstaken, iets dat door de regering weer werd bestreden met de meest verschrikkelijke dwangvoeding: een rubber slang werd met geweld een slokdarm ingeduwd terwijl de vrouw vastgehouden of gebonden was. Niet zelden ging dit verkeerd, omdat het met veel geweld en verzet gebeurde en de slang even gemakkelijk een luchtpijp inschoot.
Veel vrouwen kregen dus ernstige fysieke klachten in de gevangenis, en moesten in het ziekenhuis of thuis worden verzorgd. Dit zag de Britse overheid als een onterechte verkorting van hun straf, en dus kwam men met de Cat and Mouse Act, een brute wet die zei dat als de vrouwen eenmaal waren opgeknapt, ze de rest van hun straf alsnog moesten uitzitten.
Radicalisering
Emily radicaliseerde door dit brute beleid. En zo kocht ze, op die prachtige junidag in 1913, op Victoria Station in Londen een treinkaartje naar Epsom, waar de Derby Stakes traditioneel altijd werd en wordt gehouden. En daar deed ze dit:
Het is een korrelig, oud en kort filmpje zonder authentiek geluid, en het lijkt daardoor niet zo indrukwekkend, maar geloof me: het was een geweldige schok, letterlijk en figuurlijk, en dagenlang voorpaginanieuws. Het paard waar ze op mikte was ook niet zomaar een paard: het was Anmer, een van de racepaarden van de koning. Een tank van een beest waar de meeste mensen voor opzij zouden gaan.
Overleden
De plek waar ze naar voren stapte, Tattenham Corner, tussen al die aanstormende, heuvel-afgaande paarden door, was met zorg gekozen: recht voor de koninklijke loge, waar George V met zijn vrouw naar de race keek. Het paard kwam er onbeschadigd vanaf, de jockey had enkel een gebroken been, maar Emily overleed vier dagen later aan haar verwondingen in een ziekenhuis. Ze werd met een grote mars, waar duizenden vrouwen (in traditioneel wit en met het zwaaien van groen-wit-paarse suffragettevlaggen) aan deelnamen, door de suffragettes begraven, als martelares voor the cause.
Heftig effect
Het effect was heftig. Het opende in Groot-Brittannië de discussie over hoe ver deze vrouwen nog gepusht moesten worden, en hoeveel slachtoffers er nog moesten vallen. Of het niet eens tijd werd dat er serieus naar de protesten geluisterd werd. Het leverde een prachtige anekdote op over Churchill, fervent tegenstander van vrouwenkiesrecht, die van de beroemde Mrs. Pankhurst te horen kreeg dat ze, als ze met hem getrouwd zou zijn, arsenicum in z’n thee zou doen. Churchills antwoord was klassiek: hij verzekerde haar dat hij, ware hij haar echtgenoot, de thee met liefde zou opdrinken. Maar zelfs Churchill kon niet voorkomen dat vrouwen uiteindelijk kregen waar ze recht op hadden: inspraak in en deelname aan de heersende macht. Het algemeen vrouwenkiesrecht werd in 1918 in het Verenigd Koninkrijk ingevoerd.
Durf te vechten
Emily durfde te vechten. Wij hebben al die rechten nu dankzij vrouwen zoals zij, dankzij mensen zoals zij, die zelfs bereid waren zichzelf in gevaar te brengen om onrecht onder de aandacht te brengen. Waarom, waarom, gooien we deze rechten zo gemakkelijk in de uitverkoop? Waarom vechten we niet harder, maken we niet meer lawaai?
Ik heb het al vaak gezegd, en blijf het zeggen, schreeuwen desnoods: deze wereld is net zo goed van ons als van onze overheden. Besef dat. Dat men op het punt staat om, in naam van de democratie – in onze naam, dus – ons een kabinet aan te smeren dat niet ondemocratischer had kunnen zijn, verdient een ongelofelijk hoop meer lawaai dan het nu krijgt. Dus protesteer! En daarvoor hoeft u niet eens gevaarlijke stunts uit te halen: u hoeft alleen maar te protesteren. Luidruchtig en vaak, zodat men niet om u heen kan.
You wanna end war ’n stuff, you gotta sing loud!
Arlo Guthrie had een punt, hoor.
Over de auteur
Recent gepubliceerd
Politiek Nederland23 september 2023De koning werd uitgefloten op Prinsjesdag. Wat zegt dat?
