Als Nagellak-Lars een échte man was had hij geen ontslag genomen
Ondernemer bepaalt grens in eigen bedrijf
Titelfoto: Canal Cleanup Delft door Gerard Stolk, gepubliceerd onder CC BY-NC 2.0.
De 18-jarige Lars uit Glanerbrug verwierf onlangs even bekendheid door ontslag te nemen bij de plaatselijke supermarkt, omdat zijn kleurig gelakte nagels daar niet werden toegestaan. Hij kreeg veel support, want hij moest toch ‘zichzelf’ kunnen zijn? Ondernemers hebben wat hun bedrijf betreft nou nét even iets méér het recht om zichzelf te mogen zijn, stelt Jerry Helmers.
Mag ik – voordat ik écht van start ga in dit opiniestuk – een compliment geven aan de 18-jarige Lars ten Caat uit Glanerbrug? Daar komt-ie: heel goed dat je zélf ontslag nam bij de plaatselijke Jumbo-supermarkt omdat jij naar eigen zeggen – als kassamedewerker – niet jezelf kon zijn.
Mijn complimenten!
Zo werkt dat gelukkig nog in Nederland. Eigen verantwoordelijkheid! Prima! Regie kunnen nemen over je eigen leven is immers een kostbaar goed in onze democratie. Dat moeten we koesteren.
Voet bij stuk
Het grootste compliment is echter wél voor de supermarktuitbater: hij hield namelijk voet bij stuk. Goed dat de ondernemer niet toegaf aan de wens van Lars die het–zichzelf-willen-zijn op de werkplek volledig ophing aan wat kleurtjes op zijn nagels en daarmee pontificaal aan de kassa wilde plaatsnemen.
Enfin, ik hoef u niets te vertellen over de commotie.
Lars ten Caat uit het Overijsselse dorp Glanerbrug mocht niet met gelakte nagels achter de kassa bij de Jumbo zitten, omdat het dorp volgens zijn werkgever daar nog niet klaar voor is. Hij nam gisteren ontslag. Hij doet zijn verhaal bij #Humberto. pic.twitter.com/FvM6M5pYha
— Humberto (@HumbertoRTL) August 13, 2021
Support
Degenen die op de Social Media actief zijn, hebben er volop over gediscussieerd en gepolariseerd. Humberto Tan besteedde er een kritiek- en bloedeloos gesprekje aan in zijn RTL-4-talkshow en de avond ervoor spraken de door de politiek gestuurde Op1-presentatoren, gesteund door alle gasten, zonder enige tegenspraak hun verbazing uit (“Dit zou toch gewoon geaccepteerd moeten worden in Nederland?”).
Kortom, flink wat support voor Lars met de gekleurde nagels.
Vrijheid van ondernemerschap
Het is echter jammer – én schrijnend – dat één aspect in dit meest recente debat over de doorgeslagen inclusiviteitswens, het nietszeggend seksisme en de gesuggereerde radicale ongelijkwaardigheid zéér onderbelicht bleef. En dan heb ik het over de vrijheid van ondernemerschap.
Dus de vrijheid die een ondernemer onvoorwaardelijk móet hebben om zelf te bepalen wat zijn definitie is van (bedrijfs)representativiteit. Elke zelfstandige ondernemer, die voor eigen rekening en risico onderneemt, en daar dagelijks veel zorgen en gedoe om heeft, zal er immers alles aan doen om de bedrijfscontinuïteit en dus ook zijn omzet in stand te houden. Daar mag hij zelf zijn eigen keuzes in maken. Want als het misgaat, dan komt de ellende ook direct op het bordje van de ondernemer.
Verantwoordelijkheid
De ondernemer heeft dus een verantwoordelijkheid waar de werknemer, die elke maand lekker makkelijk zijn salaris krijgt bijgeschreven, geen enkel écht gevoel bij heeft. Zeker niet een nauwelijks opgedroogde 18-jarige knul die nét zijn eerste stapjes heeft gezet in het Grote Mensenleven.
