Weerbaarheid is het onbetwiste taboewoord voor homo’s
Snel gekwetst en te weinig zelfspot
Foto: 
Het is bijna augustus en dus zou het de hoogste tijd moeten zijn voor de jaarlijkse bonte parades, feesten en themabijeenkomsten. Jawel, de Amsterdam Pride! Maar de tijden zijn abnormaal. Het Coronavirus heeft een streep door de festiviteiten getrokken.
Ik mag het uiteraard niet zeggen, maar eigenlijk juich ik. Zelfs als homo! Gelukkig minder aandacht voor het eeuwig voortdurende oeverloze en neurotische slachtoffergedrag van homo-, lesbo- en transminnend Nederland.
We kunnen begin augustus weer even normaal doen met z’n allen.
Hoewel, schijn bedriegt.
Niets is minder waar natuurlijk, want op social media – en dan vooral op Twitter – wordt er wel degelijk Amsterdam Pride gevierd. We ‘discussiëren’ en demoniseren volop. Er zijn bovendien online-bijeenkomsten geagendeerd waar de community het onvoorwaardelijk en onkritisch met elkaar eens zal zijn: grappen over homo’s, lesbo’s en trans-mensen (en alle andere nieuwe soorten die in de afgelopen jaren zijn geïnnoveerd) zijn verboden. Humor moeten we – koste wat het kost – uitbannen.
We. Kwetsen. Elkaar. Niet.
Ik ken gewone burgelijke Homo,s die zich totaal niet meer herkennen in die zgn emancipatie strijd. Waarbij radicale relnichten hun zin er door willen drammen en emancipatie prediken maar segregatie eisen.
— walter (@orb1973) July 26, 2020
Maar ja… wat is kwetsen eigenlijk?
Als ik terugkijk, dan ben ik in de afgelopen maanden en jaren niet gekwetst geweest. Ergo: ik vermoed dat ik de enige homo in Nederland ben, die zijn schouders ophaalde bij alles wat er aan humor op ‘ons’ afkwam.
Ik zag wat flauwe én tegelijkertijd toch ook steengoede grappen van bijvoorbeeld de mannen bij Veronica Inside. En ik moet eerlijk zeggen: als ik zappend langs het programma kwam, dan was ik zelfs teleurgesteld als er een uitzending was waarin juist géén grap werd gemaakt over mijn soort mensen. Jammer, ik kan altijd wel lachen om een keihard handtasje in mijn gezicht. Of een tik met een dildo op mijn hoofd. Of, iets met hard wegrennen op hoge hakken.
Maar ja…áls er dan een grap was, dan stond homo’end Nederland wel meteen hysterisch op z’n achterste benen! En ik dacht: wat heb ik gemist?
Veronica Inside
Complete verbazing maakte zich écht van mij meester toen anderhalf jaar geleden de 21-jarige Bowi Dean uit Alkmaar een landelijke discussie initieerde over (vermeende?) homohaat en homofobie in de Nederlandse voetbalstadions. Dat leidde in praatprogramma’s zoals Veronica Inside tot interessante gesprekken. En: grappen!
Prima uiteraard als een 21-jarige knul het een en ander aanzwengelt. Gelukkig mag dit in Nederland. De #SorryJohan-hype was echter wel geboren. Gemeenten en overheden haastten zich om snel een regenboogvlag te hijsen voor de ingang. Als steunend statement. Maar ja, waartegen? Zou de vlag ‘alles’ oplossen?
Zelfspot
Want hoe zit het dan met de homo’s die dergelijke vermeende haat of fobie helemaal niet zo ervaren? Of die met zelfspot feitelijk keihard meedoen aan het maken van flauwe en ongenuanceerde grappen? Als ikzelf bijvoorbeeld in de Arena ben bij Ajax, dan roep ik ook wel eens wat naar ‘de boeren uit Almelo’, ‘de meiden uit Doetinchem’ of ‘de homo’s uit Rotterdam’. Is dat laatste homohaat? Faciliteer ik homofobie? En roep ik op tot geweld?