Klimaat en Milieu10 september 2023Wonen in een hel vanwege Windpark N33
Diversiteit5 september 2023De ontbrekende meerwaarde van voorlezende drag queens
Cultuur30 augustus 2023Disney haalt Sneeuwwitje door de activistische Woke-molen
Is dat vrouwenkiesrecht uiteindelijk wel zo goed voor ons geweest? Is het niet zo dat sinds invoering hiervan de politiek een zware ruk naar links heeft gemaakt?
Het valt natuurlijk niet te ontkennen dat veel vrouwen meer met hun “gevoel” stemmen dan met hun “ratio”, zonder dat ik alle vrouwen dienaangaande over een kam wil scheren.
De vrouwelijk energie bevat weliswaar andere, maar minimaal net zo belangrijke kwaliteiten als de mannelijke energie. Maar toch vraag ik me af of dit zo goed heeft uitgewerkt tav het stemrecht en de democratie.
Overigens is onze samenleving als geheel natuurlijk ook aardig gefeminiseerd de afgelopen decennia, hetgeen ook bijgedragen kan hebben aan het steeds linksere stemgedrag.
Me dunkt dat de vrouw het voordeel van de twijfel verdient. Het probleem dat zich voordoet is dat d vrouw eveneens gevormd is door de man, mannelijke dominantie, en we eigenlijk niet weten wat er zal gebeuren als we de rollen ‘volledig’ zouden omdraaien. Hier wil ik wel een onderscheid maken tussen feminisme en een matriarchale samenleving; een manwijf als Siegrid Kaag is bij uitstek het oude vrouwtje dat zegt; als u aan de vrouw wilt, vergeet dan niet de zweep.
De uiterste consequentie van de seksuele revolutie van de vorige eeuw had de volledige onafhankelijkheid van de vrouw geweest met als gevolg dat de man de rechten over het kind zou zijn kwijtgeraakt. Hoe heeft het kunnen gebeuren dat de vrouw is beroofd van haar biologisch natuurlijk recht om haar eigen kinderen op te voeden? Pijnlijk maar waar, we vertonen nogal wat overeenkomsten met bijvoorbeeld de islam. Wat mij in ieder geval opvalt is dat de man in het algemeen zichzelf chronisch overschat met betrekking tot de opvoeding van de kinderen.
Freud heeft nagelaten te benoemen wie seksualiteit normeert, dat is de man. Dat is belangrijk omdat de mens niet alleen door seksualiteit gedreven wordt, maar door het hele voortplantingsproces. Vele, vele voorbeelden in de levende natuur laten ons zien dat het mannelijk instinct niet zo gunstig is. Voorspelbaar was dat de generatie die hun vrijheid gewonnen hadden nu de boemerang in hun gezicht teruggekregen hebben en gaan klagen over zaken als masculiniteit en hun narcistische problematiek afwentelen op de jonge generaties.
voor mijn vrijheid kies ik momenteel voor de vrouw en neem een man als Siegfried Kaag maar even voor lief. Liever geen tweede keer dat de jonge generatie moet bloeden voor dor hout
Oorspronkelijk hadden we censuskiesrecht wat betekent dat enkel zij die belasting betalen kunnen stemmen. Zodra iedereen kan stemmen, ongeacht of ze de kosten dragen voor het beleid, begint de verleiding om de portemonnee van een ander leeg te stemmen. Mensen menen overal recht op te hebben, maar anderen mogen daarvoor betalen. Dat kan niet goed aflopen. En na ongeveer een eeuw democratische herverdeling zien we de resultaten.
ja, daar zit wel wat in. Aan de andere kant, als die mensen NIET mochten stemmen zouden alleen degenen mogen stemmen die, HUN portemonnee zo vol mogelijk willen houden en die mensen die b.v niet zo goed konden leren en geen ingewikkelde baan aan kunnen, niets zouden gunnen en maar laten sappelen. ERGENS was er een middenweg. Toen de scholing verplicht werd en er b.v een minimum loon kwam. De tijd van Drees, zal ik maar zeggen. NU is alles weer vreselijk doorgeslagen naar ‘ik heb recht op’…
Persoonlijk denk ik dat stemmen niet erg nuttig is. Wel bv als er een nieuwe voorzitter voor de volleybalclub gekozen moet worden, maar niet bij landsbestuur. Dat wil niet zeggen dat ik voor een dictatuur pleit. Ik meen dat veel niet centraal gepland hoeft te worden door de overheid.