We hebben het hier immers over het geld, de investering én het risico van de ondernemer zélf. Ook als de ondernemer een keer ziek is, dan zal hij proberen door te werken, terwijl de gemiddelde werknemer bij het eerste ongemakkelijke pijntje zich ziek meldt maar wél doorbetaald krijgt. Elke medewerker heeft daarnaast vakantiedagen die hij doorbetaald kan consumeren, terwijl elke ondernemer die een dag niet werkt wéét dat dit meteen een dag is zonder innoverende voortgang van zijn ondernemers- en inkomensgroei.
Marketing
Daarom is de ondernemer ook altijd ultiem eindverantwoordelijk voor de marketing en beeldvorming van zijn eigen bedrijf. Of deze nu goed of slecht uitpakt en of hij nu wel of niet de juiste gewenste maatschappelijke keuze maakt: de medewerker gaat daar niet over. Zo simpel is het.
Lars, een overduidelijk product van de Ik-Krijg-Altijd-Alles-Van-Mijn-Ouders-Generatie, heeft daar met zijn nagellak volstrekt niet bij stil gestaan. Misschien naïviteit. Misschien bewust. Hij stak hoe dan ook een dikke respectloze benagellakte middelvinger op naar de hardwerkende supermarktondernemer. Zijn misselijkmakende verwende gedrag is met geen pen te beschrijven.
Als jouw werkgever bepaalde eisen heeft qua kleding en houding dan pas je je aan.
In jouw vrije uren kun je jezelf zijn.De hele wereld draait niet om wat Lars wil .
— BIJ Monique #inclusievewokecoach (@moeva18) August 12, 2021
Messteek in de rug
Hoewel, als Lars het had gelaten bij het slechts vertrekken als werknemer, dan had ik hem wellicht nog een beetje respect gegund. Maar het werd een smerige messteek in de rug van de betreffende supermarktondernemer door ná zijn eigen opzegging bewust de media op te zoeken. Het begrip ‘valse nicht’ kreeg met deze terreurdaad een nieuwe definitie.
Als Nagellak-Lars een échte man was geweest, dan had hij geen ontslag genomen en had hij een oordeel over dit (seksistische?) inzicht van de supermarktondernemer aan de rechter gelaten. Hij had dan de strijd écht moeten aangaan. Misschien zelfs in het belang van alle jonge jongens in Nederland die graag op het werk met nagellak willen rond paraderen. Met open vizier dus. En niet heel vunzig achteraf ná zijn eigen vertrek.
Verraad
Het is hoogverraad jegens de ondernemer die anderhalf jaar lang keurig uitbetaalde voor het gedane kassa– en vakkenvulwerk. Lars moet dus nog veel leren. Want, als we allemaal elke dag helemaal 100% onvoorwaardelijk onszelf moeten mogen zijn, dan wordt het een ongeorganiseerd zooitje in dit land. Soms pas je je aan. Zo simpel is het.
En in je eigen tijd doe je lekker wat je zélf wilt.
Ondernemersbelang
Het interessante is echter wel dat Lars – als hij het er juridisch op had laten aankomen – misschien nog wel zijn gelijk had gehaald. Ik vrees namelijk dat een rechter had geoordeeld dat Lars het wettelijke recht zou moeten hebben om nagellak (achter de kassa) te dragen.
Ik vraag me in dit kader af in hoeverre een rechter in zijn oordeelsvorming de ondernemersbelangen had meegewogen. Zo komt ook de vraag op of deze supermarktondernemer consistent zou zijn geweest: want, zou hij een soortgelijk verschijningsverbod aan de kassa hebben opgelegd als bijvoorbeeld de tepelringen van een caissière zichtbaar door haar bloesje zouden schijnen?
Ik vermoed van wel.
Grappig hoor: al die Woke-volwassenen die vinden dat Lars achter de kassa zichzelf moet kunnen zijn met z’n gelakte nageltjes.