Volgens de Bowi’s van Nederland wel. Alleen kunnen ze het niet bewijzen. Want wát is dan het ultieme verband tussen enerzijds een homograpje en wat zelfspot en anderzijds het in elkaar slaan van homo’s op straat?
Het verschil?
Daarnaast is het jammer dat de Bowi’s van Nederland – inclusief het wereldvreemde COC – nooit de kritische vraag willen beantwoorden waar het ‘m nu precies in zit dat de ene homo (ik, dus) zich NERGENS door gekwetst voelt en de andere homo (de Bowi’s) om het minste of geringste in de gordijnen hangt.
Vertel het me! Wat is het verschil met ondergetekende? Waarom is ‘gekwetst zijn’ voor de één een levenshouding en voor de ander een ver-van-zijn-bed-show? Komt dit door opvoeding? Heeft het te maken met sociale achtergrond? Of is er een verband met economische roots? Ben je wellicht beïnvloed door de scholen waar je op hebt gezeten? Of kunnen we soms genen hiervoor vinden?
En toch: als je kijkt naar structurele #onweerbaarheid en het jammerige ingebakken #slachtofferschap van de gemiddelde #homo,
— Jerry Helmers: Ondernemer + columnist Telegraaf (@JerryHelmers) July 25, 2020
... dan zou je in het kader vd veiligheid van het land maar al te graag terug willen naar de mores van de jaren ‘60. #pride https://t.co/M08e4vy0yX
Weerbaarheid
Ik vermoed echter dat het te maken heeft met een keuze om weerbaar te willen zijn.
Een keuze, ja!
Maar als je dát ter sprake brengt in al die gezellige communities, dan lig je eruit. Je mag je gespreksopponent daarop niet uitdagen. Je móet 100% gekwetst zijn! Je móet 100% in de gordijnen hangen! Je moét 100% activistisch zijn. Je móet Johan Derksen 100% een homohater willen vinden.
Iets anders mag je niet denken. ‘Weerbaarheid’ is het onbetwiste taboewoord van homo’s.
Weten de homo’s, lesbo’s en transmensen wel dat ze zichzelf daarmee ontzettend tekort doen?
Over de auteur
- Ondernemer met zijn eigen communicatiebureau en eigenaar van Dé Nederlandse Debatclub in Amsterdam. Sinds 2010 tevens columnist voor De Financiële Telegraaf.
Uitstekend verhaal. Geldt, de mutatis mutandis, ook voor de rassen/BLM discussie.
Ik zie er mediterraan/Arabisch uit. Ben sinds 1953, 100’den keren gevraagd waar ik vandaan kom, of mijn ouders, etc.
Heeft mij nooit gestoord en ik kan mij niet herinneren ooit gediscrimineerd te zijn.
Zal eventueel aan mijn karakter liggen dat ik niet overal iets (slechts) bij denk of mij gekrenkt voel. Ik erger me aan al die zeurkousen die alle kansen in NL pakten, of niet, en maar door zaniken over hun slachtofferschap. En nog meer aan de media die klakkeloos meedoen, en zelden een persoon van kleur aan het woord laat die zegt: “nooit problemen gehad”
Zou een mooi onderzoek zijn onder de homo gemeenschap wie zich gekwetst voelt. Is het de top of bottom of beide net zoveel en waarom.
Tevens vind ik heel die pride meer kwaad als goed doen voor de homo gemeenschap. Zij die niks met homo’s op hebben krijgen hier alleen maar een bevestiging van hun afschuw mee en zal zeker niet leiden tot toenadering. Eerder het tegenovergestelde.
Gekwetst voelen is met name een verdienmodel geworden, niet alleen voor homo’s maar nog meer voor de zwarte beroepsgekwetsten. Bovendien kent het een uiterst enge kant: het zorgt voor censuur en is zo een opmaat naar de politiek correcte dictatuur van links.