Heel goede punt van u. Onder de mom van gelijkheid en dezelfde rechten. Dit is de linkse benadering waarbij zoals u terecht noemt de portemonnee van de ene door de ander leeg gestemd wordt waarbij de tweede , de werkende in verkeerd licht wordt geplaatst. Zo willen ook partijen als GL de stemgerechtigdenleeftijd na beneden schroeven om deze groep die nog niets gepresteerd heeft voor zich te winnen.
Ja, het voorbeeld wat wel eens gegeven wordt bij een verlaging van de stemgerechtigde leeftijd naar 12 jaar, dat er geen kinderen in het parlement zullen komen maar wel partijen die gratis snoep beloven. In essentie verschilt dat weinig van: stem op mij en je kunt nooit meer ontslagen worden. Of een van de talloze andere varianten.
En met GL hebben wij het al gezien de vorige keer. Jonge mensen zouden stemmen net of zij kaartjes voor een popconcert zouden kopen.
Wat kan men verwachten in de huidige open inrichting? De meest corrupte partij met een leugenachtige leider stijgt met een zete. Links verloor maar formeert nieuwe regering. Is misdadigers worden stilletjes terug uit de hel geïmporteerd om hier voor de hel te zorgen. Men steunt terroristen om de enige democratie in het M. O. te vernietigen maar herdenkt de holocaust. Zo maar een greep uit krankzinnige ontwikkelingen.
En intussen hebben wij het toch nog goed! Niet dan?
Bij hoge uitzondering kan ik Ines nu even wat minder goed volgen in haar redenatie.
Iedereen met ook maar een klein beetje verstand weet dat de VVD al jaren links beleid voert en waar mogelijk allianties aan gaat met linkse partijen. En iedereen die ook maar een beetje heeft opgelet weet dat er praktisch geen verschillen zijn in het gedachtengoed van de partijen die onderdeel uitmaken van het kartel.
Dus de redenatie dat Nederland overwegend rechts heeft gestemd tijdens de laatste verkiezingen kan ik niet volgen. Nederland heeft gestemd op het beleid dat ze de laatste jaren voorgeschoteld heeft gekregen. Door wederom massaal te stemmen op VVD en D66 heeft zij dat (linkse) beleid goedgekeurd en gelegitimeerd.
Natuurlijk zijn deze partijen helemaal niet rechts meer, want waren zij dat wel, dan hadden ze nooit zoveel stemmen gekregen van de Nederlanders!
Nederlands is een links land (geworden), we hebben dat te accepteren.
Dus laten we niet doen alsof Nederland bij het uitbrengen van haar stem een rechtse regering of rechts beleid voor ogen had; niets is minder waar.
Aangenomen dat de verkiezingen eerlijk zijn verlopen. steeds meer mensne uiten hun twijfels daarover.
nou, de VVD HEET een rechtse partij te zijn. Dat ze in de praktijk gewoon meewaaien met wat hun zakelijk uit komt.
Ik ga in je redenering mee. Dat houdt wel in, dat de VVD in combinatie met een grote rechtse partij dus degelijk wel rechts beleid kan voeren. Wat waarschijnlijk ook dichter bij haar verkiezingsprogramma ligt.
Als rechts zich dus verenigt, kan zij met de VVD een groot blok vormen. En dat lijkt me iets te zijn, wat heel veel rechtse kiezertjes maar niet kunnen bevatten.
Je maakt een verdomd goed punt, dank!
Graag gedaan Ines en leuk dat je even reageert ))
Thierry in gesprek met Freek werkte dit punt uit in een 2-gesprek: alle partijen zijn vóór de klimaatwetten, vóór Europa, vóór woningbouw (op boerenland), vóór een sterke staat die tal van zaken regelt tot op gezinsniveau, enz. Het zijn dus allemaal linkse partijen geworden! Dat gesprek was heel leerzaam en ontnuchterend. Ik snap Els emotioneel, maar rationeel weet ik ook: GEEF NOOIT OP, er komen andere tijden, maar het duurt even. Of dit is de laatste periode . . . (Wederkomst van Christus wordt voorafgegaan door een bepaalde dictatuur). Luther zou nog een boompje planten; die houding.