Totdat de Woke-volwassenen ontdekken dat hun eigen zoon ook glittertjes op z’n wenkbrauwtjes smeert en de eigen nageltjes versiert met bijpassend dessin
— Jerry Helmers; #NormaleHomo des Vaderlands. (@JerryHelmers) August 13, 2021
Rechter
Maar ja, kán een rechter die ultieme grens bepalen? Want wáár trek je die dan? Wat kan/mag wel? En wat kan/mag niet? Mag een nudist eisen om volledig naakt aan de kassa de boter, kaas en eieren aan te slaan omdat hij/zij/het alleen op die manier zichzelf kan zijn? Ik help u uit de droom: dat is onmogelijk. Die grens is altijd arbitrair omdat er gegarandeerd krachten in de samenleving zijn die een andere grens ten aanzien van het-zichzelf-mogen-zijn acceptabeler zullen vinden.
Ondernemer bepaalt de grens
Alleen al uit die praktische overweging mág én móet de ondernemer dus zelf die grens bepalen. Het is – ik zei het al eerder – zíjn bedrijf. Dat bedrijf is zíjn kindje, zíjn bloed, zweet en tranen én het zijn zíjn slapeloze nachten. Het is betreurenswaardig dat dit perspectief in dit debat niet aan de orde kwam. Noch bij Lars. Noch bij het meelopende journaille. In die zin is dit zelfs ook een ernstig verwijt aan bijvoorbeeld belangenorganisatie MKB-Nederland, die publiekelijk niets zei en daarmee het vrije ondernemerschap in ons land géén hart onder de riem stak.
En omdat de rechter het ook niet hoefde te zeggen, vooral omdat Lars dáár een kans liet liggen, zeg ik het: ondernemers hebben in de setting van hun eigen bedrijf altijd nét even iets méér het recht om zichzelf te mogen zijn.
Over de auteur
- Ondernemer met zijn eigen communicatiebureau en eigenaar van Dé Nederlandse Debatclub in Amsterdam. Sinds 2010 tevens columnist voor De Financiële Telegraaf.
Voor Lars geldt hetzelfde als dat voor ons allemaal geldt. Hij mag van mij helemaal zijn wij hij wil zijn. Maar hij mag niet van anderen eisen dat ze hem accepteren en faciliteren. Hij zal moeten leren dat zijn keuzes ook gevolgen hebben.
Verder vind ik het eigenlijk te triest voor woorden dat de media blijkbaar niets belangrijkers te doen hebben dan dit verhaal (en de achterliggende boodschap) breed uit te meten.
Humberto Tan heeft niet meer verstand. Daarom is het ook een slechte ‘journalist’. hij had zich bij de sportverslaggeving moeten houden. Daar was hij beter in dan in zijn ’talkshow’.
Bij mij komen gedachten aan dieselgate naar boven, waarom Jumbo? Loopt de Jumbo baas wel netjes in de pas met de propaganda van het staats- grootbedrijf? Nu is het interessant om te kijken of er de komende tijd meer “woke aanvallen” op Jumbo komen. Als dat het geval is, dan rommelt het achter de schermen. Wellicht is de Jumbo directie niet bereid het covid paspoort zomaar te accepteren en moeten ze worden overgehaald? Ik zeg; watch the news.
het aloude Nederlandse probleem : grenzen stellen/aangeven/handhaven. Zit in ons genen pakket dankzij die Tien Geboden die ook geen grenzen aangeven.
Zelf ga ik niet langs kassa’s waarin de dame opdringere reclame maakt voor haar in mijn ogen intolerante geloof.
Ik vind dat die Lars ofwel zelf ontslag had moeten nemen zonder die poeha in de media of in het bedrijf was blijven werken maar dan volgens de normen van zijn baas; dus zonder nagellak of inderdaad zijn baas voor de rechter brengen!
Maar van dit alles heeft hij niets gedaan!
Zou u dat wel doen in dezelfde situatie?
