CO2 is geen milieuvervuiling, maar verdienmodel

Foto: friendsofscience.org

Door CO2 warmt ‘het klimaat’ op, zo luidt de algemeen heersende these. Op basis daarvan is onze regering voornemens om jaarlijks €7 tot €22 miljard te spenderen, ten einde die CO2-emissies te beperken met 49 tot 55% in 2030. Een volkomen absurde doelstelling, die bovendien zo ver in de toekomst ligt dat het huidige – en volgende – kabinet, er niet op afgerekend kan worden.

Die kosten bedragen dus circa €2.000,- per jaar per huishouden – tot 2030 dus zo’n slordige €25.000,-. Me dunkt, echt geld en een hoop echt geld. Dan rijzen er bij mij toch een paar vragen. Warmt het klimaat op door CO2? En zo ja, is dat dan erg? En wanneer hadden we dan eigenlijk het ideale klimaat?.

Stopt die opwarming, nadat een keur aan milieuclubs uw – en mijn – belastinggeld heeft verdeeld aan de klimaattafels van dhr. Ed Nijpels? En wie verdedigt de belangen van de belastingbetaler eigenlijk aan die klimaattafels?

Minimaal aanwezig

Dat CO2 een broeikasgas is, is in het laboratorium wel bewezen. Maar dat geldt ook voor waterdamp, by far het meest voorkomende broeikasgas. CO2 is een onzichtbaar en reukloos gas dat in minimale hoeveelheden aanwezig is in onze atmosfeer (0,04%). Het is een eerste levensbehoefte voor planten. Vandaar ook dat het in grote hoeveelheden in de kassen wordt toegevoegd. Je hoort weinig over medewerkers in die kassen die ter plekke bewusteloos ter aarde storten door het inhaleren van een teveel aan CO2. Wie echt minder CO2 wil uitstoten kan maar het beste ophouden met uitademen. Dat terzijde.

Foto: Kassen Westland – Pixabay CC0

In tegenstelling tot wat iedereen roept, is die klimaatopwarming door CO2 een nog nooit bewezen theorie. Om met dhr. Lubach te spreken ‘een onbewezen ideetje’. Zoals Einstein al beweerde; ‘hoeveel experimenten dan ook die een theorie ondersteunen, er is er maar ééntje nodig om die theorie te falsificeren’. En de CO2-opwarmingstheorie lijkt inmiddels en meermalen gefalsificeerd.

Consensus?

Maar er is toch wetenschappelijke consensus, 97% van de wetenschappers is toch overtuigd van klimaatopwarming door CO2? Nou nee, niet buiten de wereld van de NPO. Die 97% is ervan overtuigd dat ‘het klimaat’ licht opgewarmd is sinds het einde van de Kleine IJstijd, zo rond 1850. Vrij logisch, we noemen het per slot van rekening niet voor niets ‘de Kleine IJstijd’.

Die lichte opwarming sinds 1850 is gewoon gemeten. Het percentage wetenschappers dat gelooft dat die opwarming voornamelijk veroorzaakt wordt door ‘man made CO2‘ is slechts 0,3%. Het percentage dat er van overtuigd is dat CO2 wellicht mede debet is aan de lichte klimaatopwarming is iets hoger, een procent of 16. Zie hier  en hier.

Laat u zich dus vooral niet misleiden door van de kansel roepende groene politici. De ‘science is not settled, the debate is not over‘. Verre van dat. Met enige regelmaat verschijnt er wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt dat de klimaatgevoeligheid (ECS) voor CO2 niet bijzonder groot is en zelfs steeds verder neerwaarts wordt bijgesteld. Het ruimteschip Aarde heeft dan ook géén koorts. Net zomin als tijdens de eerdere recente warme klimaatoptima, de Romeinse en de Middeleeuwse.

Selectief winkelen

In 1988 is het Intergovermental Panel on Climate Change opgericht (IPCC, ‘on climate change‘ – Wij van WC-eend). Een VN-organisatie. In tegenstelling tot wat menigeen denkt, bestaat dat IPCC niet uit wetenschappers, maar uit ambtenaren. Ambtenaren die selectief winkelen in duizenden wetenschappelijke artikelen over ‘klimaatopwarming’ en daar dan een nietje doorheen slaan. Vervolgens wordt daar een samenvatting voor beleidsmakers uit gedistilleerd. Over de inhoud van die samenvatting wordt gestemd – klimaatopwarming middels hand opsteken. Letterlijk.