Je vergeet de enorme factor “onnozelheid”. Wij mogen ons intensief bezighouden met de politiek, een enorme kudde doet dat niet. Denkt vervolgens dat de VVD als gematigd rechtse partij wel een juiste keuze zal zijn en kijkt er vervolgens niet meer naar om. In mindere mate geldt dat voor CDA stemmers en veel gereformeerden geldt dat velen van hen op zich rechts denken, maar nog steeds denken dat de CU, als opvolger van het rechtse GPV nog steeds een correcte gematigd rechtse partij is.
Onderschat de enorme desinteresse en onkunde van die enorme kuddes niet. De meesten van hen “bekeren” zich pas als ze aan den lijve ondervinden wat hun partij nagelaten heeft voor hen te doen.
Ach, al die strijd altijd. Als dat steeds weer noodzakelijk is, dan denk ik eerder dat er sprake is van een organisatorische fout. Om te beginnen zat de volksvertegenwoordiging er niet om het land te besturen (dat is eigenlijk nergens voor nodig) maar om het geweldsmonopolie van de staat te controleren; om te zorgen dat daar geen oneigenlijk gebruik van werd gemaakt. Daarnaar verwijst ook de term rechtsstaat: het recht beteugelt de staatsmacht tov haar burgers.
Mij lijkt dat de oplossing niet ligt in anders bestuurd worden, of eerlijker bestuurd worden. Hoe moet dat eruit zien? Het zijn hoe dan ook varianten van centrale planning en dat werkt over het algemeen niet erg goed. De oplossing ligt veel eerder in niet bestuurd worden. Een souverein mens is de heerser van zijn lijf en leden, de eigenaar van de vruchten van zijn arbeid. Zodra een ander, overheid of grootgrondbezitter, geheel of gedeeltelijk heerser zijn over jouw lijf en leden, over jouw vruchten der arbeid, dan verlies je souvereiniteit gelijk aan de mate waarin je bestuurd wordt.
Laten we wel wezen, alle problemen, klimaathysterie, coronahysterie, massaimmigratie, Europese politieke integratie, het zijn allemaal problemen geïnitieerd door de overheid omdat de overheid dit graag wil. Niemand anders, uitgezonderd een paar angehauchten die van het beleid profiteren.
Inderdaad zijn we in een situatie beland waarin de overheid onze grootste vijand geworden is.
Links bestaat alleen door de oneindige strijd.
Ik zou zeggen ga Hannah Arendt eens lezen dan zul je onder de indruk raken van haar ideeën hoe het (veel!) beter kan: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hannah_Arendt
“Soms vraag ik me wel eens af waarom wij, in onze tijd, ons zo gemakkelijk onze vrijheden en rechten laten ontnemen.”
1. Omdat veel Nederlanders nonchalante hedonisten zijn geworden die zich veilig wanen, wie er dan ook regeert. Ze geven de vrijheden en rechten vrijwillig uit handen.
2. Omdat de media propageert dat het fantastisch is om een links kabinet te krijgen. Want we hebben nog zoveel “uitdagingen” en “sdg’s om te halen”.
3. Omdat de beleidsagenda’s niet meer in Nederland worden gemaakt. Het is gewoon copy-paste van wat er door internationale ngo’s verlangd wordt. Kijk bijvoorbeeld naar het presidentschap van Trump. Een onverwachte overwinning en er werd gebroken met het beleid van de voorgangers. Hij ging hard rechtsaf, maar hij was zeker niet de gewenste president volgens de ngo’s en groene idealisten. Met als gevolg een heksenjacht en lastercampagne om hem te cancelen. En nu hebben ze (na wat fraude) in de VS weer een gewenste president, een seniele groene minderhedenknuffelaar. Hij en de bobo’s van deze wereld houden weer massaal elkaars hand vast terwijl ze kumbaya zingen. De rijen zijn weer gesloten en ze zullen er alles aan doen om te voorkomen dat er nog eens een drol in hun punchbowl beland.
Dus wat valt er nog te strijden in dit land? En denken we werkelijk dat we op mondiale schaal iets kunnen veranderen aan de huidige koers? Als er een demonstrant voor een politiepaard springt zijn ze alleen maar blij, “weer een tegenstem minder”.
Een grote meerderheid van de Nederlanders wil graag globaliseren. Wil graag meelopen met de grote internationale instituties, wil meelopen in de kudde en wil allesbehalve alleen komen te staan.
En dat is nu precies waar het misgaat.