Zomaar ineens nagellak op gaan doen dat komt op mij over als pure provocatie en niets anders dan dat. En dan na commotie met Jumbo ook weer uit pure provocatie de media opzoeken. Get a life beste Lars!!!!!!
Ik zou mij aanpassen aan de eisen van mijn baas of anders ontslag nemen!
Als je maar de media haalt, op welke wijze maakt niet meer uit.
Nee, volgens mij had Lars geen gelijk gekregen van de rechter.
Het gaat hier niet om discriminatie, maar om algemeen aanvaardbaar gedrag en uiterlijk.
En dat is voor jongens/mannen, nu eenmaal anders dan meisjes/vrouwen wat (onder andere) het dragen van nagellak betreft.
Algemeen aanvaard gedrag? Ik kom uitdossingen tegen waar ik als klant niet van gediend bent, waarop door geen enkele werkgever iets aan gedaan mag worden.
Daar vind ik gelakte nagels bij een jongen nou niet echt een probleem.
Je hebt een bepaalde dresscode bij bepaalde beroepen. Dat een schilder een overall draagt met verfvlekken is algemeen geaccepteerd. Maar nog niet de ideale outfit voor een vertegenwoordiger en -bijvoorbeeld- verzekeringen. Dat gaat de werkgever niet accepteren. Dat een supermarkt in een behoudend dorp geen mannen met gelakte nagels wil is logisch. Misschien moet Lars bij een Xenosvestiging in Almelo solliciteren omdat zijn nagels beter bij het imago van die winkel passen. Of bij een Big Bazar, waar alles wat op 2 benen kan lopen en een woordenschat heeft van groter dan 10 woorden welkom is in het personeelsbestand.
Overigens qua uitdossingen: Wij winkelen steeds vaker in Duitsland. Daar is het personeel kundiger en beleefder dan in de Nederlandse winkels.
Met de “alles-moet-kunnen”mentaliteit jaagt men klanten weg.
‘Alles moet kunnen’ van onze tolerante elite. Behalve een andere mening dan, een rechtse of zelf maar een conservatieve, dat moet vooral niet kunnen.
Wel als hij het ineens gaat doen dan komt het op mij toch echt over als pure provocatie en niets anders dan dat!
Wat is volgens u “algemeen aanvaardbaar gedrag” in het vrije en tolorante Nederland?
Excuses, tikfoutje. Het moet zijn tolerant.
Een jongen met nagellak vind eerder werk dat een zonder in het woke Nederland waar elke afwijking welkomer is dan het normale.
En het wordt steeds erger.
Ik vrees het met u ook.
Wij zijn toch vrij en tolorant in Nederland?
Je kunt ook doorslaan beste peter. Tolerant betekent niet dat alles maar mag en kan.
Uw tikfoutje in tolorant maakt het een treffende persiflage op tolerant.
Als u niets anders te vertellen heeft over het onderwerp dan tikfoutjes te benoemen is tolerantie in Nederland voor u een persiflage van een ongewenst toneelstuk. Blijkbaar heeft u inhoudelijk moeite met het begrip zelf: https://www.encyclo.nl/begrip/tolerant
Jammer Peter, dat u mijn opmerking niet goed begrepen hebt. Misschien nogmaals lezen en dan met een positieve kijk?
Als ik iemand een tikfout zou kwalijk nemen dan had ik de zin anders formuleren. Valt het niet op?
Helaas bemerk ik steeds meer, dat we met 1 richting verkeer aangaande deze tolerantie en vrijheid te maken hebben.
En dan krijg je tolorantie. Misschien snapt Peter het nu wel.
Lars vergeet dat hij achter de kassa zit in andermans tijd, namelijk die van zijn werkgever. En dat die het recht heeft om eisen te stellen en regels op te leggen. Lars moet zich realiseren dat de ondernemer zich niet bemoeit met wat Lars in zijn vrije tijd doet.
Over dat “recht” denkt de juridische afdeling van Jumbo blijkbaar geheel anders over. Lars mag weer terugkomen.