Foto: Klimaatmodellen – Robert A. Rohde CC BY-SA 3.0

In die IPCC-rapporten staan diverse temperatuurdatareeksen. Aan de hand daarvan worden op de computer klimaatmodellen gebouwd. Vervolgens worden die klimaatmodellen gevoed met ‘wat als’-gegevens en zie daar, we hebben de klimaat (ramp- en paniek-) scenario’s te pakken. Vervelend is alleen dat die klimaatmodellen niet blijken te werken (de opwarming wordt stelselmatig overdreven), de metingen komen domweg niet eens in de buurt van de modelmatige voorspellingen.

Adjustments

Dat wordt pragmatisch opgelost door de metingen aan te passen, onder de noemer ‘adjustments‘. Zo is de warme periode rond de jaren dertig – én de afkoeling rond de jaren ’70 – van de vorige eeuw, volledig zoek ge-adjust. Nu kan het corrigeren van metingen bij tijd en wijle volstrekt legitiem zijn, maar de huidige mate waarin dat gebeurt roept op zijn minst vragen op. De meest gebruikte temperaturen zijn dan ook geen metingen meer, maar berekende waardes.

Dat die klimaatmodellen niet werken, weet het IPCC zelf ook. Het staat diep verstopt in de zoveelste bijlage van de eigen rapportages. Uiteraard niet in de samenvatting voor beleidsmakers. Ergo, de temperatuurmetingen deugen niet en de klimaatmodellen werken niet. De klimaatscenario’s met ramp- en paniekverhalen komen dan ook nooit uit, bijv. die van de KNMI.

CO2-klimaatknop

Er is overigens geen enkele klimaatramp-voorspelling ooit uitgekomen. De ‘zielige’ ijsbeer op de Noordpool weigert uit te sterven, er zijn er meer dan ooit.

Foto: Pixabay CC0

De versnelde zeespiegelstijging door CO2 is niet gemeten, meer extremere regenval al evenmin. Onder de smeltende gletsjers komen Romeinse bomen tevoorschijn. Klimaatvluchtelingen komen uit conflictgebieden en het zinkende eilandje Tuvalu zinkt niet, maar wordt groter. En ga zo maar door.

Wordt die doelstelling van 49% minder CO2 in 2030 toch bereikt, dan heeft dat hoogstens als resultaat dat de opwarming in 2100 met wél 0,0003 graden Celsius wordt uitgesteld. Een paar dagen. Rigoreus klimaatbeleid, met als achterliggende gedachte dat er een CO2-klimaatknop bestaat, is dus onzinnig.

Het huidige klimaatoptimum ís niet ‘unprecedented‘.

Religie

Dat er een causaal verband zou bestaan met CO2 en de mens(heid) als schuldige, getuigt hoogstens van een religieuze opvatting. Dat hebben we eerder gezien. Ooit was de wereld plat en draaide de zon om de aarde. In Europa zijn er daarvoor talloze heksen op de brandstapel beland.

Het voorgestelde klimaatbeleid kent dan ook winnaars, die aan de klimaattafels zitting mogen nemen. En bovenal de belastingbetaler als generieke verliezer. De educatieve achtergrond van de woordvoerders ‘klimaat’ in de Tweede Kamer, bestaat vooral uit kunstgeschiedenis, internationale betrekkingen, verpleegzorg, bestuurskunde, archeologie etc.

Ongetwijfeld verstandige mensen. Maar of ze de tunnelfuik herkennen, terwijl ze er zelf in zwemmen .. ??

Over de auteur

Gert-Jaap van Ulzen

Liberaal nuchtere Fries, Ondernemer & heuristische positivo. Duurzaam is het pas onder de groene streep.

Recent gepubliceerd

Archief

• Klimaat en Milieu19 november 2019Hoe de echte oplossing voor de stikstofproblematiek er uitziet
• Klimaat en Milieu25 september 2019Stikstof heeft een E-nummer en is geen broeikasgas
• Klimaat en Milieu27 juni 2018De Post-Politburo Klimaatwet
• Economie5 juni 2018Van gas los