In theorie zouden we kunnen ontsnappen aan de globalistische agenda indien we weer terug zouden gaan naar de natiestaat.
Maar of dat realistisch is? Kijk maar naar Zwitserland, het meest rechtse en meest democratische land ter wereld staat onder constante druk van de EU om hun eigen ideeën en eigen waarden op te geven ten behoeve van de globalistische agenda.
En ik ben bang dat dit kleine land uiteindelijk onder alle druk en chantage haar waarden zal opgeven.
U zegt heel veel goede dingen in al uw reacties op deze pagina. Wij zijn inderdaad de kleine minderheid. Misschien is emigreren inderdaad wel beter.
Of het globaliseren en het mee willen lopen met internationale organisaties nou de wens van de massa is, of een product van overheidspropaganda, is daarbij onbelangrijk. Mijn conclusie is dan ook dat Nederland verloren is. En dat strijden voor verandering dus geen zin meer heeft.
“Mijn conclusie is dan ook dat Nederland verloren is. En dat strijden voor verandering dus geen zin meer heeft.”
Hoe fatalistisch het klinkt maar ook ik heb de moed opgegeven en heb besloten dat dit de laatste keer is dat ik naar de stembus ben gegaan.
Na het beroemde debat betreffende de leugens van Rutte, heb ik ingezien wat een slap zooitje het pluche in Den Haag bevolkt. Zij vormen niet meer dan useful idiots voor linkse ngo’s, VN, WEF (geld is macht) waar de wereld de komende jaren aan overgeleverd is en waarop de burgers óók totaal geen invloed hebben.
“Omdat veel Nederlanders nonchalante hedonisten zijn geworden die zich veilig wanen, wie er dan ook regeert. Ze geven de vrijheden en rechten vrijwillig uit handen.”
Volledig mee eens. Hoewel het mij opvalt dat deze politiek correcte stemmers het, wanneer er in kleine kring over gesproken wordt, met mij eens zijn dat dit linkse beleid (immigratie, islamisering enz.) van jaren tot steeds meer ellende leidt.
Maar over het algemeen ben ik er inderdaad van overtuigd dat het mij eerder zal lukken mijn Cocker Spaniel te leren tapdansen dan deze massa duidelijk te maken dat wij op de rand van de afgrond staan.
Ik heb dezelfde ervaring. Het blijft raar dat verstandige mensen in het stemhokje dezelfde fouten blijven maken, terwijl ze eigenlijk beter weten. Alsof ze bang zijn voor de gewetenspolitie. Het geeft te denken over de mate van vrijheid die mensen ervaren in het stemhokje.
Het dreigen met en uitvoeren van een zelfmoord teneinde je zin te krijgen is wat mij betreft een tamelijk ongelukkig gekozen voorbeeld om dit verhaal te illustreren. Niet alleen maken we vandaag de dag al genoeg van deze drammerij mee – helaas ook ten koste van de levens van vele anderen – maar ik vind het ook niet bepaald een voorbeeld van een nastrevens- of begerenswaardige menselijke kwaliteit.
Meer inhoudelijk reagerend op de oproep van de auteur moet ik zeggen dat ik denk dat protesteren teveel binnen de lijntjes kleuren is. En zoals ook in dit stuk duidelijk wordt gezegd: daar heeft links zelf volledig LAK aan, het hele ‘democratische spel’ was voor hen exact dát: een spel, waaraan je netjes meedoet tot je op winst staat. Daarna ga je de regels naar eigen behoefte aanpassen en je trekt je van de anderen niets meer aan. Vóordat links op winst stond, riepen ze moord en brand tegen iedereen die maar in de buurt kwam van het overtreden van een regel. Nádat links op winst stond… zijn regels niet belangrijk meer. Vóor henzelf dan, voor de ander uiteraard nog wel én ze gooien er nog een paar scheppen bovenop.
Tot zover het democratische gehalte van alle linkse partijen: dames en heren, het was voor de bühne.
Ten diepste betekent dit dus dat protest geen enkele zin zal hebben. Wil je er iets tegen doen? Dan zul je fors buiten de lijntjes moeten gaan treden.
Dat is beangstigend. Want wat zal dat betekenen? Wat zal dat ons gaan kosten?
Maar het zal moeten…
Zolang wij (de groep mensen die een heel ander Nederland voor ogen heeft dan het Nederland dat nu gecreëerd wordt) een kleine minderheid zijn, zal er helemaal niets veranderen.