Hoi Jerry! Steengoed artikel, je raakt exact de essentie. Je ziet goed dat er in Nederland helaas een tendens gaande is waarbinnen je inderdaad het slachtoffer moet uithangen. Onder leiding van types als die advocaat Sydney Smeets en blijkbaar ook die Bowi (ik had nog nooit van hem gehoord trouwens) ontstaat er een ongezond activisme. Een ander geluid wordt niet geaccepteerd en je ligt er uit. Eigenlijk is het maar raar dat een beetje weerbaarheid, wat volgens mij heel normaal en gezond is, al als een extreem standpunt wordt gezien. Het grappige is dat jij altijd juist degene bent die alleen maar met zelfspot door het leven stapt. De mensen die zichzelf als slachtoffer zien, kunnen jou daardoor nooit ‘pakken’. Het valt niet in hun frame en daardoor zullen ze je altijd haten tot op het bot. Dus pas maar wel op: er zullen altijd gekkies zijn die dan echt door slaan alleen omdat jij een eigen mening hebt. maar ik ben blij met je stuk, ik heb het ook aan mijn nuchtere homozus gestuurd. Ik denk dat ze wel fan van je zal worden. ik ben benieuwd naar je volgende artikel.
Wat een heerlijk en nuchter verhaal. Chapeau Jerry!
Wie grappen verbiedt, zegt daarmee eigenlijk meer serieus genomen te willen worden dan de ander. Zich belangrijker te vinden dan de ander. De gelijkheid die de een (in dit geval een groep homo’s) opeist, is een ander soort gelijkheid dan voor de ander geldt.
Maken homo’s nooit grappen over hetero’s?
Wie kan hetero’s het recht ontzeggen zich gekwetst te voelen door homo’s, bijvoorbeeld door het aanhoudende bedelen om aandacht door een deel van de homo’s?
Gelijkheid en rechten opeisen is vaak een camouflage voor extravagantie, exhibitionisme, het opeisen van macht over het denken van de ander. De groep ‘anderen’ omvat zoals gezegd in het artikel veel homo’s die meer bezig zijn met hun eigen leven dan met het bespelen van de media.
Goede column. Spijker op de kop!
Vanuit mijn blik zouden de meest gekwetste mensen op aarde de Belgen moeten zijn maar het zijn de zwarten en moslims. Als ik de hoeveelheid Belgenmoppen zou projecteren naar zwarte mensen en moslims dan zou de blanke Nederlander nu al uitgeroeid moeten zijn. Waarom roeien de Belgen ons niet uit? Zijn die dan niet gekwetst of zien zij de humor van in? Ik ben zelf allochtone Nederlander dus kijk ik toch een beetje van afstand wat een autochtone Nederlander niet kan doen. Sommige moppen gaan echt ver maar hoe verder die gaan hoe meer het een mop is en geen werkelijkheid en dat begrijpt een Belg wel en pakt de Nederlander gelijk op zijn zuinigheid. Dus iedereen lacht en moord elkaar niet uit. Met een zwarte of een moslim moet je dit niet proberen. Die zijn gelijk gekwetst en boos en dat gedrag werkt bevestigend voor de mop. Spot en zelfspot ontbreekt kennelijk in deze samenlevingen die nooit democratie hebben gekend en dus ook de humor missen. Wat is leven zonder humor? Kies je eigen categorie humor en laat de rest voor anderen. Lage humor en hoge humor is beide nog humor. Lach geneest slimme mensen en beledigd de domme wordt weleens gezegd waarbij de domme niet perse dom hoeft te zijn in de zin van het woord.
Ja homo’s zijn ook door een periode gegaan, zoals feministen met een gelijkheidsstrijd, trots kunnen zijn op wie je bent. Nu over grapjes zeuren is een vorm van aandacht vragen. Nooit bij de gay parade geweest maar heb het altijd als een euforische blijheid gezien in een open-minded stad als Amsterdam, een vrolijke happening. Ik denk alleen erg oppervlakkig en dat het absoluut niets zegt over hoe homo’s worden geaccepteerd en geïntegreerd in de maatschappij. Het moet juist in het normale zitten. We zijn als maatschappij de verbinding met elkaar aan het verliezen. Je ziet daarbij het straatbeeld grimmiger worden en dat hebben we (niet alleen) ook te danken aan moslims die niet geïntegreerd zijn in onze maatschappij en sterk hun religieuze overtuigingen opvolgen. Met homo en vrouwen haat.