Ach peter toch dat is toch alleen maar vanwege de commotie in de pers. Kom op zeg……..
Onder de woke-druk wordt zelfs het recht krom.
Tja, daar hebben we recentelijk m.b.t. belangrijke rechterlijke uitspraken meer van gehoord.
De grote vraag is natuurlijk of de medewerker (Lars), bij aanvang van zijn dienstverband, een huishoudelijk reglement heeft gehad waarin benoemd is wat de regels zijn voor wat betreft het uiterlijk. Als dit niet het geval is, dan zou het zomaar kunnen dat een rechter toch het gelijk aan Lars zou hebben gegund. In alle andere gevallen zal de rechter vermoedelijk kijken of er zwaarwegende redenen zijn, zoals gevaar voor de volksgezondheid, die een verbod op het dragen van nagellak noodzakelijk maken. Echter zou dat dan voor alle medewerkers moeten gelden, en niet alleen voor de “mannelijke” medewerkers. De motivatie “dat het dorp er nog niet aan toe is” zal waarschijnlijk door de rechter van tafel geveegd worden.
Natuurlijk bepaalt de eigenaar van de winkel de regels waar medewerkers zich aan dienen te houden, maar communiceer deze dan bij aanvang van het dienstverband en geef deze “op schift” aan de medewerkers. Belangrijk lijkt me wel dat deze voor alle medewerkers gelijk moeten zijn.
Over het feit dat Lars ontslag heeft genomen heb ik geen mening anders dan dat ik blij ben dat hij een andere werkgever heeft gevonden. Hopelijk heeft deze de regels omtrent het uiterlijk wel goed vastgelegd anders zou het zomaar kunnen dat Lars binnenkort met een tatoeage op een zichtbare plaats komt werken, en dan heb je de poppen weet aan het danesn.
Dit bedoelde ik in het vorige item, vroeger was een homo tevreden met homo zijn.
in de zorg mag je ook geen nagellak. En geen lange nagels.
Appels en peren vergelijken is ook onbegonnen werk.
En geen horloges, ringen, lange oorbellen. Allemaal volkomen terecht. Achter de kassa ben je representatief voor je winkel, en de ondernemer bepaalt dat, zo moeilijk is het niet. En als Lars door de juridische afdeling van Jumbo in het gelijk gesteld wordt, zou ik als ondernemer hem voortaan in het magazijn zetten, dozen van links naar rechts schuiven.
U vergeet de veiligheidseisen die binnen een bedrijf gelden zoals verplichte persoonlijke beveiligingseisen, wat kan inhouden dat sieraden, haardracht of bepaalde kleding niet toegestaan zijn, of andere zaken zoals veiligheidsschoenen, valhelm of veiligheidsbril juist verplicht.
Verplichte persoonlijke beveiligingseisen, veiligheidsschoenen, valhelm of veiligheidsbril achter de kassa bij een supermarkt ?
Leven wij in Nederland met acute dreiging van zware aardbevingen?
Of grootschalige verbouwingen van de supermarkt gedurende openingstijden?
In de regio Groningen dan weer wel. Zelfs daar ben ik nog nooit “persoonlijke beveiligingmiddelen” bij supermarkt medewerkers tegengekomen.
Het station van wat een werkgever aan kledingvoorschriften kan eisen buiten PBM’s is al lang voorbij gereden. Minirokjes, naveltruitjes, open sandalen en dan ook nog religieuze uitingen.
Hele goede column. De ondernemer is de baas. Alleen die linkse gekkies begrijpen dat niet omdat die bijna nooit ondernemer zijn. Hoop dat Lars zijn lesje heeft geleerd.
U slaat toch wel de plank mis dat ondernemers zelf mogen bepalen wat iemand aan trekt. Andere uitdossingen gebaseerd op geloof geeft heel wat problemen als een werkgever op grond daarvan iemand wil ontslaan of weigert aan te nemen. Of op basis van andere uiterlijkheden (afkomst, etniciteit, etc) iemand niet wil aannemen of ontslaan. Of op basis van leeftijd selecteert. Zo zijn er voorbeelden te noemen.