De grote massa stemt op de kartelpartijen en kunnen zich (dus) helemaal vinden in de huidige koers.
Hoe duidelijk het voor ons ook is dat de wereld steeds sneller in een hel begint te veranderen; de massa vindt dat niet. En wellicht hebben ze gelijk in die zin dat meer overheidscontrole, minder vrijheid, meer nivellering, meer globalisering etc. hen eigenlijk wel bevalt dan wel niet zoveel uitmaakt. De massa heeft toch al weinig vrijheid (hypotheek, baan), weinig eigen visie of idee en was toch al gewend naar de pijpen van de boven hen gestelden te dansen.
Dus misschien is het zo dat huidige ontwikkelingen voor de kleine groep waar wij toe behoren zeer verontrustend zijn, omdat deze onze levenswijze bedreigen en onmogelijk maken. Omdat we gewend zijn naar eigen idee te handelen, ons eigen pad te kiezen, onze eigen standpunten in te nemen, vrij te denken etc.
Maar dit geldt toch allemaal niet voor de massa?
Wellicht moeten we inzien dat onze (kleine) groep de uitzondering is; dat wij de abnormalen zijn en de massa de normalen..
En aangezien we in een democratie leven de massa bepaald en wij ons daar maar bij neer hebben te leggen.
En anders een plezierig land moeten vinden om naar te emigreren.
If voting would make a difference, your so called government would have taken that right away a looong time ago somehow
People in Holland are taken care of from cradle to grave for decades and these are the results:apathy, hedonism, laziness not being able to compete etc etc
Soft times create soft characters that do not challenge themselves but wait and wait and wait ……till the frog has been boiled
Gezien mijn leeftijd zal het emigreren er niet meer inzitten. Helaas worden wij als zonderlingen beschouwd, maar ik verzet mij nog steeds om in deze waanzin mee te gaan.
“Waarom, waarom, gooien we deze rechten zo gemakkelijk in de uitverkoop? Waarom vechten we niet harder, maken we niet meer lawaai?”
Nou dat komt omdat er inmiddels heel veel mensen zijn die denken dat rechten gratis zijn; rechten een natuur(lijk) verschijnsel zijn; dat rechten ons rechtmatig toekomen; en dat heel vaak (groepsgewijs) foei roepen en daarna jezelf wentelen in ‘kijk mij eens deugen’ en met je clubje collectief dronken worden gelijk staat aan actievoeren
Ja, wel goed stuk. maar Bart hier onder zegt het goed……….. veel vrouwen zijn toch wel linkse wegkijkers en veel jonge vrouwen vallen op mediterrane types (Joost mag weten waarom) en gaan relaties aan met jongemannen uit andere culturen, wat vaak tot problemen leidt.
Let wel: ik ben wel blij dan ik mag stemmen, maar ik ben dan ook geen linkse wegkijker.
Inderdaad Ines, dit aanstormende ondemocratische kabinet, vindt het prima dat de media geen aandacht besteed aan het voorval op De Dam van dit Weekend, een jonge moslim knul, bespuugd aangespoord (geduwd) door twee moslim vrouwen een Israëlische vlag.
Zijn halen liever een Isis aanhangster, met een twijfelachtige insteek aangaande andersdenkenden, naar Nederland.
Meer dan honderd jaar geleden had naast de vrouw ook de gewone burgerman niets te vertellen.
Het was keihard werken geblazen, voor zowel man als vrouw om het gezin te kunnen onderhouden.
Met name dankzij de industriële revolutie en bovengenoemde moedige vrouwen kon er een ongekende welvaartsmaatschappij worden opgebouwd.
Alleen in het vrije westen wel te verstaan.
Behalve in het door de communisten bevrijde Rusland, daar bleef het zoals het was onder de tsaar.
Weten jullie, waarom die suffragette wel onder het paard kwam en een rechtse politicus dat niet kan?
Omdat veel rechtse politici over het paard getilde lieden zijn.
Feit is dat de formatie muurvast zit. Links kan niet regeren en VVD/CDA voorzien inmiddels dat ze electoraal zelfmoord plegen als ze met PvdA/GL gaan regeren.
Had de PVV 29 of meer zetels gehad, dan zou de PVV hierdoor in de formatie worden betrokken. Onder druk wordt alles vloeibaar en politiek is prostitutie.