Wanneer je hele identiteit draait om het feit dat je jezelf als onderdeel ziet van de lgbti “gemeenschap”, dan voelt een grapje als een existentiele aanval op wie je bent.
Het is het verschil tussen homo zijn (geaardheid) en homo zijn (radicaal neomarxistisch politiek activist).
Peter Thiel bijvoorbeeld, mag zich van de in de VS aanwezige lgbt dan ook geen homo noemen, ondanks dat hij toch echt van mannen houdt. Homo ben je tegenwoordig alleen wanneer je radicaal links bent, volgens de neomarxisten van lgbt. Hetzelfde speelt bij COC.
Goed dat Jerry er niet voor zwicht.
Gekwetste homo of hetero is één pot nat en allemaal terug te voeren naar het onderwijs waar sneeuwvlokjes worden gekweekt
Ik twijfelde of je wel echt een homo bent. Maar toen las ik dat je naar Ajax gaat en alle twijfel was weg.
Goed artikel. Misschien wel een beetje een persoonlijke “vete” maar het punt wordt wel goed door HelmerS goed gemaakt,
alleen homo’s, zooooo discriminerend voor al die anderen binnen de LGBTQQIAP2 gemeenschap! De LGBTIQ kennen we al, de tweede Q staat voor questioning (twijfelen), de A staat voor Aseksualiteit, de P voor Pansexual en tot slot de 2 voor two spirit. Zou best kunnen dat er inmiddels weer een -of meerdere- groep(en) is/zijn bijgekomen.
Individuele leden van bovenstaande groepen hebben niet zelden de gewoonte zichzelf buitengewoon interessant te vinden en dat irritant nadrukkelijk uit te dragen en Ieder die daar vraagtekens bij plaatst krijgt de discriminatiekaart voorgehouden. Een realityserie voor drag queens. zal best kijkwaardig zijn voor die subcultuur, maar een overgroot deel van de kijkers ziet een stel triestig aangeklede malloten dat zichzelf voorspelbaar infantiel loopt aan te stellen. -hou dat fijn binnenskamers jongens/meisjes- maar de deugmensenkliek in omroepland vindt het kennelijk van grote opvoedkundige waarde voor het kijkvolk dat immers vooral moet worden opgevoed zoals ook blijkt bij de jaarlijkse Gay-pride ; als een groep hetero’s zich zo presenteert mag ik dat lachwekkend vinden, nu het homo’s (enz enz enz) ben ik verplicht dat geweldig te vinden.
Weerbaarheid is niet alleen belangrijk als er eens een grapje gemaakt wordt. Weerbaarheid is een eigenschap die iedereen zijn hele leven nodig heeft in talloze denkbare situaties. Zonder weerbaarheid stelen je vrienden je huis leeg, wordt je door je partner misbruikt en blijf je het sukkeltje op je werk. En die kwetsbaarheid leidt alleen maar tot meer (en veel kwaadaardiger) grappen over jouw persoontje.
Tja, en humor. Zonder humor wordt er niet alleen veel minder gelachen; terwijl lachen echt gezond is. Humor is een belangrijke uitlaatklep om beter met problemen en taboes om te kunnen gaan. Humor kan mensen bovendien een spiegel voorhouden, heel belangrijk als ze zichzelf veel te serieus gaan nemen.
Meerdere mensen haalden het al aan; dit heeft weinig met homofobie te maken, en alles met een kleine groep subsidieklagers. Een kleine groep mensen verdient veel, héél veel geld aan het tegen elkaar opzetten van bevolkingsgroepen. Zie ook blm, kozp, etc.
Deze week las ik dat een Amsterdams clubje 550.000 euro krijgt om valse racisme-aanklachten tegen autochtonen te bedenken.
Ondertussen kan de A’damse politie de vele steek- en schiet- partijen niet aan; dit geweld treft vooral allochtone jongeren. Toch wordt “zwarte Piet” als een groter probleem gezien dan deze “institutionele criminaliteit” onder allochtone jongeren.
Winkeliers worden op grote schaal afgeperst, zo blijkt uit de voortdurende vondsten
van kogelgaten en handgranaten bij die ondernemers.