En dan uitgerekend een jongen met gekleurde nagels vanaf willen? Werkelijk?
Ik ben ondernemer. Als ik mensen inhuur zijn ze de representatie van mijn bedrijf. En daar stel ik eisen aan. Ze krijgen kleding van mij en ik verwacht dat ze er netjes uit zien. Een stukje etiquette vind ik niet meer dan normaal.
Geen probleem dus, netjes gelakte nagels bij wie dan ook.
Nee dus!
Excuses, misverstandje
Dus een dragqueen achter de kassa of als politieagent vindt u prima?
De discussie gaat hier over gelakte nagels.
Een politieagent achter de kassa is pas echt eng.
Top!
Afgaand op de reacties hier is even wennen dat het in ons tolerante land inmiddels gebruikelijk is dat personen op hun uiterlijk worden afgerekend (of tikfoutjes).
Als zoals in dit geval een keurige, vriendelijke medewerker met verzorgde handen de voorbijkomende klanten in de voorgeschreven bedrijfskleding te woord staat en gewoon zijn werk doet is dit blijkbaar onvoldoende als kassamedewerker.
Zijn bedrijfsleider vraagt zich blijkbaar niet af welke meerwaarde zo iemand heeft voor zijn zaak.
Het lijkt meer op een verliespost voor elke winkelier als de klanten weglopen door onbeschoft en ondeskundig maar overigens wel keurig volgens de regels gekleed winkel- en kassapersoneel.
Blijkbaar ingeruild voor winkels in het buitenland, makkelijk als je vlak bij de grens woont. Verhuizen, is dat een optie?
Wordt er ook gecontroleerd op gore nagelranden en ranzige vingertoppen met besmettelijke bacteriën die bijvoorbeeld krentenbaard kunnen veroorzaken of aarswormen? Toch wel belangrijk voor iemand die alle boodschappen in zijn handen heeft gehad.
Voor meer informatie hierover kan “men” terecht bij het RIVM.
De heer Helmers gaat in zijn stuk helemaal los op achterhaald nieuws. Naar mijn smaak met een aantal onzinnige vergelijkingen zoals “naakt achter de kassa” Bullshit!
Lars heeft inmiddels van dezelfde zaak waar hij met zijn gelakte nagels niet mocht werken het aanbod gekregen om toch maar weer terug te komen. Het bedrijf heeft het “beleid” aangepast. Gelakte nagels hebben dus echt niets te doen met veiligheidsschoenen etc. of verplichte bedrijfskleding.
De bedrijfsleider is duidelijk buiten zijn boekje gegaan.
Waarschijnlijk op advies van de juridische afdeling van de supermarkt moet hij nu wel terug krabbelen omdat de stelling “Ondernemer bepaald de grens” niet opgaat voor gelakte nagels.
Wellicht wordt deze bedrijfsleider binnenkort overgeplaatst naar een andere vestiging of “functie elders”. Op dit soort “reclame” zit geen enkel bedrijf te wachten in ons zo vrije en tolorante Nederland. Overplaatsen is overigens gebruikelijk bij grote retail-bedrijven.
Woke petertje weet het allemaal, man, man wat sla je de plank mis met je woke gezever.
Nog iets inhoudelijk te melden?
Al vier duimpjes omlaag. Het is droevig gesteld met de tolerantie in Nederland.
https://www.encyclo.nl/begrip/tolerant
De ruim 70.000 leden van het @EenVandaag opiniepanel vragen hoe zij hierover denken?
pff waarom maakt u zich zo druk om al dit soort woke onzin?
Ik zou zeggen trek een jurk aan en neem een saridon.
Iedereen is lief hoor 🙂
Vindt u het opiniepanel van Een vandaag dan representatief?
Uiteraard niet. De reacties hier komen er wel redelijk mee overeen.