Alleen al dit idee zou voor PvdA/D66 een zo vreselijk schrikbeeld zijn, dat ze beslist rechtsere concessies aan VVD/CDA zouden doen.
Alles liever dan de PVV in de regering en zij tandenknarsend in de oppositiebanken.
VVD/CDA konden bij hun achterban goede sier maken. Iets wat vooral het CDA op dit moment hard nodig heeft.
Alle waanideeën van Hamer zouden acuut van tafel verdwijnen. Met Hamer en al.
En wij, het Nederlandse volk, zouden dan al een minder grote verliezer zijn.
Maar door haar versplintering heeft rechts dit verkloot. Wat je mw. Hamer verwijt, wat je links verwijt, ieder die op rechtse neuzelpartijtjes stemde gaf hen carte blanche.
En als we te stom zijn om eendrachtig op te treden is alle verdere vechten ijdelheid.
Dit commentaar gaan jullie me niet in dank worden afnemen. Boeit me ook niet.
Ik hoop dat dit (2e) commentaar velen hier tenminste aan het denken zet.
Als we ons voor 2025 wel verenigen maken we dan een kans. Het linkse wanbeleid van de komende jaren zal ons laten groeien.
Verschuil je niet achter het cordon sanitaire van de PVV. Want elke (rechtse) partij, die aan de belangen van het kartel komt, belandt onvermijdelijk in dat zelfde cordon sanitaire.
Toen mijn geëmigreerde neef bij een speciale eenheid in een land werd ingezet en ik hem jaren later vroeg hoe hij nu zijn inzet in dat land ervoer antwoordde hij mij. Dat is verleden tijd. That was history bro.
Over vechten gesproken in dit artikel zeg ik ook dat was verleden tijd. That was history.
En nu??? Vechten wij niet meer? Jawel, maar dan tegen de bierkaai.
Geenstijl.nl is niet de site van mijn voorkeur, maar deze is wel besonderlijk informatief. Vandaag kan je brisante informatie lezen over meineed in de toeslagenaffaire. De vraag wordt geopperd of Rutte ooit nog wel kan regeren.
Daarnaast is er in de rel Omtzigt gisteravond nogal een zware bom ontploft.
Waardoor CDA geen bestaansrecht meer heeft. Niet alleen vanwege die nep-C, maar vooral omdat een breuk in die partij een zo grote risicofactor is geworden dat deze partij niet meer aan een coalitie kan meedoen.
Nieuwe verkiezingen worden een steeds reëlere optie.
Als wij op rechts klagen, laten we dan onze schouders eronder zetten. Als rechtse politici verstandig zijn, zetten ze alles op de PVV kaart.
Niet omdat PVV de geweldigste partij is, die je maar kunt bedenken, maar omdat deze partij de kinderziekten te boven is en een structuur heeft, waarmee deze -als enige rechtse partij- mee kan regeren.
Blijven we versplinteren? Ook goed, maar dan niet meer klagen over alle linkse fratsen, u hebt het immers zelf gewild.
Uw reactie is verwijderd. Wegens voortdurende schending van onze spelregels is uw account geblokkeerd. Zie: https://opiniez.com/opiniez-reactie-spelregels/
Ik maakt hier in een reactie al een opmerking over Hannah Arendt – https://www.ifilosofie.nl/de-essentie-van-arendt/ – en wat mij betreft is zij de enige die met écht goede oplossingen komt voor het vermijden van waar we nu in beland zijn. Een systeem van loting voorkomt dat perfect, afijn ga Hannah Arendt maar eens lezen, echt een slimme dame waar ik even geen mannelijke evenknie van zou weten. Schrijf eens een artikel over haar beste Ines.
De Frans-joodse filosoof Alain Finkielkraut noemt politici de ‘kankergezwellen van de maatschappij’ en hij heeft groot gelijkt. Ze zitten overal en maken alles maar dan ook alles KAPOT. Het lager en middelbaar onderwijs, de universiteiten, de gezondheidszorg, de natuur ja wat eigenlijk niet??? Net wat Ni28 schrijft we leven inderdaad in een open inrichting.
Geen commentaar De waarheid wordt hier verwijdert want de waarheid is tegen de regels van opiniez.
Dus mensen deze site is net als de rest waarheid schrijven mag niet .
Zoete woorden en hoe goed u over de overheid denkt mag wel