Als monotoonpraters als Akwasie hun zin krijgen dat geweld de enige legale debatvorm wordt in NL, dan zal dat de zwarte gemeenschap meer kwaad dan goed doen. Hetzelfde geldt voor homoactivisten die homofoob geweld verzwijgen, en hysterisch adverteerdersbellen om een grap.
De cultuur marxisten van de zestiger jaren die de klassieke marxisten opvolgden zagen niet langer alleen de arbeidersklasse als uitgebuit door de kapitalistenklasse maar iedereen als slachtoffer van de blanke Europeaan.
Daarmee kwamen de linkse cultuur-marxisten met hun eigen linkse moraal vanwege het linkse ‘intersectionalisme’ in conflict met de natuurlijke klassieke machtsverhouding in de seksuele omgang met die zogenaamde nieuw door hen benoemde slachtoffers.
De nieuwe linkse verkrachters van 1968 propageerden naast de legitimatie van de grootste genocide in de twintigste eeuw – de noodzakelijk geworden abortus – ook de mannelijke homo als heraut en rolmodel van hun zog. slachtofferschap want van lesbiennes was dat met de opkomst van de massa porno industrie niet te verkopen.
Goede opmerking. Als je kijkt naar de idealen van de socialisten en de USSR in de periode voor 1940, dan zijn dat: werk, gezin en gemeenschap.
Homo’s waren bepaald niet geliefd… in het socialistische paradijs Cuba worden homo’s opgesloten. President Hollande kreeg van Castro voor elkaar dat hij de homo’s vrijliet in ruil voor het kwijtschelden van 4 miljard staatsschuld aan Frankrijk.
Ook joden waren niet geliefd in de USSR. Stalin twijfelde tussen wegsturen en isoleren, het werd het laatste, in een republiekje ver weg in Siberië. Hitler heeft hier ongetwijfeld inspiratie aan ontleend.
Dus vanwaar de liefde voor homo’s en andere groepjes na 1945?
De verklaring moet gezocht worden in het niet uitkomen van de verwachtingen van socialisten en communisten na 1933. De algemene theorie luidde dat het fascisme en nationaal-socialisme de laatste stuiptrekking was van het kapitalisme. Meteen daarna zou de wereldrevolutie losbarsten. Heel Europa zou socialistisch worden.
Maar het liep allemaal anders. De sociaal-democratie vervulde de verwachtingen van de arbeider en die had geen zin in een wereldrevolutie. Vooral het feit dat de uitgebuite arbeider in het Westen in de winkel een mooie auto kon kopen, terwijl de bevrijde arbeider in het Oostblok tien jaar moest wachten op zijn Trabant, kan dit illustreren.
Dus kwam er het Eurocommunisme en werd de arbeider als verdrukte groep ingeruild voor al die andere groepjes, zoals homo’s.
Daar heb je weer zo’n rechtse ondernemende nicht die precies denkt te weten wat weerbaarheid is. Erger nog: Hij meent homo’s die anders denken over weerbaarheid de maat te moeten nemen.
Jouw versie van weerbaarheid is de weg van de minste weerstand. Wegkijken en meelachen in de hoop dat macho heteromannen je gaan waarderen. Ach het werkt, ik ben 60 jaar en heb het ook jaren gedaan.
Toch ben ik blij dat jonge homo’s de strijd aangaan en kleineren en beledigen ook gewoon zo benoemen en niet meer in blijdschap accepteren. Dan krijg je uiteraard de haat van de rechtse onderbuik populisten over je heen en blijft er van tolerantie van hun kant weinig over.
Respect!
Meelachen en wegkijken, jouw versie van weerbaarheid is zo gemakkelijk en zo ongelofelijk slap.
Kijk ik heb nooit geen begrip gehad voor personen en of groeperingen die geen begrip hadden voor Homo’s.
Maar is het nog wel leuk om dat begrip te hebben.?
Als het alleen geen begrip hebben was, zou het niet zo probleem zijn. Ik heb voor diverse dingen geen begrip maar kan het wel in zijn waarde laten.